TININGNAN lamang ni Harold si Brielle at bakas sa mukha ng boss niya ang malalim na galit ng mga sandaling ito.
“Harold, tumabi ka!” muling dumagundong ang boses ni Brielle sa buong paligid na lalong nagpasindak kay Samantha. Nang mga oras na ito isa lamang ang tumakbo sa isipan niya, tanggapin ang anumang masakit na salita ni Brielle laban sa kanya. O maaaring saktan siya nito.
“I’m sorry, sir, you have to hurt me first rather than letting you hurt Miss Samantha, and later on, you will regret it. Hindi po nareresolba sa ganito ang anumang problema ninyo ngayon,” mahinahon ang boses ni Harold ngunit may diin ang bawat salita nito.
“I’m your boss, Harold. Hindi ka ba natatakot na sisibakin kita?” banta niya rito.
PUMUNO sa buong paligid ang malakas na halakhak ni Harold na lalong ikinainis ni Brielle. “Ito naman di na mabiro. Relaks, ka lang sir Brielle. Aalis na nga ako!”“Sipain kita diyan, eh. Lumayas ka nga sa harapan ko,” tumaas ang boses ni Brielle.Halos takbuhin ni Harold ang elevator papuntang second floor kung saan naroon ang clinic ng kompanya. Ngunit bago pa man siya tuluyang pumasok sa nakabukas na elevator, muling bumukas ang bibig niya.“Bawas-bawasan mo ang pagkakape sir Brielle,”“Harold!!!.....” iritableng sigaw ni Brielle. Batid niyang binibiro siya ng assistant niya ngunit di man lang ito nakabawas sa pagkabalisa niya. Nakita pa niyang kinawayan siya ni Harold bago nakangisi itong sumakay
BRIELLE didn’t speak for a while. Naglakbay sa kung saang lupalop ang isipan niya. Sinusubukan niyang balikan ng paulit-ulit sa isip ang ilang mahahalagang impormasyon na nakalap niya kaninang nagsearch siya sa internet.“Sir, itong number na nasa huling bahagi ay sa Mommy nina Simon?,” Tanong ni Harold kay Brielle, ngunit nakalipas na ang ilang minuto di pa rin ito sumagot.“...” Sir?! Sir…. Sir Brielle?!” nilakasan na ni Harold ang boses niya.Brielle was snapped back to reality. “Come again?”“Pambihira naman, kanina ko pa kayo paulit-ulit na tinawag pero di man lang kayo sumagot. Nice talking to myself,” pahaging ni Harold.
MAKALIPAS ang halos kalahating oras, natunton din ni Brielle ang villa na pag-aari ni Simon na nasa pangalan na ni Samantha sa kasalukuyan. Laking pasalamat niya at hindi gaanong mahigpit ang mga gwardyang nakabantay sa bukana ng exclusive villas na ito, dahil nong banggitin niyang may kaibigan siyang nakatira sa isa sa mga villas, hiningan lamang siya ng valid id na pinaiwan ng mga ito. He was lying, but he needed to come up with that idea just to pursue his plan. He will not waste this opportunity to find some clue to locate his sister.Inihimpil niya ang kotse sa kabilang kalsada sa tapat ng gate nito. Nagmasid muna siya sa paligid at wala siyang napansin na gwardya sa mismong main gate nito. Lalong bumangon ang hinala sa puso niya. Tahimik ang buong kabahayan sa hinuha niya at nakasara rin ang mga bintana nito.“Is Reymond here?” He
HE control the urge not to smash the family picture he's holding. Muli, mas pinili niyang kalmahin ang sarili dahil wala rin siyang magagawa sa ngayon. Ibalik niya ang family picture sa kinalalagyan nito kanina at itinuon ang sarili sa paghahagilap ng anumang bagay na maaaring makakatulong sa kanya para matagpuan ang kinaroroonan ng kapatid.Lahat ng drawers sa loob ng kwartong ito ay nahalughog na niya ngunit ni isang piraso man lang ay wala siyang nahagilap. Ilang minuto nalang ang natira kaya’t napilitan na siyang lisanin ang bahay na ito. Sa mismong main door na siya dumaan at maingat na isinara ito bago tuluyang bumalik sa loob ng kotse niya. Bigo ang paghahanap niya.He was about to switch on the engine when his phone suddenly vibrated. He picked it up and saw Ivana’s incoming call.
SABAY-sabay na nagtaas ng mukha ang mga kasambahay niya at nababakas sa mukha ng mga ito ang samot saring katanungan. Maging ang anak niyang si Nate ay di rin nakaligtas sa paningin niya ang lungkot na dumaan sa mga mata nito.Kahit tahimik itong nakaupo sa single sofa, nakatuon ang mga mata nito sa kanya.“Huwag na kayong magtanong pa, pansamantala lang naman ito. Pangako babalik din kami rito sa Beijing,” pakunswelo niya sa mga ito.“Kailan po iyon, Ma’am?” di mapigilang tanong nga hardenero niya.Lumipat ang tingin niya rito, “Saglit lang po ito. At saka isipin nalang ninyo na magbabakasyon kayo at may bayad. Makakasama ninyo ng ilang buwan ang pamilya ninyo,”
GUSTO magmura ni Simon ng marinig ang sinabi ni Samantha ngunit maging siya din ay naghihinala na si Reymond ang may kagagawan sa pagtangay sa unica hija ng mga Santillian. His jaw clenched tightly, and he wanted to go out of this prison cell to find his brother.He knew that the Santillian family would not be going to forgive Reymond if something terrible happened to Denise. Inaalo niya si Samantha habang patuloy ang pag-iyak nito sa mga bisig niya. Ang banayad na paghaplos niya sa likod nito ay unti-unting nagpakalma rito.He heaved a deep sigh. Things went worse this time, and he couldn’t do anything to save his wife and son.Ano ba kasing nakain si Reymond at bakit nito naisipang tangayin ang bunsong anak ng mga Santillian? Tanong na tumatak
SIMON can’t find words to say, he knew that his brother was always determined when he did something. Ang tanging dahilan na nakita niya sa motibong ito si Reymond ay paghihiganti lamang laban sa mga Santillian. Inisip niyang marahil nga ay hindi tanggap ng kapatid niya ang sinapit nila.Halos lahat ng pinaghirapan niya noon, legal at illegal na negosyo ay naglaho dahil naka-freeze lahat ang assets niya. Maswerte na lamang sila kung maituturing dahil nagpatawad si Ivana at hindi na nito ipinakulong si Samantha. Binigyan pa nito ng shares at posisyon sa loob ng HUO GROUP ang asawa niya kung kaya’t nananatiling maalwan ang buhay ng mag-ina niya kahit nasa loob siya ng kulungan.Saka lamang bumalik sa reyalidad ang isip niya ng maalalang meron pa nga palang natirang assets sa kamay niya, iyon ang nakasarang laboratory sa Hainan Province na n
NAPAHINTO si Samantha, at napagtanto niyang hindi nga pala siya kilala ng mga tao rito. Hinintay muna niyang matapos ang sasabihin nito.“Kung naliligaw naman po kayo, pasensya na Ma’am wala pong bakanteng villas dito para sa inyo,”Tumangu-tango si Samantha, “Sir, kindly please give me a little chance to explain?”Napaawang ang labi ng kausap niyang guard saka ito tumahimik. Tumikhim muna si Samantha ulit bago muling nagsalita.“Hinahanap ko po si Jess, nariyan po ba siya?”“Si Sir Jess? Paano niyo po siya nakilala? Madalang naman lumabas iyon?” Halata ang pagdududa sa boses nito habang nakatingin sa kanya.
HER hands shivered while tightly gripping the whip and the high-power laser. Her jaw locked and she greeted her teeth. Naglaho lahat ng paghanga niya sa pekeng Drake Yin. Napalitan ng galit ang pagmamahal na sana unti-unti na niyang naramdaman dito.Marahang umangat ang duguang kamay ni Reymond para sana punasan ang mga luha ni Denise ngunit mabilis niya itong tinabig.Mahinang yugyog ng balikat sanhi ng marahang tawa ang naging tugon ni Reymond. Alam niyang ito na ang huling mga sandali niya at gagamitin niya na lang ito para humingi ng kapatawaran dito.“Bakit? Bakit mo nagawa sa akin ito? Anong kasalanan ko sa’yo?” malakas na sigaw ni Denise kay Reymond.Marahang nag-angat ng mukha si Reymond. Puno ng pasa at sugat ang katawan
IN a quick reflexes Reymond tried to escape from their grasp but he was too tired to make it. Pumihit paharap sa kanya si Brent at unti-unting naglakad palapit sa kanya.“Sir, ano po ang ibig sabihin nito?” kalmadong tanong ni Reymond kahit may nakaambang panganib ayon na rin sa hinala niya.Hindi sumagot si Brent at nang huminto ito sa harapan niya bigla itong nagtanong, “Nakalimutan mo na ba na ako si Brent Santillian? At malinaw kong sinabi sa’yo noon na aalagaan mo ang anak ko kapag ipagkakatiwala ko siya sa’yo? Ha ha ha! Ang laki kong hangal dahil naniwala ako sa panlilinlang mo!”Bago pa man nakasagot si Reymond malakas na hinila ni Brent ang suot niya maskara. Sinundan agad nito ng malakas na suntok sa sikmura niya.
NAMULA lalo ang mga mata ni Reymond. Ang salitang binitawan ng anak niya ang tanging natitirang pag-asa niya para maitama lahat ng kasalanan niya pagkatapos niyang isagawa ang heart surgery nito.Marahan siyang tumango, “Oo naman. Hindi ako aalis hanggang sa gumaling ka ng tuluyan.”Nag-angat ng mukha si Andrei at pinahid ang mga luha ni Reymond, “Bakit ka umiiyak?”“Nalungkot lang ako dahil tayo lang dalawa ang narito eh. Wala ang Mommy mo na sana inasahan kong dadatnan siya rito. Marahil nga masaya na siya na bumalik si Carl,” madamdaming tugon niya.Umiling si Andrei, “Tulog pa si Mommy nang umalis kami. Late na rin kasi siyang umuwi kagabi, pero tiyak ako kapag nagising na iyon mamaya susunod siya rito
NAPANSIN ni Brent na tulala ang manugang niya at saglit itong namutla. He snapped his finger in front of Ivana.“Penny, on your thoughts, Ivana?” Brent gazed at her daughter-in-law with a bit of doubt.“Ah-- I was just shocked with the news, dad. Who is the good doctor that will perform the surgery?” She queried calmly, avoiding Brent’s eyes.Brent smiled lightly, “It’s Drake Yin!”Lihim na naikuyom ni Ivana ng mariin ang kamay dahil tulad ng inasahan niya si Reymond nga ang tinutukoy ni Brent. Gustong magalit ni Ivana kay Reymond ng mga sandaling ito dahil pinapairal nito ang katigasan ng ulo.“Wow, I can’t believe Drake will do that!”
SAGLIT na natigilan si Brielle. Hindi niya inasahan ang ganitong sitwasyon na kinalalagyan ng matalik niyang kaibigan. Ngunit hindi niya rin masisisi ito na tumakas sa poder ng magulang dahil niloko rin ito ng sariling ama.Bahagya siyang nakadama ng awa para rito at tulad ng pinangako niya noon kay Carl, mananatili siyang magtuturingang magkapatid.“Don’t worry, I will be at your back. Just make sure to win back my sister’s trust. Lately, I could sense her anxious thoughts about you.” Brielle said, trying to console his best friend.“Yeah. Actually, a minute ago, we had a bit of a hateful confrontation, no… it’s an argument. I think she was typing a message for Reymond, so I came to her angrily, telling her that she was cheating on me.” Carl let out
MAHIGIT dalawang araw na ang nakalipas ngunit hindi na muling nagpakita si Reymond kay Denise. Hindi rin nag-abalang mag-message ang dalaga sa kanya kaya’t nagmumukmok lamang siya loob ng kanyang kwarto.He tried to comfort himself and preparing for Andrei’s surgery but deep inside his heart there was an emptiness he could barely bear. Halos hindi siya makatulog sa loob ng dalawang araw at iba’t-ibang imahe nina Denise at Carl na masayang magkasama ang paulit-ulit na naglalaro sa utak niya.Ilang beses na rin nagdala ng pagkain si Manang Carol sa silid niya ngunit ni hindi niya ito halos galawin. Nawalan siya ng ganang kumain at lalo itong ikinabahala ng mga kasambahay niya.He jolted when his phone suddenly rang.“Reymond,
SA bawat salitang naririnig niya mula sa anak ibayong tuwa ang hatid nito. Mabilis na gumaan ang pakiramdam niya at nanumbalik ang determinasyon niya sa sarili.“Anak, salamat sa mga sinabi mo. Kung alam mo lang gaano mo pinawi ang hinanakit ko.”“It’s okay, dad. Take care of yourself, okay?”“I will. I love you. Bye for now!”He ended the call. Saka lamang niya napansin na madilim na ang paligid. Tinawagan na rin niya ang restaurant kung saan nag-book sana siya ng dinner date nila ni Denise. Bayad na niya ito at hindi rin napakinabangan ngunit nagpasya na lamang siyang palipasin ang nangyari. Bumalik na siya sa sariling bahay at natulog na lamang.Samantala, k
MABILIS na lumuwag ang kamay ni Reymond na nakahawak sa kamay ni Denise bago pa man makapag-react ang dalaga. Binitawan na rin ni Reymond ang bouquet ng bulaklak at nalaglag ito sa harapan nilang magnobyo.Mabibilis na hakbang ang ginawa ni Reymond at agad na pumasok sa loob ng kotse nito. His car galloped away from the parking area, leaving heavy pain in Denise's heart. Gusto niyang magpaliwanag dito ngunit tila nawalan siya ng lakas ng loob na magsalita kanina dala ng matinding pagkabigla.Akma na siyang dudukwang para damputin ang bulaklak mula sa lupa ngunit pinigilan siya ni Carl.“Bakit mo pa dadamputin iyan? Pwede naman kitang bilhan ng mas maganda dyan mamaya kapag may nadaanan tayong flower shop sa highway,” sita ni Carl.Gigi
SHE gently pulled herself away from him. Carl could sense Denise’s bothered reaction but he tried to understand her. Nasabi na ni Brielle sa kanya na madalas nitong kasama si Reymond na akala nito ay ibang tao ngunit sa pagkakataong ito hindi na rin siya makakapayag na aagawin pa ni Reymond ang nobya niya at sisirain ang buhay nilang dalawa.“Kailan ka pa dumating?” seryosong tanong ni Denise kay Carl, matapos nitong bitawan siya.Hinawakan nito ang braso niya at inakay siya patungo sa tabi ni Brielle. Tahimik naman siyang nagpahila rito.“Kaninang madaling araw lang. Umalis ako sa bahay namin kagabi. Marami pa akong sasabihin sa’yo pero sa ngayon hindi na muna natin pag-uusapan dahil ang mahalaga nagkabalikan na tayo ulit at buhay pareho,” nakangiting tugon ni C