Chapter 22 “What if, you have feelings for me?”, turan ni Danielle sa binata ng makompos ang sarili at hinarap ito. Tinitigin niya ito upang tantiyahin kung ano ang iniisip ng lalaki ngunit ikinibit nito ang balikat at ngumiti. "Don't we feel the same way? ", turan ng binata pagkatapos. Ikiniling naman ni Danielle ang kanyang ulo na tila pinakiramdaman ang sarili at mayamaya lamang nagpakawala ng isang makahulugang ngiti. “I’ll think about it. Ciao!”, biglang pahayag niya pagkatapos ay walang lingong likod na itinuloy ang naunsiyaming pagpasok sa kanyang kuarto. Pagpinid niya sa may pinto ay bigla siyang napatili ng tahimik, kung pareho sila ng feelings ng binata does it mean he is also attracted to her? Yay! hindi niya maitago ang makilig. Isinalampak niya ang katawan sa kanyang bed at napayakap siya sa kanyang unan pagkatapos ay ngumiti na parang baliw. Mayamaya ay naisip niya ang panenermon ni Kiana, siya ang pinakaliberated sa knailang magkakaibigan ngunit hindi niya akalaing
“Wait lang!”, turan ni Danielle ng tangkain na naman ng binata na halikan siya.“Hindi ibig sabihin na MU tayo ay pwede na nating gawin ang lahat.”, patuloy niya at napataas ang kilay ng binata.“Can we take it slowly?”, pahayag niya at napangiti ang binata sa pagkaamused. Ngayon lang siya nakaencounter ng babaing magsasabi sa kanya na magslow down samantalang may mga ibang babae na kulang na lang ay ariin pati ang kanyang kaluluwa.“How slow?!”, nakatawang pahayag niya habang nakatitig dito. She looks so sweet and innocent at hindi siya magsasawang pagmasdan ito“Like, keeping hands off! Hindi naman tayo nagmamadali di ba?”, pahayag ng dalaga at hindi siya makapaniwala sa tinuran nito.“Seriously?”, turan niya habang hindi mawari kung matatawa siya dito.“Uhmm! Ako naman ay okey na kapag nakikita ko ang isang cute sa malayo; kaya lumayo layo ka ng konti. Go! mga one meters away, ganon!”, ang dalaga at hindi niya napigilan ang saring huwag matawa. Ano ba ang sa tingin ni Danielle sa k
“Do I need to prepare for the dinner? I mean what clothes to wear.”, turan niya sa binata bago ito bumaba at bumalik sa kanyang upisina. Hindi pa naman siya nagkakaroon ng diner dates before pero aware naman siyang may mga formal dinner and everything.Tinignan siya ng binata; napailing siya dahil tiignan siya mula ulo hanggang paa.“Just wear whatever you want as long as you are comfortable.”, maya maya ay saad nito at tumango tango siya. Salamat naman kung ganon, hindi pa naman uso sa kanya ang magsuot ng mga bestida at heels.“Okey, thanks! Sige, bumalik ka na sa office mo.”, pagtataboy niya dito. Tiyak niyang maraming ginagawa ang binata sa upisina nito at maging ang kanyang ginagawa ay gusto na niyang ituloy.Natawa ang binata sa gnawa niyang pagtataboy, parang nagmamadali itong mawala sa kanyang paningin samantalang yung mga iba kahit maghapon at magdamag niyang kasama ay parang kulang pa rin.“Okey, see you later.”, saad niya pagkatapos lumapit sa dalaga upang bigyan siya ng
“Kilala ko ang anak ko, hindi siya basta basta nananakit ng iba kung hindi siya nakanti!”, turan ni Victoria Sandoval pagkatapos ay lumapit sa dalaga. Halos hindi niya makilala ang anak, nag-atubili siyang lapitan ito kanina sapagkat hindi siya sure kung ang anak nga niya ito. From her boyish daughter ay nagtransform ito into a fine and beautiful woman. Medyo sumablay lang sa damit nito na hindi angkop sa okasyon pero overall ay standout pa rin ang kagandahan.“My darling daughter, you did not mention that you came here?”, saad nito habang hindi maipaliwanag ang kasiyahang nakatingin sa dalaga. Kung ito ay tuwangtuwa pagkakita sa anak, si Daniella naman ay gusto niyang magdisappear dahil sa paglalantad ng kanyang ina.“She’s your daughter?”, hindi makapaniwalang saad ng kanyang mga amiga lalo na ang mommy ni Wolverine.“Yes! She’s my Daniella, my only daughter!”, proud na proud na pahayag ni Victoria Sandoval at natahimik ang mga ito habang nagkakatinginan sa isa’t isa.“Pasensiya na
“What is it?”, mula sa ginagawa ay hindi man lamang nag-angat ng mukha si Eduardo Sandoval. Marami siyang kailangang tapusin na document at hindi siya nag-aaksaya ng panahon.“Sorry dad, uhmm gusto ko po sana kayong kausapin kung okey lang po sainyo.”, si Daniella habang napakalakas ang kabog ng kanyang dibdib. Pangalawang beses pa lamang niyang sadyain ang ama sa study room nito at natatakot siyang hindi nito magustuhan ang kanyang sasabihin.“Speak!”, saad nito habang patuloy sa ginagawa at tila wala itong balang tumingin sa kanya.“Dad, gusto ko pong magwork sa SMC.”, atubiling pahayag niya. Kagyat na tumigil sa ginagawa ang ama ngunit itinuloy din pagkatapos.“What happen to your work in Wolverine’s Tower?”, ang kanyang ama at lihim siyang napahinga ng malalim. Ever since that night ay hindi na siya bumalik sa tower o sa bakuran ni Wolverine.“Gusto ko po yung trabaho na maiapply ko po yung napag-aralan ko.”, turan niya at hindi niya inaasahang mag-angat ng mukha ang ama at tumin
Ang makapasok sa SMC ay isang Magandang regalo para kay Daniella, bukod sa gusto niyang mging bahagi sa negosyo ng ama ay passion niya ang pagbuo ng sasakyan at mga makina. Ang SMC ay isa sa pinakamalaking car manufacturing sa bansa. High-tech ang mga ginagamit na machines at hindi rin ito pahuhuli sa mga sikat na car manufacturing sa ibang bansa. Libo din ang nagtatarabaho dito na kung saan nakaasign sa ibat ibang station at building. Sa isang buwang pamamasukan niya sa kompanya ay maituturing niya isa sa pinakamasaya, walang araw na hindi niya ineenjoy ang ginagawa kahit pa nasa pinaka mababang posisyon ang kinalalagyan niya. Sa shuttle bus na rin siya sumasakay simula noong sitahin ng hiring committee ang dala niyang sasakyan. Ngunit sa araw na ito ay pumasok siya gamit ang pinakasimpleng sasakyan na nakaparada sa kanilang garahe late siyang nagising at siguradong super duper late siya sa trabaho kung magcocommute pa siya. Pagdating niya sa parking lot ng SMC ay 5 minutes bago ang
Pagdating niya sa racing track ay bilang lamang sa kanyang daliri ang naroon, yung mga matutulin ang takbo ay mga nag-eensayo at yung iba naman ay mga baguhan at gustong matuto. Siya naman ay gusto niyang iwarm-up ang kanyang sasakyan kung kayat nagstart din muna sa mabagal na pagtakbo hanggang sa pabilis ng pabilis hanggang sa mabeat niya ang last niyang speed. “Sino yang nasa track, ang bilis ah!”, turan ng isang nasa tent. Kararating lang nila ng kanyang grupo upang mag-unwind sa pamamagitan ng friendly racing. Napahinto din ang mga kasama nito at nakatanaw din sa napakabiilis na takbo ng kung sino man na nasa track. ‘Baka isa sa mga professional racer, nag-eensayo para sa tournament.”, turan naman ng isa habang hindi rin maikurap ang mata sa pinapanood. “Si Sandoval daw sabi nung mga nasa kabilang tent.’, pagbibigay alam ng kararating nilang kasama. ‘Ugh, no wonder!”, halos sabay sabay na pahayag ng mga ito na ipinagpatuloy ang paglalagay ng mga gear sa mga katawan habang na
“Sandoval, ipinapatawag ka sa conference room!”, turan ng kanilang team leader habang palapit ito sa kanyang working station. Pasimple pa siyang luminga sa paligid upang tiyakin kung siya ang sinasabi nito. Marami din kasing magkakaapilyido sa kanilang team.“Ikaw!”, saad nito ng tuluyang makalapit sa kanya.“May nagawa po akong mali, sir?”, di niya napigilang pahayag dito. Bigla kasing pumasok sa isip niya na kapag may mga ganyang patawag tawag ay may nagawang kasalanan.“Wala namang sinabi, pero urgent daw.”, tugon ng team leader kung kayat mas lalo siyang napaisip.“Sige sir, papunta na po!”, magalang niyang pahayag pagktapos ay inihinto ang ginagawa. Tinanggal ang gloves at hard hat at inayos ang sarili bago umalis at nagtungo sa main building. Nakahiwalay kasi ang working station buildings sa Admin building na siyang nagiging front ng SMC. Hindi mo aakalaing may mga iba pang buildings sa likod kung bago ka lamang dito.Pagdating niya sa labas ng conference room ay agad bumukas iy
“Danielle, may problema, yung mga model natin sa next edition natin, nakaset na ang date ng shooting at hindi natin iyon pwedeng ipagpaliban pa.”, pagrereport ni Assistant Rey sa kanya at bigla siyang naalarma. “What happened? “, saad niya dito. Hindi pwedeng madelay ang shooting dahil hinahabol din nila ang schedule date ng pagreleased ng kanilang bagong edition. “I don’t know, nagkasakit yata ang isa nating model at too late na kung magscout na naman tayo ng iba.”, tugon ni Assistant Rey at napahawak siya sa kanyang sentido. Biglang sumakit ang kanyang ulo sapagkat hindi nila naanticipate ang ganitong pangyayari. “What if kayo nalang nina Wolverine at Logan ang gagawing model? Bagay na bagay sainyo yun dahil ito ang pinakaspecial nating edition.”, suwestiyon ni Assistant Rey at hindi siya makapaniwala sa sinabi nito. “What? OMG, no!”, tigas niyang iling dito. Anong alam nila sa mga pag-arte arte sa harap ng camera, saka ang bata pa ng anak niya para maexposed sa madla. “Common!
“Baby, can we attend Dylan’s birthday tomorrow?”, na sa study area siya at kasalukuyang pinag-aaralan ang mga ipinasang document sa upisina. Ito naman ay galing sa kuwarto at nakasuot na ng pajama, mamasa masa pa ang buhok nito at amoy na amoy niya ang ginamit nitong sabong panligo. Si Logan naman ay kaslukuyang nanonood ng TV habang nakahilata sa malaking sofa.“Of course, you can. Nandito na naman ba siya?”, tugon niya habang iniangat ang mukha upang tignan ang asawa.“Yeah, alam mo naman yun kulang na lang dito na tumira. What I mean is, aattend tayong tatlo nina Logan.”, paglilinaw ng asawa at napaisip siya.“Kayo na lamang ng anak mo, I’m so busy in the office hindi ako makakapunta.”, turan niya. Parang hindi niya alam kung paano makiharap sa mga kaibigan nito pagkatapos ng nangyari sa kanila ng asawa. Pumunta sa likod niya si Wolverine at ipinilupot sa leeg niya ang dalawang kamay nito.“Mahal kong asawa, hindi pwedeng hindi ka pumunta dahil ipinagmalaki ko nang bitbit ko ang ak
“Claire, kindly disseminate this to all.”, saad ni Wolverine sa kanyang secretary bago lumabas sa upisina bago magtanghalian. May plano siyang kunin si Logan sa bahay at dadaanan nila si Daniella sa Vcom upang mananghalian.“Sir?”, namimilog ang mata ni Claire sa ibinigay niyang short notice at hindi ito makapaniwalang tumingin sa kanya.“Uhmmm, is there any problem?”, nakataas ang dalawang kilay niyang turan dito. Tinignan lang siya nito ng direcho ngunit pagkaraan ng ilang sandali ay unti unti itong napangiti. Ngiting may relief at ngayon lang din niya makita sa kanyang secretary pagkatapos ng ilang taon.“This will be disseminated ASAP, sir.”, hindi mapuknat ang pagkakangiti nito sa hawak na notice at nakangiti din siyang tumango tango.“Thank you. After this, you can also go home and spend time for your family.”, saad niya kung kayat mas lalong nagliwanag ang mukha nito.“Thank you very much, sir.”, masayang pasasalamat ni Claire pagkatapos ay nagbow sa kanya. Tinanguan lang nama
“It’s because of my dad, he dislikes my existence, and following his will might give chance to accept me as I am.”, tugon niya sa tanong nito kung bakit hindi siya umayaw sa pagpapakasal sa kanya. She may be hardheaded and unruly but when it comes to her dad, she will follow him heartily.Sa narainig ay napaingiti ng mapakla si Wolverine; akala niya sumang-ayon itong magpakasal sa kanya dahil mahal siya nito ngunit sumunod lang din pala ito sa kagustuhan ng ama. No wonder, napakadaling iniwanan siya nito at hindi manlang siya binigyan ng pagkakataong magpaliwanag noon.“Your dad loves you; I remember when I asked him to marry you? He told me not to hurt you, and if I do; I will be his enemy.”, pahayag niya at napatingin sa kanya ito.“He punches me in the face when you left untraced.”, turan pa niya kung kayat mas lalong hindi makapaniwala ito.“He did that to you?’,“Yeah, pero naintindihan ko naman kung bakit niya nagawa yun.”, pahayag niya at nakagat nito ang pang-ibabang bibig.“I
Paglabas niya sa parking lot ng hotel ay mabilis niyang pinaharurot ang kanyang sasakyan upang sundan si Wolverine. Sa tindi ng pag-apak niya sa accelerator ay tila nakikipagkarera siya sa racetrack. Binubusinahan siya ng mga kasabayan niya sa daan ngunit wala siyang pakialam hanggat hindi niya nakikita ang sasakyan ng binata. He is driving too fast but she’s faster kung kayat nabuntutan din niya ito pagkatapos ng ilang sandaling pakikipagpatintero sa kalsada. Nang makalapit siya sa likod nito ay nagsignal siya dito to slow down and stop, ngunit sa halip na tumigil ay mas lalong pinabilis nito ang pagpatakbo ng minamanehong sasakyan. Sa inis niya ay diniinan niya ang pag-apak sa silinyador at linagpasan niya ito ng walang kahirap hirap. Subalit biglang nagcross ang sasakyang nasa unahan at muntikan niyang mabangga. Mabuti na lamang at malakas ang kanyang presence of mind at nabawi niya ang sasakyan sa pinaka kanang lane. Muntik na naman niyang masagi ang mga barikada sa gilid kung
When Wolverine came back to his senses ay nakalayo na ang sasakyan ni Daniella. He didn’t know why he froze pero paulit ulit na nagflaflash sa kanyang isip ang ginawang paghalik nito sa kanya. Why did she do that? Ngayon lang kasi nangyari na si Daniella ang unang humalik sa kanya. Did she do it just to escape from him? Or does he look too good today, and she can’t resist his charm? Sa huling naisip ay napangiti siya sa sarili habang napahawak sa labing dinampian ng dalaga. Parang nafefeel pa niya ang malambot nitong labi and he wanted to keep that feeling forever. Iba pala yung feeling ng hinalikan at yung humahalik, parang mas nakakakilig yung ikaw yung hinalikan. Gosh! Para siyang teenager na nagkaroon ng first kiss. Nang lumingon siya sa kinaroroonan ni Assistant Rey ay hindi mapuknat ang pagkakangiti nito habang nakatingin sa kanya. Alam niyang natunghayan nito ang mga pangyayari kung kayat ganon na lamang ang pagkakangiti nito sa kanya. Ibinalik niya sa mata ang gamit na sungla
“All set, yung model na lang ang hinihintay.”, si Assistant Rey ng madatnan niya ito sa venue ng shooting para sa advertisement ng kanilang brand. Ilalaunch ang bagong edition na gawa ng company kaya kailangan ng promotion.“Uhuh, dumaan lang ako to check how it goes, aalis din ako mamaya. V is coming to the Philippines, so I’m going to fetch him at the airport.”, turan niya at tumango tango ito.“Are you sure you want to hold Vcom?”, wika ni Assistant Rey while walking around to observe the setting.“Magkaiba naman ang concept ng Vcom and SMC; we have been holding Tanaka for how many years now? I guess there’s no big deal about that.”, saad niya at napaisip saglit ang kausap bago tumango.“But have you discussed it with your dad?”, turan nito at napangiti siya. Kahit hindi na pala ang daddy niya ang direktang boss nito ay loyal pa rin ito sa kanyang ama.“Of course, and we have the same thought.”, wika niya at ngumiti din ito.“How about the OIC President?”, turan nitong nananantiya
Kinabukasan ay tinupad ni Wolverine ang pangako nito sa anak na dadalhin niya sa bahay ng kanyang mga magulang. Tuwang tuwa ang mga ito na tumawag siya upang doon sila mananghalian kasama ang kanyang asawa’t anak. Nagulat pa ang mga ito sapagkat for the first time itong tumawag at sabihing uuwi sa kanilang bahay. Pero ang labis nilang ikinatuwa ay masaya ang kanilang anak pagkatapos ng ilang taong pagpaparusa sa sarili.“Hello, grandmom! Hello grandad.”, malambing na bati ni Logan sa mga magulang ng ama pagkatapos ay hinalikan niya ang mga ito at pinagyayakap. Sobra namang natuwa ang dalawang matanda at makikita sa mukha nila ang sobrang excitement na makita at makasama ang kanilang apo.“You are so sweet, apo. Sana palagi kang nandito.”, pahayag ng mommy ni Wolverine na sinang-ayunan naman ng daddy nito.“Kung dito nalang kasi kayo umuwi, iho?”, turan naman ng daddy ni Wolverine at nakangiti lang siya sa sobrang pagkamiss ng mga ito sa kanilang apo. Malambing din kasing bata si Logan
Naalimpungatan si Danielle mula sa pagkaidlip. Gusto lang niyang ipahinga ang katawan mula sa maghapong trabaho kanina ngunit hindi niya namalayang nakatulog siya sa nag-iisang room sa townhouse ni Wolverine. Mukhang pamilyar sa kanyang katawan ang lugar kung kayat napakadali niyang naidlip, sabagay wala naman yatang nabago, lahat ay nasa tamang ayos. Pati ang kanyang mga pabango at iba pang abubot 4 years ago ay nasa ayos pa rin kung paano niya ito iniwan. Nagtaka siya, bakit hindi tinanggal ni Wolverine ang lahat ng kanyang gamit? O ngayon na lamang ito pumunta dito since then? Pero napakalinis naman ang lahat, walang kahit anong bakas ng dumi na makikita sa mga bagay sa loob tanda ng matagal na walang tao sa bahay.Nang makarinig ng tili ng paslit mula sa labas ng room ay napilitan siyang bumangon at pagkatapos ay napasulyap sa may alarm clock sa side table. Napamulagat siya ng malaki dahil limang minuto na lamang at mag-aalas nuebe na ng gabi. Mabilis siyang lumabas sa kuwarto upa