Huwag po mahiyang magcomment at magpaambon ng gems..chariz! Thank you everyone!
"Kinailangang isagawa natin ang plano na wala si Maximus. Itong ibibigay ko sayo ay mamahaling gamot pampatulog. Ihalo mo lang ito sa lulutuin mong pagkain para sa mga tauhan niya. Huwag kang mag alala, hindi naman nakakamatay yan kaya tiyak magigising pa ang mga iyon kinabukasan." Paliwanag sa akin
Habang naglilinis ay inilibot ko ang mga mata sa kabuuan ng mansyon. Ilang buwan na rin akong nakabilanggo rito kaya kahit papaano'y may hatid na kirot sa puso ko ang paglisan dito. Kahit pa man sa rami ng sakit at pagdurusang naranasan ko rito sa isang kamay na bakal ay dito naman ako nakaramdam ng
( Maximus POV ) Bumabiyahe na ako patungong Baguio pero parang kay bigat ng dibdib ko. Na para bang gusto kong bumalik sa mansyon na di ko maipaliwanag. Parang may humihila sa akin papabalik doon. "Kung hindi mo ako pupuntahan, I'll swear, hinding hindi mo kailanman makikita ang anak natin. Hind
Asawa!? Hmmmp! Well, I have no time for an argument. Hahayaan ko nalang muna si Krista sa kahibangan niya at maging ang mga babaeng ito sa iniisip nila. "Thanks." Tipid na sagot ko lang at bago pa tuluyang makahakbang papalayo ay rinig na rinig ko pa ang bulungan ng mga ito. "Shit napakagwapo! K
( Thalia's POV ) Naging mapagmatyag ako sa mga sumunod na oras. Umalis na ang halimaw na Maximus kaya sinimulan ko na agad ang pagluluto lalo pa't dapit hapon na. Ang bilin ni Krista ay gawin ko raw ang plano sa gabi, iyong siguradong madilim na. Sisiguraduhin niya naman daw na hindi makakauwi si
At para akong nabunutan ng malaking tinik nang masigurado na nakatulog nga ang lahat. Kaya kumuha na ako ng pagkakataon para tumakbo ng mabilis patungo sa gate. Buti nalang at maging ang mga gwardiya ay nakatulog din kaso nga lang nakakandado ang gate kaya hinanap ko pa ang susi sa bulsa ng mga i
( Maximus POV ) "Can we just stay here for tonight? Kahit ngayong gabi lang Max. Ayaw kong bumiyahe dahil nakakapagod. Isa pa I'm pregnant, masama sa buntis ang mahabang biyahe." Pakiusap ni Krista matapos namin makapag usap ng masinsinan. The heck! Alam naman pala niyang masama sa buntis ang bu
"Max, a---- anong nangyayari?" Naguguluhang bumungad ang mukha ni Krista nang makailang ulit akong nagdoorbell sa kwarto niya. Wala na akong pakialam kung ayaw nitong maistorbo dahil wala ng iba pang mas mahalaga sa akin ngayon kundi ang makabalik agad ng mansyon at mahanap si Thalia. "My fuckin
"Baka naman manlilimos ito o manghihingi ng donasyon. Naku! Modus na naman! Mabuti pa umalis ka nalang bago ka pa namin ipadakip sa mga pulis." Mariing turan ng mga ito na halatang nakatingin sa akin mula ulo hanggang paa. At kahit pa may mga suot itong salamin, alam na alam ko ang pangungutya sa
"A--- ako po Manang Martha? Ba-- bakit naman po ako?" Di magkandaugagang tanong ko sa nauutal na boses habang nakaturo ang isang daliri sa aking sarili para makasigurado. Makailang beses na tumango si Manang Martha kaya mas lalo akong tinambol ng kaba. "Ikaw na ikaw nga Lucy! At kung bakit ikaw
Matapos akong pagsabihan ng ganoon ng aroganteng Señorito ay tuluyan na talaga itong umalis at hindi na muli pang bumalik. Dahil nga wala naman akong pagpipilian ay tinapos ko nalang ang sinabi ng doktor na manatili na muna rito ng tatlong araw. Bayad na rin naman lahat kaya sulitin ko nalang lalo
Pagkalabas nito ay hindi na ito ulit bumalik. Para bang pumasok lang iyon sa kwarto hindi para kumustahin ako kundi para paalalahanan ako na hindi libre itong pagdala niya sa akin dito at para ipaalala na rin na bawal ang lampa at tanga sa mansyon nila! Na sa kabila ng lahat na nangyari na muntikan
"Ouch!" Marahan akong napadaing nang maramdaman ang pagkirot ng aking ulo. Hindi ko pa man lang tuluyang naibuka ang aking mga mata ay ramdam na ramdam ko pa rin ang parang pag ikot ng aking paningin. At nang tuluyan at buo kong naibuka ang aking mga mata ay saka ko pa lang napansin ang buong pa
Agad akong nag iwas ng tingin at walang pasabing tumalikod para kunin ang mop. Sa tipo ng tingin ng aroganteng Señorito ay ramdam kong may masama na naman itong interpretasyon sa akin. "Mukha ba akong may nakakahawang sakit para madapuan ang kaibigan niya na nakikipag usap lang naman sana sa akin
Saktong natapos kami ni Claire sa pag iihaw at nagsimula na rin ang kasiyahan nina aroganteng Vincenzo. "Pwede bang samahan mo na rin akong ihatid ito kina Señorito?" Tanong ni Claire na marahan ko lang na tinanguan kahit na nag aalangan ako dahil sa pangungutya sa akin ng lalaking iyon kanina. An
Napahagikhik naman ng tawa si Claire. "Gusto mo ng palayasin kaagad? Ayaw mo bang makakita ng libre ng isang gwapong nilalang?" Tunog panunudyo na tanong nito na siyang ikinasimangot ko. "Kung ganoon naman ka arogante at mapanglait at huwag nalang." Walang prenong sagot ko kaya mas lalo itong na
(Luciana's POV) Parang sasabog ang dibdib ko sa sobrang sakit, kahihiyan at pagkadismaya pero tahimik akong umalis sa harapan niya. Hindi ko makontrol ang panginginig ng buong katawan ko sa harap harapang pang iinsulto at panlalait. Sanay na akong laitin ng kung sinuman eh, pero ngayon ako sobra