CAMELA had to think of a better way to get the necessary documents. Pakiramdam niya ito na ang pinakamahirap na trabahong gagawin niya.
“Did you make sure that Cassandra Yun didn't recognize your face?” after a couple of minutes, Graciela asked.
“Para nga po akong isinalang sa mainit na pugon kanina habang kaharap ko ang Mommy nina Simon at Reymond, nakakatakot ang tingin na binibigay sa akin. Pero sigurado naman po ako na di niya ako mamumukhaan, naglagay ako ng nunal sa gilid ng labi ko at nagsuot ako ng hair extension para baguhin ang hitsura ko,” paninigurado niya rito.
Nakahinga ng maluwag si Graciela ngunit nababahala rin siya dahil walang gaanong mahalagang impormasyon na ibinigay ang ina ni Reymond.
“Nagtataka
SAMANTHA forced herself to stop crying. Mabilis na bumaba ng kama si Nate, lumapit sa center table na nasa loob ng kwarto at dinampot ang tissue paper na naroon. Bumalik sa tabi ng ina at inabot rito ang bitbit.“Thank you, son!”She wiped her tears but it kept flowing like a flood. Biglang lumungkot ang anyo ni Nate habang nakatitig sa ina.“Sabi mo po hindi kana iiyak,”“Yeah. I’m sorry!” itinuloy-tuloy na niya ang pagpunas sa mga luha. Tumayo at itinapon sa basurahan ang basang tissue saka bumalik sa kama.“Mommy, aalis na po ba tayo rito sa Beijing? Nalulungkot ako,” nakatungo ito at paulit-ulit na ikinuyom ang munting kamay.
HALF an hour passed before Brielle calmed down. Panay lamang din ang hagod ni Ivana sa likod niya habang magkayakap silang dalawa. Nag-aalangan si Ivana na tanungin ang asawa ngunit gusto niyang malaman kung ano ang dahilan bakit bigla nalang itong umiyak.She hadn’t noticed when he left their bedroom. Marahil nga sobrang pagod din siya sa buong maghapon kaya’t malalim ang tulog niya kanina at di na namalayan na umahon pala sa higaan si Brielle.“Sana gumaan na ang pakiramdam mo,” malumanay na tugon ni Ivana.Brielle ran his fingers to Ivana’s soft hair, “I’m sorry if I wailed like a child. I’m just so tired and worried. Pakiramdam ko nauubos lahat ng enerhiya ko at gusto ko nalang matulog at sana paggising ko lahat ng ito ay panaginip lang,” basag an
SINIPA ni Reymond ang upuan na nakaharang sa pintuan. Di pa rin bumitaw ang dalaga sa pagkagat sa braso nito, kahit nalalasahan na niya ang dugo mula sa balat nito. Dumiretso si Reymond sa kama at pabagsak na ibinaba ang dalaga.Buti nalang at malambot ang kama kaya’t di siya nasaktan ng bumagsak siya. Naglakad si Reymond patungo sa switch ng ilaw at binuksan ito. Kumalat ang liwanag sa kwarto at sumalubong kay Denise ang pagod nitong anyo. Tinitigan niyang maigi ang mukha nito at napansin niyang medyo kumulubot ang balat sa mukha nito.“You’re wearing a skin mask?” She asked, stunned.Reymond didn’t answer. Pumihit na siya para lumabas ngunit napahinto siya ng marinig muli ang boses ng dalaga.“If you’re
NAG-INIT ang punong taenga niya, at mamula ang pisngi niya. Biglang gumalaw ang lalaki at ramdam niya ang paghigpit ng yakap nito sa beywang niya. Pumikit siya ng mariin at nag-ipon ng lakas para pumihit paharap dito ng dahan-dahan.She was now staring at his peaceful and handsome profile, but she knew it wasn’t his real face. Mataas na ang sikat ng araw at alam niyang magtatanghali na dahil kalat na ang liwanag sa buong silid na tumatagos mula sa salamin ng bintana. Malinaw niyang natitigan ang mukha ng lalaki.May nabuo siyang plano at abot-abot ang kaba na nararamdaman niya ng mga sandaling ito. She will remove his mask to see how he looks like. She was so curious to know who the man was.I hope he will not be awake. Denise thought silently.
SHE was stunned, seeing his vulnerable side. Was he crying? But why? Did she hit his ego, or did she say something that triggered his emotions?Bigla siyang nakaramdam ng awa dito. Maling-mali, hindi ito nararapat dahil ang lalaking ito ang tumangay sa kanya at paulit-ulit na siyang pinagsamantalahan nito.She rolled her eyes. What a jerk, he’s acting like I insulted him severely? She thought.Nagkaharap silang dalawa at panay ang agos ng luha sa mga mata ni Reymond. Paano nga ba niya sasabihin sa dalaga na mahal na mahal niya ito noon pa mang una niya itong nakita. Ah, wala siyang lakas ng loob para magtapat dito dahil nagkamali siya. Tinangay niya ito at sinira ang maganda nitong buhay at relasyon sa kasi
NAKAKABINGING katahimikan ang namagitan sa kanilang dalawa. Tanging tunog lang ng mga kubyertos ang namayani sa loob ng dining room. Manaka-nakang sinusulyapan ni Denise ang lalaking nasa harap niya. Patuloy lamang ito sa pagkain.She saw dark bruises on his fair skin, clear evidence of her physical assault on him earlier. Bigla siyang nakaramdam ng konting kirot sa puso para dito dahil hindi din naman ito lumaban.Ang akala niya ay gaganti ito kahapon dahil nasugatan niya ang ulo nito. Kailanman di niya magawang manakit ng kahit na sino maliban na lamang sa pagkakataong katulad ng ganito. Samot saring damdamin ang gumugulo sa utak niya, naroon ang lungkot dahil gusto na niyang makita ang pamilya niya, naroon din ang takot dahil hindi niya alam kung may pagkakataon pa nga ba siyang makabalik sa piling ng sariling pamilya kung ganitong kinukulong siy
TININGNAN muna niya ang orasan na nakasabit sa dingding. Pasado alas-syete na ng gabi. Mabilis siyang lumabas ng kwarto at binaybay ang pasilyo sa ikalawang palapag, madilim ang paligid, kaya’t bigla siyang nakaramdam ng konting kaba. May dalawang kwarto siyang nakita dito sa ikalawang palapag malapit sa kwartong tinutuluyan niya. Hindi niya alam kung alin sa dalawang ito ang tinutuluyan ng lalaking iyon.“Bahala na, isa-isahin ko nalang tingnan, natitiyak kong nandito sa alinman sa dalawang kwarto na ito tumuloy ang lalaking iyon. Kailangan kong maituloy ang plano ko, hindi na ako makapaghintay na mahanap ako ng pamilya ko. Isang linggo na akong narito,” bulong ni Denise sa sarili.Unang binuksan niya ang kwartong katabi ng kwarto niya, pagpihit niya sa doorknob nito, bukas naman. Sh
DENISE wanted to swear, hearing the arrogance coming from this devil, but she had to control herself to pursue her plan. Time is running out, and she can’t wait anymore. Staying in this house with him is like a cage that gradually takes all her sanity.Naramdaman niyang nasa pagitan na ng hita niya ang ibabang bahagi ng katawan nito. At bawat paglapat ng balat nito ay tila libong kuryente ang dumadaloy sa katawan niya, lalong ginigising ang matinding pagnanasa na kanina pa gusto kumawala mula sa katawan niya.Lihim niyang pinapagalitan ang sarili dahil nagmumukha siyang atat na atat makasiping ang lalaking ito. She couldn’t deny that every time they have sex, she always felt satisfied. Satisfied?! She hated herself suddenly, thinking that she’s gone mad, desiring this man who had ruined her innocence.
HER hands shivered while tightly gripping the whip and the high-power laser. Her jaw locked and she greeted her teeth. Naglaho lahat ng paghanga niya sa pekeng Drake Yin. Napalitan ng galit ang pagmamahal na sana unti-unti na niyang naramdaman dito.Marahang umangat ang duguang kamay ni Reymond para sana punasan ang mga luha ni Denise ngunit mabilis niya itong tinabig.Mahinang yugyog ng balikat sanhi ng marahang tawa ang naging tugon ni Reymond. Alam niyang ito na ang huling mga sandali niya at gagamitin niya na lang ito para humingi ng kapatawaran dito.“Bakit? Bakit mo nagawa sa akin ito? Anong kasalanan ko sa’yo?” malakas na sigaw ni Denise kay Reymond.Marahang nag-angat ng mukha si Reymond. Puno ng pasa at sugat ang katawan
IN a quick reflexes Reymond tried to escape from their grasp but he was too tired to make it. Pumihit paharap sa kanya si Brent at unti-unting naglakad palapit sa kanya.“Sir, ano po ang ibig sabihin nito?” kalmadong tanong ni Reymond kahit may nakaambang panganib ayon na rin sa hinala niya.Hindi sumagot si Brent at nang huminto ito sa harapan niya bigla itong nagtanong, “Nakalimutan mo na ba na ako si Brent Santillian? At malinaw kong sinabi sa’yo noon na aalagaan mo ang anak ko kapag ipagkakatiwala ko siya sa’yo? Ha ha ha! Ang laki kong hangal dahil naniwala ako sa panlilinlang mo!”Bago pa man nakasagot si Reymond malakas na hinila ni Brent ang suot niya maskara. Sinundan agad nito ng malakas na suntok sa sikmura niya.
NAMULA lalo ang mga mata ni Reymond. Ang salitang binitawan ng anak niya ang tanging natitirang pag-asa niya para maitama lahat ng kasalanan niya pagkatapos niyang isagawa ang heart surgery nito.Marahan siyang tumango, “Oo naman. Hindi ako aalis hanggang sa gumaling ka ng tuluyan.”Nag-angat ng mukha si Andrei at pinahid ang mga luha ni Reymond, “Bakit ka umiiyak?”“Nalungkot lang ako dahil tayo lang dalawa ang narito eh. Wala ang Mommy mo na sana inasahan kong dadatnan siya rito. Marahil nga masaya na siya na bumalik si Carl,” madamdaming tugon niya.Umiling si Andrei, “Tulog pa si Mommy nang umalis kami. Late na rin kasi siyang umuwi kagabi, pero tiyak ako kapag nagising na iyon mamaya susunod siya rito
NAPANSIN ni Brent na tulala ang manugang niya at saglit itong namutla. He snapped his finger in front of Ivana.“Penny, on your thoughts, Ivana?” Brent gazed at her daughter-in-law with a bit of doubt.“Ah-- I was just shocked with the news, dad. Who is the good doctor that will perform the surgery?” She queried calmly, avoiding Brent’s eyes.Brent smiled lightly, “It’s Drake Yin!”Lihim na naikuyom ni Ivana ng mariin ang kamay dahil tulad ng inasahan niya si Reymond nga ang tinutukoy ni Brent. Gustong magalit ni Ivana kay Reymond ng mga sandaling ito dahil pinapairal nito ang katigasan ng ulo.“Wow, I can’t believe Drake will do that!”
SAGLIT na natigilan si Brielle. Hindi niya inasahan ang ganitong sitwasyon na kinalalagyan ng matalik niyang kaibigan. Ngunit hindi niya rin masisisi ito na tumakas sa poder ng magulang dahil niloko rin ito ng sariling ama.Bahagya siyang nakadama ng awa para rito at tulad ng pinangako niya noon kay Carl, mananatili siyang magtuturingang magkapatid.“Don’t worry, I will be at your back. Just make sure to win back my sister’s trust. Lately, I could sense her anxious thoughts about you.” Brielle said, trying to console his best friend.“Yeah. Actually, a minute ago, we had a bit of a hateful confrontation, no… it’s an argument. I think she was typing a message for Reymond, so I came to her angrily, telling her that she was cheating on me.” Carl let out
MAHIGIT dalawang araw na ang nakalipas ngunit hindi na muling nagpakita si Reymond kay Denise. Hindi rin nag-abalang mag-message ang dalaga sa kanya kaya’t nagmumukmok lamang siya loob ng kanyang kwarto.He tried to comfort himself and preparing for Andrei’s surgery but deep inside his heart there was an emptiness he could barely bear. Halos hindi siya makatulog sa loob ng dalawang araw at iba’t-ibang imahe nina Denise at Carl na masayang magkasama ang paulit-ulit na naglalaro sa utak niya.Ilang beses na rin nagdala ng pagkain si Manang Carol sa silid niya ngunit ni hindi niya ito halos galawin. Nawalan siya ng ganang kumain at lalo itong ikinabahala ng mga kasambahay niya.He jolted when his phone suddenly rang.“Reymond,
SA bawat salitang naririnig niya mula sa anak ibayong tuwa ang hatid nito. Mabilis na gumaan ang pakiramdam niya at nanumbalik ang determinasyon niya sa sarili.“Anak, salamat sa mga sinabi mo. Kung alam mo lang gaano mo pinawi ang hinanakit ko.”“It’s okay, dad. Take care of yourself, okay?”“I will. I love you. Bye for now!”He ended the call. Saka lamang niya napansin na madilim na ang paligid. Tinawagan na rin niya ang restaurant kung saan nag-book sana siya ng dinner date nila ni Denise. Bayad na niya ito at hindi rin napakinabangan ngunit nagpasya na lamang siyang palipasin ang nangyari. Bumalik na siya sa sariling bahay at natulog na lamang.Samantala, k
MABILIS na lumuwag ang kamay ni Reymond na nakahawak sa kamay ni Denise bago pa man makapag-react ang dalaga. Binitawan na rin ni Reymond ang bouquet ng bulaklak at nalaglag ito sa harapan nilang magnobyo.Mabibilis na hakbang ang ginawa ni Reymond at agad na pumasok sa loob ng kotse nito. His car galloped away from the parking area, leaving heavy pain in Denise's heart. Gusto niyang magpaliwanag dito ngunit tila nawalan siya ng lakas ng loob na magsalita kanina dala ng matinding pagkabigla.Akma na siyang dudukwang para damputin ang bulaklak mula sa lupa ngunit pinigilan siya ni Carl.“Bakit mo pa dadamputin iyan? Pwede naman kitang bilhan ng mas maganda dyan mamaya kapag may nadaanan tayong flower shop sa highway,” sita ni Carl.Gigi
SHE gently pulled herself away from him. Carl could sense Denise’s bothered reaction but he tried to understand her. Nasabi na ni Brielle sa kanya na madalas nitong kasama si Reymond na akala nito ay ibang tao ngunit sa pagkakataong ito hindi na rin siya makakapayag na aagawin pa ni Reymond ang nobya niya at sisirain ang buhay nilang dalawa.“Kailan ka pa dumating?” seryosong tanong ni Denise kay Carl, matapos nitong bitawan siya.Hinawakan nito ang braso niya at inakay siya patungo sa tabi ni Brielle. Tahimik naman siyang nagpahila rito.“Kaninang madaling araw lang. Umalis ako sa bahay namin kagabi. Marami pa akong sasabihin sa’yo pero sa ngayon hindi na muna natin pag-uusapan dahil ang mahalaga nagkabalikan na tayo ulit at buhay pareho,” nakangiting tugon ni C