Halos sumakit ang aking batok dahil sa dami at tambak na papeles ang inayos namin ni Kim, yes nagpatulong ako sa kanya dahil hindi ko talaga kaya yung tapusin. May ilan pang natira at mas pinili ni Kim ang iuwi yun sa kanyang bahay at doon na rin niya ito tatapusin na ipinag pasalamat ko naman. Saktong alas-singko ng makauwi sa bahay. Naabutan ko ang kambal na nasa sala habang bukas ang TV ngunit silang dalawa ay may ginagawa sa kanilang papel.“What’s that?” Sabi ko ng makapasok ako sa ng salas. “A Family.” Sagot ni Lucia. “This me and Lucia, this is mommy and daddy.” Napangiti ako sa sinabi naman ni Lucas. Hinalikan ko sila sa kanilang noo at hinalikan din sa kanilang pisngi. “Ang ganda naman, gusto niyo ba na i pa-print ko yan ng mas malaki at lagyan ng frame?” Tanong ko sa kambal. Nagkatinginan ang mga ito at sabay na ngumiti.“That’s great.” Komento ni Lucia. “Doon natin siya i-pwesto mommy.” Turo ni Lucas sa ibabaw ng TV.“Good idea.” Sambit ko at ginulo ng bahagya ang kan
Masyado akong nagpadala at nagpadalos-dalos. Nauunawaan ko na si Luke. Mas lalong hinigpitan ni Luke ang pagkakahawak sa kamay ko at bahagya niya akong nilingon bago ngumiti. Naging kalmado na siya, kalmado dahil nailayo niya kami sa kapahamakan. Ang makita ang mga mata ni Lucas na may takot mula sa kinikilala kung ama ay masakit para sa akin. Dinala ko sila sa panganib. Hindi ko man lang napansin yun sa bawat ikinikilos ni Lucas at ako naman ay nagpatangay lamang sa agos ng pangungulila, pangungulila sa isang ama.Tahimik kaming nakarating sa bahay. Inasikaso muna namin ang kambal na nakatulog na at habang buhat ko si Lucia ay hindi maiwasan ang mangilid ang luha. Nasasaktan ako. Hindi ko maipaliwanag ang sakit pero deserve ko ito.Mas nasasaktan ako dahil naranasan ito ng kambal at hindi ko man lang inintindi ang nararamdaman ni Luke. Nang maibaba namin ang kambal sa kanilang kama ay napansin ko na wala pang balak umalis doon sa si Luke kaya nagpasya akong maglakad palabas ng kw
“How’s your feeling?” I asked. Kakagising lang niya at halata ang panghihina ng buo niyang katawan. Maputla ang kanyang mga labi at bahagyang ngangatal. “Tubig.” Mahina niyang sabi kaya agad naman ako kumuha ng tubig sa pitsel na nasa mesa malapit sa gilid ng kama. Inalalayan ko siya na maka upo bago pinainom ng tubig. Nilagyan ko ng unan ang kanyang likudan upang suporta sa kanyang pag upo.“Na-nasaan ang kambal?” Nagkatinginan kami ni Luke sa kanyang naging tanong. “Nasa salas, naglalaro sila.” Sagot ko sa kanya. “Sorry sa abala Elle.” Ngumiti ako ng bahagya at umiling. “Hindi ka nakakaabala, mabuti nga at dito mo naisipan pumunta.” Mahinahon ko na sagot. “Nag-schooling na sila di’ba?” Tumango ako sa kanya. “Huwag na muna. Take them Luke.” Ngayon ay nakatingin na si Sashalyn kay Luke. “Sa malayo, malayong-malayo.” Nahihirapan na sabi niya at bahagya na inubo. Lumapit ako sa kanya at hinaplos ang kanyang likod. “Magpahinga kana muna, kapag malakas kana tsaka mo na lang sabihin
Isang linggo ang lumipas, hindi umalis si Trina sa tabi ng kanyang kapatid at siya na ang nagasikaso dito.Nakakaupo at nakakalakad pa naman si Sashalyn ngunit kailangan na niya ng suporta. Nakaupo siya ngayon sa wheel chair at nagpapa-araw dito sa may hardin.“Kailan niyo planong umalis?” Tanong niya. “Bukas, aalis tayo.” Nakangiti ko na sabi at hinawakan siya sa kanyang kamay. “Hahanapin ako ni Salve.” Mahina nabulong niya.“Hindi ka niya makukuha sa amin.” Napalingon ako kay Trina. May dala itong plato na naglalaman ng prutas. “Kainin mo ito, umaasa ako na lalakas ka pa din at gagaling.” Ngumiti ng bahagya si Sashalyn. “Salamat.”Pinagmasdan ko ang kambal na nakadapa sa damuhan habang hawak ang kanilang mga laruan. Noong araw na mangyari ang pinaka-ayaw ko ay wala akong nagawa kung hindi ang sumang-ayon kay Luke.Iniisip ko, masaba ba kaming magulang para hayaan ang mga bata na matuto ng ganong bagay sa mura na edad?Iniisip ko rin naman na para lang sa kanila upang kaya nilang de
LUKE’S POINT OF VIEW“Mukang malala na ang sakit ni Salve, sa katandaan niya ay hindi pa rin niya maisipan ang tumigil sa mga masasama na gawain at gusto talaga na masira ang buhay ng kapatid niya.” Napaangat ako ng tingin kay Marie.Kararating lang niya at ang walang preno niyang bibig ang sumalubong sa akin. “Any news?” I asked her. “Alam niya na balak niyong umalis mamaya. Hindi ko alam kung paano niya nalaman but I think mayroong spy sa loob ng iyong bahay.” Natigilan ako sa kanyang sinabi.Inisip kung mabuti kung sino angmga kaharap ng mga panahon na sinabi ko ang pag-alis namin. Elle, Trina, Sashalyn.“Wala akong maisip na may pwede pang gumawa noon.” Sagot ko. “How about Harold, Sashalyn, Trina? Alam mo naman na sila ay connected kay Salve.” Napapikit ako ng mariin. “How about the Island in Cebu? Alam rin ba ni Salve?” Tanong ko at tumango naman siya ng bahagya. Ilang minuto pa ay nag ring ang aking cellphone, ng sagutin ko yun ay ang humahangos na si Angela ang umimik sa k
Isang araw.Isang araw ang lumipas, nakakatayo na ako at bahagya na nakakalakad. Si Sashalyn ay nasa kanya na ulit silid, nagpapagaling.“Kamusta ka?” Nilingon ko si Trina.“Medyo ayos na.” Sagot ko at humigop ng kape. “Siya kamusta?” pagtukoy ko kay Sashalyn.“Mas ayos na rin at nakakatayo na rin siya. How I wish na sana wala siyang cancer at magpatuloy ang kanyang paglakas.” Napangiti ako sa kanyang sinabi. “Ngunit nakakaawa lang kasi hindi na nakakakita ang isa niyang ma.” Mapait akong napangiti sa sunod niyang sinabi. Sa dami ng nangyari minsan naiisipan ko ang sumuko pero sa kabila noon napapagtanto na hindi dapat sumuko dahil hindi lang ako mas nahihirapan sa pag subok na aming kinakahirap, kasi anong karapatan ko ang basta na lang sumuko kung merong tao na mas mahirap ang pinagdadaanan kesa akin.Isa na halimbawa doon ay si Sashalyn. Naalala ko pa yung mga araw na, masama ang tingin ko sa kanya. Hindi man ang panlabas niya ngunit ang ugali niya. Ang panlalait at pagiisip ko ng
KINABUKASAN ay maaga akong nagising, tulog pa rin si Luke kaya bumangon na ako at naghilamos sa banyo. Nagpalit na rin ako ng damit pambahay at bumaba. Naabutan ko si Nanny Josefa na nagluluto sa kusina. “Ang aga mo naman ata magising.” Sabi ng matanda sa akin.“Hindi na po kasi ako makatulog kaya bumangon na ako.” Saad ko pa. Napatingin ako sa kamay ni Nanny Josefa habang nakalawit doon ang susi. “Sabi ni Luke ay gusto mo buksan ang bodega kaya iyan ang susi.” Napangiti ako sa sinabi ni Nanny Josefa. “Pero bago moo buksan ang bodega, kumain ka muna para may laman ang tiyan mo at hindi kana maabala sa gagawin mo.” Tumango ako sa muli niyang sinabi. Ikinuha niya ako ng plato at kutsara bago sinandukan ng kanin at pang ulam. Magana akong kumain at ng matapos ako ay nagtungo muna ako sa kwarto ng kambal.Mahimbing pa rin silang natutulog, nakakumot ang mga ito dahil sa lamig ng aircon kaya hininaan ko yun bago nagpasya na lumabas ng kwarto nila. Naabutan ko naman sa may salas si Trin
I wipe the dust at hinipan pa ang iba na nakadikit sa mamahalin na bag na mga pinadala ni Tita Elizabeth noong mga panahon na kakasimula pa lang ng buhay mag-asawa namin ni Luke. Ilang araw na rin akong walang balita dito at kahit si Anna ay hindi na din masyadong pumupunta sa bahay. Hindi ko naman maiwasan ang mag-alala that’s why I took my phone from the side table and dialed her number. After two rang she answered it ngunit maingay ang naririnig ko sa kabilang linya hanggang sa mamatay ang tawag at hindi ko man lang narinig ang kahit kaunti na boses ni Anna. I also texted her kung nasaan siya ngunit halos kalahating oras na ang dumaan ay wala naman akong natanggap na reply sa kanya. “Hi mom.” Bati sa akin ni Lucas, may hawak siyang iPad at ang mga mata nito ay nakatuon sa akin. “Hello baby.” Balik na bati ko sa kanya and he smiled softly. Naupo ako ng bahagya at pinantayan si Lucas. “Where’s your sister?” I asked him. “She’s in Nanny Josefa’s room.” He answered kaya tumango
“Did you see her at school?” My mom asked me. I just focus on my phone while scrolling on facebook. “Yup.” I answered boringly. “Did you see her as a woman–”“Mom here we go again, I don’t like her, so stop pushing me to her. Hindi ko siya gusto, sobrang kuli at ingay niya. She likes a stalker so please mom, sabihin mo sa mommy niya na pagsabihan naman si Elle na kahit ilang o isang araw man lang ay lubayan niya ako–” Pinukpok ako nito sa ulo. “Are you deef? Elle is kind and beautiful. Wala akong ibang babae na tatanggapin bukod sa kanya. Simula today, ihahatid mo na siya sa kanilang bahay.”“Mom–”“That’s an order, so please. If anything happens to her, it’s your fault!” Pagkasabi niya noon ay tinalikuran na niya ako at lumabas ng kusina. Naibagsak ko ang aking kutsara sa plato. Ever since ng magsimula ang pasukan ay inihahatid ko na sadya siya sa kanilang bahay dahil yun ang sinabi ni Uncle Salvador. So sino ba naman ako para tumanggi? And damn, mother ko na ang nagsabi, paano k
Elle’s POVWe arrived at exactly 3AM at the hospital. Luke’s hand was shaking. That's why I hold his hand and squeeze it.“Your hands are shaking, can you please calm down? Leo said he’s okay now.” Napailing ako sa ikinikilos ni Luke. “I just–” “I just what?” Pagputol ko sa sasabihin niya. Alam ko naman na matagal niyang hindi nakasama ang kanyang ama pero hindi ko akalain na ganito ang magiging reaksyon niya. Habang nasa daan, wala siyang tigil kakukwento ng lahat ng nangyari. Nakinig lamang ako sa kanya buong byahe, at kahit gusto ko mag react sa nalaman at mga nangyari noon ay wala na akong magagawa. Bukod sa nangyari na at ang lahat naman ng yon ay nakaraan na. And I think this is the final chapter of our story.“He’s inside pero hindi pa rin siya nagigising.” Hindi naman maipinta ang mukha ni Luke sa sinabi ni Leo. “Ako na ang bahala Leo, makakauwi ka na. Salamat.” “One call lang.” Tumango ako sa sinabi ni Leo. Binuksan ko ang pintuan at pumasok sa loob.Sa VIP Room namin
Luis’ POVHe’s smart, my grandson is a smart kid. Kuhang-kuha niya ang talino ng kanyang ama.I know Luke’s getting angry with me when he sees me here. I met Trisha in the prison where I was assigned. I’m the one who make her flee for some reasons, imbis na kumuha pa sya ng ibang tao upang gawin lamang nya ang kanyang plano na masama sa pamilya ng aking anak na si Luke ay ako na ang pumayag na makalabas ito sa kulungan. Ako na rin ang tatapos sa babae na kagaya nya. I will not make a same mistake in the past kung saan ay halos mapatay ko ang asawa nya. Inutusan ako ni Salvador na gawin yun sa sarili niyang anak. How cruel is he? Yun ang pagkakamali na nagawa ko and that day when Luke saw my face at hinayaan nya ako na makaalis, I leave all the property with him, lalo na ang company. He even gave me money kahit alam nya na marami naman akong pera. I even started what I wanted. Wala sa plano ko ang patakbuhin ang kumpanya noon pa man, pagpupulis talaga ang gusto ko at dahil sa late M
Luke's POVWe leave immediately at the unit, kasama ko si Harold and also Kevin. Kung tutuusin ay hindi namin alam kung saan kami mag uumpisa na maghanap pero alam ko na hindi pa sila nakakalayo. It's either nandito pa rin sila o nakaalis na. Pero paano gagawin yun ni Trisha kung walang tulong ni Salve? I glanced at my phone I was holding. Aunt Elizabeth names flash on screen, sinagot ko yun agad at ang malalim na paghinga nito ang nabungaran ko. "I'll text you the address, maraming tauhan si Trisha kaya huwag ka pupunta ng magisa.""Where are you! Come back! Masyadong delikado–""I'm okay. I'm hiding. Come quickly!" She said and ended the call. Sumakay agad kami ng kotse at walang oras na inaksaya patungo sa lugar na itinext nito sa akin. May kalayuan ito at liblib ang lugar. Mga puno ang halos madadaanan at hindi ko mawari ang idea na may ibang tao sa likod ng lahat ng ito. Hindi basta makakagawa ng ganitong hakbang si Trisha kung wala siyang ibang katulong. If it was not Salv
Nagising ako na patay ang ilaw sa kabuuan ng kwarto at ang tanging lampshade lamang sa gilid ang nagsisilbing ilaw. Sinulyapan ko ang bintana at madilim na sa labas. Napahaba ata ang tulog ko at hindi namalayan na gabi na. Napahawak pa ako sa aking tiyan na kumakalam dahil sa gutom. Akmang tatayo na ako ng bumukas ang pintuan at nabuhay ang ilaw. Nanliit pa ang aking mata dahil sa pagkasilaw at kalaunan ay nakita ko si Luke na nakatayo habang papalapit sa kama. May dala itong tray na naglalaman ng pagkain. “Dinner in bed?” Napailing ako sa sinabi nito. “Sakto, kakagising ko lang at kumakalam na agad ang sikmura ko.” Sagot ko at umayos na ng pagkakaupo. “Prefered ka huh?” Natatawa ko pa na sabi dahil mayroon itong inilatag na maliit na lamesa sa ibabaw ng kama. “Always, my wife.” Napailing ako sa naging sagot nito. “Basta para sayo.” Pahabol pa niya na sabi kaya ako heto, kinikilig ng palihim dahil kung ipapahalata ko at makikita niya na kinikilig ako at naapektuhan sa sinasabi ni
Luke’s POVLooking at her sleeping sound and sleep make my heart flutter, she still affects me. Why did I end up being her husband?Magkaibigan ang aming mga magulang at dahil nga sa magkaibigan sila ay ipinush nila kaming dalawa to work out. At first I didn’t see her as a woman. Makulit siya noon at masyadong papansin. But when I confront her na masyado siyang umi eksena sa buhay which is ayoko ng ganon, gusto ko pribado ang buhay ko at naka depende sa akin kung sino ang aking kakausapin. Mom whats to be Elle is my priority lalo na kapag uwian. Kailangan ko pa itong ihatid sa kanila imbes na makakauwi ako ng maaga at makakapagpahinga. But one day dahil sa kainisan hindi ko siya hinatid. That time she called me so many times but luckily sinagot ko ang isa sa mga tawag nya.She’s on the run dahil may nagtangka na holdapin siya, muntikan na rin siyang marape at doon nagsimula ang lahat. Doon din nagsimula ang pag-iwas niya sa akin. Yes she said thank you that day pero kinabukasan ay
I was standing here on the veranda. Drinking cold milk at nakatanaw sa malawak naming bakuran. One week had passed at nakabalik na rin kami sa aming bahay. All is settled, lahat ay bumalik na sa normal. Walang kapahamakan na iisipin kinabukasan. You just need to wake up in the morning, do our stuffs and that's it. Since it Saturday, napag isipan ko rin na muling magbalik eskwela ang kambal. Dad and Aunt Elizabeth are still here. Isang buwan sila dito before they decided to fly in America next month. Hindi na ako tumutol kasi karapatan nila yun, kasiyahan nila at masaya ako na mayroong akong kapatid. Hindi na mag iisa si daddy, mayroon na siyang bagong pamilya at masaya ako para doon. Masaya rin ako na makitang malusog at malakas ang aking ama kaya ibibigay ko ang kalayaan nila. Kahit gustuhin ko na dumito sila sa bahay ay wala naman akong magagawa para doon. Sashalyn? I'm happy for her. She finds her happiness with Doc. Andes. Nakatanggap na din ng donor si Sashalyn para sa mata
Luke's PovNagising ako at puting kisame ang bumungad sa akin. I can't feel my arms and legs pero naiigalaw mo ang bahagya ang aking ulo. "Luke." Matigas na boses ng kung sino. Hindi ako makaharap ng diretso pero ramdam ko ang papalapit na yabag. "He's awake! Thank you God!" Salita naman ng isang babae. "May masakit ba sayo?" "Call the doctor, Eliz." Pagkasabi noon ay lumabas naman si Aunt Elizabeth. Umiiyak ito ngayon na nakatingin sa akin. Ang isang Salvador Lindsay ay nasa harapan ko na akala mo'y bata dahil sa pag iyak. I smiled at him then he chuckled."Akala ko hindi kana magigising. Hindi ako umiiyak dahil sayo. Umiiyak ako dahil pag nalaman ni Elle ang kalagayan mo baka hindi na niya ako kausapin at kamuhian pa." I tried to talk pero hindi ko nagawa. Hindi bumuka ang bibig ko at parang ang salita na gusto kung sabihin ay nag stock lang sa utak ko. "You can't talk right now dahil na rin sa mga gamot na itinurok sayo. Mabuti naman at naalala mo kami." Tumatawa pa na sa
Pagod na ang isip at puso ko. Napagod na kakaisip pero mas nag focus ako sa kambal at kay Eli. I was watching them playing on the ground. Isang buwan na. Isang buwan na kaming namamalagi ditoNaniniwala at nagtitiwala na okay siya at makakabalik sa piling namin. Iniwasan ko an rin ang magtanong dahil wala rin naman akong napapala. Pumunta ako ng kusina at kumuha ng prutas mula sa ref. Tinalupan ko ang mansanas at ginayat ayon. Nagbalat na rin ako ng orange at naglakas ng ubas. Nang matapos ako ay muli akong lumabas ng kusina at inilagay sa center table ang dala na prutas. "Thank you, mom." Nakangiti na sabi ni Lucia. Tahimik lamang na dumampot si Eli at ngumiti sa akin. I hoping that our father and Aunt Elizabeth was okay. That they alive at mahanap na si Salve para naman makabalik na sila at makasama namin. I was about to eat the apple I was holding when I heard noise outside ng bigla na lang kami makarinig ng pagputok ng baril mula sa labas. Mabilis akong lumapit sa mga bata