Sorry po, sobrang busy lang kaya nalate na.. Thank you po sa inyong lahat my dear readers and supporters!!!!
( Zelena's POV )Naalimpungatan ako nang maramdaman ang sinag na araw na tumama sa balat ko. Di ko pa man lang tuluyang naibuka ang aking mga mata ay napahilot na 'ko sa sintido kong sobrang sakit."Ouch!" Mahinang d***g ko. Resulta na ito sa rami ng alak na nainom ko kagabi. Kung bakit ba naman kasi napasobra ako gayung hindi naman ako sanay.Teka! Kagabi!?Napaawang ako bigla nang unti unting inalala ang mga nangyari kagabi. Tuluyan kong ibinuka ang mga mata at halos mapatalon ako nang makita ang malaking kamang hinihigaan ko. Sobrang lakas ng kabog ng dibdib ko habang inililibot ang mga mata sa kabuuan ng maaliwalas at marangyang kwarto. Shit! Hindi ito ang apartment na tinitirhan namin. Ibig sabihin hindi ako nakauwi kagabi? Goodness! Ni hindi man lang ako nakapagpaalam kay Tita Charo at Connor.Napabalikwas ako ng bangon habang parang tambol sa pagdagundong ang puso ko.Oh shit! Nasaan ako? Natutop ko ang bibig nang biglang sumulpot sa isipan ko ang mukha ng lalaking huli kong na
"Sir, aalis na po ako. Ma--- maraming salamat po." Agad na paalam ko pagkatapos kumain. Hindi na rin ako nag offer na maghugas ng pinggan dahil may dishwasher naman siya, pero tumulong naman akong magligpit kahit tinutulan niya."Ihahatid na kita." Mariing alok niya kaya napabuntong hininga ako. Hindi ko alam kung paano makakatanggi dahil mukhang desidong desidido siya."Let's go?" Ulit niya at nauna na sa may maindoor. Napakagat nalang ako ng ibabang labi bago sumunod. Akala ko mauuna siyang lumabas ngunit tumigil ito at pinauna ako bago ito lumabas at sinarado ang unit niya.Nagpapakagentleman na naman ang loko! Pero hindi, kailangang makapag isip ako ng paraan dahil hindi niya pwedeng malaman ang address ko. Di naman sa pagiging assuming pero kasi baka makita siya ni Connor. Mahirap na, napakakomplikado pa ng sitwasyon namin ngayon.Nilakasan ko ang loob ko hanggang sa tuluyang makalabas. Ngayo'y nauna na rin akong humakbang habang siya'y nakasunod sa 'kin. Naghahanap ako ng paraan
Naghuhumerentado man ang puso ko ngunit natagpuan ko pa rin ang sarili sa entrada ng hotel. Sobrang kabog ng puso ko habang naglalakad papasok sa loob. Tinawagan ko si Rina kanina para itanong kung pinapapasok din ba siya kaso hindi naman daw siya tinawagan ni Mrs. Tizon.Ibig sabihin kaya nito maaaring personal ang sadya sa 'kin ni Conrad? Dahil sa naaalala ko, siya pa ang nagsuggest kanina na huwag nalang akong pumasok kung masakit ang ulo ko pero bakit naman ata biglaang nagbago ang ihip ng hangin at siya pa ang nagpapatawag sa 'kin sa opisina niya?Di magkamayaw ang puso ko sa pagwawala sa kaisipang ito. Para akong naiihi dahil sa kaba na para bang first time namin magkakasama gayung kagabi lang ay buong magdamag akong natulog sa condo niya. Ni hindi ko nga alam kung anong itsura ko nun dahil sa kalasingan!"Hmmmp ka bago bago mo sa trabaho umaabsent ka na kaagad! Pinapakita mo lang talaga kung gaano ka kairresponsable!"Natilihan ako nang salubungin ako ng galit na mga salita na i
( Conrad's POV )Hindi na ako umimik after saying those words. She didn't even dare to answer kaya mas lalo akong nainis. Ano namang inaakala ng babaeng ito? Na makikipaglapit ako sa kanya after she left me like an idiot? Damn! She's not even worth my time. Sana pala hinayaan ko nalang siya kagabi kung di man lang din pala siya marunong tumanaw ng utang na loob.Ang pinakaayaw ko sa lahat ay yung ginagawa akong parang tanga. Wala pang gumagawa sa 'kin ng ganoon. Never in my entire life!Kita ko ang pamumuo ng pawis sa noo niya habang inaayos ang sandamakmak na mga papeles. Pasimple ko itong sinusulyapan habang nakaupo sa swivel chair ko kaharap ang laptop.Tang ina, di ko mapigilan ang pamumuhay ng pagkalalaki ko habang nakatitig sa mukha nitong halatang pagod na pero ang ganda pa rin. Her sweaty looks made her even hottier.Damn! Iniwas ko ang tingin sa kanya. Hindi ko dapat nararamdaman ito. I shouldn't appreciate her this way. She's Keron's girlfriend and I must stick to my plan.Si
( Zelena's POV )"Alas nuebe na Ze, hindi ka pa ba tapos riyan?" Nag- aalalang tanong ni Tita Charo sa kabilang linya. Kanina ay tinawagan ko na ito para ipaalam na matatagalan ako ng uwi dahil sa sandamakmak na pinapagawa ng Conrad na iyon. Bayad naman ang overtime ko pero ang nakakainis lang ay ang binilin nun na hindi ako puwedeng umuwi hanggat hindi ito natatapos.At anong karapatan kong umalma gayung empleyado lang naman niya ako, empleyadong nasa pinakamababang posisyon pa.Tila ba biglang nagbago ang ihip ng hangin. Sobrang nagulat ako kanina dahil lumabas ang pagkaistrikto nun na huling nangyari lang noong una kaming nagkatagpo sa napaka- awkward na sitwasyon. Yung pagiging istrikto na kasalungat sa pinapakita niyang concern at kabaitan sa pagtulong sa 'kin kagabi at kaninang umaga. "Patapos na rin ta, pasensiya ka na di kana naman nakauwi sa bahay mo." Malungkot na sambit ko. Kahit pa man kusang loob ang pagtulong nito sa 'min ay may mga panahon pa rin na gaya nito na nakakar
Parang biglang tumigil ang mundo ko sa oras na ito. Simpleng halik lang ang iginawad niya ngunit hinaplos nito ang buong puso ko. It's just a smack kiss pero para bang nakalimutan ko lahat ng pangungulila at pagkamuhi na pinagdaanan ko sa limang taon na iyon sa simpleng halik na ito.Nang maramdaman kong nilayo nito ang mukha ay saka pa lamang ako nagmulat ng mga mata."Damn! I'm.... sorry. Fuck! I can't help it." He uttered pero pipikit pikit na ang mga mata niya at marahan itong napasandal sa gilid ng elevator.Tanging paglunok lang ang naging reaksyon ko dahil na rin ng samo't saring emosyon. Alam ko namang lasing lang siya pero gustong maniwala ng puso ko na baka unti unti na 'kong naalala ng puso niya kahit malabo akong makilala ng isipan niya.Huminga ako ng malalim ng makitang napahilot ito sa kanyang sintido. Sakto namang bumukas na ang elevator sa pinakahuling palapag kaya wala na rin akong ibang nagawa pa kundi ang alalayan siya palabas hanggang sa makarating kami sa may park
[NOTE: Mature content ahead, not intended for young and minor readers.]Marahan kong ipinikit ang mga mata para namnamin ang bawat hagod ng labi niya. Sumisigaw ang kabilang parte ng utak ko na mali ito dahil nakatali na siya sa ibang babae. Ngunit di ko magawang tumutol dahil mas nangibabaw ang kagustuhan ng puso ko. I want this, I am longing for this for a long time.Martir, tanga o bobo man akong matatawag but what can I do? Alam na alam ko sa kaibuturan ng puso ko na mahal na mahal ko pa rin ang lalaking ito. Ang lalaking kauna unahan kong minahal at pinag alayan ng sarili ngunit siya rin mismong naging dahilan ng kauna unahang sakit na naranasan ko noon.At kahit gaano pa kahirap ang pinagdaanan ko sa limang taon na wala siya sa tabi ko, napatunayan ko ngayon na hindi kailanman kumupas ang pagmamahal kong iyon. Siya pa rin ang tinitibok ng puso ko. Namumuhi ako sa kanya noon ng sobra pero sa araw araw na nakikita kong parang totoong nawalan talaga siya ng ala- ala at hindi basta
( Conrad's POV )Nagising ako nang makaramdam ng pagkirot ng ulo ko. Marahan kong kinapa ang babaeng kayakap ko kagabi ngunit nang unan lang ang mahawakan ko ay mabilis akong nagdilat ng mga mata.Damn! Where is she?Bumalikwas agad ako ng bangon at mabilisang sinuot ang boxer ko. Patakbo akong lumabas ng master's bedroom sa pag asang makikita ko lang siya sa may banyo, sala o di kaya'y sa kitchen. Ngunit nanlumo lang ako at nadismaya nang hindi ko makita ang mukha ng babaeng kinahuhumalingan ko.She's probably leaving without a word at hindi ko man lang namalayan ang pag alis niya. Fuck!Dismayado akong naupo sa sofa sabay hilot sa sintido ko. Nakainom ako kagabi pero hindi ako nakakalimot sa lahat ng nangyari. Bawat detalye ay sariwang sariwa lahat sa isipan ko. Alam na alam ko lahat dahil hindi naman talaga ako ganoon kalasing. It's just that, umandar lang talaga ang kapilyuhan sa utak ko kagabi nang makita ko sa mga mata niya na parang concern siya sa 'kin noong nagpang abot kami