Kumusta ang mga puso niyo diyan? Don't worry asahan ang maraming update hanggang bukas hehe need na bumawi ng author niyo dahil end of the month na. Enjoy!!
( Maximus POV ) Nagising ako kinaumagahan na wala na ang babaeng kriminal sa aking tabi. Di ko alam kung anong meron sa kanya kung bakit maging ang pagtulog ko ay napakasarap. Kahit pa man hindi kalakihan ang kama at hindi rin ito kasinglabot ng nasa masters bedroom ko. "Uhmmmm!" Bumangon ako't
"Tang ina, huwag mo akong titigan ng ganyan." Irritableng sambit ko kay Bradley na kanina pa mariing nakatutok ang mga mata sa akin. Halatang nang aasar lang naman. "Aba'y bakit hindi? Sinisigurado ko lang naman kung ikaw ba talaga ito. Tang ina rin! Parang ibang tao ang kasama ko ngayon." Di maka
And I saw how grateful and thankful they are right now. And somehow, I'm happy too for doing this. Nakakapanibago man pero ramdam na ramdam ko ang tuwa sa aking puso. Nagpaalam na rin ako kay Mang Pedring at binilinan na ito na siya na muna ang bahala sa lahat hanggat wala ako. Balak kong bumisita
"Kinailangang isagawa natin ang plano na wala si Maximus. Itong ibibigay ko sayo ay mamahaling gamot pampatulog. Ihalo mo lang ito sa lulutuin mong pagkain para sa mga tauhan niya. Huwag kang mag alala, hindi naman nakakamatay yan kaya tiyak magigising pa ang mga iyon kinabukasan." Paliwanag sa akin
Habang naglilinis ay inilibot ko ang mga mata sa kabuuan ng mansyon. Ilang buwan na rin akong nakabilanggo rito kaya kahit papaano'y may hatid na kirot sa puso ko ang paglisan dito. Kahit pa man sa rami ng sakit at pagdurusang naranasan ko rito sa isang kamay na bakal ay dito naman ako nakaramdam ng
( Maximus POV ) Bumabiyahe na ako patungong Baguio pero parang kay bigat ng dibdib ko. Na para bang gusto kong bumalik sa mansyon na di ko maipaliwanag. Parang may humihila sa akin papabalik doon. "Kung hindi mo ako pupuntahan, I'll swear, hinding hindi mo kailanman makikita ang anak natin. Hind
Asawa!? Hmmmp! Well, I have no time for an argument. Hahayaan ko nalang muna si Krista sa kahibangan niya at maging ang mga babaeng ito sa iniisip nila. "Thanks." Tipid na sagot ko lang at bago pa tuluyang makahakbang papalayo ay rinig na rinig ko pa ang bulungan ng mga ito. "Shit napakagwapo! K
( Thalia's POV ) Naging mapagmatyag ako sa mga sumunod na oras. Umalis na ang halimaw na Maximus kaya sinimulan ko na agad ang pagluluto lalo pa't dapit hapon na. Ang bilin ni Krista ay gawin ko raw ang plano sa gabi, iyong siguradong madilim na. Sisiguraduhin niya naman daw na hindi makakauwi si
[To be is all I gotta be. And all that I see. And all that I need this time. To me the life you gave me. The day you said goodnight....] This time ay huminto na si Vincenzo kaya ako na lamang ang mag isang nagpatuloy. [If you could only know me like your prayers at night. Then everything between
"Hindi ka man lang ba kinakabahan sa pagsisinungaling natin Señorito? Kaibigan po pala ni Ma'am Natalie si Ms. Tanya kaya paniguradong magkukwento po iyon." Salaysay ko habang lulan na kami ng sasakyan papunta sa opisina niya. "Don't worry okay? Hindi naman alam ni Ate Tanya ang pangalan mo and be
Nag aalangan sana akong sumunod ngunit dahil marahan akong tinanguan ni Vincenzo na para bang pinapahiwatig nito sa akin na ayos lang ay marahan nalang din akong humakbang para sumunod kay Ms. Tanya patungo sa loob ng isang parang opisina nito. "Uhmmm please come in!" Paanyaya nito matapos buksan
Para akong tuod na nakatayo habang mariing nakatitig sa akin ang isang babae mula ulo hanggng paa. Iyong tipo pa ng titig na nakakatunaw. At kung maihahalintulad ako sa prutas ay para na ako nitong binabalatan. Nakahalukipkip pa ito habang magkasalubong ang mga kilay kaya mas lalo akong nakaramdam
Nakapagbihis na ako at nakapag ayos ayos na rin kahit papaano ng mukha pero yung dibdib ko ay literal na napakalakas ng kabog dahil sa nararamdamang kaba at kagalakan na rin. Ayaw kong isipin na magde- date kami pero hindi ko mapigilang mag assume lalo pa at gusto niyang nakabihis ako ng maayos.
"Naku! Maraming salamat po Señorito. Sino po bang nagsabi na masama kayo? Naku ang bait niyo nga po eh, tsaka ang gwapo gwapo pa." Walang prenong bulalas ko na ngingiti- ngiti pa. "What are you saying again? Na gwapo ako?" Biglang tanong nito kaya napakurap ako ng ilang beses at saka pa lamang nap
Habang nakaupo sa couch ay di magkamayaw ang puso ko sa di mapigilang pagkagalak. Alam ko na kasi na ang mahalagang pag uusapan namin ay tungkol sa pekeng relasyon namin. Kaya siguradong bukas ay ang unang araw na magiging nobyo ko ang nag iisang Vincenzo Villaroman. "First rule, sa mata ng publik
"Isukat mo na Luciana! Isukat mo na dali!" Tili ko saka patakbong hinakbang ang malaking cabinet na may salamin sa sobrang excited. At ito na nga, sinimulan ko ng isukat paisa isa at wala akong ibang nasabi kundi WOW NA WOW. As in Sobra pa sa WOW! Sobrang bagay ito sa maliit at balingkinitan kong
"Se--- Señorito sigurado po ba kayo na sa akin ito lahat? Eh bakit naman po sobrang dami? Baka utang po ito sir ah, wala pa naman po akong pambayad. Tsaka kung ikakaltas niyo po sa sahod ko ay hindi ko po ito matatanggap. May masusuot pa naman po ako." Di magkandaugagang bulalas ko nang ilapag nit