Parang tumigil bigla ang mundo ko at walang humpay sa pagwawala ang puso ko. Anong klaseng damdamin ba ito? Bakit parang nasa alapaap ako? Di ko mapaliwanag ngunit sobrang natutuwa ang puso ko.Hinahayaan ko na lamang ang hinayup*k na yakapin ako hanggang sa mahimbing siyang nakatulog.Bahagya akong tumagilid kaya kitang-kita ko kung gaano kalapit ang mga mukha namin. Basta ko nalang natagpuan ang sarili kong nakatitig sa kanya at puro paghanga lang ang sinisigaw ng utak ko.Mas lalo lang gumulo ang isipan ko. Sa kung bakit ko hinahangaan ang lalaking nagdulot ng labis na pighati at pagmamaltrato sa akin. "May pagtingin ba ako sa lalaking ito?" Biglang tanong ng aking isipan.Mali ito. Maling-mali itong nararamdaman ko. Gulong-gulo ang isip at damdamin ko. Yung pakiramdam na ayaw kong may maramdamang kakaiba sa kanya ngunit di ko naman kayang pigilan ang tinitibok ng puso ko.Kaya naman para iiwas ang sarili sa kanya ay napagdesisyonan kong bumangon. Ang kaninang plano kong ibigay ang
"Ano ready ka na Ms. Amina? In one, two, three, here we go!" Excited na turan ni Ms. Luna sabay tanggal ng kanyang mga kamay na nakatakip sa aking mga mata.Halos hindi ko makilala ang sarili ko nang makita ang kabuuan kong postura sa harap ng malaking salamin."A-ako ba talaga 'to?" Di mapakaniwalang tanong ko. Yung light lamang ang kulay ng make-up na nilagay ni Tim ngunit sobrang bumagay sa maliit kong mukha. Idagdag pa ang suot kong napakaeleganteng trumpet gown na hapit na hapit sa maliit at balingkinitan kong katawan. Para akong ibang babae ngayong gabi."Hindi na kami mabibigla Ms. Amina dahil sa totoo lang gandang-ganda na kami ni Luna sayo kahit na hindi ka ayusan." Puri naman ni Tim na sinang-ayunan ni Luna."You are right Tim. Mas maganda pa sa kung sinong mga artista."Pinamulahan naman ako ng mukha sa tinuran ng dalawa. Noon pa man marami ng pumupuri sa akin. Katunayan, maraming mga beki ang nag-aalok ng trabahong pagmomodelo sa akin. Ngunit dahil mahirap lang kami at wa
WARNING: SENSITIVE SCENE AND LIGHT SPG AHEAD!Nagsimula na ang party nang makalabas kami ng restroom. Nakahawak pa rin sa akin ang kamay ng hinayup*k na para akong bata na hindi pwedeng umalis sa tabi niya. At aaminin kong tuwang-tuwa ang puso ko. Nawala yung pagkaasiwang naramdaman ko dahil sa pagtatanggol niya sa akin kanina. Mukhang umalis na ang mga malditang babae dahil hindi ko na ulit sila nakita.Ganito ba siya kamaimpluwensya at bakit lahat nalang ata ay takot sa kanya? O di kaya'y kayang-kaya niyang pasunurin."Don't stare at me like that! I know I'm fuckin' handsome."Umangat ang sulok ng labi niya nang sumulyap sa akin. Saka ko lang napansin na sa lalim ng iniisip ko, kanina pa pala ako nakatitig sa kanya.Shit! Nahuli niya pala ako. Ramdam ko ang pamumula ng aking pisngi kaya agad akong nag-iwas ng tingin ng hindi nagsasalita.Kaya itinuon ko nalang din ang atensyon sa isang host na nag-aanunsyo sa gitna ng parang maliit na entablado.Nagpalakpakan ang lahat nang tawagin
Hindi ko alam kung paano ako nakakain matapos ang nangyari. Panay pa rin ang kwentuhan ng magkakaibigan habang ako hindi mapakali at naiisip lang ang gagawin sa akin ng hinayup*k mamaya. Kung bakit kinakabahan ako na parag excited gayung hindi naman ito first time!Nakayuko lang ako hanggang sa natapos. Ni hindi ko siya magawang tingnan dahil sa hiya. Ganoon rin si Zander na panay daldal lang. Habang sina Steffi at Dr. Logan ay may ibang pinagkakaabalahan."What's wrong?" Tanong ng hinayup*k nang mapansin nito ang pananahimik ko.Tsk. Talagang may gana pa siyang magtanong gayung alam niya naman ang dahilan.Nag-angat ako ng mukha at marahang umiling. "Wala." Tipid na sagot ko lang din. Alangan namang sabihin kong binabagabag ako ng ginawa niya kanina at sa gagawin pa niya. Jusmeyo."Do you want to go home?" Muling tanong niya. Tunog concern ngayon ang hinayup*k. O baka naman kating-kati na sa binabalak niya?At parang gusto ko na nga ring umuwi lalo pa't nahihirapan naman akong makis
WARNING: THERE'S SPG SCENE AHEAD!Tumugon ako sa halik niya, hinalikan ko siya pabalik. Na kahit hindi ako marunong noon pa man ay unti-unti ko ring natutunan sa kanya.Mas lalong naging mapusok ang bawat hagod ng kanyang labi hanggang sa tuluyang nilusob ng kanyang dila ang aking dila. Napaawang ako ng sipsipin niya ito.Mas diniinan pa niya ang paghawak sa aking batok habang ang isang kamay niya'y naglalakbay sa aking katawan."Fuck!" Mura niya sa pagitan ng kanyang halik at bahagya siyang napatigil.Wala siyang sinabi ngunit pinatalikod niya ako na agad ko namang sinunod. Ramdam ko ang mga kamay niya sa aking likuran na abala sa pagtatanggal ng hook sa aking suot. Kaya naman pala napamura dahil nahihirapan siyang tanggalin ito.Napalunok ako ng laway nang tuluyan niya itong hinubad at sinunod din niya agad ang bra at underwear ko. Buong-buo niya ng pinapasadahan ang aking kahubdan.Agad niyang hinalikan ang aking batok pababa sa aking braso at likuran habang pinapadausdos niya ang
( Drake's POV )"What's up buddy! Sunod-sunod na ata ang pagpunta mo rito ah. May problema ka ba? You can tell me." Nagtatakang tanong ni Zander nang sumulpot na naman ako sa bar niya. Napapansin na kasi nito ang palagi kong pagtatambay rito right after my duty."I'm just bored." Tipid na sagot ko. Pagdadahilan na rin para hindi na siya magbusisi pa.Ngunit napaismid lang ito na halatang hindi naniniwala."Bored ba talaga o baka naman dahil kay Amina?" Makahulugan at diretsahang tanong niya kaya sinamaan ko siya ng tingin."What kind of question was that? Pwede ba, don't involve that woman." Inis na turan ko sabay tungga ng baso ng alak na hawak ko.At aaminin kong right at this moment, I lied to him. Dahil ang babaeng yun ang bukod tanging dahilan kung bakit ako nagkakaganito! That bitch is keep on bothering my mind.I'm so fucking confused with my damn feelings. Na hindi ko maintindihan ang aking sarili kung bakit nawawala ako sa konsentrasyon sa aking mga plano kapag natititigan k
Sobrang bigat ng dibdib ko habang hinahanda ang snacks ng dalawa. Kung sobrang samang tao ko lang siguro, baka nilagyan ko na ito ng lason para matapos na ang kalandian nila! Kaso, hindi ako mamamatay-tao at mas pipiliin ko nalang ang masaktan keysa ang makasakit mg kapwa.Nang matapos ay nagpakawala ako ng isang malalim na buntong-hininga. Kinailangan kong pakalmahin ang nag-aalburutong damdamin dahil tiyak magwawala na naman ito kapag nakaharap ko ulit ang dalawa.At nang gumaan gaan kahit papaano ang pakiramdam ko ay nagpasya na rin akong iakyat ito sa guestroom matapos ang dalawampung minutong paghihintay, ayon na rin sa oras na binilin ng hinayup*k.Ngunit hindi ko pa man naihakbang ang mga paa ko paakyat ng hagdanan ay naulinigan ko na ang ingay na nagmumula sa ungol ng dalawa, ungol na tila ba kapwa sila sarap na sarap sa tinatamasa.Nanginginig ang mga kamay kong nakahawak sa tray. Gustuhin ko mang umatras, wala akong ibang magagawa kundi ang magpatuloy dahil tiyak malilintik
Halos buong magdamag akong hindi makatulog at panay pa rin sa pag-agos ang aking mga luha. Magang maga na ang mga mata ko at ramdam ko ang panghihina ng aking katawan.Kaya naman kinabukasan ay nakaisip agad ako ng paraan. Buo na ang loob ko at wala na akong pakialam kung ano ang gawin sa akin ng hinayup*k pagkatapos. Basta makita ko lang si Tiyang sa huling hantungan. Kahit pa dumaan man ako sa butas ng karayom ay gagawin ko.Kasalukuyan akong nasa kusina. Kakatapos ko pa lang magluto nang marinig ko ang pagtunog ng doorbell.Nagtataka kong tinungo ang maindoor. Sino naman kaya itong bumisita ng ganito kaaga?At nang mabuksan ko ito ay ganoon na lamang ang pagkairita ko nang tumambad sa akin ang mukha ng babaeng higad.Nagdadalamhati na nga ako dinagdagan pa ng asungot na higad na ito!"Hey yaya!" Sambit nitong halatang peke naman ang ngiti. Tuloy tuloy pa itong pumasok na para bang pagmamay-ari niya ang buong bahay."Where's my babe? I brought special and expensive food for his brea
[ Excited akong nagmaneho patungong Quezon para sa gaganaping fashion show. Medyo may kabigatan ang dibdib ko dahil hindi ko makikita si Zander ng ilang araw. Gayunpaman, may sulat naman akong iniwan. Umaasa akong uuwi siya ng condo at mababasa niya iyon kahit alam ko namang imposible.Ngunit kung kailan malapit na akong makarating sa venue ay bigla na lamang nagloko ang sasakyan ko kaya napilitan ko itong ihinto sa gilid ng kalsada.I was about to ask for help nang may lumapit sa aking dalawang lalaki. Kinatok nito ang bintana ng sasakyan ko kaya binaba ko na."Miss, anong problema? Kailangan mo ba ng tulong?" Ani ng isang may mahabang bigote.I am not that judgmental pero nakakaramdam ako ng kakaiba presensiya sa dalawa. Para bang may gagawin ang mga ito na hindi kanais nais."No need. Tatawagan ko nalang yung mga kasamahan ko." Ani ko. Pilit nilalabanan ang nararamdamang takot lalo pa't hindi matao sa banda rito at may matarik pang bangin.Ngunit edi-dial ko pa nga lang ang numero n
"Goodmorning ma'am, ready na po ang breakfast niyo."Ang katok na ito ng staff ng resort kung saan ako naglalagi ang siyang gumising sa aking diwa. Nakangiti itong bumungad sa akin bitbit ang tray ng pagkain."Salamat." Sambit ko at tipid na napangiti. Nilakihan ko ang awang ng pintuan para makapasok ito.Matapos nitong mailapag ang bitbit na tray ay agad din itong nagpaalam. "Enjoy your breakfast po ma'am." Magiliw na sambit pa nito bago tuluyang naglakad paalis.Isinara ko ang pintuan at muling umupo sa kama. Magdadalawang linggo na magmula ng napadpad ako rito. Isang simpleng resort ito rito sa Zambales. Pero kahit simple ay maganda naman rito, maaliwalas at walang masyadong turista kaya dito ako tumagal. The place is so perfect for my broken heart.Magmula ng umalis ako nang gabing iyon ay nakailang lipat din ako ng lugar sa kagustuhan ng tahimik na buhay. At dito nga ako dinala ng aking mga paa, gawa na rin ng maiging pagsesearch online. Mabuti na lamang at dala dala ko sa wallet
"Ma'am saan po kayo pupunta ng ganitong oras?"Takang tanong ng isang tauhan ni Alexander. Lima silang nagwagwardiya rito sa resthouse niya, di pa kasama ang iilang nakabantay rin pero ito lang ang may lakas ng loob na lumapit sa 'kin para tanungin ako.Buong loob ko itong hinarap. "May mahalaga lang akong pupuntahan." Pagdadahilan ko ngunit mukhang hindi ito kumbinsido."Ma'am, nagpaalam ka na po ba kay boss? Para sana samahan ka ng ibang kasamahan namin para sa proteksyon niyo po." Pangungulit pa nito kaya napairap na ako. Nagsilapitan na rin ang iba pa kaya mas lalo akong nakaramdam ng inis."Hindi na kailangan. Tsaka bakit ba kayo nakikialam? Hindi ako ang amo ninyo rito. May karapatan akong umalis dahil hindi niyo na ako bihag." Singhal ko dahil sa pagkairita.Kita ko ang pagdaan ng gulat sa mga mata ng mga ito ngunit matigas pa ring naninindigan."Patawad po ma'am pero sinusunod lang namin ang utos ni boss lalo pa't malalim pa po ang gabi at delikado sa daan. Kung gusto niyo pong
( Madison/Amari's POV )"Ma'am! Nasa TV sina Señorito at ma'am Amanda!"Natatarantang tawag sa akin ng katulong. Kasalukuyan akong nasa kwarto ngayon. Nang umalis sina Alexander at mommy kanina ay minu-minuto akong taimtim na nanalangin para sa kanilang kaligtasan.Patakbo akong lumabas ng kwarto at dali- daling pumunta sa sala para mapanood ang sinabi ng katulong.Napakalakas ng kabog ng puso ko habang nakatutok ang mga mata sa balita. Nasa TV nga sina mommy at Alexander. Karga karga na nito si Austin kaya parang sasabog ang puso ko sa sobrang tuwa."Sumabog ang isang abandonadong pabrika na dating pagmamay- ari ng namayapang dr*g syndicate na si Mr. Luis Cruz. Ayon sa ulat ay ginawa raw itong hideout ng asawang si Elizabeth Cruz,"Hindi pa man tapos ang balita ay patakbo akong lumabas ng bahay."Ma'am saan po kayo pupunta!?" Takang tanong ng katulong habang nakasunod sa 'kin."Sa pabrikang tinutukoy ng balita. Pupuntahan ko ang mag- ama ko!" Mariing sagot ko kaya napakamot nalang ito
( Alexander's POV )"Can I go with you?" Pakiusap ni Madison or shall I say Amari. Ngayon na kasi ang araw ng paghaharap namin ni Elizabeth, ang araw na kahapon ko pa pinaghandaang mabuti.Marahan akong umiling bago ito niyakap."No baby. I'm sorry but you better stay here. Hindi ko hahayaang mapahamak ka ulit." Puno ng pagmamahal na turan ko bago ito hinagkan sa ulo.I can't dare to kiss her on her lips dahil pakiramdam ko nagkakasala ako dahil sa ibang mukha niya. But I'll also promise to myself na ibabalik ko ang dati niyang hitsura kapag maayos na ang lahat. Mas pipiliin ko pa rin ang kagandahan ng orihinal niyang mukha na higit kailanman ay hindi ko ipagpapalit ninuman.Matapos namin malaman ang resulta ng DNA test kagabi, pinangako ko na sa sarili ko na wala ng ibang taong mananakit sa babaeng mahal na mahal ko. Walang paglagyan sa tuwa ang puso ko dahil tama lahat ng kutob ko. Worth it lahat ng pagtitiis ko. Pero alam kong mas kompleto ang kasiyahang ito kapag nabawi na namin s
Kinabukasan nang magising ako ay nakaramdam agad ako ng kirot sa aking ulo. Marahil ay dahil sa ilang baso ng alak na nainom ko kagabi, halatang nanibago ang katawan ko.Pero di ko naman din pinagsisihan na uminom ako dahil madali akong nakatulog pagkatapos. Isa pa, marami rin kaming napagkwentuhan ni Alexander. At kahit sa isang gabing pag- uusap na iyon ay nakagaanan ko na siya ng loob.Bumalikwas na ako ng bangon at diritsong tinungo ang banyo para makaligo na. Pagkatapos ay dali dali rin akong nagbihis para lumabas ng kwarto. Maaga pa naman, nasa alas sais pa lang kaya gusto kong tumulong sa kusina.Tahimik pa sa sala kaya't tantiya ko'y tulog pa sina Alexander at ang ginang na si Amanda.Pagkarating ay ang katulong agad ang nabungaran ko. Ngayo'y may kasama ito na sa tingin ko'y chef dahil na rin sa suot nitong uniporme."Magandang umaga ma'am." Sabay na bati agad ng dalawa nang mapansin ako."Hello, goodmorning." Nakangiting bati ko naman."Gusto niyo na po bang kumain? Uminom ng
Matapos makipagkita kay Nick ay mas lalo akong nahirapan makatulog nang gumabi. Ngayong kumpirmado na na hindi nga ako si Madison ay mas dumoble ang takot at pag- aalala ko para kay Austin. Paano nalang kong saktan siya ni Elizabeth dahil hindi naman pala sila totoong magkadugo?Oo at Elizabeth na ang tawag ko sa kanya! Hindi na mommy. Sa ginawa niyang pagamit sa akin ay hindi siya nararapat na erespeto. Wala siyang konsensiya! Tunay ngang napakaitim ng budhi niya.Tiningnan ko ang oras at malalim na nga ang gabi pero heto ako't gising na gising pa ang buong diwa. Muli akong bumangon sa hinihigaang kama at nagpasyang lumabas ng kwarto para tumungo sa kusina at uminom ng tubig. Gusto kong pakalmahin ang di mapakaling isipan.At nang makadaan ako sa may sala ay napansin ko kaagad si Alexander at ang bote ng beer na nakalapag sa babasaging table.Napatikhim ako dahilan para maagaw ang atensyon niya."Hmmm hi! You're still awake?" Tanong agad nito na ikinatango ko ng marahan."I can't slee
"Then you better prepare. Aalis na tayo ng 1:00 PM. May kalayuan pa ang biyahe natin." Agad na tugon ni Alexander nang sabihin ko sa kanya ang tungkol sa pagtawag ni Nick."Sasama ka?" Kunot noong tanong ko."Ofcourse! Hindi ka pwedeng umalis na hindi ako kasama." Seryosong turan nito bago tuloy tuloy na naglakad paakyat, patungo sa kwarto niya."Sabi sayo ma'am eh, napakaconcern ni Señorito sayo."Bigla akong napapitlag nang may nagsalita sa bandang likuran ko kaya gulat akong napalingon. Kita ko ang abot taingang ngiti ng katulong. Nakapeace sign pa ito dahil sa naging reaksyon ko."Maglalaba na po muna ako ma'am." Nakangising paalam nito. Ngising halatang nanunudyo.Napahawak ako sa dibdib ko. Rinig at ramdam ko ang pagwawala ng aking puso.Goodness! Para iyon lang ay nag- ooverthink na agad ako. Alexander isn't concern. Kailangan niyang sumama dahil pandagdag ebidensiya ang magiging testamento ni Nick laban kay mommy Elizabeth. Iyon lang yun! Dapat hindi na ako nag-iisip ng iba pa
( Madison's POV )"Tatlong araw ang sinabi ni Elizabeth. Kailangan na nating makapagplano agad ngayon." Kita ko ang pagmamadali sa mukha ni Alexander . Nang makarating ito ay naikwento niya agad ang nangyari at tungkol sa pagtawag ni mommy. Bagay na ipinag- aalala ko ng lubos kaya di ko mapigilan ang sariling humagulhol."Kung ako lang ang kailangan niya ay hindi ako natatakot sa kanya. Papayag akong makaharap siya anumang oras, sisiguraduhin niya lang na ligtas ang bata at tutupad siya sa usapan." Lakas loob na sambit ng ginang na si Amanda ngunit mariing napailing si Alexander."Tuso at mapanlinlang si Elizabeth mom. Hindi tayo pwedeng maniwala sa sasabihin niya. Kailangang makagawa tayo ng magandang plano." He uttered kaya kapwa kami nag- isip ng malalim.I just can't believe it! Ginawang pa- in ng itinuring kong ina ang inosenteng anak ko na itinuring siyang abuela. At sa ginagawa niyang ito kay Austin ay parang pinapamukha niya na rin sa 'kin ang katotohanan kahit wala pa man an