"Saan tayo pupunta? Saan mo na naman ako dadalhin?" Kinakabahang tanong ko dahil nung huli kaming umalis ay noong pinasunog niya ang tirahan namin ng lola ko. Talagang ipinakita niya lang kung gaano siya kahayop. "Oo nga Señorito. Saan kayo pupunta ni Thalia?" Segunda naman ni Manang Sonya. Pe
Pero ewan ko ba, dahil habang naiisip ko ito ay parang biglang uminit ang dibdib ko. "Ba--- bakit naman po pinalayas Manang?" Tanong ko nalang para isawalang bahala ang di maipaliwanag na nararamdaman. "Hindi ko rin alam ang konkretong dahilan pero base sa reaksyon niya eh galit na galit siya nu
"Ano!???" Napaawang ako sa narinig, kinakabahan sa pagbabanta nito na posible nga naman niyang gawin. "Are you deaf? O nagbibingi bingihan?" Anitong nakaangat ang isang sulok ng labi. "Pa---- papano naman napunta sa Visayas si Ma'am Ara? Eh taga dito lang iyon eh. Minsan pa nga akong nanatili
Kahit maraming bumabagabag sa aking isipan ay di ko mapigilan ang nararamdamang galak nang tuluyan kaming makasakay ng eroplano, kahit pa man parang hinahalukay ang tiyan ko nang tuluyan itong lumipad sa himpapawid. Sino ba namang hindi magagalak gayung buong buhay ko ay ngayon lamang ako nakasakay
Lutang na lutang akong sumunod sa kanya hanggang sa makalabas kami sa isang mataas at magandang building na sa tingin ko'y isang hotel. Agad kaming pumasok sa isang magarang sasakyan at binuhay rin agad ng driver ang makina. Halatang nagmamadali ang halimaw at parang naghahabol talaga ng oras. Kah
( Maximus POV ) "Speak up!" Matigas na wika ko sa ginang na nagpakilalang Ara Sanchez. Pagdating pa lang namin ay agad akong sinalubong ng mga tauhan ko para ipaalam na sa lahat lahat ng mga babaeng naririto ngayon ay may isang lakas loob na umamin na siya ang Ara Sanchez na kasabwat ng babaeng
"It's been a week already, wala ka pa bang balik umuwi ng San Fernando?" Bradley asked matapos ako nitong tabihan sa bar counter. As usual, we're on our favorite bar. Yeah, it's been a week na dito na ako nagstay sa Manila magmula ng umuwi kami galing Visayas matapos ang rebelasyon ng Ara Sanchez
[ NOTE: SPG ALERT! THIS CHAPTER CONTAINS SEXUAL AND EXPLICIT CONTENT NOT INTENDED FOR YOUNG AND SENSITIVE READERS. ] ( Thalia's POV ) "Pasensiya kana at kailangan ko ng lumabas Thalia. Isang minuto lang kasi ang binigay sa akin na oras ng pagpasok ko rito. Magpakabusog ka ha? Sa susunod na araw ul
All eyes on me! Talagang makikita mo ang iba't-ibang reaksyon ng kasiyahan ng mga taong saksi ngayon sa pag-iisang dibdib namin ni Vincenzo. Mga taong naging bahagi ng buhay namin na kahit hindi ganoon karami ay sigurado naman kaming totoong nagmamahal sa amin. May naiiyak, nakangiti at nagagala
Napakabilis na dumating ng araw na katangi tangi naming hinihintay ni Vincenzo. Yun nga lang ay para kaming lantang gulay dahil za sexcapade na ginawa namin simula pa ng madaling araw. Kapwa na lamang kamit natawa dahil nag usap na kami na dapat hindi kami magpapakapagod dahil araw ng kasal namin
The intensity of the heat arises even more. Parang gusto ko ng sumabog sa sarap na di mapigilan. "Sweety, I can't hold it any longer. Hindi ko na kaya, malalabasan na ako." Hiyaw ko. "Uhmmm go on sweety! I want to taste your juices so so bad sweetheart. I want to taste every inch of you." Aniya na
"Talaga coming from you? Kasi pakiramdam ko ay bagay sa akin ang litanyang iyan eh. What I have done to deserve a perfect man like you? Para akong nasa isang fairytale sa layo ng agwat ng estado natin. Hindi ko inaasahan na mangyayari ito lahat. Fairytales really do come true." Emosyonal na salaysay
[ WARNING: SPG AHEAD. EROTIC AND INTIMATE SCENE AHEAD NOT INTENDED FOR YOUNG, MINOR AND SENSITIVE READERS. PLEASE BE GUIDED. ] "Mahal na mahal kita Luciana Bitangcol. Uhmmmm!" He said in between our kisses sabay yuko ng ulo nito para amuyin ang leeg ko kaya napapangisi ako dahil sa kiliting hatid
Naglalakad akong nakaluhod sa isang simbahan sa ospital habang taimtim na nanalangin para sa kaligtasan ng lalaking pinakamamahal ko. Tulala ako at hindi ko malaman ang gagawin matapos kong makita kanina na duguan si Vincenzo at nakahandusay sa lupa. Mabilis naman siyang nairescue at nadala sa osp
( Luciana's POV ) Simula ng nanawagan si Vincenzo sa telebisyon ay mas dumami pa ang mga taong dumarayo rito. Kahapon pa nga lang iyon pero ngayon binabaha na kami sa pagdagsa ng mga customer at karamihan pa sa mga ito ay nagpapa- autograph na animo ba'y para akong isang artista. Ngayon lang ako
( Allyson's POV ) "Putang ina! Ahhhhh!" Hindi ko na napigilan ang pagwawala ko nang mapanood ang naging panawagan ni Vincenzo sa publiko. Sa labis na kabiguan at selos ay binato ko ng vase ang telebisyon dahilan ng pagkakabasag nito saka ako napaluhod at napahagulhol ng iyak. No! Hindi maaari
( Luciana's POV ) "Ang ganda ganda naman talaga nitong tindera ni Myrna. Blessing talaga ang ganyan kagandang mukha sa negosyo eh." Puri ng suking customer namin ni Tiyang Myrna kaya matamis akong napangiti. "Naku! Si Aling Basya talaga. Pinapalaki niyo na naman po ang puso ko eh." Turan ko sa m