It's my birthday po today kaya naging late na ang update! Thank you for waiting!
Teka! A---- ano raw? Papanagutan!?? Para akong napako sa kinatatayuan ko dahil sa narinig. Hindi lang pala ako kundi maging si Manang Sonya at ang mga tauhan ng halimaw na nandirito ngayon. "Hoy! Bingi ka ba ha?" Irritableng sambit pa nito kay Manang Sonya kaya napakurap ang matanda saka ito napat
Kinabukasan ay lumipas ang isang araw na nanatili lang akong mag isa sa basement. Wala pa akong naging balita sa kung anong nangyayari sa mansyon dahil bukas pa maghahatid ng pagkain si Manang Sonya. Pero yung isip ko naman doon lumilipad sa kung nalaman na ba ng halimaw at kung ano ang naging reaks
"Isang may edad na ginang ang nagdala sayo rito. Nasa botika pa siya ngayon dahil may pinapabiling gamot si Doktora Pascual. How's your feeling now?" Magalang na salaysay nito kaya tipid akong napangiti. Ibig sabihin si Manang Sonya nga ang sumaklolo sa akin. Sabagay, wala naman talagang iba dahil
Nang umalis na si doktora kasama ang nurse ay mas lalong bumuhos ang emosyon ko at tuluyan na akong napahagulhol ng iyak. At hindi na ito luha ng sakit at pighati kagaya ng kadalasang nangyayari sa 'kin, luha na ito ng kagalakan at kasiyahan. "Anak...." Emosyonal na sambit ko kasabay ng marahang
"May pahintulot ito galing kay SeƱorito. Katunayan, nung tumawag ako sa kanya at ipinaalam ang nangyari sayo ay siya pa mismo ang nagsabing dalhin ka na sa ospital dahil wala si doktora Michelle, nagbakasyon pa raw sa ibang bansa kasama ang mapapangasawang foreigner." Paliwanag ni Manang at parang g
[ REBELASYON NG TUNAY NA KALABAN ] ( Krista's POV ) "Ano ng balita anak? Sa mansyon ka na ba nanatili ngayon? Kailan daw ba uuwi si Maximus? Iyong plano natin napagtagumpayan mo na ba?" Sunod sunod na tanong ni Mommy Greta, halatang atat na atat na ito at hindi na makapaghintay na maisagawa ang m
( Thalia's POV ) Tatlong araw akong nanatili sa ospital bago nakalabas. At lubos ang pasasalamat ko dahil gaya ng pangako ni doktora, wala nga siyang ibang pinagsabihan kaya walang ibang nakakaalam ng pagbubuntis ko maging si Manang Sonya. Ang iisipin ko nalang ay kung paano ako makakagawa ng pa
Inabot din kami ng halos isang oras bago nakarating sa mansyon. Pinagbuksan pa ako ng isang tauhan para lumabas habang yong iba naman ay binitbit ang mga gamit galing ospital. Pinipigilan ko na sana ang mga ito dahil nakakahiya na masyado kaso sila naman ang nagpumilit kaya wala na rin akong nagawa
Nag aalangan sana akong sumunod ngunit dahil marahan akong tinanguan ni Vincenzo na para bang pinapahiwatig nito sa akin na ayos lang ay marahan nalang din akong humakbang para sumunod kay Ms. Tanya patungo sa loob ng isang parang opisina nito. "Uhmmm please come in!" Paanyaya nito matapos buksan
Para akong tuod na nakatayo habang mariing nakatitig sa akin ang isang babae mula ulo hanggng paa. Iyong tipo pa ng titig na nakakatunaw. At kung maihahalintulad ako sa prutas ay para na ako nitong binabalatan. Nakahalukipkip pa ito habang magkasalubong ang mga kilay kaya mas lalo akong nakaramdam
Nakapagbihis na ako at nakapag ayos ayos na rin kahit papaano ng mukha pero yung dibdib ko ay literal na napakalakas ng kabog dahil sa nararamdamang kaba at kagalakan na rin. Ayaw kong isipin na magde- date kami pero hindi ko mapigilang mag assume lalo pa at gusto niyang nakabihis ako ng maayos.
"Naku! Maraming salamat po SeƱorito. Sino po bang nagsabi na masama kayo? Naku ang bait niyo nga po eh, tsaka ang gwapo gwapo pa." Walang prenong bulalas ko na ngingiti- ngiti pa. "What are you saying again? Na gwapo ako?" Biglang tanong nito kaya napakurap ako ng ilang beses at saka pa lamang nap
Habang nakaupo sa couch ay di magkamayaw ang puso ko sa di mapigilang pagkagalak. Alam ko na kasi na ang mahalagang pag uusapan namin ay tungkol sa pekeng relasyon namin. Kaya siguradong bukas ay ang unang araw na magiging nobyo ko ang nag iisang Vincenzo Villaroman. "First rule, sa mata ng publik
"Isukat mo na Luciana! Isukat mo na dali!" Tili ko saka patakbong hinakbang ang malaking cabinet na may salamin sa sobrang excited. At ito na nga, sinimulan ko ng isukat paisa isa at wala akong ibang nasabi kundi WOW NA WOW. As in Sobra pa sa WOW! Sobrang bagay ito sa maliit at balingkinitan kong
"Se--- SeƱorito sigurado po ba kayo na sa akin ito lahat? Eh bakit naman po sobrang dami? Baka utang po ito sir ah, wala pa naman po akong pambayad. Tsaka kung ikakaltas niyo po sa sahod ko ay hindi ko po ito matatanggap. May masusuot pa naman po ako." Di magkandaugagang bulalas ko nang ilapag nit
( Luciana's POV) Hindi ko alam kung paano ko natapos ang lahat ng gawain dito sa condo dahil magpahanggang ngayon ay para pa rin akong wala sa sarili matapos marinig lahat ng sinabi ni Vincenzo kagabi. Hindi pala basta sinabi kundi isang alok iyon na mabilis kong tinanggap kahit hindi pa maliwan
( Vincenzo's POV ) "Are--- are you sure with that bro? Iyong kasambahay mo na hindi ganoon kagandahan? Iyong nahulog sa pool na hindi marunong lumangoy? Iyon ang eha- hired mong magpapanggap na girlfriend mo?" Di makapaniwalang tanong ni Zed habang nakavideo call kaming apat nina Lanvin at Ruste