Kabanata 5

Wala kaming imikan ni Adam sa loob ng sasakyan habang nilalakbay namen ang daan pauwe sa bahay niya.

Tumingen ako sakanya at napalunok dahil sa pag galaw ng kanyang panga.

“sorry for what happened, i didn't intention to disturb you, iniwan ko na din ang phone ko sa sasakyan mo dahil sa madali lang naman ako don. " paliwanag ko sakaniya.

Lumingon siya sakin at ibinalik ulit ang tingin niya sa daan na wala man lang sinabi.

“pwede mo naman akong edaan sa bahay na lang kasi andon naman yong sasakyan mo at ako na bahala muuwe sa bahay mo, para maka balik kana agad sa pinangalanan mo, nakakahiya naman sayo na storb.... " hindi ko na na tapos ang sasabihin ko ng bigla niyang preneno ang sasakyan na muntikan ko nang pag kasudsud sa harapan kong hindi lang ako naka seat belts, buti na lang talaga.

“F**CK!" sigaw niya at hinampas ang manobela ng sasakyan.

I just staring at him, dahil nabibigla ako, kong bakit siya nagagalit wala naman akong sinabing mali para ikagalit niya.

“ARE YOU THINKING WHAT YOU'VE SAYING ELI?!," galit na sabi niya sakin at kunti na lang talaga sasaktan na naman niya ako.

“ano bang ikinagagalit mo?" maalomanay na tanong ko, ayaw niya pa yon, hindi na siya uuwe sa bahay niya para ihated ako, idadaan niya na lang ako sa bahay namen para ako na lang mismo uuwe at makakabalik na siya kong saan siya galing at kong na storbo ko siya pasensiya siya.

“shut up!"

"Kong wala kang sasabihin na maganda,wag kang magsalita. " sita niya sakin at pina-andar ang sasakyan.

“nag susug.." hindi ko na natapos ang sasabihin ko ng tumingin siya sakin ng masama.

“kukunin ko... " hindi ko naman natapos ang sasabihin ko,

“KEZIA! ONE WORD AGAIN COMING TO YOUR MOUTH! HINDI AKO MAGDADALAWANG ISIP NA IHULOG KITA DYAN SA INUUPOAN MO! Wag mo akong susubukan.! " matigas na sabi niya sakin at ako naman natulala sa mga binitawan niyang salita.

Only my mentor use my first name at natutawa ako doon dahil ang tawag sakin lage ay Eli, ang sarap palang pakinggan kapag ang tumatawag sayo ng Kezia ay mismo mahal mo, kahit pagalit okey lang atleast, tinatawag ang unang pangalan ko.

Nawala sa isip at bigla na lang akong napangite dahil langsa pagtawag niya lang sakin ng Kezia,

“Are your crazy? Why are you smiling? " kunot noo tanong niya sakin.

Bahala siya dyan isipin niya na lang lahat ng isipin niya atleast may pag asa kahit kunti. Hindi ko na siya sinagot dahil papasok naman na kami sa gate ng kaniyang bahay. Ilang minuto pa ng narating namen ang bahay niya at bumaba na ako, dahil hindi ko na aasahan ang pagbukas niya sakin.

Nauna akong pumasok sa loob ng bahay at sumonod siya, paakyat na ako ng nagsalita siya at humarap naman ako.

“Epinahated kuna sa tauhan ng kuya mo ang sasakyan na ginamit mo kanila pati ang phone mo, pwede kanang mag pahinga" maalomanay na sabi niya sakin.

Tumango lang ako at akmang aakyat na ng nag salita naman siya,

“prepare yourself nextweek, my pupuntahan taung event party, wear pormal attire. " sabi niya sakin at nauna nang umakyat sa taas.

Tignan mo tong taong to, walang modo talaga siya pang may balak na lampasan ako Samantang ako ang nauna.

“Hindi kana aalis?" tanong ko habang sumunod sakanya paakyat. Dahil sa hindi ako nakatingen sa inaakyatan ko, he suddenly stop at humarap saakin bigla, bigla tuloy akong na out of balance napasigaw ako dahil babagsak talaga ako pababa ng may humatak saakin at napasub-sub ako sa may dibdib niya..

“Watch your step lady, hindi lahat ng katangahan mo ay maliligtas kita. Hindi purket agent ka ay magaling kana. " huling sabi niya sakin at iniwan na akong tulala.

Yumuko nalang ako at kusa na ang mga paa kong tinungo kong saan ang kwarto ko. Hanggang pangarap na lang rin siguro ako ganito talaga rin siguro,may mga gusto tayong ayaw naman saatin.

Umupo ako sa kama at kinuha ang laptop ko, gusto ko mo ng Erelax ang sarili dahil nakakapagod ang araw na ito.

Wala akong balak lumabas rito sa kwarto dahil baka ako na naman ang pagbuntungan ni Adam sa inis Niya dahil sa lakad niya na hindi natuloy. Hindi ko alam kong bakit pero nakakainis lang hindi ko naman kailangan ang tulong nila bakit pumunta pa kasi sila doon tapos saakin ibubuntong ang inis. Gusto ko ng matapos ito, gusto ko rin ng normal na buhay hindi yong ganitong grounded sa lahat.

Ang mga nag daang araw ay normal na lang sakin, Wala naman na akong ginagawa rito kundi matutulog at kakain, hindi ko na rin nakita si Adam simula nong pag-iwan niya sakin sa hagdanan.

Lumabas ako sa kwarto dahil kilangan,ngayon araw ang sinasabi niyang prepare myself raw dahil my pupuntahan kaming mahalagang event, kaya may pinapunta siyang stylish at make-up artist dito sa bahay para maayusan ako at sila na din ang nag dala ng susuotin ko regarding Adam requested.

"Siya ba ang may bahay ni Engineer Adam?" magalang na tanong ng isa kay Manang nakita ko siyang tumango kaya ngumite sila, ayaw kong magpaliwanag. Bahala sila pinapasok ni Manang ang dalawa sa kwarto ko dahil siguro yon ang utos ni Adam.

Nasa harapan ako ng salamin at pinag mamasdan ang mukha ko, simpleng light make up lang ang ginawa sa mukha ko at wavy hair lang ang ginawa sa buhok ko, dahil tapos na akong ayusan tumayo ako at pumili ng susuotin, nilapag nila ang mga dress sa kama at pinag masdan ko ito upang tignan kong ano ang bagay sakin.

There's a simple florar dress, white gown, black gown, red tube gown, cactail, napailing ako dahil hindi babagay sa ayus ko ang mga andito.

“I want simply, like jeans? " I asked.

“i am sorry ma'am, but Engineer decided this outfit for the event tonight." sabi ng nang stylish na kinuha niya.

Napasulyap ako sa may gilid ng corner dahil may nakita akong white blezer lumapit ako at kinuha yon upang ipakita sakanila.

“i want this," sabi ko sakanila at ibinigay ang gusto kong suotin. Nakita kong nagkatinginan silang at ngumite sakin. It's formal.

“gusto ko din ito na suotin niyo maam, kaso nag dadalawang isip akong ilabas dahil baka kasi maarte kayo, perfect talaga ito sainyo maam" sabi ng stylish at lumapit para ipasuot ang napili ko.

Humarap ako sa malaking salamin at tinignan ang aking sarili mula ulo hanggang paa, I am wearing a white tube tops, black High waist skinny jeans and white blezer at inurong ko ang dulo ng manggas nito hanggang sa may sikohan ko.

Nakirineg kong pumalakpak pa ang dalawa at sabay pang nagsalita, “Perfect".

“salamat" tipid na sabi ko sakanila at kinuha ang necklace ko na siyang regalo sakin ng mentor ko noong 18th birthday ko. its a simple gold and have little heart pearl pendant its so cutie and I know na lilitaw ito sa suot ko and I am wearing pearl earrings also.

Ilang minuto pa ang pag retouch sakin ng may kumatok,

“pasok" sabi ko dito.

“pinapasabi po ni Engineer, mag aantay na lang daw po siya sa may living area maam". Sabi ng kasambahay niya.

“okey, pababa naman din ako. " sagot ko sakaniya.

Nag pasalamat ako sa dalawa at bumaba na din ako, dahil baka mainip ang nag aantay sakin sa baba,malapit na ako sa living area, he didn't noticed my presence its because he busy typing to his phone,

“Excuse me"paunang sabi ko at nag-angat siya ng tingen sakin.

“Shall we go? " tanong ko ng hindi parin siya gumalaw sakaniya upoan at naka tingen parin sakin.

Tumayo siya at hinawakan ang kamay ko para sabay kaming maglakad, hanggang marating namen ang sasakyan niya. Pina-una niya akong pumasok “wow gentleman" bulong ko. bago siya pumasok,

“What are you saying? " he asking.

“sabi ko maganda ako". ngiteng sagot ko rin at pinaikotan niya lang ako ng mata pero narineg kong tumawa siya.Nilapit ang ulo niya sa may tainga, “your beautiful " he saying at kinagat ang dulo ng tainga ko. Aamenin kong nag-init ang buong katawan ko sa ginawa niya. Pero hindi ko na lang pinahalata sakaniya.

"Drive."rineg kong utos niya at Naramdaman kong umayos siya ng upo.Adam have a driver ayaw niya din kasing nag dri-drive kapag may event siyang pinupuntahan baka malasing siya ng husto ko or tamad lang siya. Iwan itong lalaking to, maxadong Moody pasalamat siya gwapo siya.