Mabilis lumipas ang mga araw. Hindi ko alam kung paano ko kinaya sa mga panahong sukong-suko na ako sa kababuyan at kawalanghiyaan ng hinayup*k na lalaki.Iniisip ko nalang na hangga't humihinga pa ako at may buhay, may darating pang bukas para sa bagong pag-asa.Malalim na ang gabi ngunit ayaw pa rin akong dalawin ng antok. Di mawaglit sa isipan ko ang nabanggit niya noong isang araw na malapit na raw pumarito ang bangka. Napakaraming katanungan ang pumasok sa aking isipan. Kung aalis na ba siya? Ano ng gagawin niya sa'kin? Isasama ba niya ako o iiwanan nalang dito sa isla mag-isa?Nakahiga lang ako at nagmumuni-muni nang makarinig ng mga yabag. Malamang patungo rito ang hinayup*k, sino pa nga ba eh kaming dalawa lang naman ang naririto. Mukhang may balak na namang manggulo o di kaya mantrip. Kaya naisipan kong pumikit na lang at nagkunwaring natutulog."Wake up! Magpakulo ka ng tubig at itimpla mo ako ng gatas." Mariing utos niya nang mabuksan ang pintuan.Lihim akong napangiwi. An
( Drake's POV )Nagising ako sa sinag ng araw na tumama sa may bintana."Shit!" Impit ko habang nakahawak sa aking medyo kumikirot pa na sintido. Kahit papaano'y medyo maayos na ang pakiramdam ko kumpara kaninang madaling-araw.I really don't know kung anong dahilan ng pagkakakaroon ko ng sakit. But one thing is for sure, na walang ibang dapat sisihin kundi ang kapabayaan ng babaeng yun. Baka hindi malinis ang pagkaing inihanda niya or baka hindi safe ang niluluto niya because she uses that panggatong.Nilibot ko ang aking mga mata, looking for that bitch ngunit wala ito rito. "Where did she go?" Inis na turan ko sa sarili. Huwag lang talaga siya magkakamaling tumakas!Dahan-dahan akong bumangon sa hinihigaang couch para hanapin ang walanghiyang babae hanggang sa napadpad ako sa kusina. Bumungad sa akin ang maraming pagkain na nakahanda sa mesa. I don't know but I felt relieve nang malamang nandirito lang pala siya at abala sa paghahanda ng almusal. But at the same time, pinagdududa
( Amina's POV )Hindi ko alam kung magtatagumpay ako sa binabalak ko ngunit kailangan kong subukan alang-alang sa liham na ipapabigay ko kay Tiyang. Di bale ng maghirap ako rito basta mapanatag lang ang loob at isip nila ni Kyla na buhay ako.Sa ilang linggo na magkasama kami ng hinayup*k na lalaki alam kong hindi nito kayang makipagtalik sa akin. Sinusumpong man siya ng kamanyakan at kababuyan, alam kong hindi niya kayang galawin ang pagkababae ko. At isa lang ang pinakadahilan, yun ay ang sinabi niyang nandidiri siya sa akin dahil pinagsawaan na ako ng ama niya at ng ibang may edad na lalaki. Ito ang naiisip kong paraan ngayon, na kailangan ko lang sabayan ang maling akusasyon niya upang mailigtas ang puri ko."Nakapagdesisyon na po ako Mr. Wilson at pumapayag na ako sa inaalok mo." Kinakabahan ngunit buong loob na sabi ko.Kita ko ang pag-angat ng sulok ng kanyang labi na para bang hindi na siya nabigla pa sa naging pahayag ko."Well as always, di na bago sa akin ang pagpapahard t
Hindi ko alam kung ilang oras akong nakatulog ngunit dapit hapon na ng magkamalay ako. Napasulyap kasi ako sa may bintana at pansin kong may kadiliman na sa labas."Uhmmm!" Mahinang impit ko habang marahang bumabangon sa hinihigaang couch sa sala. Napakunot ang noo ko nang mapansin kung bakit dito ako nakahiga."Paano ako nakarating dito? Tinulungan ba ako ng hinayup*k na yun?" Nagtatakang tanong ko sa sarili. Sa huling pagkaalala ko kasi sa kusina ako nawalan ng malay kanina."Bumangon ka na! Kailangan mo ng magluto. I'm fucking hungry!" Baritonong bungad nito sa akin. Ngayon ko lang napansing nakaupo pala ito sa dulo ng hinihigaan ko na tila ba inaabangan ang aking pagising.Hinihilot ko ang aking sumasakit na sintido bago tumingin sa kanya at sumagot. "I-ikaw ba ang nagdala sa'kin dito Mr. Wilson?" Agad na tanong ko. Isinantabi na muna ang iniutos niya.Napaismid ito at sarkastikong nagsalita."Tanga! Alangan namang naglakad kang tulog. Tsaka May ibang tao pa ba rito ang pwedeng m
Napalunok ako ng laway. Mukhang mali ata ang desisyon kong buksan ang usapang ito. Nahihibang ba siya? Ngayon talaga? Eh halos mamaluktot na nga ako sa sama ng pakiramdam ko."What's with that reaction? Ikaw ata ngayon ang umaayaw well infact ikaw itong sobrang mapilit." Turan niya habang hindi pa rin inaalis ang matalim na titig sa akin. Napansin niya marahil ang naging reaksyon ko.Napabuga ako ng hangin bago nagsalita."Mr. Wilson, alam mo namang masama ang pakiramdam ko ngayon--""The hell I care! Ikaw ang may kailangan sa 'kin kaya you have no other choice kundi ang sumunod. Or else, kapag nagbago na naman ang isip ko, ayaw ko ng marinig ulit yang putang inang pakiusap mo!" Prangkang putol nito sa aking sinabi.Napaawang ako. Sadyang hindi talaga ako handa. Sino ba naman kasing mag-aakala na ngayon niya ako aalukin gayung kita niya naman kung gaano ako nanghihina.Ngunit kung hindi rin ako papayag, wala ng iba pang paraan para mapaabot kina Tiyang ang liham. Gustong-gusto kong ma
WARNING SPG: THIS CHAPTER CONTAINS EXPLICIT AND SEXUAL CONTENT. ONLY SUITABLE FOR MATURED READERS. IF YOU'RE YOUNG, UNDERAGE AND SENSITIVE, JUST SKIP THIS CHAPTER.( Drake's POV )Shit! Hindi ko mapigilan ang sariling halikan siya. I don't know if it is because I'm fucking drunk o baka mas may malalim pang dahilan.Kanina pa ako natutukso habang pasimple siyang sinusulyapan. Her thin pinkish lips are effortlessly seducing me. At buong buhay ko ngayon lamang ako nagnasa ng ganito sa isang babae."Oh damn you Drake! Sa dinami-rami ng mga babae sa mundo, sa kabit pa talaga ng daddy mo!?" Nagwawalang sigaw ng aking isipan. Hindi makapaniwala sa pagsibol ng ganitong paghanga.What the hell! Hindi ko na kayang kontrolin ang isip ko. Na para bang nawala lahat ng pandidiri ko sa kanya sa mga oras na ito. I really hate her for being a bitch, for being my dad's mistress.Ngunit ngayo'y tila ba kinakain ko rin lahat ng mga sinabi ko sa kanya noon na kailanman hindi ko siya papatulan. Coz all I
"Is this fucking real!?"Di mapigilang bulalas ko dahil sa pagkagulantang. I supposed to fuck her hard right now ngunit napahinto pati ang pag-indayog ng aking puwit. Naantala ang pagpapatuloy ko dahil sa di kapani-paniwalang natuklasan ko.I fucked a lot of women and some of them were virgin. Bukod sa makipot niyang lagusan, isang patunay rito ang parang may kung anong nasagi at napunit ang aking pagkalalaki sa kailaliman niya. Kaya kahit hindi kapani-paniwala, alam kong birhen ang babaeng haliparot na ito!But how come? I know dad won't spend billions without having sex with her! Pinapasundan ko sila noon at may mga photos pa nga ako ng dalawa na magkasamang pumapasok sa isang five star hotel, not once but many times.How did she fooled him at bakit hindi nito nagalaw ang pagkababae niya?Kuyom ang aking kamao habang nakapaibabaw pa rin sa kanya. I have a lot of questions in my head, mga katanungang bumagabag sa isipan ko ngayon ngunit wala akong balak umurong sa gusto kong mangyari
( Amina's POV )Mula sa mahimbing na pagkakatulog ay nagising ako sa isang maaliwalas na kwarto. Malaki ito, elegante at magara. Kaya naman napaawang ang aking bibig dahil sa pagtataka.Napahawak ako sa aking sintido at marahang bumangon habang inilibot ang aking mga mata sa kabuuan nito. Hanep! Mukhang kwarto ng isang five star hotel gaya ng napapanood ko sa telebisyon.At base sa mga nakikita, alam kong hindi ito ang kwarto ng resthouse. "Nasaan ako!?" Naguguluhang tanong ko sa sarili. Ang huling naaalala ko ay ang ginawang paglapastangan ng walang pusong lalaking iyon sa katawan ko. Matapos nun, mas lumala lang yun sakit at pagkakalagnat ko tapos hindi na maliwanag sa akin ang mga sumunod na pangyayari.Akala ko nga katapusan ko na dahil lubhang masakit ang ulo at katawan ko nung mga panahong iyon.Sa kalaliman ng aking pag-iisip ay nahagip bigla ng aking mata ang swerong nakakabit sa aking kaliwang kamay. Mas lalo lang akong nagtaka lalo pa't alam kong hindi rin ito kwarto ng is
[ Excited akong nagmaneho patungong Quezon para sa gaganaping fashion show. Medyo may kabigatan ang dibdib ko dahil hindi ko makikita si Zander ng ilang araw. Gayunpaman, may sulat naman akong iniwan. Umaasa akong uuwi siya ng condo at mababasa niya iyon kahit alam ko namang imposible.Ngunit kung kailan malapit na akong makarating sa venue ay bigla na lamang nagloko ang sasakyan ko kaya napilitan ko itong ihinto sa gilid ng kalsada.I was about to ask for help nang may lumapit sa aking dalawang lalaki. Kinatok nito ang bintana ng sasakyan ko kaya binaba ko na."Miss, anong problema? Kailangan mo ba ng tulong?" Ani ng isang may mahabang bigote.I am not that judgmental pero nakakaramdam ako ng kakaiba presensiya sa dalawa. Para bang may gagawin ang mga ito na hindi kanais nais."No need. Tatawagan ko nalang yung mga kasamahan ko." Ani ko. Pilit nilalabanan ang nararamdamang takot lalo pa't hindi matao sa banda rito at may matarik pang bangin.Ngunit edi-dial ko pa nga lang ang numero n
"Goodmorning ma'am, ready na po ang breakfast niyo."Ang katok na ito ng staff ng resort kung saan ako naglalagi ang siyang gumising sa aking diwa. Nakangiti itong bumungad sa akin bitbit ang tray ng pagkain."Salamat." Sambit ko at tipid na napangiti. Nilakihan ko ang awang ng pintuan para makapasok ito.Matapos nitong mailapag ang bitbit na tray ay agad din itong nagpaalam. "Enjoy your breakfast po ma'am." Magiliw na sambit pa nito bago tuluyang naglakad paalis.Isinara ko ang pintuan at muling umupo sa kama. Magdadalawang linggo na magmula ng napadpad ako rito. Isang simpleng resort ito rito sa Zambales. Pero kahit simple ay maganda naman rito, maaliwalas at walang masyadong turista kaya dito ako tumagal. The place is so perfect for my broken heart.Magmula ng umalis ako nang gabing iyon ay nakailang lipat din ako ng lugar sa kagustuhan ng tahimik na buhay. At dito nga ako dinala ng aking mga paa, gawa na rin ng maiging pagsesearch online. Mabuti na lamang at dala dala ko sa wallet
"Ma'am saan po kayo pupunta ng ganitong oras?"Takang tanong ng isang tauhan ni Alexander. Lima silang nagwagwardiya rito sa resthouse niya, di pa kasama ang iilang nakabantay rin pero ito lang ang may lakas ng loob na lumapit sa 'kin para tanungin ako.Buong loob ko itong hinarap. "May mahalaga lang akong pupuntahan." Pagdadahilan ko ngunit mukhang hindi ito kumbinsido."Ma'am, nagpaalam ka na po ba kay boss? Para sana samahan ka ng ibang kasamahan namin para sa proteksyon niyo po." Pangungulit pa nito kaya napairap na ako. Nagsilapitan na rin ang iba pa kaya mas lalo akong nakaramdam ng inis."Hindi na kailangan. Tsaka bakit ba kayo nakikialam? Hindi ako ang amo ninyo rito. May karapatan akong umalis dahil hindi niyo na ako bihag." Singhal ko dahil sa pagkairita.Kita ko ang pagdaan ng gulat sa mga mata ng mga ito ngunit matigas pa ring naninindigan."Patawad po ma'am pero sinusunod lang namin ang utos ni boss lalo pa't malalim pa po ang gabi at delikado sa daan. Kung gusto niyo pong
( Madison/Amari's POV )"Ma'am! Nasa TV sina Señorito at ma'am Amanda!"Natatarantang tawag sa akin ng katulong. Kasalukuyan akong nasa kwarto ngayon. Nang umalis sina Alexander at mommy kanina ay minu-minuto akong taimtim na nanalangin para sa kanilang kaligtasan.Patakbo akong lumabas ng kwarto at dali- daling pumunta sa sala para mapanood ang sinabi ng katulong.Napakalakas ng kabog ng puso ko habang nakatutok ang mga mata sa balita. Nasa TV nga sina mommy at Alexander. Karga karga na nito si Austin kaya parang sasabog ang puso ko sa sobrang tuwa."Sumabog ang isang abandonadong pabrika na dating pagmamay- ari ng namayapang dr*g syndicate na si Mr. Luis Cruz. Ayon sa ulat ay ginawa raw itong hideout ng asawang si Elizabeth Cruz,"Hindi pa man tapos ang balita ay patakbo akong lumabas ng bahay."Ma'am saan po kayo pupunta!?" Takang tanong ng katulong habang nakasunod sa 'kin."Sa pabrikang tinutukoy ng balita. Pupuntahan ko ang mag- ama ko!" Mariing sagot ko kaya napakamot nalang ito
( Alexander's POV )"Can I go with you?" Pakiusap ni Madison or shall I say Amari. Ngayon na kasi ang araw ng paghaharap namin ni Elizabeth, ang araw na kahapon ko pa pinaghandaang mabuti.Marahan akong umiling bago ito niyakap."No baby. I'm sorry but you better stay here. Hindi ko hahayaang mapahamak ka ulit." Puno ng pagmamahal na turan ko bago ito hinagkan sa ulo.I can't dare to kiss her on her lips dahil pakiramdam ko nagkakasala ako dahil sa ibang mukha niya. But I'll also promise to myself na ibabalik ko ang dati niyang hitsura kapag maayos na ang lahat. Mas pipiliin ko pa rin ang kagandahan ng orihinal niyang mukha na higit kailanman ay hindi ko ipagpapalit ninuman.Matapos namin malaman ang resulta ng DNA test kagabi, pinangako ko na sa sarili ko na wala ng ibang taong mananakit sa babaeng mahal na mahal ko. Walang paglagyan sa tuwa ang puso ko dahil tama lahat ng kutob ko. Worth it lahat ng pagtitiis ko. Pero alam kong mas kompleto ang kasiyahang ito kapag nabawi na namin s
Kinabukasan nang magising ako ay nakaramdam agad ako ng kirot sa aking ulo. Marahil ay dahil sa ilang baso ng alak na nainom ko kagabi, halatang nanibago ang katawan ko.Pero di ko naman din pinagsisihan na uminom ako dahil madali akong nakatulog pagkatapos. Isa pa, marami rin kaming napagkwentuhan ni Alexander. At kahit sa isang gabing pag- uusap na iyon ay nakagaanan ko na siya ng loob.Bumalikwas na ako ng bangon at diritsong tinungo ang banyo para makaligo na. Pagkatapos ay dali dali rin akong nagbihis para lumabas ng kwarto. Maaga pa naman, nasa alas sais pa lang kaya gusto kong tumulong sa kusina.Tahimik pa sa sala kaya't tantiya ko'y tulog pa sina Alexander at ang ginang na si Amanda.Pagkarating ay ang katulong agad ang nabungaran ko. Ngayo'y may kasama ito na sa tingin ko'y chef dahil na rin sa suot nitong uniporme."Magandang umaga ma'am." Sabay na bati agad ng dalawa nang mapansin ako."Hello, goodmorning." Nakangiting bati ko naman."Gusto niyo na po bang kumain? Uminom ng
Matapos makipagkita kay Nick ay mas lalo akong nahirapan makatulog nang gumabi. Ngayong kumpirmado na na hindi nga ako si Madison ay mas dumoble ang takot at pag- aalala ko para kay Austin. Paano nalang kong saktan siya ni Elizabeth dahil hindi naman pala sila totoong magkadugo?Oo at Elizabeth na ang tawag ko sa kanya! Hindi na mommy. Sa ginawa niyang pagamit sa akin ay hindi siya nararapat na erespeto. Wala siyang konsensiya! Tunay ngang napakaitim ng budhi niya.Tiningnan ko ang oras at malalim na nga ang gabi pero heto ako't gising na gising pa ang buong diwa. Muli akong bumangon sa hinihigaang kama at nagpasyang lumabas ng kwarto para tumungo sa kusina at uminom ng tubig. Gusto kong pakalmahin ang di mapakaling isipan.At nang makadaan ako sa may sala ay napansin ko kaagad si Alexander at ang bote ng beer na nakalapag sa babasaging table.Napatikhim ako dahilan para maagaw ang atensyon niya."Hmmm hi! You're still awake?" Tanong agad nito na ikinatango ko ng marahan."I can't slee
"Then you better prepare. Aalis na tayo ng 1:00 PM. May kalayuan pa ang biyahe natin." Agad na tugon ni Alexander nang sabihin ko sa kanya ang tungkol sa pagtawag ni Nick."Sasama ka?" Kunot noong tanong ko."Ofcourse! Hindi ka pwedeng umalis na hindi ako kasama." Seryosong turan nito bago tuloy tuloy na naglakad paakyat, patungo sa kwarto niya."Sabi sayo ma'am eh, napakaconcern ni Señorito sayo."Bigla akong napapitlag nang may nagsalita sa bandang likuran ko kaya gulat akong napalingon. Kita ko ang abot taingang ngiti ng katulong. Nakapeace sign pa ito dahil sa naging reaksyon ko."Maglalaba na po muna ako ma'am." Nakangising paalam nito. Ngising halatang nanunudyo.Napahawak ako sa dibdib ko. Rinig at ramdam ko ang pagwawala ng aking puso.Goodness! Para iyon lang ay nag- ooverthink na agad ako. Alexander isn't concern. Kailangan niyang sumama dahil pandagdag ebidensiya ang magiging testamento ni Nick laban kay mommy Elizabeth. Iyon lang yun! Dapat hindi na ako nag-iisip ng iba pa
( Madison's POV )"Tatlong araw ang sinabi ni Elizabeth. Kailangan na nating makapagplano agad ngayon." Kita ko ang pagmamadali sa mukha ni Alexander . Nang makarating ito ay naikwento niya agad ang nangyari at tungkol sa pagtawag ni mommy. Bagay na ipinag- aalala ko ng lubos kaya di ko mapigilan ang sariling humagulhol."Kung ako lang ang kailangan niya ay hindi ako natatakot sa kanya. Papayag akong makaharap siya anumang oras, sisiguraduhin niya lang na ligtas ang bata at tutupad siya sa usapan." Lakas loob na sambit ng ginang na si Amanda ngunit mariing napailing si Alexander."Tuso at mapanlinlang si Elizabeth mom. Hindi tayo pwedeng maniwala sa sasabihin niya. Kailangang makagawa tayo ng magandang plano." He uttered kaya kapwa kami nag- isip ng malalim.I just can't believe it! Ginawang pa- in ng itinuring kong ina ang inosenteng anak ko na itinuring siyang abuela. At sa ginagawa niyang ito kay Austin ay parang pinapamukha niya na rin sa 'kin ang katotohanan kahit wala pa man an