Naupo ako sa aking swivel chair at ipinahinga ang sarili. Naalala ko na naman ang sinabi ni Luke kaninang umaga, tumatak na yata ito sa aking isipan kaya halos hindi ko na magawa ang makapag focus sa meeting kanina. “Kim.” Tawag ko.“Yes ma’am.” Mabilis naman na sagot sa akin nito. “May meeting pa ba na natitira?” Tanong ko. “Actually, wala na po ma’am. Tapos na lahat.” Nakangiti niya na sagot sa akin. “Need niyo na lang po na permahan ito then tapos na po.” Magalang pa na sabi niya. “Okay, then.” Nakangiti ko pa na sagot at lumabas na si Kim sa office ko. Walang Salve ang nagparamdam. Walang nanggugulo sa buhay na meron ako ngayon, pero hindi pa rin ako kampante. Ngayon rin ang gabi na bibisita ako sa mansyon nina Uncle Salve at Aunt Trisha. Nasisiguro ko na makikita ko rin doon si Sashalyn, kaya nakikita ko na sa aking isip ang pwedeng kahinatnan kapag nagkita kami sa iisang lugar lalo na at kasama ko pa si Luke. Saktong alas kwatro ng hapon ay dumating si Luke dito sa opisin
Nagising ako dahil sa pag galaw ng kama. Hindi ako nakatulog ng maayos dahil sa mga naiisip. Alam ko na ganun din si Luke, pero ewan. Hindi ko din alam dahil parang kahit ako ay hindi ko alam kung bakit hindi ko siya magawang kausapin. Naramdaman ko ang pagtayo ni Luke at kasunod noon ay ang pagpasok niya sa banyo. He’s taking a bath.Kinapa ko ang aking cellphone na nasa side table at chineck ang oras. Alas tres pa lang ng madaling araw. Ipinikit ko agad ang aking mga mata at tumalikod sa kanyang gawi. Para akong hinahabol ng zombie at walang ibang choice kundi ang magpanggap na tulog upang hindi nila makita.Napapikit ako ng mariin ng malakas na mag sara ang pintuan ng kwarto. Ano kayang problema noon?Naiinis ako nang ilang minuto na ang lumilipas pero walang Luke ang pumasok muli sa pintuan. Hindi na rin ako nakatulog pa at nagtungo ako sa kwarto ng kambal. Mahimbing silang natutulog at nilapit ko naman ang pwesto ni Lucia. Hinaplos ko ang kanyang buhok at inayos ang penguin t
Sigurado na ako sa aking desisyon. Desisyon na lumipat sa dati naming bahay. Kasal kami ni Luke at hindi ko na kailangan pang makipaglaro sa kanya ng bahay-bahayan. Seeing him with twins makes my heart melt. Melting for happiness dahil sa wakas, yung akala ko na hindi na pwedeng mangyari sa buong buhay ko ngayon ay heto. Nasa harapan ko ngayon ang aking pahinga.“Mom, saan po ba ang bahay na yon?” Napangiti ako sa tanong ni Lucas. Si Lucia naman ay pirme na nakaupo sa gilid habang nilalagay sa isang kahon ang kanyang mga laruan. “Medyo malapit siya mula dito, pero tiyak ko na mawiwili kayo.” Sagot ko sa kanya. “Bahay po ba natin yun?” Tanong pa niya sa akin kaya tumango ako. “Oo, bahay natin.” Nakangiti ko na sagot at nagpatuloy sa pagaayos ng mga gamit. Ilang oras pa ang lumipas bago kami matapos. Sa tuwing mapapatingin ako kay Luke ay hindi ko mapigilan ang mapatawa dahil sa kanyang naging asal kagabi. Hindi niya kasi akalain na kaya ko ang lumipat sa aming bahay, buong akala
"Wife." Nilingon ko si Luke ng tawagan niya ako. Alas-sais na ng umaga at nagbibihis ako ng pambahay na damit."What?" I asked him. Nakatingin siya sa aking bawat galaw at ngumiti. "Pupunta ako sa kompanya, may kailangan lang akong permahan." Natawa ako sa kanyang sinabi. "Talaga ba Luke? Kailangan mo pa na magpaalam?" Ngiti ko sa kanya. "Yes!" Sagot niya sa akin. "You're my wife, that's why." Humalakhak ako ng sobrang lakas na halos mapuno na ang kabuuan ng kwarto. "May nakakatawa ba sa sinabi ko?" Tanong pa niya sa akin habang nakakunot ang perpekto niyang mga kilay. “Nothing, hindi mo lang ugali ang magsabi sa akin.” Mas lalong kumunot ang kanyang noo sa aking sinabi. Hindi ko na siya pinansin at lumabas na ng kwarto. Naabutan ko si Nanny Josefa na naghuhugas ng bigas at isinalang ayon sa rice cooker. “Oh, hija. Masyado ka ata maagang nagising ngayon.” Bungad na bati sa akin ng matanda. Binigyan ko siya ng isang ngiti bago nagsalita. “Balak ko po kasi na magluto para sa ag
"I'm sorry, Princess." the woman said between her sobs. Wala akong idea kung sino man ang kausap ni Anna pero sa nakikita ko ay miss na miss nila ang isa’t-isa. Iniwan ko silang muli at napagpasyahan ang pumasok sa loob ng bahay. Na kwento ko kay Nanny Loleng ang nakita na tagpo sa labas ng bahay kaya naghayin na kami sa hapag. Ilang saglit pa ang limipas at pumasok na si Anna suot ang malawak na ngiti sa labi habang namumugto ang mga mata. “Elle, si mama nga pala.” Napatakip ako ng kamay sa aking bibig dahil sa pagkabigla. Hindi ko akalain na ina pala ni Anna ang kayakap nito. Ang mata ng ginang ay naglilibot sa kabuuan ng bahay na parang kinakabisado ang bawat bagay dito. “Hello po.” Nahihiya na bati ko. “Elizabeth Mendez.” Pakilala niya at inaabot ang kanyang kamay as a shake hands. “Elle, Elle Copley.” Pakilala ko at tumango siya sa akin. “I know you.” Sagot niya sa akin kaya nagkatinginan kami ni Anna. “You’re Salvador’s daughter.” Mas n
“Salve's house?” Pag-uulit ko at bahagya naman siyang tumango.“I know that Salve’s our enemy from the very start. Minsan ko ng narinig na may kausap siya sa cellphone and I think that was your Aunt Trisha.” Sagot pa niya.“And then?” I asked again.“He knew that I knew something, pero nag pretend pa rin siya na parang wala lang.” Mas lalo ko hinigpitan ang pagka kayakap sa kanya.Ilang taon ang lumipas at may ganito pa lang pinagdadaanan si Luke.“I love you.” yun lang ang nasabi ko sa kanya. Bumakat ang magaan na ngiti mula sa kanyang mga labi at hinalikan ako sa aking noo.“I love you too, Elle.” He answered.Hanggang sa sumapit ang gabi ay hindi na umalis sa aming tabi si Luke, we watch television, play a game with twins and laughing all around hanggang sa sumakit ang aming tiyan kakatawa.Ala-syete na ng gabi ng tumunog ang doorbell kaya nagkatinginan kaming dalawa ni Luke. Nagkibit balikat si Luke tanda na wala naman siyang inaasahan na bibisita pa kaya tumayo ako mula sa pagkak
Nagising ako dahil sa pag alon ng kama at hagikhik ng kung sino. Nabungadan ko ang kambal na tumatalon sa kama habang si Luke ay nakatalukbong pa ng kumot.Nilingon ko ang orasan at alas-syete na ng umaga. Kailangan ko ng gumayak upang pumasok sa opisina. Alam ko na matatambakan ako ng gawain kung mamaya pa ako papasok lalo na't hindi naman makakapasok si Kim ngayong araw. Napailing ako ng bahagya ng maalala ang narinig kagabi. Hinampas ko si Luke na agad naman niyang ikinabalikwas. "Good morning daddy." Wika ni Lucas."Good morning babies." Sagot naman ni Luke habang nagkukusot ng mata. "I need to take a shower. Kailangan kung pumunta ng opisina ngayon." Sabi ko kay Luke at tiningnan naman siya nito ng maiigi. “What?” Tanong pa niya ngunit nag pout ito.“Pwede ba na dito ka na lang?” Tanong niya sa akin.“Para ka po baby daddy, look at your mouth.” Humahagikhik na sabi ni Lucia.“I’ll go with you mom.” Singit naman ni Lucas. “Me too, mom.” -Lucia.Napatingin kami ng kambal kay L
Mukhang sinusubukan talaga kami ng tadhana. Ilang linggo na ang lumipas at naging abala kami ni Luke sa trabaho. Aalis sa bahay ng hindi man lang nagagawa ang makipaglaro sa kambal at madalas na tulog pa ang mga ito kapag aalis ako o si Luke. Darating naman sa gabi na pagod na at tulog na ang kambal.Ilang beses na rin nagyakag si Lucia sa mamasyal pero puro pangako lamang ang aming nagawa ni Luke, habang si Lucas naman ay gustong magpunta ng National Book Store na hindi rin namin magawang mapagbigyan. Hindi na rin ako magtataka kung makaramdam man ng pagtatampo ang kambal dahil sa aming pagiging busy sa trabaho. Naupo ako sa sofa dito sa sala bago ipinahinga ang ulo at tumingala. Katahimikan ang bumalot sa buong bahay. Ilang minuto pa ay nakarinig ako ng pag park ng sasakyan mula sa labas at nangunguna sa pagpasok si Nanny Josefa kasunod ang kambal. “Mommy!” Sigaw ni Lucia. Hinintay ko si Lucas kung lalapit ba ito ngunit hindi. Tiningnan niya lang ako sa mga bata bago umakyat n
“Did you see her at school?” My mom asked me. I just focus on my phone while scrolling on facebook. “Yup.” I answered boringly. “Did you see her as a woman–”“Mom here we go again, I don’t like her, so stop pushing me to her. Hindi ko siya gusto, sobrang kuli at ingay niya. She likes a stalker so please mom, sabihin mo sa mommy niya na pagsabihan naman si Elle na kahit ilang o isang araw man lang ay lubayan niya ako–” Pinukpok ako nito sa ulo. “Are you deef? Elle is kind and beautiful. Wala akong ibang babae na tatanggapin bukod sa kanya. Simula today, ihahatid mo na siya sa kanilang bahay.”“Mom–”“That’s an order, so please. If anything happens to her, it’s your fault!” Pagkasabi niya noon ay tinalikuran na niya ako at lumabas ng kusina. Naibagsak ko ang aking kutsara sa plato. Ever since ng magsimula ang pasukan ay inihahatid ko na sadya siya sa kanilang bahay dahil yun ang sinabi ni Uncle Salvador. So sino ba naman ako para tumanggi? And damn, mother ko na ang nagsabi, paano k
Elle’s POVWe arrived at exactly 3AM at the hospital. Luke’s hand was shaking. That's why I hold his hand and squeeze it.“Your hands are shaking, can you please calm down? Leo said he’s okay now.” Napailing ako sa ikinikilos ni Luke. “I just–” “I just what?” Pagputol ko sa sasabihin niya. Alam ko naman na matagal niyang hindi nakasama ang kanyang ama pero hindi ko akalain na ganito ang magiging reaksyon niya. Habang nasa daan, wala siyang tigil kakukwento ng lahat ng nangyari. Nakinig lamang ako sa kanya buong byahe, at kahit gusto ko mag react sa nalaman at mga nangyari noon ay wala na akong magagawa. Bukod sa nangyari na at ang lahat naman ng yon ay nakaraan na. And I think this is the final chapter of our story.“He’s inside pero hindi pa rin siya nagigising.” Hindi naman maipinta ang mukha ni Luke sa sinabi ni Leo. “Ako na ang bahala Leo, makakauwi ka na. Salamat.” “One call lang.” Tumango ako sa sinabi ni Leo. Binuksan ko ang pintuan at pumasok sa loob.Sa VIP Room namin
Luis’ POVHe’s smart, my grandson is a smart kid. Kuhang-kuha niya ang talino ng kanyang ama.I know Luke’s getting angry with me when he sees me here. I met Trisha in the prison where I was assigned. I’m the one who make her flee for some reasons, imbis na kumuha pa sya ng ibang tao upang gawin lamang nya ang kanyang plano na masama sa pamilya ng aking anak na si Luke ay ako na ang pumayag na makalabas ito sa kulungan. Ako na rin ang tatapos sa babae na kagaya nya. I will not make a same mistake in the past kung saan ay halos mapatay ko ang asawa nya. Inutusan ako ni Salvador na gawin yun sa sarili niyang anak. How cruel is he? Yun ang pagkakamali na nagawa ko and that day when Luke saw my face at hinayaan nya ako na makaalis, I leave all the property with him, lalo na ang company. He even gave me money kahit alam nya na marami naman akong pera. I even started what I wanted. Wala sa plano ko ang patakbuhin ang kumpanya noon pa man, pagpupulis talaga ang gusto ko at dahil sa late M
Luke's POVWe leave immediately at the unit, kasama ko si Harold and also Kevin. Kung tutuusin ay hindi namin alam kung saan kami mag uumpisa na maghanap pero alam ko na hindi pa sila nakakalayo. It's either nandito pa rin sila o nakaalis na. Pero paano gagawin yun ni Trisha kung walang tulong ni Salve? I glanced at my phone I was holding. Aunt Elizabeth names flash on screen, sinagot ko yun agad at ang malalim na paghinga nito ang nabungaran ko. "I'll text you the address, maraming tauhan si Trisha kaya huwag ka pupunta ng magisa.""Where are you! Come back! Masyadong delikado–""I'm okay. I'm hiding. Come quickly!" She said and ended the call. Sumakay agad kami ng kotse at walang oras na inaksaya patungo sa lugar na itinext nito sa akin. May kalayuan ito at liblib ang lugar. Mga puno ang halos madadaanan at hindi ko mawari ang idea na may ibang tao sa likod ng lahat ng ito. Hindi basta makakagawa ng ganitong hakbang si Trisha kung wala siyang ibang katulong. If it was not Salv
Nagising ako na patay ang ilaw sa kabuuan ng kwarto at ang tanging lampshade lamang sa gilid ang nagsisilbing ilaw. Sinulyapan ko ang bintana at madilim na sa labas. Napahaba ata ang tulog ko at hindi namalayan na gabi na. Napahawak pa ako sa aking tiyan na kumakalam dahil sa gutom. Akmang tatayo na ako ng bumukas ang pintuan at nabuhay ang ilaw. Nanliit pa ang aking mata dahil sa pagkasilaw at kalaunan ay nakita ko si Luke na nakatayo habang papalapit sa kama. May dala itong tray na naglalaman ng pagkain. “Dinner in bed?” Napailing ako sa sinabi nito. “Sakto, kakagising ko lang at kumakalam na agad ang sikmura ko.” Sagot ko at umayos na ng pagkakaupo. “Prefered ka huh?” Natatawa ko pa na sabi dahil mayroon itong inilatag na maliit na lamesa sa ibabaw ng kama. “Always, my wife.” Napailing ako sa naging sagot nito. “Basta para sayo.” Pahabol pa niya na sabi kaya ako heto, kinikilig ng palihim dahil kung ipapahalata ko at makikita niya na kinikilig ako at naapektuhan sa sinasabi ni
Luke’s POVLooking at her sleeping sound and sleep make my heart flutter, she still affects me. Why did I end up being her husband?Magkaibigan ang aming mga magulang at dahil nga sa magkaibigan sila ay ipinush nila kaming dalawa to work out. At first I didn’t see her as a woman. Makulit siya noon at masyadong papansin. But when I confront her na masyado siyang umi eksena sa buhay which is ayoko ng ganon, gusto ko pribado ang buhay ko at naka depende sa akin kung sino ang aking kakausapin. Mom whats to be Elle is my priority lalo na kapag uwian. Kailangan ko pa itong ihatid sa kanila imbes na makakauwi ako ng maaga at makakapagpahinga. But one day dahil sa kainisan hindi ko siya hinatid. That time she called me so many times but luckily sinagot ko ang isa sa mga tawag nya.She’s on the run dahil may nagtangka na holdapin siya, muntikan na rin siyang marape at doon nagsimula ang lahat. Doon din nagsimula ang pag-iwas niya sa akin. Yes she said thank you that day pero kinabukasan ay
I was standing here on the veranda. Drinking cold milk at nakatanaw sa malawak naming bakuran. One week had passed at nakabalik na rin kami sa aming bahay. All is settled, lahat ay bumalik na sa normal. Walang kapahamakan na iisipin kinabukasan. You just need to wake up in the morning, do our stuffs and that's it. Since it Saturday, napag isipan ko rin na muling magbalik eskwela ang kambal. Dad and Aunt Elizabeth are still here. Isang buwan sila dito before they decided to fly in America next month. Hindi na ako tumutol kasi karapatan nila yun, kasiyahan nila at masaya ako na mayroong akong kapatid. Hindi na mag iisa si daddy, mayroon na siyang bagong pamilya at masaya ako para doon. Masaya rin ako na makitang malusog at malakas ang aking ama kaya ibibigay ko ang kalayaan nila. Kahit gustuhin ko na dumito sila sa bahay ay wala naman akong magagawa para doon. Sashalyn? I'm happy for her. She finds her happiness with Doc. Andes. Nakatanggap na din ng donor si Sashalyn para sa mata
Luke's PovNagising ako at puting kisame ang bumungad sa akin. I can't feel my arms and legs pero naiigalaw mo ang bahagya ang aking ulo. "Luke." Matigas na boses ng kung sino. Hindi ako makaharap ng diretso pero ramdam ko ang papalapit na yabag. "He's awake! Thank you God!" Salita naman ng isang babae. "May masakit ba sayo?" "Call the doctor, Eliz." Pagkasabi noon ay lumabas naman si Aunt Elizabeth. Umiiyak ito ngayon na nakatingin sa akin. Ang isang Salvador Lindsay ay nasa harapan ko na akala mo'y bata dahil sa pag iyak. I smiled at him then he chuckled."Akala ko hindi kana magigising. Hindi ako umiiyak dahil sayo. Umiiyak ako dahil pag nalaman ni Elle ang kalagayan mo baka hindi na niya ako kausapin at kamuhian pa." I tried to talk pero hindi ko nagawa. Hindi bumuka ang bibig ko at parang ang salita na gusto kung sabihin ay nag stock lang sa utak ko. "You can't talk right now dahil na rin sa mga gamot na itinurok sayo. Mabuti naman at naalala mo kami." Tumatawa pa na sa
Pagod na ang isip at puso ko. Napagod na kakaisip pero mas nag focus ako sa kambal at kay Eli. I was watching them playing on the ground. Isang buwan na. Isang buwan na kaming namamalagi ditoNaniniwala at nagtitiwala na okay siya at makakabalik sa piling namin. Iniwasan ko an rin ang magtanong dahil wala rin naman akong napapala. Pumunta ako ng kusina at kumuha ng prutas mula sa ref. Tinalupan ko ang mansanas at ginayat ayon. Nagbalat na rin ako ng orange at naglakas ng ubas. Nang matapos ako ay muli akong lumabas ng kusina at inilagay sa center table ang dala na prutas. "Thank you, mom." Nakangiti na sabi ni Lucia. Tahimik lamang na dumampot si Eli at ngumiti sa akin. I hoping that our father and Aunt Elizabeth was okay. That they alive at mahanap na si Salve para naman makabalik na sila at makasama namin. I was about to eat the apple I was holding when I heard noise outside ng bigla na lang kami makarinig ng pagputok ng baril mula sa labas. Mabilis akong lumapit sa mga bata