“Y-YEVHEN, s-sandali,” nahihirapan kong saway sa kaniya noong namalayan kong inihiga niya na pala ako sa couch at pumatong siya sa aking ibabaw.“Pinipilit na naman ba kita?” Titig na titig siya sa akin, tila hinihintay niya talaga kung ano'ng magiging sagot ko.“Am I the only one who wants this?” tanong niyang muli kaya naalala kung 'yong mga kasinungalingang sinabi ko sa kaniya noong nakaraan.“S-sorry. Pinagbantaan ako ni Chairman na may gagawin siya sa mga kapatid ko. Napilitan akong magsinungaling,” kinakabahan kong paliwanag na bigla na lang nagpangiti sa kaniya. Iniwasan ko tuloy siya ng tingin.“So, you want this? You want me?” sunod-sunod niya na namang pag-uusisa, dahilan upang mag-init ang aking mga pisngi. “O-oo,” nahihiya at matipid kong sagot, dahilan para sunggaban niya na naman ang aking mga labi.“I’m going to fuck you, love,” bigla niyang bulong sa akin pagkatapos ay inayos niya ang kaniyang pwesto sa aking ibabaw at marahan niya ring isinubsob ang kaniyang ulo sa ak
NAHUBAD ko ang aking wig at napasabunot ko ang aking sariling buhok habang pinagsasawaan ni Yevhen ang aking mga hinaharap.Tila maraming mga maliliit na boltahe ng kuryente ang dumadaloy sa bawat himaymay ng aking pagkatao sa bawat halik at pagsipsip niya sa akin.“O-oh, Y-Yevhen,” paulit-ulit kong tawag sa kaniyang pangalan pagkatapos ay siya naman ang aking sinabunutan.Nakakabaliw.Pabiling-biling ang aking ulo at parang makakalimutan ko na yata ang pangalan ko.“Masarap, love?” nakangiti niyang tanong kaya sunod-sunod ang aking naging mga pagtango habang kinakain ako ng aking sariling inhibisyon.Ang init ng kaniyang mga labi na lumalandas sa aking dibdib. Tila tinutukso-tukso rin ako ng kaniyang dila na paulit-ulit na sumusuil sa korona ng aking nipples.“I'm going to taste your kimchi. Be ready,” masuyo niyang deklara pagkatapos ay nagpahabol pa ng tig-isang s****p sa aking mga hinaharap.Napadaing naman ako at napakagat-labi, ngunit ang hindi ko inaasahan na mabilis siyang baba
HINDI ako nakalakad pagkatapos nang gabing iyon. At dahil sa putragis na pagkawasak ng kimchi ko ay tatlong araw akong hindi nakapasok sa trabaho.Puta. Dapat walang kaltas ang sweldo ko, kasalanan naman ni Yevhen kung bakit parang sinagasaan ako ng bulldozer, e.“Miss Masien, magaling ka na ba?” Narinig kong tanong ni Eva na papalapit sa aking mesa. Kasama niya si Miss Kaye na parang nahahawa na namin sa kadaldalan.“Nananakit pa rin ang katawan ko. Ganito yata kapag tinrangkaso,” pagsisinungaling ko habang tumatawa-tawa nang mahina.Para din naman talaga akong nagkasakit. Mas malala pa nga dahil hirap na hirap akong umihi kinaumagahan matapos ng nangyari sa amin ni Yevhen.“Ganoon ba? Gagaling ka na dahil maraming nangyari noong mga araw na absent ka,” panimula ni Eva na hinampas pa ang braso ni Miss Kaye. Lumawak naman ang aking ngiti dahil matagal-tagal na rin akong hindi nakakasagap ng tsismis.“Ano? Ano? Bilisan mong magkwento,” sabik na sabik kong pahayag pagkatapos ay tumayo p
TULUYAN na akong nahibang sa mga makabagong sensasyon na ibinibigay sa akin ni Yevhen.Kahit gusto ng isip kong lumayo at iwasan siya ay katawan ko naman ang kusang lumalapit sa kaniya.Putragis!Ginawa niya na akong babae! “Love,” mahina ngunit magiliw niyang tawag sa akin pagkarating na pagkarating niya pa lamang ngayong umaga. Kaagad tuloy na nagtatambol ang aking puso sa kaba.“G-good morning, Sir,” pinilit kong mahinahon na bati sa kaniya bago ko inayos ang aking mesa na malinis naman at walang kakalat-kalat.“Flowers for my secretary,” he exclaimed as he surprisingly showed me a bouquet of red roses. Naglakad din siya papalapit sa aking mesa kaya mabilis akong tumayo mula sa aking pagkakaupo.“I-ipinabibigay na naman ba iyan ng mommy mo?” pag-uusisa ko kasabay nang pag-aalangan ko na tanggapin ang inaabot niyang bulaklak sa akin.Nitong mga lumipas na araw na kasi hindi kami magkasundo ay wala namang bulaklak na dumarating sa akin. Siguro, hindi niya kinukuha sa mommy niya kapag
NAGUGULUHAN na ako.Malinaw naman sa akin ang posisyon ko bilang fuck buddy niya, pero sa kaniyang mga ikinikilos niya ako lubhang nalalabuan.Putragis!Isang linggo na. Isang linggo na ang lumipas simula nang tuluyan kong ipaubaya sa kaniya ang pagkababae ko. At sa isang linggo na iyon ay lalo siyang naging malambing. Palihim niya akong hinahatid at sinusundo. Palagi rin siyang nag-me-message sa akin o 'di kaya ay tatawag para i-update ako tungkol sa kaniyang ginagawa.Puta. Mag-ano ba talaga kami?“Miss Masien, totoo ba?” entrada ni Eva nang maabutan niya akong nagtitimpla ng gatas ko sa loob ng pantry room habang namomroblema ako kay Yevhen.Itiginil ko naman ang aking ginagawa upang sumagap ng tsismis. Baka sakaling gumaan-gaan ang loob ko at makalimutan ko nang pansamantala ang boss ko.“Ano'ng balita iyan?” sabik na sabik kong tanong habang nakangiti. Lumapit naman siya sa akin at tila kinikilig-kilig pa.“Mainit na mainit pa. May relasyon daw kayo ni Sir Yevhen sabi ng mga emp
DINUMOG ng mga reporter ang MARIA Corporation matapos kumalat ang balita tungkol kina Yevhen at Clementine.Mabuti na lamang ay to the rescue to Sir Darryl na nag-issue agad ng statement, at mabuti na lang din ay hindi nakigulo si Sir Xavier.“Ganito ba talaga ang mga lalaki? Malambing sa'yo tapos malalaman mo, nakikipaglandian pala sa iba,” maangas kong monologo ko habang pabalik-balik akong naglalakad sa harap ng pintuan ng bahay ni Yevhen.Tumuloy pa rin ako kanina sa pagpunta rito kahit na inis na inis na ako at gusto ko nang pilipitin ang leeg niya.“Magkaibigan lang sila, Masien,” pagpapagaan ko ng aking loob.Ganito pala ang pakiramdam nang mga taong bawal magselos dahil wala namang karapatan.Putragis!Ala-una na nang madaling araw, e, pero wala pa rin si Yevhen. Hindi rin siya nag-a-update sa akin kung nasaan siya o kung ano'ng ginagawa niya.“Baka sa mommy at daddy niya umuwi,” panloloko kong muli sa aking sarili bago ko kinuha bag ko sa loob ng bahay.Hindi ko na kayang mag
SOBRANG bilis ng mga pangyayari, pero ang sarap palang magka-boyfriend.Palagi akong hatid-sundo, unli food and drinks, unli kiss and sex, at siyempre, princess treatment. Tapos ipinaglaban pa ako kay Chairman na wala nang nagawa sa relasyon naming dalawa.“Love, pwede ba'ng dito ka na lang habang nagtatrabaho ako?” Hinalikan niya ang aking pisngi pagkatapos ay isinubsob niya ang kaniyang mukha sa aking leeg. Napangiti na lang tuloy ako at hindi ko napigilan ang kilig.Kasalukuyan siyang nakaupo sa kaniyang swivel chair, samantalang nakaupo naman ako sa kaniyang kandungan.“Do you want to? Ganito lang tayo buong maghapon,” pag-uulit niya habang nanunukso pagkatapos ay marahan niya ring hinigpitan ang pagkakayakap niya sa akin.Ako pa ba 'to?Hindi na ako ang dating tigasin na Masien. Pinalambot na talaga ako nang tuluyan ni Yevhen.“A-ah, h-hindi pwede. May trabaho rin ako, 'no,” mapagkunwari kong katwiran kahit na ayaw ko rin naman talagang humiwalay sa kaniya.Napadaing naman ako na
BAKIT hindi ko man lang napansin?!Kaya pala nagpapahaging siya sa akin noong nakaraan tungkol sa anak ay dahil may ibig sabihin na pala siya roon.“Maria, please let's talk,” Yevhen begged as he followed my footsteps. Kanina pa siya nakasunod sa akin kung saan man ako magpunta.Wala pa nga siyang nagagawang trabaho ngayong araw dahil sa pangungulit niya sa akin.“Marami akong ginagawa. Inaayos namin 'yong foundation party para sa isang buwan,” pagdadahilan ko naman upang tumanggi sa gusto niyang mangyari.Isinaksak ko sa isip kong may anak na sila ni Clementine at ginamit niya lang ako.“I'll help you with it. Just talk to me, love,” masigla niyang tugon na ramdam na ramdam ko ang pang-uulok.“Sir, nasa oras tayo ng trabaho,” labas sa ilong kong katwiran bago ko siya tinapunan ng tingin.“Jaxsen is sick. May cancer ang anak ko,” anunsyo ni Yevhen na nasa aking likuran nang makarating kami sa aking mesa. Natigilan tuloy ako at napakagat-labi.Puta. Siya 'yong may kasalanan sa akin, pe
SHE and our baby became my inspiration to work harder and to create jewelry designs better.Simula noong nakuha namin ang kontrata sa Miss Universe Organization, nagsunod-sunod na kaming kinuha ng iba pang beauty pageant organization.That was just a dream before, but damn, it came true.May bonus pa akong magandang asawa at mga magiging anak pa namin.“YEVHEN, uwi ka na, please. Nandito si Chairman sa bahay,” she said over the phone, making me rush to go home.She’s in her sixth month.Nagkaayos na naman sila bago kami ikinasal pero inamin niya sa akin na hindi pa rin siya sanay kaya hindi ko mapigilang mag-alala.Sumobra kasi ang bait ni Lolo lalo na simula noong nagbitiw na siya sa posisyon niya sa MARIA Corporation. Kahit nga kay Daddy na hindi niya matanggap-tanggap noon ay gustong-gusto niya nang kasama ngayon.I hurriedly went out of the office to get in to my car. Mabuti na lang ay hindi pa traffic hours kaya nakauwi agad ako sa bahay.“Lolo, what brings you here? Akala ko na
*Love Magnet* Yevhen Thyne Mercado Villamayor I’M always ready since the day I fixed the company, so when I got the chance to ask her, I immediately proposed right away. We married each other again on our birthday. Hindi na sa papel lang, sa totoong simbahan na. “Yevhen!” My body tensed and I jolted in the kitchen right away when I heard her shout. Baka kasi kung ano na ang nangyayari. “Yes, love? What happened?” may pag-aalala kong tanong sinuri ang kaniyang kabuuan. Gumaan lang ang pakiramdam ko nang makita kong walang masamang nangyari sa kaniya. “Ang sabi ko sa’yo, bilhin mo lang 'yong mga kailangan natin sa bahay. Saan natin ilalagay ’tong mga labis na chicken, pork, and beef? Hindi na kasya sa ref,” sermon niya kaya nakagat ko ang aking pang-ibabang labi. Ayaw ko lang naman na lalabas pa siya ng bahay namin kapag wala nang stocks. Ayaw niya rin naman kasing maghanap kami ng kasambahay dahil kaya niya naman daw. “I’ll just order a new freezer,” panlalambing ko ka
*Banana Needs Help!* Yevhen Thyne Mercado Villamayor AFTER all those months that we were apart, she was still scared to take me back. Fuck. Has she forgotten me already? Oh, God. I would not allow that. Kung nakalimutan niya na ako, paiibigin ko ulit siya. ’Yong mas malalim para wala na talaga siyang kawala pa. “You can’t escape me, Maria. Hindi kita hihiwalayan kahit kailan.” I sighed out loud before I looked at the evening sky. Nandoon siya sa pool area kasama ng mga kaibigan niya, samantalang nandito naman ako sa dalampasigan, nag-iisa. Maliwanag pa rin ang paligid dahil maraming poste ng mga ilaw sa tabong-dagat, pero parang ang lungkot-lungkot pa rin. Maybe because my heart was breaking. Damn it. “Humanda ka sa akin, love. Hindi ka talaga makakalakad kapag nagkaayos na tayo,” salaysay ko sa hangin kasunod ng pagsipa ko sa mga inosenteng bato sa buhanginan. Kaunting tiis pa. Naayos ko na naman ang lahat sa kompanya kaya libre ko na siyang masusundan kahit na saan. “
*Lonely Kimchi and Sad Banana* Yevhen Thyne Mercado Villamayor I thanked Ama a million times after his daughter and I got married. Hindi man kami kinasal sa simbahan, pero at least may papel na akong panlaban kay Maria. I already imagined a happy ever after with her, but our marriage was immediately tested when I discovered her past relationship with her brother. Naging sila pala noong iniwan ko siya. “Y-Yevhen, please magpapaliwanag ako.” She hugged me as she panicked while I was trying really hard to digest her brother’s revelation. I couldn’t feel anything as I couldn’t believe it. H-how could he fucking do that?! Kahit ampon lang siya, hindi niya dapat ginawa iyon kay Maria. Siya ang mas nakatatanda kaya siya dapat ang may alam ng tama at mali. “Sorry na. Gulong-gulo ako noong oras na iyon. Pinipilit akong magpakasal ni Mark tapos iniwan mo ako tapos. . .” Bigla akong natigilan at hindi makahinga ng maayos. Right. That was my fault. Kung hindi ko siya iniwa
*By hook or by crook* Yevhen Thyne Mercado Villamayor The following days were the fucking happiest days of my life. Damn it. I would always sleep and wake up with a smile. Wala nga yatang kayang magpasimangot sa akin simula noong naging kami. Yeah. Yeah. I know. Malala na ako, pero ano’ng magagawa ko? Binabaliw ako ni Maria araw-araw. “Sir, excuse po.” My heart automatically hammered when I heard her voice. Nang sulyapan ko siya habang nasa meeting kami with the board of directors ay hindi ko na napigilang mapangiti. Fuck. “Sir, ito po 'yong mga scheduled events ng kompanya. Nag-email na po ako sa mga secretary nila, pero mas maganda na sabihin niyo pa rin para hindi kayo mahirapan sa huli,” pormal na pormal niyang salaysay kaya napatikhim na lang ako para pigilan ang pagtawa. Damn it. Hindi ko alam na nakakabading pala ma-inlove kay Maria. I cleared my throat again. “May email ang secretary ko sa mga secretary niyo. Kindly check it, and the meeting is adjourned,” I anno
*Falling Slowly In Love with You* Yevhen Thyne Mercado Villamayor “SIR, Sir, Sir.” Napapikit ako sa inis nang marinig ko ang boses na iyon na kapapasok lang sa loob ng office ko. She’s here. Wala na akong nagawa noong si mommy mismo ang nagsabi na si Maria ang magiging bago kong sekretarya. That time, I agreed because my plan is to just use her. Kung siya ang makakasama ko ay hindi na kami pagdududahan ulit ni Clementine ng board of directors. Pero sa araw-araw na ginawa ng Diyos ay umaayaw na ako at parang gusto ko na siyang sisantehin. “Sir, nakikinig ka po ba? Putragis! Dangal mo ang iniingatan natin dito kaya makinig kang mabuti,” maangas niyang pahayag bago siya pumadyak-padyak na tila nagdadabog. Hindi ko namalayan na nakalapit na pala siya sa aking mesa. Hinilot ko na lang tuloy ang aking sentido. I really fucking hate this woman—lesbian, everyday. “Not now, please. Sumasakit ang ulo ko, Maria,” pagsisinungaling ko para matakasan ko lang ang tsimis na ibibida niya. “
*Enemies at first sight* Yevhen Thyne Mercado Villamayor “I’m already here, Kuya Blade. Ano’ng room number ni Ate?” I asked over the phone while I was walking inside the hospital. Nang mabalitaan ni mommy kanina na kapapanganak lang ng pinsan ko ay pinagmadali niya na agad akong pumunta rito. Mas excited pa kasi siyang makita ang baby kaysa kay Ate Zemira. “Fourth floor, Yevhen. Room 407. Lumabas lang ako sandali, nandoon si Hera Leigh sa tabi ng ate mo,” sagot niya bago kami nagpaalam sa isa’t isa. At dahil alam ko na kung saan matatagpuan si Ate ay dumiretso na agad ako papunta sa elevator at hindi na nagtanong sa nurse’s station. I just need to take pictures of the baby then I’m done. Nautusan lang talaga ako ni mommy. “Room 407,” I murmured after the elevator opened on the fourth floor. Nang lumabas ako ay nagpatingin-tingin ako sa bawat nakasaradong pinto hanggang sa matunton ko ang aking hinahanap. “Ate,” I called her as I knocked on the door, twice. Pinihit ko na rin an
“H-HINDI pwede. Hindi pa kami nagkakaayos.” Lalo kong binilisan ang aking pagtakbo habang dala-dala ang mabigat na damdamin. Nagdarasal akong hindi sana totoo ang sinabi ni Ryu, ngunit nang makarating ako sa dalampasigan ay unti-unti nang gumuho ang aking mundo. Halos masiraan ako ng bait nang makita ko si Yevhen na nakahiga sa buhangin habang pinagkakaguluhan siya ng kaniyang mga kasama. Na-estatwa ako. Ni hindi ko magawang humakbang at lumapit sa kaniya dahil samu't saring emosyon na bumalot sa aking pagkatao. “Ayun sila,” may pagmamadaling pahayag ni Ryu nang maabutan nila akong nakatitig lamang sa dati kong asawa na wala ng malay. “Masien, Masien, makinig ka sa akin.” Naramdaman ko ang pagtapik-tapik ni Cyllene sa aking pisngi kasunod ng isa-isa nilang pagyakap sa akin habang umiiyak. Hindi ito totoo! Tang ina. Buhay pa siya. Magkausap lang kami kanina. “B-buhay pa siya, 'di ba? Hindi pa kami nagkakabalikan.” Ngumiti ako, ngunit hindi ko na napigil ang aking damdamin. “I’
HINDI ko tinanggap ang alok niyang trabaho, hindi dahil sa ayaw ko kundi dahil sa tuwing nakikita ko siya ay kinakain ako ng konsensiya ko. Tang ina naman kasi, e. Bakit ba gusto niya pa akong makatrabaho ulit sa kabila ng lahat ng hindi magagandang ginawa ko sa kaniya? M-mahal niya pa ba ako? “Imposible,” umiiling-iling kong bulong bago ko ginulo ang aking maiksing buhok. Hindi na ako mahal niyon. Tanga na lang ang taong may mararamdaman pa rin sa taong nananakit at nang-iwan sa kaniya. “Bes, kasama ka ba namin? Kanina mo pa kinakausap ang sarili mo,” pagpansin sa akin ni Elle na sinamahan niya pa ng pagkalbit kaya bigla akong matauhan. Sa buong araw naming magkakasama na magkakaibigan ay mabibilang lamang sa daliri kung ilang beses akong nakipagkwentuhan sa kanila. Ewan ko ba. Nawawalan talaga ako ng gana sa tuwing naiisip ko si Yevhen. Putragis. “Kaninang umaga niya pa kasi pinoproblema ’yong pagtanggi niya kay ex-husband. Madilim na at lahat ang paligid, hin