UMANGAT ang kamay ni Denise at pinahid niya ang ilang butil ng luha nito. Napabuntong hininga siya dahil wala na siyang kawala. At parang ang bilis ng pangyayari sa pagitan nilang dalawa at ang masaklap nangako siya ritong pakakasalan ito.
“Teka tama ba ang ginawa ko?” anang munting boses sa utak niya ngunit hindi na niya ito ibinulalas pa.
Muling lumapat ang labi ni Reymond sa labi niya, “Sige na, pumasok kana sa banyo at maligo. Tanghali na. Ihahatid na kita sa kompanya ninyo pagkatapos nating mag-agahan. Tumalima naman siya at agad na pumasok sa banyo.
Tahimik namang lumabas sa silid na iyon si Reymond at bumalik rin kaagad tangan ang damit na isusuot ni Denise. Agad din siyang bumalik sa sariling silid at doon naligo at nagbihis.
HE went silent for a moment. His eyes almost dropped but he tried to sober up himself as he still felt guilty for not fulfilling his promise. Mabilis siyang nag-voice call dito dahil hinubad niya na ang maskara. Kapag haharap siya rito sa screen na ang makikita nito ang tunay niyang anyo tiyak niyang katapusan na ng lahat ng pagpapanggap niya. Sumagot naman ito sa kabilang liya.“What’s up!” Her lovely voice rang. His heart was escaping a beat upon hearing her soft tone.“I’m sorry, I failed to pick you up!”Sinundan niya ng mahinang buntong hininga ang sinabi habang nakadikit pa rin sa tenga ang cellphone.Nahagip naman ng pandinig ni Denise ang buntong hininga niya kaya’t mabilis siyang nagsalita, “Hey,
CARL gradually walked to the huge TV screen, wondering if he was just having a dream or hallucination. Upon hearing Denise’s voice and reading the caption that appeared on the screen, he knew it was real, and she was still alive.He found himself kneeling in front of the TV screen, shedding tears heavily while feeling sharp pain in his chest. Gusto niyang sumigaw sa sobrang galit at magwala ng mga oras na ‘to ngunit parang naubos din lahat ng lakas niya dahil sa tindi ng pagkamuhi niya sa sariling pamilya.“Paano nila nagawa sa akin lahat ng ito? Paano nila nagawang ilihim sa akin ang katotohanan na buhay na buhay si Denise?” piping katanungan na paulit-ulit na tumatakbo sa isipan niya.Ang buong akala niya nasawi na si Denise
BAKAS sa mukha ni Erick ang matinding galit. Mabilis ang hakbang nito patungo sa harapan ni Aya. Umangat ang kamay nito at akma sasampalin ang asawa ng mabilis na pumagitna si Donna.“Dad, sober up! Are you going to slap Mom because of Carl’s mistake? This is unfair!” Donna yelled and hastily shielded her mother.Saka lamang parang natauhan si Erick, unti-unting bumababa ang kamay niya at bumuntong huminga ng malalim. Nahagip pa ng paningin ni Erick ang galit na anyo ni Earl na nakatayo lamang ilang distansya ang pagitan sa kanila. Hindi man ito umiimik batid niyang dismayado at matindi ang galit nito laban sa kanya.“I, I’m sorry, honey, I lost my temper.” Then, without waiting for Aya’s answer, he left immediately.
INILAPAG nina Manang Zita ang dinalang pagkain. Bakas ang magiliw nitong pag-aasikaso sa kanya.“Kow, ngayon ka laang baga narini, kaya’t naghahanda na kami ng madami,” nakangiting baling nito. “Siya upo na at ng ika’y makakain na.”“Salamat po ah. Manang baka po magtagal ako rito. Bukas po samahan ninyo ako sa bayan mamimili ako ng pangangailangan ko,” tugon niya habang naglalagay ng pagkain sa plato.“Ngayon ka laang ata magtatagal sa pamamalagi dini. Aba’y matutuwa ako niyan. Siya bukas aagahan ko ang pagpunta rini, sanay ka naman na magising ng maaga di baga?”“Opo. Kain po tayo?”“Siya ikaw na laang kami tapo
THE pain in the past gradually emerged and the atmosphere between them seems heavy. Paano nga ba makakalimutan ni Brent ang pasakit at paghihirap na dinanas ng bunso niyang anak na naging dahilan din ng pagkamatay ni Carl.At masaklap pa nasira ang pagkakaibigan nila ni Erick sa isang iglap lang. Limang taon na ang nakalipas ngunit ang bangungot ng nakaraan ay tila buhay na paalala sa kanilang lahat na wala silang nagawa upang iligtas sa kapahamakan ang bunso niyang anak sakabila ng karangyaan na meron sila.Unti-unting yumuyugyog ang balikat ni Brent, patunay ng pag-iyak nito.“Saan mo nakita ito?” Halos pabulong na ang salitang lumabas sa bibig niya.“Would you believe me if I said Reymond Yun is still alive?” It’s
KINILABUTAN si Reymond sa tanong ni Brielle ngunit hindi siya nagpahalata rito. Ayaw niyang magduda si Brielle dahil alam niyang matalino ito at hindi kayang linlangin habambuhay.Marahang tango ang sagot niya, “Gagawin ko po ang lahat para gumaling si Andrei. Iyan po ang kaya kong ipangako sa inyo.”“You should remember your words. And mind you, be careful with what you wish for because it might happen to you!” Brielle’s answer shocked Reymond and even Denise, that had sat beside him.Mabilis nitong hinawakan ang braso ni Brielle, “Kuya naman sinisindak mo naman ang tao eh,” tinapunan din niya kaagad ng tingin si Drake, “Huwag mo ng bigyang pansin ang sinabi ng kuya ko, tiyak ko, nagbibiro lang siya.”
BRIELLE released Harold’s collar. He paced back and forth in front of them trying to calm down himself. Sinisisi rin niya ang sarili dahil kusa nalang din niyang tinanggap ang report na dinala ng mga ito sa kanya.At tulad noon, nagmukha rin siyang pabaya kaya’t nagawa silang lusotan ni Reymond. Nang humupa na ang galit niya saka siya bumalik sa upuan niya.“Kailangan nating kumilos. Hindi na ako papayag na makalusot pa ang gagong Reymond Yun na iyon?” tugon niya.“Eh, sir diba po mukhang pinopormahan niya si Miss Denise. Hindi lamang coincidence ang biglang pagbalik niya, planado po talaga lahat. Mukhang ang tagal na siyang itinago ni Mr. Wang sa isa sa mga tahanan non,” hula naman ni Harold.“Sa makalawa
NANG mapansin ni Harold na hindi sumunod si Anton binalikan niya ito at hinila. Napaigtad naman ito at tiningnan ng masama si Harold.“Gusto mo bang makisali sa reunion nila?” galit na bulong ni Harold sa tenga nito.Gigil na lumingon si Anton kay Harold, “Bakit masama bang maniguro ako kung di nga ba siya impostor? Malay ba natin kung pakana ito ni Reymond Yun.”“Gago, halika na nga!”Isinara kaagad ni Harold ang pinto at hinila na patungo sa lounge si Anton.“Aray, ang sakit ah. Bitawan mo na nga ako. Wala na tayo sa loob,” masamang tingin ang ipinukol niya kay Harold.“Sira ulo ka talaga. Parang gusto