Hindi magawang itulak ni Precious si Jacob kahit pa iritang-irita siya sa ginagawa nito sa kaniya. He's kissing him aggressively. Sinabayan niya ito at nang kapusin siya ng hininga ay bahagya niyang tinulak ang dibdib ng lalake. "Why are you so aggressive?" tanong niya sa lalake na hinihingal. "Because I missed you." Humagikgik siya at pinisil ang pisngi ng lalake. "I miss you too." Kamuntik pa niyang makalimutan si Awi na nasa loob ng cabinet. Baka nakasilip ito ngayon at pinapanood sila. Muli na naman siyang hinalikan ng lalake. Bumaba pa ang labi nito hanggang sa kaniyang leeg, imbes na makiliti at ma-turned on sa ginagawa ng lalake sa kaniya, pandidiri ang nararamdaman niya. Bumabalik din ang bawat alaala ng nakaraan. Ang panloloko na ginawa ng lalake sa kaniya habang kasal sila. Naisip niya na ganito din ang ginagawa nito dati kay Cora. Ang mga nakaw na sandali sa kanilang bahay. Naiiyak siya pero pinaalala niya sa kaniyang sarili na hindi siya puwedeng maging mahina. Kail
Ilang oras pagkaalis ni Jacob ay dumating naman ang kaniyang mga tauhan, upang paalisin si Cora. Sapilitan siyang pinalabas ng mansyon kasama ang kaniyang mga gamit. Galit na galit siya kaya sinugod niya ang lalake sa kompanya, pero sa baba pa lang ng building ay hinarang na siya ng security. Gusto niyang magwala pero alam niyang mas lalo lang magagalit si Jacob sa kaniya kapag ginawa niya iyon. She need to control her emotion. She need to win Jacob back. Hindi na niya ito madadaan pa sa pananakot. Hindi din niya ito malabanan dahil wala na siyang pera at ang kompanya na hinayaan sa kaniya ay kayang-kaya nitong bawiin. Naisipan niyang tawagan si Jade, para mangutang sana ulit ngunit hindi ito sumasagot, kaya si Awi naman ang sunod niyang tinawagan ngunit ganoon din ang babae. Out of coverage. Napag-alaman niya sa opisina na hindi ito pumasok ngayon. Dati-rati hindi naman ito uma-absent sa trabaho, nagka-boyfriend lang tinamad na. Pinuntahan niya ang bahay nina Jacob at Precious no
Matagal bago nakasagot si Precious. Sinantabi niya ang kaniyang nararamdaman bago magpasya. Ngumiti siya bagamat may mga luha sa kaniyang mga mata, dahil sa mga bagay na iniisip niya. Ang sakit. Masakit pa din pala ang lahat, kahit na alam naman niya sa sarili niya na hindi siya minahal ng lalake. Hindi naman siya noon pinakasalan ng lalake para sa pagmamahal. "Yes, Jacob. I will marry you." She can see tears in Jacob's eyes. Nararamdaman niya na seryoso talaga ito kay Diamond, pero ang tanong ng kaniyang isipan. Bakit at paano? Sinuot ng lalake ang singsing sa kaniyang daliri. Ilang beses siyang hinalikan bago ito bumalik sa upuan. Sa buong gabi, hindi na nabura ang ngiti sa mga labi ni Jacob. At gusto nga sana niya ay mag-check in sila sa hotel, ngunit mayroong nangyari sa kompanya. Inaasahan na 'to ni Precious. Maasahan talaga si Ziyad, kahit na hindi sila nakakapag-usap nitong nakaraang mga araw. "Kailangan nating bumalik ng Manila. Aayusin ko lang 'to, pagkatapos ay planuh
Tumaas ang kabilang sulok ng labi ni Precious. Bagamat naguguluhan si Jacob, dahil kilala ni Cora si Diamond. At ibang pangalan ang tawag nito sa babae, naging alerto siya nang tangkain itong sampalin ni Cora. Niyakap niya ito habang pinipigilan si Cora na makalapit at makapanakit. "Akala ko kaibigan kita! Isa kang ahas!" Kita na ang ugat sa leeg at sentido ni Cora sa lakas ng kaniyang sigaw. Galit na galit ito. Hindi niya matanggap ang kaniyang natuklasan. At mas lalo pa siyang nanggalaiti dahil pinoprotektahan ito ni Jacob. "Alam mong fiance ko siya, pero pinatulan mo! Isa kang baboy! Hayop ka! Traydor ka, Jade!" Napasigaw pa itong lalo nang makita niya na tila walang pakialam si Jade. Nagawa pa siya nitong ngitian na para bang nang-aasar. "Cora, tama na! Umalis ka na!" saway naman ni Jacob sa kaniya. "Ano'ng tama na?! Ano'ng aalis?! Hindi ako aalis hangga't hindi ko napapatay ang babae mo!" Gustong-gustong sabunutan ni Precious ang babae, pero inaalala niya na buntis nga pal
Gustong habulin ni Jacob si Jade, pero nagbanta si Cora na mag-eeskandalo ito kapag hinabol niya ito. Hanggang tanaw na lang siya rito, habang nakikipagkamay sa mga taong lumalapit sa kanila ni Ziyad. Ang dami niyang mga katanungan na naglalaro sa kaniyang isipan. Jade ba ang totoong pangalan nito? Bakit diamond ang pakilala nito sa kaniya? Ang kaliwang bahagi ng kaniyang isipan ang sumagot, baka screen name lang nito ang Diamond. Nakilala niya ang babae sa kaniyang stag party. Ang sabi ng kaibigan ay isa itong talent na hawak nh isang agency. Ang pakilala naman ng babae ay isa itong working student at ilang lubos, pero paano nito nakilala si Ziyad? Naikuyom niya ang kaniyang kamao. Nalilito siya, pero hindi niya maintindihan kung bakit hindi siya makaramdam ng inis para sa babae. Obviously she lied to him, but he can't dislike or hate her. "So, mukhang hindi mo lubos na kilala ang babae mo..." mapang-uyam na sabi ni Cora sa kaniyang tabi. Hindi niya ito binigyan ng pansin. Kung h
Napahinto sa paglalakad si Precious nang makita niya si Jacob na nakatayo sa lobby ng condominium. Kauuwi lang nila ni Ziyad galing out of town. Ilang araw din silang wala sa Manila dahil sa importanteng bagay na inasikaso nila. Hindi niya kasamang umuwi si Ziyad sa penthouse, dahil dumiretso ito ng kompanya dahil sa ilang dokumento na kailangan niyang pirmahan. Kailangan ang mga iyon ngayong araw. Tumikhim siya at nagdire-diretso ng lakad. Sinalubong at hinarang naman siya ni Jacob kaya huminto siya. Nagkatinginan sila. Seryoso ang kaniyang mukha samantalang si Jacob ay malamlam ang mga mata na nakatingin sa kaniya. "How are you, Diamond? Or Jade?" His voice was so calm and gentle. Taliwas sa inaasahan niya. By now, dapat alam na ng lalake na niloko niya ito. Na hindi talaga siya si Diamond, kung hindi si Jade na kilala sa business world. Na may relasyon kay Ziyad Smirnov. Ngumiti lang siya ngunit hindi nagsalita. Titig na titig naman ang lalake sa kaniyang mga mata. Ang mga mata
Lahat ng tao sa loob ng conference room ay mangha at gulat na gulat na nakatingin kay Precious. Hindi sila makapaniwala na buhay ito at nagtataka din sila kung bakit iba na ang itsura nito. "Are you sure that you are Precious Real?" tanong ng isa sa mga shareholders. Magdududa nga naman talaga sila, dahil iba na ang itsura nito at ang tagal din niyang nawala. They thought she's dead. Walang makakapag-isip na buhay pa siya dahil sa pagsabog. "The one and only," sagot naman niya habang tinitingnan isa-isa ang mga tao sa loob, pero nilagpasan ng kaniyang tingin si Jacob na awang ang mga labi habang nakatingin sa kaniya. "Ibang-iba na ang itsura mo. Ayos lang sana kung..." Hindi matuloy ng isa ang gustong sabihin, dahil iniisip nito na baka ma-offend siya. "Kung pumayat lang ako?" dugtong ni Precious. Tumango sila. "Yeah. But you also changed your face.""Nagkaroon ako ng malaki at malalim na sugat sa mukha at ulo dahil sa pagsabog ng yacht..." Tumikhim siya at tumigil muna sa pags
Nang makaalis si Precious, sumunod ulit dito si Jacob. Tinatawag siya ni Cora para makapag-usap sila pero hindi man lang siya pinansin ng lalake. Naupo na din si Awi sa sariling cubicle at nagkunwari na walang pakialam sa paligid. Wala pa ding alam si Cora ngayon. Hindi alam na ang bestfriend nito na akala ng lahat ay patay na ay narito lang kani-kanina. Hindi niya alam kung ano ang plano ng kaibigan, pero pagdating sa bagay na ito, ayaw niya itong pangunahan. Alam niya na ginagawa ito ng babae, para maging okay na siya. She'll feel well or better after avenging herself, after the pain that they have inflicted her. Sana mahanap nito ang kapayapaan sa kaniyang puso. "Ang kapal talaga ng Jade na iyon!" sigaw ni Cora. Nagwawala na ito. Dahil sanay na ang mga empleyado sa babae, hindi nila ito pinansin. Ganito ito kapag nagagalit. She has a really bad temper, kaya nga nagtataka sila kung bakit nagustuhan ito ng asawa ng kanilang boss. Maganda nga ito, pero kung ganito naman ang ugali
One year later..."Kumusta ang mga babies ko?" Nadatnan ko sina Zion, Pearl at Saphire na naglalaro sa garden. Dito sila naglalakad-lakad kapag ganitong oras. Paggising nila, gusto na nilang lumabas agad. Sobrang kulit at likot na nilang tatlo. Tumatalbog ang mamula-mulang pisngi ng tatlong babies na nag-uunahan na lumapit sa akin. Miss na miss ako ng mga anak ko. Natatawa naman akong naghintay sa kanila na makalapit. Gustong-gusto ko na silang mayakap pero hinayaan ko silang lumapit sa akin. Nauna si Zion na makalapit sa akin. Si Pearl naman ay ilang hakbang pa ang layo sa akin. Samantalang si Sapphire naman ay sinadyang dumapa at umiyak. Siya ang artista sa mga triplets. Masyado siyang madrama. Natatawa namang lumapit sa kaniya si Ziyad. Kauuwi lang din niya galing trabaho. "Don't cry, Daddy is here." Syempre, Daddy to the rescue na naman. Hindi niya matiis na umiiyak ang kaniyang anak. Hinalikan niya ito pero umiiyak pa din si Saphire. Gusto niyang siya ang mauna sa akin. Bin
Nagkatitigan kami ni Ziyad. Alas-tres na ng madaling araw pero hindi pa din kami natutulog. Pinagtutulungan naming alagaan ang triplets. Masama ang pakiramdam ni Mommy kaya pinatulog na muna namin siya. Kailangan niya ng pahinga.Kahit walang maayos na tulog gabi-gabi, masaya kaming mag-asawa. Ang tatlong munting anghel namin na mga iyakin ang nagiging source ng lakas at kaligayahan namin sa araw-araw. Tulog na si Zion. Siya ang pinakamabait sa kanilang tatlo. At siya din ang kamukhang-kamukha ng kaniyang Daddy. Ang dalawang babae naman ay hati sa mukha namin. Kamukha sila ng aming mga ina. Hati ang mukha nila. Gising pa sila. Nagpapakarga habang nakatitig sa aming mukha. Hinawakan ko ang kamay ni Pearl at agad naman niyang hinawakan ang aking daliri. "Hindi ka pa inaantok?" malambing kong tanong sa kaniya. Kinakausap ko kahit na hindi pa naman siya nakakaintindi at hindi pa nakakapagsalita. She's just two months old. "Inaantok ka na?" masuyo naman na tanong ni Ziyad sa aking tab
ZIYAD Wala naman akong ibang intensiyon sa pagkupkop sa kaniya sa resthouse namin noon sa Romblon, pero nang magising siya at malaman ko na wala siyang maalala, doon pumasok sa utak ko ang idea na magpanggap na asawa niya. Kahit ngayon lang, kahit sandali lang at kahit kunwari lang. Sinamantala ko ang pagkakataon. Nakakaramdam ako ng guilt pero mas lamang iyong saya na kasama ko siya. Nalalapitan at nahahawakan ko siya. Nasasabi ko sa kaniya na mahal ko siya at kahit alam kong kunwari lang, masaya ako kapag naririnig ko ang paglalambing niya sa akin. Alam ko namang sandali lang lahat ng ito. May nagmamay-ari sa kaniya, may asawa siya at lalong may iba ng laman ang puso niya pero naging selfish ako. Hindi ko siya kayang ibalik, lalo pa at kakaiba ang nararamdaman ko sa pagsabog ng yacht few weeks after her Dad's death. Paano kung hindi natural ang cause of death niya, kung hindi pinatay din siya. Wala man lang naghanap sa kaniya. After few weeks nag-assume na agad sila na patay na
"Mataba! Pangit! Walang Mommy!" Binu-bully na naman nila si Precious Real. Tiningnan ko ang pinsan ko at nakuha naman niya agad ang gusto ko. Inutusan niya ang mga kaibigan niya na sawayin ang mga babae na nanlalait at nanunukso kay Precious. "Balyena!""Elepante!""Hoy, ano'ng ginagawa niyo? Huh?! Makalait kayo, ah." Lumapit na ang mga kaibigan ng pinsan ko. "Bakit, totoo naman na mataba siya, ah.""Oh, ano ngayon? Madami silang pambili ng pagkain, e! Mayaman sila! Eh, kayo ba mayaman ba kayo? Eh, nagtatrabaho lang naman ang mama mo sa factory ng mga Smirnova, ah! Ah, poor!"Ngayon nabaliktad na ang sitwasyon. Sila naman ang na-bully. Walang kasama si Precious ngayon. Hindi niya kasama ang kaibigan niya na si Cora. Anak ng kanilang maid. How did I know this? I did some research. Grade two pa lang kami nang napapansin ko na siya. Hindi pa siya ganoon kataba noon, pero ngayon na grade five na kami, tumaba siya lalo. Pero wala naman akong makita na masama kung mataba man siya. She'
Simpleng kasal lang naman ang plano namin, pero hindi simpleng kasalan ang nangyari. Our wedding was held in Chateau de Chantilly. This venue holds only few weddings a year and I feel so lucky and thankful that my first wedding was held here. Mayayakap ko talaga ng mahigpit ang Mommy ni Ziyad mamaya. Nagsimula na akong magmartsa. At hindi ako mag-isa na maglalakad sa aisle na mayroong nagkalat na mga pale pink at puting mg flower petals. Ihahatid ako ng Daddy ni Ziyad sa altar. Siya mismo ang nag-offer sa akin kagabi. Emosyonal ako ngayon, dahil bukod sa wala na akong mga magulang at kamag-anak na saksi sa pagpapakasal ko, sobrang saya din ng puso ko. Dahil pagkatapos ng pinagdaanan ko at pagkatapos ng sakripisyo na ginawa ni Ziyad, here we are today, ready to commit to each other until death do us part. "My dearest, Ziyad. We've come a long way until we found our way back in each others arms. As I set foot here at the City of Love, I already made a promise to love you and serve y
"Why are you looking at me like that?" nagtataka ngunit may ngiti sa labi na tanong ni Ziyad. I giggled. "Nagkuwentuhan kami ng Mommy mo kanina. Pinakita niya sa akin iyong mga photo album mo. Pati iyong mga pictures ko mula elementary." Ngumuso ako. Nag-iinit pa ang pisngi ko dahil sa kilig. Mahina naman siyang tumawa. Binitawan niya saglit ang kaniyang celphone upang ituon ang buong atensyon sa akin. "Did you hire a private investigator? Kahit nang umalis ka na ng bansa, may mga kuha ka pa din kasi na mga pictures ko.""Yeah. Iyong scholar namin."Sumimangot ako. "Kawawa naman. Ginawa mo pang stalker ko.""Bayad naman siya. I'm sending him money monthly, in exchange for the pictures."Iiling-iling kong hinaplos ang guwapo niyang mukha. "Hanggang ngayon hindi pa din ako makapaniwala. Napapatanong ako kung bakit ako? Sa dinami-dami ng babae sa mundo, bakit ako?""Kasi naniniwala ako na nakatadhana talaga tayo sa isa't isa. Kaya hindi ako tumigil na mahalin ka kahit sa mga panahon
Maaga daw kumakain ng agahan dito sa bahay nina Ziyad kaya maaga din akong bumangon. Naligo ako at nag-ayos. Sinuot ko ang bigay ng maid na isang Bronx and Banco na dress. Magaling talagang manamit ang Mommy niya. Mahilig din siya sa mga diamonds. Kahit nasa bahay lang ay nakasuot pa din siya ng jewelries. Hindi tulad ko na sobrang simple lang. Sabagay, si Daddy lang naman kasi ang mag-isang nagpalaki sa akin. Hindi din ako nakaranas ng glow up nang dalaga pa lang ako. Nang magkakilala kami ni Ziyad, sa kaniya lang ako nagsimulang mag-ayos ng husto. trinato niya ako na parang isang reyna. Nakaayos na ako nang magising si Ziyad. Nakangiti siyang yumakap sa akin at humalik. "Hmmm, ang bango naman at ang ganda ng asawa ko."Ang lapad tuloy ng ngiti ko. Ang ganda agad ng umaga ko dahil sa bolerong lalake na 'to. "Good morning, Ziyad.""Morning, baby. Hmmm..." Hinaplos niya ang aking bewang paakyat sa aking dibdib. Humagikgik ako na nauwi sa malakas na tawa. Patuloy naman siya sa paghim
Sa sobrang saya na nararamdaman ko hindi na matigil-tigil ang pag-agos ng mga luha sa aking mga mata. Pauwi na kami ngayon ni Ziyad sa kaniyang hotel. Kumuha siya ng tissue at siya na mismo ang nagpunas sa basa kong pisngi. "Tahan na," masuyo niyang sambit habang malamlam ang mga mata na nakatitig sa akin. Tumawa naman ako at muling umiyak. "Ikaw kasi, e. Bakit ba ang suwerte ko sa'yo? Ano bang nagawa ko at sobra mo akong mahalin?"Matamis siyang ngumiti. Kinuha niya ang kamay ko at masuyong hinalik-halikan. "Hindi ko din alam. Basta ang alam ko lang, isang beses lang akong magmamahal. Hindi ako nagbibiro nang sabihin ko sa'yo na tatanda akong binata." Tumawa ako. "Hindi ka tatandang binata. Tatanda ka kasama ako at ng mga magiging anak natin. Gusto ko ng madaming anak, Ziyad."He smirked and then grinned, and ended up with a chuckle. "Why are you laughing?""Nothing. I want more kids too."Kinagat ko ang aking labi. Ngayon na napunta doon ang topic, naisip ko kung ano ang puwed
It was too sudden and too soon but it doesn't feels wrong. Everything feels right. I love him and he loves me dearly too. Nakatingin ako sa singsing na suot ko habang yakap naman ako ni Ziyad at hinahalik-halikan ang aking balikat. "Para sa akin ba talaga ang singsing na 'to?" nagdududang tanong ko, making him chuckle. "Of course. Ikaw lang naman ang babaeng gusto ko, mahal ko at handa akong pakasalan at makasama habang buhay."Napabungisngis ako. "Kailan mo 'to binili?" "Bago ako bumalik ng Pinas. Umaasa ako na mahuhulog ka na sa akin." Tumawa ako dahil sa galak. Tapos halos ayaw niya akong pansinin noon. Akala ko bumalik lang siya para ipamukha sa akin na siya lang naman ang lalakeng sinayang ko. Nilingon ko siya at hinalikan. "I love you, Ziyad. At oo nga pala, paano kung hindi ako tanggap ng mga magulang mo?" Baka mamaya kausapin niya ako para sabihin na layuan ko ang anak niya. "Bakit naman hindi?" Kumunot ang kaniyang noo. "Mula pa nang nine years old ako, alam na nilang m