"Ito ba? Ganito ba ang hitsura nang tinutukoy mong Ara Sanchez?" Tanong sa akin nang isang lalaki matapos nitong tanggalin ang piring sa aking mga mata at ipinakita ang isang larawan na mukhang bagong guhit lang. Pupungas pungas pa 'ko nang makakita ng liwanag. Ilang araw na ba akong nasa kadiliman
( Maximus POV )"Balak mo bang maglasing Señorito? Aba'y nakailang bote ka na ng alak ah! Solo ka pang nag iinom diyan." Sita sa 'kin ni Manang Sonya nang makita ako nitong mag isang nag iinom sa terrace ng kwarto ko.Seryoso ko itong tiningnan bago muling itinungga ang bote ng beer. "Hindi ako nala
( Thalia's POV )Mula sa pagkakaidlip kahit man nakagapos at nakaupo sa isang silya ay para akong naalimpungatan nang maramdaman ang isang marahas na kamay na humawak sa braso ko."Ahhhhhh!"Napatili ako sa pagkagulat ngunit agad ding nakilala kung sino ang taong ito dahil sa nakakatulirong amoy ng
[ NOTE: MATURED CONTENT AHEAD. THIS CHAPTER CONTAINS EXPLICIT, SEXUAL AND ABUSIVE CONTENT NOT INTENDED FOR YOUNG, MINOR AND SENSITIVE READERS. PLEASE BE GUIDED. ]( Maximus POV )Dala ng epekto ng alak na nainom ko ay di ko napigilan ang sarili na makaramdam ng init sa aking katawan. Lalong lalo na
[ NOTE: SUPER SPG! Don' tend to read if you're a minor and sensitive about sexual and abusive content. ]Umalis ako sa pagkakadagan sa kanya at kinuha ang tape na nasa drawer. I want to hear her moans ngunit dahil panay mura ito't panlalait sa 'kin ay napagdesisyonan kong takpan na lamang ang kanyan
"Uhmmmmm!" Malakas siyang napaliyad na alam kong dahil sa naramdaman niyang magkahalong emosyon."You love it don't you!? Uhmmmm!?" I moaned. Ramdam ng aking daliri ang kasikipan niya so I started to play and caressed her cli*toris using my thumb. Nilaro laro ko ito kaya pansin ko ang dahan dahang
( Thalia's POV )Matapos gawin ang pambababoy sa 'kin ng halimaw na lalaki ay basta na lamang akong iniwanan nitong mag- isa sa kwarto, hubo't hubad at nakatali ang mga kamay at paa. Tinakpan din niya muli ang bibig ko gamit ang tape kaya kahit anong pilit kong sigaw at pagpupumiglas ay wala pa rin
Muli na naman akong napaluha habang marahang tumatango. "Siya nga po ang halimaw na bumaboy sa 'kin Manang. Hindi man niya ako nagalaw pero masahol pa rin po ang ginawa niya sa 'kin." Turan ko kaya napaiyak si Manang habang umiiling."Jusko ang batang iyon! Hindi ko aakalaing magagawa niya ang kahay
"Baka naman manlilimos ito o manghihingi ng donasyon. Naku! Modus na naman! Mabuti pa umalis ka nalang bago ka pa namin ipadakip sa mga pulis." Mariing turan ng mga ito na halatang nakatingin sa akin mula ulo hanggang paa. At kahit pa may mga suot itong salamin, alam na alam ko ang pangungutya sa
"A--- ako po Manang Martha? Ba-- bakit naman po ako?" Di magkandaugagang tanong ko sa nauutal na boses habang nakaturo ang isang daliri sa aking sarili para makasigurado. Makailang beses na tumango si Manang Martha kaya mas lalo akong tinambol ng kaba. "Ikaw na ikaw nga Lucy! At kung bakit ikaw
Matapos akong pagsabihan ng ganoon ng aroganteng Señorito ay tuluyan na talaga itong umalis at hindi na muli pang bumalik. Dahil nga wala naman akong pagpipilian ay tinapos ko nalang ang sinabi ng doktor na manatili na muna rito ng tatlong araw. Bayad na rin naman lahat kaya sulitin ko nalang lalo
Pagkalabas nito ay hindi na ito ulit bumalik. Para bang pumasok lang iyon sa kwarto hindi para kumustahin ako kundi para paalalahanan ako na hindi libre itong pagdala niya sa akin dito at para ipaalala na rin na bawal ang lampa at tanga sa mansyon nila! Na sa kabila ng lahat na nangyari na muntikan
"Ouch!" Marahan akong napadaing nang maramdaman ang pagkirot ng aking ulo. Hindi ko pa man lang tuluyang naibuka ang aking mga mata ay ramdam na ramdam ko pa rin ang parang pag ikot ng aking paningin. At nang tuluyan at buo kong naibuka ang aking mga mata ay saka ko pa lang napansin ang buong pa
Agad akong nag iwas ng tingin at walang pasabing tumalikod para kunin ang mop. Sa tipo ng tingin ng aroganteng Señorito ay ramdam kong may masama na naman itong interpretasyon sa akin. "Mukha ba akong may nakakahawang sakit para madapuan ang kaibigan niya na nakikipag usap lang naman sana sa akin
Saktong natapos kami ni Claire sa pag iihaw at nagsimula na rin ang kasiyahan nina aroganteng Vincenzo. "Pwede bang samahan mo na rin akong ihatid ito kina Señorito?" Tanong ni Claire na marahan ko lang na tinanguan kahit na nag aalangan ako dahil sa pangungutya sa akin ng lalaking iyon kanina. An
Napahagikhik naman ng tawa si Claire. "Gusto mo ng palayasin kaagad? Ayaw mo bang makakita ng libre ng isang gwapong nilalang?" Tunog panunudyo na tanong nito na siyang ikinasimangot ko. "Kung ganoon naman ka arogante at mapanglait at huwag nalang." Walang prenong sagot ko kaya mas lalo itong na
(Luciana's POV) Parang sasabog ang dibdib ko sa sobrang sakit, kahihiyan at pagkadismaya pero tahimik akong umalis sa harapan niya. Hindi ko makontrol ang panginginig ng buong katawan ko sa harap harapang pang iinsulto at panlalait. Sanay na akong laitin ng kung sinuman eh, pero ngayon ako sobra