LOGINShare
Chapter 29
Last Updated:
2021-11-19 22:03:08Chapter 29
TWO MONTHS HAD PASSED and everything happens so fast. Maraming nagbago sa loob ng dalawang buwan na 'yon lalo na sa sarili ko at sa mga taong nasa paligid ko. Hindi na 'ko masyadong binubully ng mga students dito sa Xavier dahil hindi ko naman sila hinahayaan na gawin ulit 'yon sa akin.
Sa loob ng dalawang buwan nakita ko ang improvement sa sarili ko. Hindi na ako 'yong dating Trixie na mahina at nagpapaapi dahil ang bagong Trixie ngayon ay naging palaban at matapang na. Marami akong naririnig sa paligid na mga chismis tungkol sa akin kesyo raw grabe 'yung pagbago ko at kung anu-ano pa.
Well, hindi naman nila ako masisisi dahil hindi rin naging madali ang pinagdaanan ko bago ako nakarating sa punto ng buhay kong ganito. Kahit ako hindi ko rin akalain na aabot ako sa puntong ito kung saan kaya ko ng ipagtanggol ang sarili at hindi na umaasa sa ibang tao.
Sa loob din ng dalawang buwan na 'yon ay mas lalo lamang nag-iinit ang tensyon sa pagitan na
Related chapters
Love and Expectation Chapter 29.1
Chapter 29.1Naging mas busy kaming mga grade 10 sa sumunod na mga araw. Merkules ngayon at sa friday na gaganapin ang foundation day and we only have 1 day to finished our project.Napag desisyonan namin ni Irish na mag photo booth na lang since bihasa naman siyang kumuha ng magagandang litrato."Irish, ayos na ba 'to?" tanong ko sa kaniya saka ipinakita ang natapos kong design sa booth namin.Mula sa hawak niyang DSLR ay tumingin siya sa tinuro ko."Wow, ang ganda! Ayos na 'yan, for sure dadagsain tayo ng customers sa friday," she giggled.I tsked and continue what I was doing. Si Irish naman ay nagpatuloy sa pagkuha nang kung anu-anong litrato sa paligid dahil inaalam niya kung ano ang magandang subject sa mga pictures na idedesign namin.Napailing na lang ako dahil may tiwala naman ako sa kakayahan niya bilang isang photographer. Bata pa lang kami ay mahilig na siya sa mga ganiyan kaya hanggang sa pag
Last Updated : 2021-11-19Love and Expectation Chapter 30
Chapter 30"Bitiwan mo 'ko!"Malakas kong hinablot ang braso ko mula sa hawak niya saka ko siya tinulak."Anong karapatan mong hawakan ako ha?!" I angrily told him. Tinignan ko siya ng masama.Kanina pa hindi makalma ang puso ko. Kulang na lang ay lumabas ito sa dibdib ko dahil sa sobrang lapit naming dalawa."L-look... I want to t-talk to you," natataranta niyang sambit at humakbang ulit palapit sa akin pero mabilis kong hinarang ang kamay ko senyales na 'wag siyang lumapit.I gritted my teeth. Ang kapal ng mukha niyang kausapin ako matapos lahat ng ginawa niya sa akin."Wala tayong dapat pag usapan." Humakbang ako para makaalis na pero mabilis niyang hinarang ang kaniyang katawan sa dadaanan ko. "Ano ba?! Tumabi ka nga!""Please... let's talk," he pleaded.I smiled sarcastically and shook my head."Talk? Naririnig mo ba ang sarili mo Kairo?" Hindi makapaniwala ko siyang tinignan.
Last Updated : 2021-11-21Love and Expectation Chapter 30.1
Chapter 30.1Nagbigay nang quiz ang subject teachers namin sa sumunod na araw. Mabuti na lang kaunti na lang 'yong gagawin namin ni Irish sa booth namin kaya hindi na nasyadong hassle sa amin.Huwebes ngayon at bukas na ang foundation day. At kabado bente ako ngayon kasi parte ng performance namin sa English ang booth na gagawin namin bukas. Kung sino raw ang may pinaka malaking kita sa amin ay malaki rin ang chansa na tataas ang final grades."Grabe parang nawala lahat ng learnings ko sa sunod-sunod na quizes natin," reklamo ni Irish nang makababa kami sa building.Kakatapos lang ng quizes namin at may 3 hours vacant kami para i finalize 'yong booth namin."Sana all may learnings," pang-aasar ko."Che! Nahiya ako sa'yo na tamang chill lang kanina habang sumasagot,"I laughed at her."Alangan naman magpa pressure ako, duh?""Oh, edi ikaw na, kapal," aniya at simangot na simangot na ang mukha
Last Updated : 2021-11-22Love and Expectation Chapter 31
Chapter 31Natataranta at nanginginig ang buong katawan ko ng bumalik ako ng campus. Nagwawala ng puso ko at pakiramdam ko ano mang oras ay lalabas na ito sa dibdib ko.I couldn't even think straight. Para akong nakalutang sa ere at 'yong utak ko ay tinatangay ng hangin.Hindi maaaring malaman ni Kairo ang totoo. Hindi niya dapat malaman na ako ang best friend niya noong mga bata pa kami. Natatakot ako sa posibleng mangyari.I know he has the right to know the truth but I am yet ready for it. Wala pa akong lakas ng loob na aminin sa kaniya kung sino ako. Kasi hanggang ngayon dala ko pa rin 'yong takot sa puso ko.Bumalik ako sa booth na wala sa sarili. Hindi ko naabutan si Irish at masyado na akong tulala para hanapin pa siya. Sobrang kinakabahan ako at hindi ko alam kung bakit. Simpleng tanong lang naman 'yon pero ganito na agad ang epekto sa akin."Hey," I was back with myself when someone called my attention.Napa
Last Updated : 2021-11-23Love and Expectation Chapter 32
Chapter 32Memories flashed through my mind as I stared at the picture. The memories we had formed in the past came back to my mind.All the happy and painful memories of my past have become clear to me now. Kairo, me and our friends. Ang masasayang samahan namin na natuldokan at natapos lang ng ganoon kadali dahil sa walang kwentang pag amin ko sa aking nararamdaman.Hindi ko namalayan na may lumandas na pa lang mga luha sa aking pisngi. Napakurap ako at napaiwas nang tingin sa kaniya."Don't fucking cry! Tell me the fucking truth!" sigaw niya sa pagmumukha ko.Umiling ako at hindi nagsalita. Napayuko ako dahil damang dama ko na ang sakit ngayon. Pakiramdam ko bigla akong bumalik sa nakaraan kung saan ang mga masasakit kong mga alaala ay muli kong naramdaman."Bakit may ganito kang litrato ha?! Bakit may litrato ka no'ng bata pa 'ko at kasama pa ang best friend kong babae?"Best friend...Hindi pa rin pala nagbabago. Sa
Last Updated : 2021-11-23Love and Expectation Chapter 33
Chapter 33FLASHBACK"Bes, samahan mo muna ako sa CR please?" Napaangat ako nang ulo nang marinig ang sinabi ni Irish. Napanguso ko siyang tinignan."Nasa'n ang yaya mo? Sa kaniya ka na lang magpasama," sabi ko at ibinalik ang atensiyon sa ginagawa.Abala ako sa pagdadrawing nang bigla siyang pumasok at tumabi sa upuan ko para lang magpasama sa banyo."Hindi ko makita si yaya rosa eh,""May ginagawa pa 'ko, Irish. Mapapagalitan tayo ni ma'am kung hindi natin 'to tatapusin,""Hindi 'yan. Sige na balik tayo agad promise," aniya.Tumigil ako sa pagkukulay nang puno at nilingon siya. Nakanguso niya akong tinignan at nagpapaawa pa talaga ang kaniyang mukha.Napabuntong hininga ako."Sige na nga. Nakakainis!" Reklamo ko.Malapad siyang ngumiti. Mabilis siyang tumayo at lumabas nang classroom. Iniwan ko na
Last Updated : 2021-11-24Love and Expectation Chapter 33.1
Chapter 33.1Naging ganoon ang takbo ng buhay ko. Hindi pumapasok sa school at nanatili lang tambay sa bahay. Galit na galit sina Mama at Papa sa akin at halos palayasin na nila ako sa bahay dahil wala akong silbing anak.Hindi ko rin sila masisisi kasi sino nga ba ang taong magtitiis sa akin?Dahil sa ginawa ni Kairo hindi ko akalain na aabot ako sa punto ng buhay ko na mawawalan na ng pakialam sa lahat ng bagay. Kahit 'yong sarili ko ay hindi ko na rin magawang ayusin. Wala na akong pakialam kung ano ang itsura ko at kung ano ang sasabihin ng mga tao."Ano hindi ka pa rin magtitino, Zialla?! Ano bang pinakain sa'yo ng kaibigan mong lalaki at nagkaka ganiyan ka ha?! For pete's sake you're just seven years old!" Panibagong sermon na naman ang natanggap ko sa aking ama.Hindi ko siya pinansin. Nanatili lang akong nakatulala sa kawalan habang patuloy lang siya sa pagsasalita."Anong alam mo sa p
Last Updated : 2021-11-24Love and Expectation Chapter 34
Chapter 34 Sumapit ang araw ng intrams and everyone were busy. Alas sais pa lang ng umaga nang maghanda na kaming lahat para sa gaganaping parade. Pagkatapos nito ay magsisimula na ang mga laro at maglalaban ang school namin sa isang sikat na University. Halos lahat sa mga classmates ko ay may sinalihang sports ako lang yata 'yong hindi sumali. Si Irish naman ay sumali sa volleyball at mamayang hapon pa 'yong laro nila. "Trixie, ikaw na muna mag attendance sa mga nag participate sa parade ha?" ani ni Anne na Vice President ng room namin. Tumango ako sa kaniya since wala naman akong gagawin. Kumuha ako ng isang bond paper at ballpen saka inilista ang mga classmates kong narito ngayon. Pagkatapos kong maglista ay hinanap ng mga mata ko si Irish. Natagpuan ko siya sa may cr sa building namin kaya agad akong lumapit sa kaniya. "Ay taray ang ganda mo naman sa sports attire mo," I complimented her. Napatingin naman si
Last Updated : 2021-11-26
Latest chapter
Love and Expectation Author's Note
Hello, Jhines! Thank you for reaching this far and finishing this book. I finished it within two months! Despite of the busy schedules of mine, the school works, and revising my other stories I still made it to an end. I am beyond proud to myself for reaching this. Actually this is my first time writing a story on GoodNovel and now I was able to complete my first ever novel. I hope that despite of my mistakes as I write this novel I still make you smile. I hope you will continue to support my next stories. To all who read my first story, from the buttom of my heart thank you so much. May this story will serve as a lesson for you to still fight all the problems will comes in your life. That no matter how hard it is you won't give up and even if the person you love doesn't choose you, you will always choose yourself. Kairo Ace De Guzman and Zialla Trixie Alcantara is now signing off. Hanggang sa muli, jhi
Love and Expectation EPILOGUE 1
Epilogue 1Ang mga luha ko ay nagsunod sunod na ang paglandas ng makompirma kong si Kairo ang yumayakap sa akin. Nagkahalo halo na ang nararamdaman ko ngayon, inis, saya at galit kaya naman hindi ko napigilan ang kumawalang hikbi sa bibig ko.Nanigas si Kairo sa likod ko at maya maya lang ay pinihit niya na 'ko paharap sa kaniya."What's wrong?" he cupped my face and looked at me worriedly.I shook my head and bit my lower lip. Napayuko ako at hindi napigilan ang suntukin siya sa dibdib kaya napabitaw siya sa yakap sa beywang ko."It's your fault, you jerk! Sabi mo hindi ka pupunta tapos nandito ka ngayon sa harap ko!" singhal ko at sinamaan siya ng tingin.Pinunasan ko ang mga luha sa aking pisngi habang hindi siya nilulubayan ng masamang tingin.Saglit na napaawang ang kaniyang labi bago marahang natawa."Oh. I was just kidding earlier," aniya. Inirapan ko naman siya."Kidding your ass." Tumalikod ako sa ka
Love and Expectation EPILOGUE
EpilogueLIFE IS FULL OF CHALLENGES.Hindi mo makakamit ang tunay na kasiyahan kung hindi mo mapagdadaanan ang mga problema at masasakit na pangyayari sa buhay mo.Sabi nga nila ang buhay ng tao ay hindi lang puro saya at kailangan din nating maramdaman ang sinasabi nilang lungkot at sakit. Dahil pagkatapos daw nito ay roon mo lang makikita o mararamdaman ang isang kasiyahan na hindi mo pa naramdaman sa buong buhay mo.Iyon ang natutunan ko sa mga pinagdaanan ko. Maraming pagsubok ang dumating pero lahat ng iyon ay nalampasan ko kasi hindi ako sumuko. Hindi ako nagpadala sa takot at pangamba sa halip ay mas lalo ko pang pinatapang ang sarili.Kung hindi ko ginawa iyon siguro wala ako ngayon sa kung nasaan man ako. Hindi ko makakamit ang tagumpay kung hinayaan ko ang takot at pangamba na manaig.It's been a month since our moving up. Pagkatapos ng pangyayaring 'yon ay marami ng nagbago. Naging mas close kami ng pamilya
Love and Expectation Chapter 50.2
Chapter 50.2Hindi ko inaasahan na makikita ko siya ngayon kasi ang totoo ay hindi na talaga ako umasa na makakapunta pa siya ngayon.Pero nandito na siya at hindi na dapat ako mag aksaya ng oras. Kailangan ko siyang makausap at kung kinakailangan kong takbuhin ang distansiya namin ngayon ay gagawin ko makausap ko lang siya.Nakita kong sinuotan ng medalya si Kairo ng Mommy niya—Mabilis akong napalingon kay Papa ng maalala ang tungkol sa nalaman kong ugnayan niya sa Mommy ni Kairo. Bahagya akong nagulat nang makitang nakatitig na siya sa akin."Papa..." usal ko.Pakiramdam ko nabasa niya ang laman ng isip ko dahil mabilis niyang hinawakan ang kamay ko at ngumiti sa akin."It was all in the past now, Princess. What we had before was just an infatuation. You don't need to worry anything, hm?" aniya.Tumango naman ako at sinulyapan ang pwesto ni Mama. Nagsalubong agad ang mga mata namin at binigyan n
Love and Expectation Chapter 50.1
Chapter 50.1Nang matapos lahat ng boys ay kinabahan ako dahil girls na sa section namin ang tinawag. Kaya naman isa-isa na kaming tumayo at pumila sa hagdan ng stage."Alcantara, Zialla Trixie, M. With highest honor," ani ng emcee.Pumaibabaw naman ang malakas na palakpakan sa buong gym ng makaakyat ako sa stage. Nilibot ko ang paningin sa paligid at hindi ko maiwasan ang maluha lalo na't nakikita ko ngayon ang mga taong naging dahilan kung ba't naging miserable ang buhay ko sa school na ito na nakangiti sa akin ngayon.Kitang-kita ko ang paghanga sa mga mukha nilang lahat at ang mga ngiti sa kanilang mga labi ay mas lalong nagpapalambot sa puso ko.Sino ang mag aakala na ang binubully nila noon ay narito ngayon sa harap nilang lahat at may pinakamataas pa na award? Oh God, this is beyond my imagination."Congratulations, anak. I am so proud of you,"Nawala ang atensyon ko sa paligid nang magsalita si Papa sa tabi k
Love and Expectation Chapter 50
Chapter 50"Congratulations, baby!"Masayang pagbati ni Mama sa akin nang makababa ako sa hagdan namin. Naroon na silang dalawa ni Papa at naghihintay sa akin.Mabilis akong niyakap ni Mama kaya niyakap ko rin siya pabalik."We're so proud of you, baby. You really did your best on your studies!" aniya ng kumawala sa yakap namin."Thank you, Ma. This is for you and Papa," sabi ko at tinignan si Papa. Ngumiti siya sa akin at lumapit."Saludo ako sa'yo, anak,"Kusang naluha ang mga mata ko ng marinig ang salitang 'yon mula sa bibig ni Papa. Niyakap niya 'ko kaya niyakap ko rin siya pabalik.Ngayong araw ang moving up namin at walang paglagyan ang tuwa sa puso ko nang makita ang kasiyahan na nakaguhit sa mukha ng mga magulang ko. Lalo pa silang naging masaya ng malaman nila na ako ang highest honor sa batch namin.I can't believe this is happening right now. Kahit ang pagiging highest hono
Love and Expectation Chapter 49
Chapter 49Bakit ba hindi umaayon sa akin ang panahon? Bakit hindi ako pinagbibigyan ng tadhana? Bakit kung sino pa 'yong mahalaga sa akin ay siya pa 'yong nawawala?Gusto ko lang naman makausap si Kairo, gusto ko lang malinawan sa lahat ng gulo pero bakit napakahirap naman yatang gawin iyon? Bakit kung kailan ko siya gustong kausapin, kung kailan handa na 'kong pakinggan kung ano man ang dahilan niya, kung kailan binubuksan ko na ang puso ko sa mga sasabihin niya saka pa siya aalis.Noong una si Kaizer 'yong umalis tapos ngayon naman siya. Huli na ba talaga ako? Huli na ba ako para humingi ng tawad sa kanilang lahat?Gusto ko lang naman sumaya pero bakit hindi ko magawa?Simula ng sinabi ni Irish sa akin na umalis na si Kairo ng bansa at nagtungo sa New York hindi ko na alam kung paano pa nagpatuloy ang buhay ko. Pumupunta ako sa Xavier para sa practice ng graduation at umuuwi rin pagkatapos. Pagdating ko naman sa bahay ay hindi ko pa rin pi
Love and Expectation Chapter 48
Chapter 48Siguro nga pinanganak talaga ako sa mundo para maghatid ng kamalasan sa mga tao. Siguro ang dahilan ng presensiya ko ay magbigay sakit sa ulo sa mga magulang ko.Kaya hindi ako sumasaya kasi wala akong kwenta. Kaya ang bilis bawiin ng ngiti sa akin kasi hindi ko deserve ang sumaya.Looks like my life was meant to be this way. Walang kahit na sino ang mananatili sa tabi ko dahil hindi naman ako kamahal mahal. Kahit sariling pamilya ko nga nagawa akong saktan ng hindi ko nalalaman."Bakit ba walang katapusan ang mga luha ko? Nakakainis!" sabi ko sa sarili.Pagkapasok ko sa kuwarto ko ay umiyak agad ako sa unan ko. Doon ko binuhos lahat ng sakit at puot na naramdaman ko pagkatapos malaman ang lahat. Akala ko masakit na iyong mga pinagdaanan ko sa ibang tao. Iyong pangbubully at pang aapi nilang lahat sa akin pero hindi pala.Kasi walang kasing sakit kapag nalaman mo na mismong magulang mo pala ang puno't dulo ng lah
Love and Expectation Chapter 47.1
Chapter 47.1Maraming katanungan ang namumuo sa isip ko ngayon at tanging si Papa lang ang may kakayahang bigyan iyon ng kasagutan. Gusto kong tumayo mula sa pagkakaupo ko at pumasok sa kuwarto nila pero hindi ko kaya, wala akong lakas para gawin iyon.Pero hindi ko akalain na bibigyan ako ng tadhana ng pagkakataon na kausapin si Papa ng biglang bumukas ang pinto ng kuwarto nila.Napaangat ako ng ulo at doon iniluwa sina Mama at Papa. Nakita ko ang panlalaki ng kanilang mga mata nang matagpuan nila akong nakaupo sa sahig at umiiyak."T-trixie..." si Mama at bakas sa boses niya ang pag-aalala.Saglit ko siyang tinapunan ng tingin bago binalingan si Papa. After all these years, mula sa malamig niyang ekspresyon ay ngayon ko lang ulit siya nakitaan ng emosyon. Para siyang tinakasan ng dugo dahil sa pamumutla habang nakatitig sa akin.Dahan-dahan akong tumayo gamit ang nanghihina kong mga tuhod. Pinunasan ko ang mga luha kong walang
