Salamat sa po sa feedbacks, kalmahin niyo lang po sana, step by step po muna tayo. Kagaya nga po ng nasa title "Love by the Iron Fist" kaya nag note na po ako simula pa lang na talagang maghihirap ang ating bida. But don't worry, naghahanda na naman po tayo ng para sa pagbangon ng ating bida. Di na ako mahnonite nextime para po exciting! Chariz! Lablab lang po.
Lumipas na ang gabi at pasalamat nalang akong nagawa ko pang matulog kahit pa man sa kinakaharap na hirap at haharapin pang mga problema. Ayaw pa sana akong dalawin ng antok pero pinilit ko ang sarili dahil ayaw kong madamay ang anak ko sa nangyayari. At ang ipinagpapasalamat ko nalang ay yong han
"This is not only your territory Max dahil nasa last and will testament ni Papa Vince na binibigyan niya kami ni Krista ng karapatang tumira rito. Pero sige, hahayaan na kita na siyang magbigay ng kaparusahan sa babaeng yan. At siguraduhin mo lang din na hindi na ulit masasaktan ng kriminal na yan a
"Times up! Men, ihatid na ninyo si Manang sa sakayan." Walang emosyong utos ng halimaw sa mga tauhan niya kaya tumayo na rin si Manang Sonya at luhaang kumakaway sa akin papaalis. Lumuluha rin akong sinundan na lamang siya ng tingin dahil kapwa wala na kaming magawa sa desisyon ng halimaw. Ang s
"If weren't for Max, matagal ko ng ginawa sayo yung ginawa mo sa 'kin!" Gigil na sambit ni Krista at binigyan ako nito ng isang pamatay tingin. Hindi ko alam kung bakit niya ito sinasabi pero pinagpapasalamat ko nalang na hindi pa ako nito sinasaktan sa pisikal dahil natatakot ako para sa baby ko.
( Maximus POV ) "Napakalaki ng ibinaba ng ani natin ngayon Señorito. Halos kalahati po ang nawala. Marami na rin po ang namatay na mga hayop sa rancho." Imporma sa akin ni Mang Pedring, ang pinagkakatiwalaang trabahador ng hacienda. Kasulukuyan akong nandirito ngayon para tingnan ang mga naaning
And also I don't want other people to hurt her, especially Greta and Krista na alam kong gaganti at gaganti sa kanya. Binilinan ko ang mga tauhan ko na huwag papasukin si Greta hanggat wala ako. Ang tauhang nagpapasok nung sumugod iyon sa basement ay agaran ko ring tinanggal noong araw din na iyon.
( Krista's POV ) "Hindi mo ba napapansin!? Pinoprotektahan na ni Maximus ang babaeng yun! Maging ako pinagbabawalan na niyang pumunta sa mansyon magmula ng nakita niya akong sinaktan ang walanghiyang Thalia na yon!" Mahabang litanya ni mommy sabay buga nito ng sigarilyo. Palakad lakad pa ito sa har
( Thalia's POV ) Napakalakas ng dibdib ko na animo'y nagwawala habang nakatingin sa halimaw at ng bruhang si Krista, sabay na kumakain ang dalawa na magkaharap sa mesa. At alam kong hindi ito pagwawala dahil nagalak ako o natuwa, nagwawala ito dahil sa inis. Ramdam na ramdam ko na hindi ko nagug
"Baka naman manlilimos ito o manghihingi ng donasyon. Naku! Modus na naman! Mabuti pa umalis ka nalang bago ka pa namin ipadakip sa mga pulis." Mariing turan ng mga ito na halatang nakatingin sa akin mula ulo hanggang paa. At kahit pa may mga suot itong salamin, alam na alam ko ang pangungutya sa
"A--- ako po Manang Martha? Ba-- bakit naman po ako?" Di magkandaugagang tanong ko sa nauutal na boses habang nakaturo ang isang daliri sa aking sarili para makasigurado. Makailang beses na tumango si Manang Martha kaya mas lalo akong tinambol ng kaba. "Ikaw na ikaw nga Lucy! At kung bakit ikaw
Matapos akong pagsabihan ng ganoon ng aroganteng Señorito ay tuluyan na talaga itong umalis at hindi na muli pang bumalik. Dahil nga wala naman akong pagpipilian ay tinapos ko nalang ang sinabi ng doktor na manatili na muna rito ng tatlong araw. Bayad na rin naman lahat kaya sulitin ko nalang lalo
Pagkalabas nito ay hindi na ito ulit bumalik. Para bang pumasok lang iyon sa kwarto hindi para kumustahin ako kundi para paalalahanan ako na hindi libre itong pagdala niya sa akin dito at para ipaalala na rin na bawal ang lampa at tanga sa mansyon nila! Na sa kabila ng lahat na nangyari na muntikan
"Ouch!" Marahan akong napadaing nang maramdaman ang pagkirot ng aking ulo. Hindi ko pa man lang tuluyang naibuka ang aking mga mata ay ramdam na ramdam ko pa rin ang parang pag ikot ng aking paningin. At nang tuluyan at buo kong naibuka ang aking mga mata ay saka ko pa lang napansin ang buong pa
Agad akong nag iwas ng tingin at walang pasabing tumalikod para kunin ang mop. Sa tipo ng tingin ng aroganteng Señorito ay ramdam kong may masama na naman itong interpretasyon sa akin. "Mukha ba akong may nakakahawang sakit para madapuan ang kaibigan niya na nakikipag usap lang naman sana sa akin
Saktong natapos kami ni Claire sa pag iihaw at nagsimula na rin ang kasiyahan nina aroganteng Vincenzo. "Pwede bang samahan mo na rin akong ihatid ito kina Señorito?" Tanong ni Claire na marahan ko lang na tinanguan kahit na nag aalangan ako dahil sa pangungutya sa akin ng lalaking iyon kanina. An
Napahagikhik naman ng tawa si Claire. "Gusto mo ng palayasin kaagad? Ayaw mo bang makakita ng libre ng isang gwapong nilalang?" Tunog panunudyo na tanong nito na siyang ikinasimangot ko. "Kung ganoon naman ka arogante at mapanglait at huwag nalang." Walang prenong sagot ko kaya mas lalo itong na
(Luciana's POV) Parang sasabog ang dibdib ko sa sobrang sakit, kahihiyan at pagkadismaya pero tahimik akong umalis sa harapan niya. Hindi ko makontrol ang panginginig ng buong katawan ko sa harap harapang pang iinsulto at panlalait. Sanay na akong laitin ng kung sinuman eh, pero ngayon ako sobra