TININGNAN niya ng masama si Reymond dahil pakiramdam niya pinag-ti-tripan siya nito. Lalong kumunot ang noo niya ng lumihis ito ng landas at pumunta sa dining area. Nagdadabog na sinundan niya ang binata at nang madatnan niya ito, nakaupo na ito sa dining table at naglalagay ng pagkain sa plato.
“Suit yourself and eat your breakfast,” tugon ng binata na di siya tinitingnan.
She glared at him even though the man didn’t look at her. Napansin niyang napangiti ang dalawang katulong na naghihintay sa likuran nito. Tila naaaliw ang dalawang katulong sa inasal niya. Padabog na umupo siya sa dining table at malakas na itinihaya ang nakataob na kubyertos sa harapan niya.
Gumawa ito ng marahas na tunog na biglang ikinaangat ng mukha ni Reymond at tumingin sa direksyon niya.
LALONG nadagdagan ang inis ni Denise ng mga sandaling ito dahil sa naging tugon ng estrangherong binata sa kanya. Malalim na buntong hininga ang pinakawalan niya at pilit na kinakausap ang sarili.“Anong problema ng taong iyon? Humingi naman ako ng sorry di ako pinansin. Dumagdag pa sa inis ko, haist, gwapo ka sana pero sinabayan mo lang ang sumpong ko ngayong araw na ito. Hmph, bahala ka nga sa buhay mo,” nayayamot man ang pakiramdam tumuloy na siya sa loob ng hotel.Sa main entrance pa lang nakita na niyang nag-aabang si Carl sa kanya.“Princess, where have you been? Pinag-alala mo kaming lahat. Ang cellphone mo panay ring lang at di mo sinasagot ang mga tawag ko,” turan nito habang papalapit sa kanya.
Huminto na sa pag-iyak si Shantal at nang tumapat kay Brielle, “Anak, magpadala ka ng tao para bantayan ang kapatid mo,”“Yes, Mom! Don’t worry Carl is with her. I know Carl will not leave her,”“Brielle, I spoke to you last night. I hope you will follow my advice. Hindi na kami dadaan sa Villa mo dahil ipapasyal pa namin ang pamilya ng Uncle Erick mo. Di na rin ako dadaan sa office natin dito sa Beijing dahil maraming trabaho ang naghihintay sa akin sa Main Office natin. After three days, babalik na kami ng Mommy mo sa Singapore,” paalala ni Brent sa anak at bakas sa boses nito ang malalim na kahulugan ng bawat salitang binibitawan.Tumango lamang si Brielle ng marinig ang sinabi ng ama. Hindi na siya sumagot dito dahil alam niya ang ibig nitong sabihin. Si Ivan
“She might be brainwashed by Brielle Santillian, I guess. Kung nandon ka lang ng araw mismo ng pagpapalit ng management sa HUO Group masasabi mong malaki ang tiwala niya sa taong iyon,” tugon ni Hendric.“Ano nga ba ang aasahan mo sa isang eighteen years old kundi ang kumilos lamang ng wala sa tamang plano. Padalus- dalos ang bawat desisyon lalo na at si Santillian ang unang tumulong sa kanya. Alam na alam mo naman na malalim ang ugnayan ng pamilya nila noon sa Singapore nang pansamantalang tumira doon ang kapatid mo,” tugon ni Simon habang palakad-lakad sa mismong living room ng condo niya.“So, ano na ang plano mo ngayon? Sabi mo nga tinanggihan ka ng pamangkin ko gayong kasama mo na siya kagabi at ipinagtanggol mo pa sa ginawa ng Mommy ni Brielle. Marahil nga ay tama ang hinala mo na may malalim na relasyon ang
BRIELLE’s mind was filled with thoughts about Ivana. It’s been three days past yet his men didn’t give him good feedback about his wife. Iba’t-ibang eksena na ang pumasok sa isipan niya sa loob ng mga panahong ito. Sumiklab lalo ang galit niya laban kay Ivana dahil sa labis na selos na nararamdaman. Ilang araw na rin siyang hindi pumapasok sa opisina at walang ganang bumangon tuwing umaga.“Ivana, you’re making things difficult between us. I can’t forgive you if you do something bad behind my back,” He uttered silently and cursed his wife.He jumped out of bed lazily and went straight to the shower room. He took a shower and dressed well afterwards. Pagbaba niya ng living room nakakabinging katahimikan ang muling sumalubong sa kanya. Dinampot ang car keys
NAPAPAILING si Harold ng marinig ang sinabi ni James. Batid niyang may punto ang sinabi nito. Sa tuwing nag-aaway si Ivana at Brielle at nawawala ang asawa ng boss nila laging mainit ang ulo nito. Ibinubunton ni Brielle sa kanila ang galit nito. Halos taranta silang lahat para lang mahanap ang asawa nito.“Sige na kumilos na kayo, balitaan ninyo ako agad kapag nahanap na ninyo si Misis Santillian. Ah, teka nga pala, pina-sundan mo ba si Simon Yun?” tanong niya.“Opo kinabukasan mismo ng matapos ang selebrasyon ni Sir Brielle. Eh, biglang naglaho ang kotse ni Simon Yun sabi ng mga tauhan natin. Siguro nakahalata na pinasusundan natin siya kaya umiwas,” anito.“Siya lang ba ang sakay sa kotse niya?”“Hindi po nakita ng
WALANG sapat na salitang lumabas sa bibig ni Harold ng marinig ang sinabi ng boss niya. Alam niyang may punto ang sinabi nito. Kitang-kita niya sa mukha ni Brielle ang sakit na nararamdaman ng tumingin siyang muli rito. Pigil nito ang damdamin at tila bigla itong tumanda ng ilang taon sa paningin niya.Ito na marahil ang unang pagkakataon na nakita niya ang labis na hinanakit ni Brielle ngunit nagtatalo ang isipan niya dahil pakiramdam niya hindi kayang gawin ni Ivana ang ganitong gawain. Batid ni Harold ang nag-uumapaw na pagmamahal ni Ivana para kay Brielle, ngunit hindi niya kayang ipagtanggol si Ivana sa pagkakataong ito dahil sa mga larawang ipinadala ni Simon sa boss niya. Kahit sinong makakita sa mga larawan tiyak na iisipin na may nangyari nga sa dalawa.“Sir, hindi ko naman kayo masasagot ng kung ano talaga ang tama po dahil nga dito
At dahil nagalit sa kanya si Simon sa tahasan niyang pagtanggi rito gumanti ito sa kanya at ginamit ang mga larawang kinuha nito noon. Kailangan niyang makausap si Simon at hingan ng paliwanag ito. Ayaw niyang matanim sa isipan ni Brielle na nagtaksil siya rito.Nang mag-angat ng mukha si Brielle, nakita niyang nakatayo sa bukana ng pinto sa kwarto si Ivana at hawak na nito ang maleta. Tumayo siya at tiningnan ito ng masama.“Ano pa ang tinanga-tanga mo dyan? Kumilos ka na,” sigaw niya kay Ivana.Muling nagulat si Ivana ng marinig niyang sumigaw si Brielle. Tungo ang ulo na naglakad siya palapit dito. Walang salitang namutawi sa bibig ni Brielle. Binuksan nito ang pinto at naglakad palabas. Sumunod siya rito at isinara ang pintuan ng unit niya.
She nodded quickly. Habang hinahain niya ang pagkain, pilit na kinakalma ang sarili. Ayaw niyang magpakita ng kahinaan ulit sa harapan ni Brielle dahil malinaw na sinabi nito sa kanya na ‘wag siyang umiyak parati. Sa loob ng labing walong taon na nabubuhay siya sa mundong ito hindi sumagi sa isipan niyang darating ang araw na ganito. She wanted to stand with her own but she knows she is not strong enough to do it. Wala siyang ibang hangad kundi maging isang mabuting asawa para kay Brielle dahil buong akala niya magkakaroon sila ng maayos na pamumuhay at matututunan siyang mahalin nito.“Ivana, ano ba ang tagal mo naman?” naririnig niyang sigaw ni Brielle mula sa dining room.Dali-dali niyang isinalin sa lagayan ang pagkain at dinala sa dining room. Tahimik na inilapag niya sa harapan nito ang isinalin na pagkain. She was about to t