SHE couldn’t take off her eyes from those photos Brianna had sent her. Napangiti siya ng binasang muli ang usapan nilang mag-tita. Malinaw at may halong kapilyahan ang paglalarawan ni Brianna sa lalaking nasa larawan.
Nakisang-ayon na rin ang utak niya sa sinabi nitong gwapo ang lalaki kahit stolen shots lamang ang mga larawang pinadala nito sa kanya. She’s not admiring the man but she likes his deeds by saving her son.
Alam niyang masyadong malikot ang anak niya at aktibo kaya’t hindi nito alintana ang anumang panganib na pwedeng nitong sapitin sa bawat maling galaw. She’s wondering if Andrei’s temperament was similar to that man who assaulted her. She somehow wished she knew a little about him, unfortunately, according to her brother, Reymond had died in that accident they encountered a few years ago.
DUMUKWANG naman si Reymond para tingnan ang driver at bakas sa gwapong mukha niya ang labis na pag-alala.“Are you---” His words stuck on his throat, color was draining on his face. He was looking at the beautiful amber eyes, drowning him gradually into a deep ocean.Napahigit siya ng malalim na hininga at tila tumigil sa pag-ikot ang mundo niya ng mga sandaling ito. Pigil ang nag-uumapaw na damdamin na hindi niya kayang pangalanan.It’s been like waking up from a long dream, and it was a sweet moment that he would cherish forever. She never changed, still possessing the cold-sweet temperament. The woman that took his pure and innocent heart since his first encounter with her. The woman that he longed for many years.Hindi niya n
HE wanted to say his real name to her, but he knew she might get mad and even slip away. He stopped his urge to talk more to prevent making a wrong move.Inangat naman ni Denise ang kamay niya at tinanggap ang pakikipagkamay ni Reymond ngunit sa pagdaiti ng kanilang mga palad muli na naman siyang parang napapaso sa init na hatid ng palad nito.“D- De- Denise Santillian, t- th- that’s my name,” She can’t stop stammering.“I know!” He hastily answered.Denise tried to pull her hand back, but Reymond held it tightly, with no plan of letting her go. Her eyebrows furrowed, “You know me?”Saka lamang napagtanto ni Reymond ang katangahang ginawa niya ng makita n
DENISE pulled away from him. She stared at him seriously, weighing her trance of thoughts at this moment. Nagpakawala muna siya ng mahabang buntong hininga bago muling nagsalita. Tutal, naman nasabi na niya rito ang mapait niyang karanasan at umiyak na rin siya ng walang pakundangan sa mga bisig nito, huli na para itago pa niya ang lahat.Hindi rin niya maipaliwanag ang biglang gaan ng damdamin niya sa taong ito, marahil nga nababaitan lamang siya rito dahil sa lumanay ng kilos at pananalita nito.“I was in a long coma for three straight years. After my brother took me back from that evil man, my family hid me from the public. According to them, the accident caused two lives, one is my fiance and that demon who took me away. Sadly, he assaulted me during the time I was with him, and my son Andrei was the result. At first, my brother opposed th
DENISE ended the call and handed back his phone. She was shocked when Reymond suddenly leaned towards her, their face was too near, and she could smell his mint breath. Her face was immediately dyed with pink.Hindi niya alam kung ano ang pumasok sa utak niya at mariin siyang pumikit. Reymond’s eyes fell on her beautiful face, and he swallowed hard as he stared at his luscious lips. At this moment, he wanted to devour her lips, but he suddenly stopped the urge to do it.Ayaw niyang magmukhang walang modo sa harapan nito. Minsan na niyang nilapastangan ang dalaga at hindi na niya pwedeng gawin pa ulit ang bagay na iyon kahit pa anong tindi ng pagnanais niyang angkinin ito ulit.“I just want to buckle your seatbelt,” He murmured near her ear.
BAGO ito bumalik sa upuan si Andrei tininagnan pang muli si Reymond. Seryoso ang anyo nito na para bang binabalaan ang ama na huwag magkamaling gawan ng masama ang ina nito. Kumindat lamang si Reymond sa anak niya at bahagya itong nginitian.“Mommy, take care!” Andrei’s small voice sounded a bit weird, but Denise had just ignored it.“I will. You go back to your seat now. Listen to your teacher, okay?”Andrei just nodded and sprinted to his seat.“Mrs. Ji, thank you po, hindi na kami magtatagal,”“Salamat din po, Ma’am Denise,”Tumalikod na rin ito at bumalik sa gitna ng classroom. Pumihit na
SA narinig mula kay Denise parang gustong pagsisihan ni Reymond kung bakit nagbukas pa siya ng usapan tungkol sa nakaraan. Parang tinusok ng milyong matalas na kutsilyo ang puso niya ng mga sandaling ito.“Ang swerte niya sa’yo dahil mahal na mahal mo nga siya. Kahit wala na siya, nariyan pa rin ang labis mong pagmamahal,” halos pabulong nalang ang mga katagang namutawi sa labi ni Reymond.Kinain rin siya ng labis na konsensya dahil siya ang naging dahilan kung nakit dumanas ito ng kalungkutan. Gusto na niyang magtapat dito ngunit nawalan na naman siya ng lakas ng loob. Marahil nga duwag siya at makasarili.Lumingon si Denise sa kanya, “Ikaw din naman swerte sa’yo ang babaeng nagustuhan mo noon kasi hanggang ngayon siya pa rin ang pinangarap mo.”
NAPAPANGITI at napapakamot ng ulo si Reymond. “Ang taray mo naman. Parang galit ka ata ah.”She just snorted and ignored him. Wala rin siyang balak makipag-usap dito dahil nakukulitan siya at hindi niya mawari kung bakit hindi niya matanggihan ang pagiging agresibo nito. Reymond noticed her silence so he stole glances at her.The traffic jam started to build and they were stuck on the road, bored he started to hum. Pakiramdam ni Denise lumulutang siya sa alapaap ng marinig ang malamyos nitong boses habang kinakanta ang sikat ng kantang All Of Me ni John Legend.She turned her head only to find him tapping his fingers on the steering wheel and pouring his soul into singing. She realized that he was looking too sincere while he sang. Lucky is the woman he is madly in love with - Denise thought.
REYMOND let out a long sigh after uttering those words. He couldn’t conceal his sadness, and it brought him pain.Nagkamali na naman siya ng hakbang at marahil nga ilang beses pa ulit siyang magkakamali hanggat lumalapit siya sa dalaga.“Reymond, paghingi ng tawad ang pakay ng pagbalik mo sa Beijing hindi ang takutin na naman siya,” mahinang kastigo niya sa sarili.Ilang beses na nga ba niyang nilapastangan ang dalaga? Hindi na niya mabilang at muli siyang pinanghinaan ng loob. Takot siyang mawala itong muli sa paningin niya ngunit hindi naman lingid sa kaalaman niyang buhay niya ang kapalit sa kahibangan niyang ito.Ah, kailangan na nga niyang ayusin ang sarili.
HER hands shivered while tightly gripping the whip and the high-power laser. Her jaw locked and she greeted her teeth. Naglaho lahat ng paghanga niya sa pekeng Drake Yin. Napalitan ng galit ang pagmamahal na sana unti-unti na niyang naramdaman dito.Marahang umangat ang duguang kamay ni Reymond para sana punasan ang mga luha ni Denise ngunit mabilis niya itong tinabig.Mahinang yugyog ng balikat sanhi ng marahang tawa ang naging tugon ni Reymond. Alam niyang ito na ang huling mga sandali niya at gagamitin niya na lang ito para humingi ng kapatawaran dito.“Bakit? Bakit mo nagawa sa akin ito? Anong kasalanan ko sa’yo?” malakas na sigaw ni Denise kay Reymond.Marahang nag-angat ng mukha si Reymond. Puno ng pasa at sugat ang katawan
IN a quick reflexes Reymond tried to escape from their grasp but he was too tired to make it. Pumihit paharap sa kanya si Brent at unti-unting naglakad palapit sa kanya.“Sir, ano po ang ibig sabihin nito?” kalmadong tanong ni Reymond kahit may nakaambang panganib ayon na rin sa hinala niya.Hindi sumagot si Brent at nang huminto ito sa harapan niya bigla itong nagtanong, “Nakalimutan mo na ba na ako si Brent Santillian? At malinaw kong sinabi sa’yo noon na aalagaan mo ang anak ko kapag ipagkakatiwala ko siya sa’yo? Ha ha ha! Ang laki kong hangal dahil naniwala ako sa panlilinlang mo!”Bago pa man nakasagot si Reymond malakas na hinila ni Brent ang suot niya maskara. Sinundan agad nito ng malakas na suntok sa sikmura niya.
NAMULA lalo ang mga mata ni Reymond. Ang salitang binitawan ng anak niya ang tanging natitirang pag-asa niya para maitama lahat ng kasalanan niya pagkatapos niyang isagawa ang heart surgery nito.Marahan siyang tumango, “Oo naman. Hindi ako aalis hanggang sa gumaling ka ng tuluyan.”Nag-angat ng mukha si Andrei at pinahid ang mga luha ni Reymond, “Bakit ka umiiyak?”“Nalungkot lang ako dahil tayo lang dalawa ang narito eh. Wala ang Mommy mo na sana inasahan kong dadatnan siya rito. Marahil nga masaya na siya na bumalik si Carl,” madamdaming tugon niya.Umiling si Andrei, “Tulog pa si Mommy nang umalis kami. Late na rin kasi siyang umuwi kagabi, pero tiyak ako kapag nagising na iyon mamaya susunod siya rito
NAPANSIN ni Brent na tulala ang manugang niya at saglit itong namutla. He snapped his finger in front of Ivana.“Penny, on your thoughts, Ivana?” Brent gazed at her daughter-in-law with a bit of doubt.“Ah-- I was just shocked with the news, dad. Who is the good doctor that will perform the surgery?” She queried calmly, avoiding Brent’s eyes.Brent smiled lightly, “It’s Drake Yin!”Lihim na naikuyom ni Ivana ng mariin ang kamay dahil tulad ng inasahan niya si Reymond nga ang tinutukoy ni Brent. Gustong magalit ni Ivana kay Reymond ng mga sandaling ito dahil pinapairal nito ang katigasan ng ulo.“Wow, I can’t believe Drake will do that!”
SAGLIT na natigilan si Brielle. Hindi niya inasahan ang ganitong sitwasyon na kinalalagyan ng matalik niyang kaibigan. Ngunit hindi niya rin masisisi ito na tumakas sa poder ng magulang dahil niloko rin ito ng sariling ama.Bahagya siyang nakadama ng awa para rito at tulad ng pinangako niya noon kay Carl, mananatili siyang magtuturingang magkapatid.“Don’t worry, I will be at your back. Just make sure to win back my sister’s trust. Lately, I could sense her anxious thoughts about you.” Brielle said, trying to console his best friend.“Yeah. Actually, a minute ago, we had a bit of a hateful confrontation, no… it’s an argument. I think she was typing a message for Reymond, so I came to her angrily, telling her that she was cheating on me.” Carl let out
MAHIGIT dalawang araw na ang nakalipas ngunit hindi na muling nagpakita si Reymond kay Denise. Hindi rin nag-abalang mag-message ang dalaga sa kanya kaya’t nagmumukmok lamang siya loob ng kanyang kwarto.He tried to comfort himself and preparing for Andrei’s surgery but deep inside his heart there was an emptiness he could barely bear. Halos hindi siya makatulog sa loob ng dalawang araw at iba’t-ibang imahe nina Denise at Carl na masayang magkasama ang paulit-ulit na naglalaro sa utak niya.Ilang beses na rin nagdala ng pagkain si Manang Carol sa silid niya ngunit ni hindi niya ito halos galawin. Nawalan siya ng ganang kumain at lalo itong ikinabahala ng mga kasambahay niya.He jolted when his phone suddenly rang.“Reymond,
SA bawat salitang naririnig niya mula sa anak ibayong tuwa ang hatid nito. Mabilis na gumaan ang pakiramdam niya at nanumbalik ang determinasyon niya sa sarili.“Anak, salamat sa mga sinabi mo. Kung alam mo lang gaano mo pinawi ang hinanakit ko.”“It’s okay, dad. Take care of yourself, okay?”“I will. I love you. Bye for now!”He ended the call. Saka lamang niya napansin na madilim na ang paligid. Tinawagan na rin niya ang restaurant kung saan nag-book sana siya ng dinner date nila ni Denise. Bayad na niya ito at hindi rin napakinabangan ngunit nagpasya na lamang siyang palipasin ang nangyari. Bumalik na siya sa sariling bahay at natulog na lamang.Samantala, k
MABILIS na lumuwag ang kamay ni Reymond na nakahawak sa kamay ni Denise bago pa man makapag-react ang dalaga. Binitawan na rin ni Reymond ang bouquet ng bulaklak at nalaglag ito sa harapan nilang magnobyo.Mabibilis na hakbang ang ginawa ni Reymond at agad na pumasok sa loob ng kotse nito. His car galloped away from the parking area, leaving heavy pain in Denise's heart. Gusto niyang magpaliwanag dito ngunit tila nawalan siya ng lakas ng loob na magsalita kanina dala ng matinding pagkabigla.Akma na siyang dudukwang para damputin ang bulaklak mula sa lupa ngunit pinigilan siya ni Carl.“Bakit mo pa dadamputin iyan? Pwede naman kitang bilhan ng mas maganda dyan mamaya kapag may nadaanan tayong flower shop sa highway,” sita ni Carl.Gigi
SHE gently pulled herself away from him. Carl could sense Denise’s bothered reaction but he tried to understand her. Nasabi na ni Brielle sa kanya na madalas nitong kasama si Reymond na akala nito ay ibang tao ngunit sa pagkakataong ito hindi na rin siya makakapayag na aagawin pa ni Reymond ang nobya niya at sisirain ang buhay nilang dalawa.“Kailan ka pa dumating?” seryosong tanong ni Denise kay Carl, matapos nitong bitawan siya.Hinawakan nito ang braso niya at inakay siya patungo sa tabi ni Brielle. Tahimik naman siyang nagpahila rito.“Kaninang madaling araw lang. Umalis ako sa bahay namin kagabi. Marami pa akong sasabihin sa’yo pero sa ngayon hindi na muna natin pag-uusapan dahil ang mahalaga nagkabalikan na tayo ulit at buhay pareho,” nakangiting tugon ni C