Secrets 27

“เข้าบ้าน เห็นป่ะฝนจะตกแล้ว” ผมจับต้นแขนปายไว้ ฉุดกระชากลากถูเข้าไปในตัวบ้าน ปายตัวเล็กสู้แรงผมไม่ได้หรอก

เสียงฟ้าร้องและลมตีเข้ามา ปายทำเสียงฮึดฮัดพอรู้ว่าสู้แรงผมไม่ได้จึงยอมเดินเข้าไปในบ้านแต่โดยดี ผมผลักปายนั่งลงบนโซฟาก่อนเดินไปเปิดตู้เย็นในห้องครัว มีแค่เหล้าเบียร์กับน้ำเปล่าที่แช่ไว้ บ้านหลังนี้บางทีผมก็ชวนพวกไอ้รบมาก๊งเหล้ากัน ส่วนพ่อผมนะเหรอ หึ ไม่มีเวลามาพักผ่อนหรอก ผมหยิบเบียร์เย็นเจี๊ยบมาหนึ่งกระป๋อง เปิดฝาแล้วยกขึ้นดื่ม ก่อนหยิบน้ำในตู้มารินใส่แก้วแล้วเดินออกไปหาปาย

ปายนั่งกอดอกหน้าบึ้ง ผมล้มตัวลงนั่งด้านข้างก่อนยื่นแก้วน้ำให้

“กินน้ำก่อนนะปาย”

“ไม่!”

ปายผลักมือผมทันทีจนน้ำกระฉอกรดมือผม ผมวางแก้วน้ำลงโต๊ะอย่างแรง เออ ไม่กินก็ไม่ต้องกิน พยศนักพ่อจะปราบให้เชื่องเลย ผมนึกในใจ

“ตามใจ” ผมทำเสียงเรียบเรื่อย นั่งเท้าคางมองปาย จงใจยั่วโมโห

“พาเรากลับบ้านเดี๋ยวนี้นะ” ปายหันมาตวาดผม ผมยักไหล่

“ไม่กลับ...ถ้ายังคุยกันไม่รู้เรื่อง”

“ตกลงจะเอาไง”

“ไม่เลิก และจะไม่เป็นแค่ชู้ของปายด้วย” ผมบอกหน้าตาย

“นายมัน!” ปายสบถ “หน้าด้าน!”

“เออสิ ด้านแล้วไง ดีกว่าคนบางคนสัญญาอะไรไว้แม่งไม่ทำ สุดท้ายก็