SAM POV.
Nanatiling nakapikit ang mga mata ko pero gising na ang diwa ko. Gumalaw ako saka ko dahan dahan minulat ang mga mata ko at tumambad kaagad sa akin ang hindi pamiliar na kwarto. Napa upo ako sa kama pero agad din akong napapikit at napahawak sa noo ko nang maramdaman ko ang sakit nito. Hindi ko alam kong anong nangyare. Wala na akong maalala. Tumingin ako sa paligid at napagtanto kong ako lang mag isa dito. Tumingin ako sa damit ko at maayos naman ito. Hinilot ko ang ulo ng maramdaman ko ang sakit nito. Hindi ko na maalala kong anong nangyare.
Asan sina sofia? Napatingin ako sa side table at nanlaki ang mata kong 4pm na. Ang tagal ng tulog ko. Isang araw akong tulog? Dali dali akong bumangon at umalis sa kama. Baka hinahanap na ako? Hindi man lang ako ginising ni sofia. Hindi man nila ako dinala sa bahay. Sinoot ko ulit ang sandals ko at lumabas na ng kwarto.
Nasa isang hotel ako. Nalaman ko lang nong lumabas ako. Kinuha ko ang phone ko sa bag ko ngunit lowbat na. Sh*t ang anak ko baka nag alala na yon. Dali dali akong pumasok sa elevator kahit na sumasakit ang ulo ko. Hang over? Hindi naman ako uminom. Ilang sandali pa tumunog ang elevator hudyat na nakababa na ako.
Dumiretso ako palabas at kaagad pumara ng taxi. Inis kong tiningnan ang phone kong lowbat, panigurado ang dami ng tawag dito. Sh*t hinilot ko ang sintedo ko habang nag iniisip kong anong nangyare kagabe habang nasa loob ako ng taxi. Hindi man lang ako inuwi ni sofia sa bahay at dinala pa talaga sa hotel.
"Pakibilisan po manong." Sabe ko sa driver dahil hindi na ako mapakali. Baka hinahanap na ako ng anak ko. Baka nag hahanap na yon sa akin. Bumundol ang kaba sa dibdib ko na hindi ko alam kong anong dahilan. Binilisan nga ni manong ang pagmaneho dahilan mabilis naming marating ang bahay namin.
Nagbayad kaagad ako sa driver at kaagad pumasok sa gate pero bago yon napansin ko ang kotse nina mom at magulang ni Kiel.
SH*T!
Mas lalo akong nag madaling pumasok. Baka hinahanap na nila ako. Andito silang lahat. Hindi ba sinabe ni sofia kong nasaan ako. Binuksan ko kaagad ang pinto at dumiretso ako sa sala at tumambad sa akin ang...
Una kong namataan si sofia na nasa tabi ni Kiel habang magkahawak kamay. Kumunot ang noo, pareho silang serysong nakatingin sa akin. Sunod kong tiningnan ang magulang ni Kiel na masama ang tingin sa akin bago ang aking ina at ama na seryoso ding nakatingin sa akin na parang may kasalanan akong nagawang malaki. Lumapit ako sa kanila pero hindi ko mapigilang hindi makaramdam ng kaba.
"Dad sorry ngayon lang ako naka --"
PAKKK
Hindi ko natapos ang dapat kong sasabihin ng sinalubong ako ng isang malakas na sampal ng akin ama. Napunta sa gilid ang mukha ko at ramdam na ramdam ko ang sakit sa pisngi ko.
SH*T!
Napapikit ako sa sakit ng sampal ni Dad. Anong nangyare? Napahawak ako sa pisngi ko at nangingilid na tumingin sa ama kong madilim ang paningin sa akin.
Napatingin ako kay Dad na nangingilid ang luha ko. Anong ginawa ko? Lumapit kaagad si mom sa tabi ni Dad upang pigilan si Dad. Tumayo silang lahat ang tiningnan ako. What? Hindi ko maintindihan akong anong nangyare? Para saan ang sampal na yon? Lumapit si Dad sa mesa at meron siyang kinuha doon na brown envelop at hinagis ito sa mukha ko. Napapikit ako.
"WHAT IS THE MEANING OF THAT?."
Sigaw ni Dad habang nakaturo sa brown envelop na nabukas na pagkahagis ni dad kanina. Nakaturo ang hintuturo nito sa sahig habang masama ang paningin sa akin. Dahan dahan akong yumuko at upang tingnan ito. Dahan dahan din ako umupo at hinawakan ang picture at tumambad sa akin ang picture kong tulog habang may katabing lalaki. Ang picture ko kong saan nasa hotel ako habang nakayakap sa akin ang lalake. Nanginginig ang kamay ko. Hindi ko ito alam. Wala akong maalala. Nangingilid ang luha kong inangat ang paningin sa sofia'ang naka nguso. Hindi ito totoo.
Kong makikita mo sa picture parang wala akong damit. Parang merong nangyare sa amin pero wala naman. Nakayakap sa akin ang lalaki at ganun din ako. Naka topless ang lalaki habang nakayakap sa akin. Nanginginig ang kamay ko. Hindi ito totoo. Tumingala ako kay dad at umiling ako.
"D-dad? Hindi ito tot-" sinampal ulit ako ni dad dahilan para isa isang tumulo ang luha ko. This is not true. Hindi ko kilala ang lalaking to. Tumingin ulit ako sa aking ama na masama parin ang tingin sa akin habang nakaturo sa akin ang hintuturo nito
"ANONG HINDI TOTOO SA EBIDENSIYA? NAKIKIPAG TALIK KA SA IBA KAHIT NA MERON NG ASAWA AT ANAK?" sigaw iyon ni dad sa akin. Lumapit ako dito habang umiiling.
"T-this is not true dad please beliebe me" pagmamakaawa ko. Tumingin ako kay sofia at nag babakasali akong tutulungan niya ako pero naka nguso lamang ito habang nakahawak sa braso ni Kiel. Mas umagos ang luha ko. Paano niya nagawa to?
"NAKAKAHIYA KA? HINDI KITA PINALAKING MALANDI AT MANLULUKO. AKALA KO BA MARANGAL KA?" Sigaw ulit ni Dad dahilan para unti unting madurog ang puso ko. Nag uunahang umagos ang luha ko. Patuloy ako sa pag iling.
"H-hin--"
"NAKAKAHIYA KA! KUMALAT YAN SA SOCIAL MEDIA AT NGAYON PINAG PISTAHAN TAYO NG MGA TAO DAHIL SA ISKANDALONG GINAWA MO" lumapit ako sa aking ama pero umatras lamang ito.
"YOU RUINED OUR FAMILY NAMED" sabe ni dad habang pinapakalma ito ni Mom. Sunod sunod umagos ang luha ko at hindi ako makapag salita. Umiling ako dahil hindi ito totoo.
"UMALIS KANA! SIMULA NGAYON TINATANGGALAN NA KITA NG KARAPATAN BILANG ANAK KO, SIMULA NGAYON TINANGGAL NA KITA SA PAGIGING PEREZ MO."
Nanigas ako at hindi ako makapaniwala sa sinabe ni Dad. Nag uunahang umagos ang luha ko. Umiling ako.
"D-dad?" Hindi makapaniwalang sabe ko. Naninikip ang dibdib ko sa sinabe nito. Sunod sunod umagos ang luha ko.
Napahawak si Dad sa puso nito. Kaagad lumapit si Mom kay Dad upang pakalmahin ito. Masama ang paningin sa akin ng aking ina. Nasasaktan ako. Hindi ito totoo. Nag uunahang umagos ang luha ko. Lumapit ako dito ngunit pinigilan ako ng aking ina. Nagmamakaawa akong tumingin sa aking ina at nag babakasakaling paniniwalaan ako pero bumagsak ang balikat ko.
"Nakakahiya ka, Ikinakahiya bilang anak ko. Ikinakahiya kita bilang isang perez." sunod sunod umagos ang luha ko habang nakikinig aa ama ko habang nag bibitaw ng salitang dumudurog sa puso ko.
"H-hindi ito totoo, Set up lang po ito."
"SINUNGALING!"
Umiling ako sa aking ama na masama parin ang tingin sa akin. Sunod sunod na umagos ang luha ko. Nasasaktan ako sa bawat binitawa nilang salita. Nanghihina ako pero pilit kong pinapalakas ang katawan ko.
"Paano mo nagawang makipagtalik sa ibang lalake habang may asawa? Hindi mo man lang ba naisip ang asawa mo? Nakakadiri ka, nakakahiya ka." masakit ang salitang binitawan ni Dad dahilan para unti unting madurog ang puso ko.
"SIMULA NGAYON HINDI KANA PEREZ, FROM NOW ON TINATANGGALAN NA KITA BILANG ANAK KO." sigaw muli ni dad dahilan para mas lalong mag hina ang katawan ko. Halos hindi ko maramdaman ang tuhod ko.
"D-dad, M-mom? Please maniwala kayo sa akin." Pagmamakaawa ko habang palapit ako pero sinalubong lang ako ng sampal ni mom. Halos hindi ko na maramdaman ang sakit sa pisngi ko dahil sa pag mamanhid.
"What happen to you? Hindi ka naming pinalaki ng ganyan? Hindi ka namin pinalaki na maging malandi." sabe ni Mom sa mukha ko. Kumirot ang puso ko. Nag uunahang umagos ang luha ko. Nadudurog ako sa bawat salitang binitawan nila.
"UMALIS KANA SAMANTHA? SIMULA NGAYON KAKALIMUTAN NA KITA BILANG ANAK KO." daig ko pa ang pinatay sa sinabe ni Dad. Wag naman ganito. Hindi naman ito totoo. Hindi ko kilala ang lalaking to. Tumingin ako kay Sofia na umiwas ng tingin sa akin.
"GUARD PALABASIN ANG BABAENG TO?." muling sigaw ng aking ama na ikinagulat ko. Hindi makapaniwalang tumingin ako dito. Kayang kayang gawin yon sa akin ng aking ama. Umiling ako at nag mamakaawa itong tiningnan.
"Sandali lang po!" bumaling naman ako sa ina ni Kiel na tumayo ito habang may dalang brown na envelop din. Bumundol ang kaba sa dibdib ko.
"sign this annulment paper, hindi ka karapat dapat para sa anak ko. Ang isang katulad mong manluluko at hindi karapat dapat sa anak ko."
D*MN IT!
Mas lalong na durog ang puso ko sa sinabe na yon ng ina ni Kiel. Pilit niyang binigay sa akin ang ballpen at siya na mismo ang nagbukas ng envelop. Siya nadin ang kumuha sa kamay ko at pinilit na pirmahan ang annulment.
Ang anak ko!
Nag uunahang umagos ang luha ko. Nasasaktan ako ng sobra sobra. Napatingin ako sa balikat ko ng maramdaman kong merong humawak dito at tumambad sa akin ang bodyguard ng aking ama.
Hinawakan ako ng mahigpit ng body guard ng aking ama. Nanghihina ako at hindi makapaniwala. Umiling ako sa aking ama na ngayoy tumayo na at handa ng umalis. Lumapit ako dito pero pinigilan ako ng body guard.
"Y-yong anak ko? San po si Austen?" Tumigil sila ng nagsalita ako. Tumingin sa akin si Dad at Mom na walang emosyon na nakatingin sa akin.
"HINDI MO ISASAMA ANG APO KO, DITO LANG ANG APO KO. HINDI KO HAHAYAAN NA MAKASAMA MO SIYA." umiling ako sa sinabe ni Dad. Lumapit ako dito pero pinigilan ako ng body guard. Napatingin ako kay Kiel at nag mamakaawa. Please wag pati ang anak ko.
"Dad ang anak ko? Kailangan ko ang anak ko. Please. Si austen please ibigay niyo siya sa akin?."pag mamakaawa ko habang hinihila ako na ako ng guard. Nag pumiglas ako at sinubukan kong lumapit.
"DAD? ANG ANAK KO PLEASE." sigaw ko dito habang umiiyak. Nag pumiglas ako pero bago pa ako makatakbo kaagad sinirado ng katulong ang pintuan. Nanghina ako. Mas lalong umagos ang luha ko. Nasasaktan ako.
"MOMMY! MOMMY! MOMMY!." narinig kong sigaw ng anak ko mula sa loob. Mas lalong umagos ang luha ko. Nag pumiglas ako pero inangat na ako ng bodyguard at dinala sa bisig nito. Kinarga niya ako na parang sako. Sinasapak ko ang likod ng body guard pero hindi nag patinag.
"AUSTEN?." sigaw ko. Halos maramdaman ko ang ugat sa leeg ko ng sinigaw ko ang pangalan ng anak ko. Kailangan ko ang anak ko. Nakalabas kami ng gate at padabog akong nilapag ng body guard dahilan para sumakit ang katawan ko. Bago pa ako makatayo kaagad ng sinara ang malaking gate.
'"DAD?.PLEASE DON'T DO THIS TO ME? ANG ANAK KO PO."
Sigaw ko mula sa labas ng gate at pilit na binubuksan ito. Humagulgul ako. Mas lalo akong naiyak. Halos hindi na ako makahinga. Ang anak ko? Kailangan ako ng anak ko. Baka umiyak na yon. Baka hanapin ako non. Baka mag hahanap sa akin yon araw araw.
"DAD? NAG MAMAKAAWA AKO, KAHIT SI AUSTEN NALANG IBIGAY MO SA AKIN. KIEL PLEASE SI AUSTEN? YONG ANAK KO."
Pagmamakaawa ko. Sigaw ko yon mula dito sa gate. Mas lalo akong umiyak ng bumagsak ang malakas na ulan. Hindi ako nag patinag. Kailangan kong makuha ang anak ko. Tumingin ako sa gate kong gaano kataas ito. Balak kong akyatin para makuha ang anak ko..
pero?
Bago pa ako maka akyat merong humintong Van sa tapat ng gate at lumabas doon ang naka maskarang tatlong lalake. Inangat nila ako, nagulat ako sa ginawa nila.
"bitawan niyo ako, binitawan niyo ako." nag pumiglas ako mula sa hawak nila sa akin. Padabog nila akong pinasok sa Van at kaagad kong naramdaman ang kamao ng isang lalaking tumama sa tiyan ko dahilan para matigil ako.
Ang sakit ng tiyan ko!
Nanghina ako at ang sakit ng tiyan ko. Sinara na nila ang Van at umalis na. Dahan dahan bumigat ang mata ko at gusto ng pumikit. Sinubukan kong mag mulat pero tuluyan na akong kinain ng dilim.
SAM POV.
Nanatiling pikit ang mga mata ko pero ramdam ko ang isang bagay na namatakip sa mata ko. Gising na gising ang diwa ko at hindi kalayuan narinig ko ang tawanan ng tao. Hindi ko alam kong ilan sila pero dalawa lang sila nag uusap. Naramdaman ko kaagad ang sakit ng tiyan ko dahil sa suntok na kong sino sa Van. Naalala ko ang lahat. Sunod sunod umagos ang luha ko ng maalala ko ang anak ko. Ang ginawa sa akin ng pamilya ko. Hinahanap na ako ni Austen, kailangan kong maka alis dito. Panigurado umiiyak na yon at hinahanap na ako. Walang yayakap don kong nasasaktan kundi ako lang.
"Mukhang gising na ? Tingnan mo nga." rinig ko ang sabe naman ng lalake. Kinabahan ako. Kidnap ba ito? Kinidnap ba ako? Sunod sunod umagos ang luha ko. Natatakot ako.
"Tulog pa yan. Maglaro muna tayo." Sagot naman nong isa. Mas lalo kong nakumpirma na kidnap nga ito. Mas lalo akong natakot. Ang anak ko. Kailangan ako ni Austen. Yong anak ko. Gumalaw ako ng kaunti dahilan para matigil ang dalawa.
"sabe ko sau gising na e. tawagin mo nga si boss?." rinig ko ng sabe. Mas lalo akong nakaramdam ng takot. Hindi ko alam kong anong gagawin ko. Tumindig ang balahibo ko ng maramdaman ko ang yapak ng isang tao.
"ang kinis mo naman" kumento nito habang hinawakan ang kamay ko. Umatras ako. Nakaramdam ako ng takot. Bumundol ang kaba sa dibdib ko. Takot na takot ako. Kailangan kong makaalis dito. Kailngan ako ng anak ko. Hindi ko makita kong sino ang nasa harap ko dahil nakatakip ang mata ko.
"wag mong hawakan yan. Kunin mo ang phone natin, tatawagan ko ang asawa nito ang pamilya. Sandamakmak ang perang makuha natin sa babaeng to." Tumindig ang balahibo ko ng marinig ko yon. UMatras ako at niyakap ang sarili. Hindi ako makapag salita dahil nakatakip ang bibig ko. Takot na takot ako. Please Dad save me. Mas lalong umagos ang luha ko.
Narinig ko kaagad ang pag ring ng phone sa kabilang linya at ilang sandali tumigil din ito hudyat na sinagot na ang tawag.
"Ito ba ang asawa ni Samantha?." Bungad ng lalake sa katawag. Bumilis ang tibok ng puso ko ng makumpirma kong si Kiel ang tinawagan nito. Gusto kong sumigw pero hindi ko magawa.
"hawak namin ang asawa at ina ng anak mo. Kailangan namin ng pera. Kong gusto mong mabuhay ang asawa-" kumumot ang noo ko ng hindi niya natapos ang salita nito.
"t*ngina pinatayan ako ng lalaking yon." Bumagsak ang balikat ko ng marinig ko ang sinabe ng lalake. Sunod sunod umagos ang luha ko at mas lalong nakaramdam ng takot.
Umatras ako hanggang sa tumama ang likod ko sa dingding. Mas lalo akong naiyak at nakaramdam ng takot. Sunod sunod umagos ang luha ko. Takot na takot ako at tanging pag asa ko nalang lamang ang daddy at mommy ko. Humagulgul ako.
"This is perez village, what can i do for you sir/maam.?." Nakaramdam ako ng pag asa ng marinig ko ang boses ng isa sa katulong namin. Naka on speaker ang phone. Gusto kong sumigaw pero hindi ko magawa dahil nakatakip ang bibig ko.
"Gusto kong maka usap ang si Mr. Perez." Malamig ang sabe ng lalaki. Nakaramdam ako ng pag asa. Ang daddy ko. Nakaramdam ako ng pag asa. Hindi ako pababayaan ni Daddy. Alam kong mahal ako non. Tinaboy lang ako pero alam kong mahal parin ako non.
"Sino to?." Rinig kong boses ni Dad sa kabilang linya. Mas lalo akong nakaramdam ng pag asa. Tumigil ang pag tulo ng luha ko dahil sa pag asang natamo ko ng marinig ko ang boses ng aking ama.
"Good evening Mr. Perez, merom kaming magandang balita." Ramdam kong nakangisi ang lalaki. Hindi sumagot si Dad sa kabilang linya. Naninikip ang dibdib ko. Please saved me dad! I begging you. Tumulo ang isang patak ng luha ko.
"Hawak namin ang pinakamaganda mong anak Mr. Perez" natatawang sabe naman ng lalaki. Ilang sandali natahimik ang kabilang linya. Kinabahan ako hindi ko mapigilang hindi bumilis ang tibok ng puso ko.
"you can't fooled me, kong sino ka man? Hindi mo ako maluluko." Si dad sa kabilang linya.
Bumagsak ang balikat ko at hindi ko mapigilang hindi masaktan. Ang kaninang pag asang natamo ko ay nawala na parang bula. Isa isang pumatok ang luha ko at nanghina ako. Mas lalo akong nadurog ng marinig ko ang sinabe nito.
"Kong sakaling hawak niyo nga ang anak ko o hindi, wala akong pakealam. Wala na kaming responsibilidad diyan. Tinaboy ko yan." Panghuling sinabe ng aking ama bago namatay ang kabilang linya.
OH GOD!
Sunod sunod umagos ang luha ko ng marinig ko. Wala ng mas ikakasakit pa ang pagtalikod ng sarili mong pamilya sayo. Wala ng mas ikakasakit pa ang binitawang salita sayo ng sariling mong pamilya. Humagulgul ako.
"t*ngina wala pala tayong mapapala sa babaeng to e. bahala na kayo diyan, gawin niyo kong anong gusto niyo."
Napatalon ako sa gulat ng meron akong narinig na kalabog. Kinabahan ako sa sinabe ng lalake mas lalong nakaramdam ng takot. Sumipol ang dalawang lalake ng narinig nila ang sinabe ng boss nila.
"ngaun pa ako makatikim ng kasing kinis nito." Tumindig ang balahibo ko ng marinig ko ang pag nanasang boses nila. Umiling ako at pilit pinakita sa kanilang nag mamakaawa ako. Sunod sunod umagos ang luha ko. Nasasaktan na ako ng sobra sobra. Naramdaman ko kaagad ang magaspang nilang kamay na humawak sa paa ko at katawan ko. Nag pumiglas ako pero masyado silang malakas. Hiniga nila ako at kaagad hinawakan ang kamay at paa ko upang matigil ako sa pag galaw.
Sunod sunod umagos ang luha ko ng maramdaman ko ang labi ng isang lalake sa paa ko habang hinahalikan pataas. Hindi ako makagalaw dahil sa hawak nito.
and..
Ang gabing yon ay nagsilbing impyerno ang buhay ko. Hindi ko na alam ang sumunod na ngyare dahil nawalan na ako ng malay.
EZEKIEL POV.
SAMANTHA is the real diffination of sl*t, b*tch, malandi, p*kpok at kong ano ano pa. Mas lalo kong napatunayan yon nong nakita ko ang picture nila kasama ang lalaki niya sa hotel. Mas lalo kong napatunayan na posibleng hindi ko anak si Austen. Wala akong maalala merong nangyare sa amin. Kahit anong isipin ko pero wala e. Wala akong maalala.
I like samantha but I love sofia. Unang kita namin ni Samantha, she's beautiful kaya ako na aatract dito. I like her pero kami ni na sofia nong nakilala ko si Samantha. Sa ibang bansa ito lumaki at kakauwi lang nito sa pilipinas.
Alam ko ring merong pag tingin sa akin si Sam dahil sa mga galaw nito. Halatang halata. Mga mata palang nitong nasasaktan habang nakatingin sa amin ni sofia pero hindi pinansin dahil ang importante sa akin si sofia.
pero hindi ko inaasahan nadarating ang araw na nabuntis ito na ipapaako sa akin. Hindi ko maalalang merong nangyare sa amin. Nakapa desperado ng babaeng yon. She's so desperate. It's embarassing.
"I HATE YOU, I HATW YOU, I WANT MOMMY, GUSTO KO SI MOMMY LOLA, I HATE YOU." bumalik ako sa ulirat ng marinig ko ang iyak nayon ni austen. Magaan ang loob ko sa batang ito pero imposibleng anak ko ito. Tumakbo ito sa paakyat.
"AKO NA ANG MAGPAPAKAIN!." napatingin ako kay manang na masama ang tingin sa amin. Nag kibit balikat ako. Kakatanggap lang namin ng tawag galing sa isang tao na hindi namin kilala. Hawak daw nito si Sam. Ngumisi ako dahil alam namin na panluluko lang yon dahil gusto nilang mag kapera.
I'm single now!
Tumingin ako kay sofia na nakangiti sa akin. Lumapit ito sa akin at niyakap ito. Papakasalan ko ang babaeng to. ito ang babaeng gusto kong mapangasawa at maging ina ng anak ko.
Annul na kami ni Samantha. ang isang bagay na matagal ko ng gustong makuha. Hindi ako kailanman naging masaya sa piling ni Samantha. Hinawakan ko ang kamay ni sofia at hinila ko ito paupo sa soffa.
Napatingin kaming sa lahat sa isang katulong na naglilinis sa isang cabinet. Nahulog doon ang isang picture. Tumayo kami at tiningnan ito at tumambad sa amin ang picture ni Sam na nakangiti. Basag ang salamin dito. Hindi ko alam kong anong maramdaman ko.
"itapon muna." ang ina ni sam. Bumalik ako sa soffa kong saan naka upo si sofia. Wala ng hahadlang sa amin. mapakasalan ko na din ang babaeng to.
Bumalik ako sa tabi ni sofia. Tahimik kaming lahat habang nag iisip. Nabigay na ni Mom ang annulment paper kanina sa atty. namin. Katabe ko si sofia. Pinagmasdan ko ang magulang ni Sam at ramdam kong nasasaktan sila. Hindi ko rin inaasahan na magagawa nila yon kay sam pero wala na akong pakealam.
Malaki rin ang kasalanan sa akin ni Sam. Pinaako niya sa akin ang batang hindi pa sigurado kong akin. Ni hindi ko maalalang merong nangyare sa amin. Wala akong naalala. Ni makatabe nga ito sa pag upo hindi ko ginawa e , yun pa kayang makipag talik.
Nakipag break sa akin si Sofia dahil sa kanya. Wasak na wasak ako non. Iniwan ako ng taong mahal ko dahil kay samantha. Umalis si sofia dahil kay samantha.
Galit na galit ako sa babaeng yon kaya naman nag dadala ako ng babae araw araw dahil gusto kong maramdaman niya kong gaano mawalan ng minamhal. Mahal na mhal ko si sofia tapos sisirain niya lang.
D*MN GIRL!
Umiling ako. Ikinakahiya ko si Samantha. Akala ko marangal ito. Akala ko mabuti itong tao pero nag kamali ako. Isa rin palang malanding babae. Hindi ko siya minahal. Yong pagkagusto ko sa kanya napalitan ng galit. I was mad at her, nagawa ko ngang saktan dahil sa galit ko.
Ang deseperada niya. Alam kong mahal niya ako pero hindi ko akalain na kailangan niyang mag pa buntis upang ipaako sa akin at ikasal sa akin. Tsk what a disspointing. Yong pagkagusto ko kay sam ay napalitan ng galit.
Hindi parin ako naniniwala na anak ko si austen pero alam kong walang kasalanan ang bata. Kasalanan lahat ni Sam. Hindi ko alam kong anong maramdaman ko. Ngayong malaya na ako magagawa ko na ang gusto.
"pasensiya kana hijo sa nagawa ni samantha sau, hindi ko akalain na kaya niyang manluko." Si tita ang ina ni sam. Ako rin, hindi rin ako makapaniwala na kaya akong lukuhin ni sam gayong ako naman ang mahal nito.
"it's okay!." Hindi namn bigdeal sa akin. Ang gusto ko lang si sofia wala ng iba.
"hindi siya karapat dapat sau. Pasensiya kana kong pinilit naming ipakasal sau si Sam" Tumango ako ng bilang. Wala ng problema sa akin yan. Ang importante malaya ako at kasama ko si sofia. Hinawakan ko ang kamay ni sofia at hinalikan.
I am gonna really marry this girl.
SAM POV.
Hindi ko maiwasang hindi magtanong sa mundo. Bakit sa dinami daming taong sa mundo bakit ako pa? Bakit sa dinami daming tao sa mundo bakit ako pa ang nakaranas ng ganito. Sa dinami daming tao sa mundo bakit sa akin pa nangyare ang lahat ng ito? Paulit ulit ko yang tinatanong sa isip ko, sa sarili ko at sa mundo pero ni isang sagot, wala akong natanggap.
Limang taon ang nakalipas pero sariwang sariwa parin sa akin. Limang taon ang nakalipas pero parang kahapon lang nangyare ang lahat. Hinding hindi ko makakalimutan ang nangyare sa akin 5 years ago. Paulit ulit kong napapaginipan sa tuwing matutulog ako, sa tuwing pipikit ang mga mata ko, wala akong ibang naalala kundi ang nakaraan ko sa limang taon. Hindi madali sa akin ang nangyare. Gusto gusto kong kalimutan pero paano? Kong sa tuwing pinipikit ko ang mata ko ay naalala ko na naman.
I was raped!
Ginahasa ako ng pulit ulit at tinapon sa ilog. Binaboy ako ng paulit ulit bago ako tinapon. Ang hirap. Ang hirap hirap para sa akin ang nangyare. Hinding hindi ko kailanman makakalimutan.Tatlong taon akong nasa hospital dahil sa truma. Tatlong taon akong nakatira sa hospital dahil sa truma. Tatlong taon akong tulala, sumisigaw tuwing naalala ang nangyare at nawala sa sarili. Tatlong taon akong namalagi sa hospital para mag pagaling. Hindi madali sa akin ang pinag daanan ko. Lahat lahat ng nangyare sa akin sa limang taon ay hinding hindi ko makakalimutan.Pinunasan ko kaagad ang luha ko ng marinig ko ang pagbukas at pag sara ng pinto sa kwarto ko. Nanatili akong nakatingin sa veranda habang dinadamdam ang malamig na simoy ng hangin na sumasalubong sa akin. Hindi ko nilingon ang taong pumasok dahil kilala ko kong sino ito."Umiiyak kana naman?." sabe nito at tumabe sa akin. Sinoot niya kaagad sa akin ang robang pantulog. Nanatili ang paningin ko sa mga nag tataasang mga building na sar
EZEKIEL POV."come in"malamig kong sabe ng marinig ko ang katok at pumasok doon si Emma ang secretary ko kasunod doon si marcos ang kaibigan ko. Napa ayos ako ng upo ng makita ko si Emma."good evening sir pasensiya na sa abala but i just want you to know that ur offer has beed accepted by Ms. Veracase"mahabang sabe ni EmmaNahagip ng paningin ko ang kaibigan kong nagsalin ng alak. Sumandal ako sa backrest ng upuan ko habang nilalaro ang labi. Nasa opisina ako ngaun habang tinitingnan ang papers na hindi pa na approvan."may i see their names?" sabe ko. tumango ito at kaagad binigay sa akin isang papel. Inagat ko ang paa ko at nilagay sa mesa. Binasa ko ang papel mula sa una hanggang sa.."si Mr. Maguel (migz) Asuncion the photographer po, isang sikat po na photographer. Si Ms. Zoe Celestine Vercase naman po ang manager ng model agency sa paris together with her assistant Yna Gatchalian" Mahabang sinabe ni Emma.Tiningnan ko ang pangalan nila at binasa kong mga profesional na ito. Tu
EZEKIEL POV.Umayos ako ng tayo at nanatili ang paningin ko sa Van na nasa labas ng building na hindi pa bumukas. Hindi ko pinansin ang mga taong nasa paligid namin. Nakapamulsa ako habang nakatingin doon. Nasa tabe ko si dylan at marcos habang nakatingin din sa van na hindi pa nabubukas. Huminga ako ng malalim. Lumipad ang paningin ko sa manager dito sa building na lumabas upang salubungin ito.Dahan dahan itong bumukas at lumabas doon ang isang lalaking naka blonde ang buhok habang nakasoot ng sunglasses o sabihin na nating bakla. Tumingin ito sa paligid bago napunta ang mata nito sa manager. Nag usap sila sandali bago tumabi ang naka blonde at sumunod na lumabas naman ay isang babae na merong salamin rin sa mata. Kinausap din ito ng manager. Tumabi ulit ang babaeng nakasalamin ng lumabas naman doon ang isang babae na naka sunglasses din. Mainit nga naman ang panahon, maganda ang panahon ngayon.Kinausap sila ng manager bago kami tinuro dito. Tumango ang babaeng nasa gitna nila saka
"I'M SORRY, I'M LATE GRABE NAKAKATABA NAMAN SA PUSO, LAHAT KAYO HININTAY AKO" hindi natapos ang dapat sabihin ni Sofia ng biglang merong nagsalita at malakas pa talaga ang boses.Napatingin kami dito at nanlaki ang mata ko ng tumambad sa akin si kairon na naka business attire habang palapit kina kiel. Laglag ang panga ko. What is he doing here? Pero kaagad nasagot ang tanong ko ng bigla itong nakipag high five kina ezekiel at sa dalawa pang lalake.Friends?Hindi mawala ang paningin ko dito ngunit nahagip ng paningin ko si sofia na bumalik na sa dati ang mukha at nakahinga na ng malalim na para bang nakalusot ito sa kasalanan niya.D*MN!Bumaling naman ako kay kairon na ngayoy binati narin ang magulang ni kiel at sofia. Hindi ko alam kong anong maramdaman ko. Tahimik kaming lahat at hinintay namin ang pagtapos ni kairon"excuse me maam and sir? the conference room is ready." sulpot ng isang babae.Lumingon sa amin si Kairon dahilan para magtama ang paningin namin at manlaki ang mata n
SAM POV.Binalik ni tita ang contract kay kiel na naabutan kong nakatingin sa akin. Umiwas ako ng tingin at nilipat ang mata sa mga taong dumating habang merong dalang pagkain. Nilapag nila ito sa harapin namin. Sumandal ulit ako sa backrest at napatingin sa harap kong si kairon habang nakangiting nakatingin sa akin."paano ba yan? araw na araw na tayong magkikita? hindi kaba talaga ngumingiti."sinandak niya ang siko nito sa mesa habang nagsasalita. Tiningan ko ito. Hindi ako makapaniwala na kaibigan ito ni kiel. Oo nga pala hindi ko msyadong kilala si kiel at sa mga malapit na mga tao. Ngumiti ako ng mapait ng maalala ko ang nakaraan. Kinurot ko ang sarili ko para iwasan ang pag iisip."may magagawa pa ba ako? hindi ko alam na isa ka sa magiging boss ko." ngising sabe ko habang nakasandal parin. Ngumiti ito saka nag kibit balikat mo."well ang swerte mo kong ganun kase isa ako sa maging boss mo." ngiti nitong sabe. Umirap ako. Ang yabang. Napatingin kami sa kanila ng makarinig kami n
SAM POV.Umalis din kami kaagad doon. Nasa kandungan ko ang anak ko habang nakahiga ang ulo nito sa dibdib ko. Hinalikan ko ito sa noo at pumikit ng mariin at dinamdam ang sarap sa pakiramdam habang kayakap ang anak mo. Tumulo ang isang butil kong luha dahil sa saya. Masaya ako at hindi ko mapigilang hindi maiyak.Tahimik lang sina tita habang nakatingin sa amin. Hindi na ako makapaghintay na mkasama ang anak ko. Limang taon ko itong hindi nakasama at nayakap. Limang taon ang pangungulila ko dito. Ngayong nasa bisig ko na ang anak ko ulit, wala na akong pangamba pa. Hinding hindi na nila makikita ang anak ko. Tinanggal ko na ang labi ko doon.Tumingala sa akin ang anak kong mugto mugto parin ang mga mata. Ngitian ko ito at niyakap pa ng mahigpit. Ilang sandali pa narating din namin kaagad ang mansyon ni tita dito sa pilipinas."where are we?" tanong bigla ng anak ko. Kinarga ko ulit ito. Kahit na ang bigat bigat na nito ay kinaya ko paring na kargahin ito."dito tau titira." sagot ko
Tinalikuran ko sila at lumapit kina tita zoe. Naninikip ang dibdib ko at ang bigat bigat nito. Labag sa loob ko ang sinabe ko pero hindi ko mapigilan na sabihin un dahil masakit talaga ang ginawa nila sa akin. Tumingala ako at kumurap kurap upang pigilan ang luhang gustong tumulo.Lumapit ako kay tita at sinalubong kaagad ako nito na naka ngiti. Sabay kaming pumasok sa elevator pagkatapos niyang binigay sa akin ang susi ng magiging kwarto ko. Hindi na ako lumingon dahil ayokong makita sila. Tahumik lang ako sa kanilang apat. Merong katawagan si tita habang sina migz naman ay nag uusap tungkol sa plano nila."Prefare ur self after our lunch, we will start our shooting." mahinahong sabe ni tita bago bumukas ang pintuan ng elevator. Tumango ako at dumiretso nalang sa kwarto ko. Binuksan ko ito at pumasok kaagad.Nilapag ko ang maleta ko saka ako nag punta sa veranda at mula dito kitang kita ko ang kabuoan ng beach. Suminghap ako at nimannam ang ganda ng beach. Napangiti ako ng malungkot.
Mas lalo akong nagulat ng pumasok sila sa kwarto. Kumunot ang noo ko at hindi ko maiwasang hindi makaramdam ng kaba at kirot sa puso na hindi ko alam kong para saan. Lumapit ako dito ng nakapasok sila. Ang bigat bigat ng dibdib ko habang palapit dito pero huminto din ng..h*ll no, baka marinig ko lang ang ungol nila at naka mandiri pa ako at saka, umiling ako at galit na nilagpasan ang kwaro at pumasok sa elevator para bumaba. Mas lalong hindi ako makatulog. Galit kong sinandal ang ulo ko sa elevator at inis na sinuntok ito. Hindi ko maintindihn ang sarili ko kong bakit ako ganito. Kong bakit ako na apektuhan ng ganito.Nag order kaagad ako ng matapang na alak at nilagok kaagad. Gusto kong matulog at kalimutan ang nakita ki kanina. Sumikip ang dibdib ko at mas lalo kong hinigpitan ang hawak ko sa baso at hindi nag dalawang isip na ininom ito. Kahit gaano karami ang alak na ininom ko ay wala paring talab sa akin.KAYA naman puyat na puyat ako pag gising ko. Hindi ako nakatulog buong ga
SAM POV."shhh, manahimik ka.."Naalimpungan ako ng marinig ko ang ingay na un. Minulat ko ang aking mata pero hindi ko masyadong nakita dahil medjo madilim ang kwarto. Natulala ako ng ilang sandali ng maalala ko kong anong nangyare. Namutla kaagad ako at nanginginig kaagad ang katawan ko. Nilibot ko ang paningin ko pero hindi ko makita dahil medjo madilim ang kwarto.Una kong naramdaman ang takot at kalabog ng dibdib ko dahil sa kaba. Halos habulin ko ang hininga ko upang maibalik sa normal ang hininga ko. Nag uunahang umagos ang luha ko ng maalala ko ulit ang pagkidnap sa akin. Mararanasan ko ba ulit un? Mangyayare ba ulit sa akin un? Nag uunahang umagos ang luha ko.Dahan dahan kong binaba ang paa ko. Nanginginig ang buo kong katawan dahil sa takot. Nag uunahang umagos ang luha ko.Halos hindi ako makahinga.Ayoko na ulit maranasan un. Ayoko na ulit mangyare un sa akin.Kinapa ko ang dingding at nag babasakaling may makapa ang switch ng ilaw. Una kong kinapa ang dingding sa paanan n
Nawala ang paningin ko kay kiel at bumaling sa unahan ng marinig ko ang tawag sa akin ng anak ko. Nagulat ako ng tumambad sa akin ang anak kong naka upo sa isang round table na merong mga pagkain. Kumaway ang anak ko habang lumipat naman ang mata ko sa katabi nitong lalaking isang naka itim."He's rick, my assistant.." biglang sabe ni kiel ng makita niya ang mukha kong nagtatanong. Tumango ako at dumiretso sa anak ko. Hinalikan ko ito sa pisngi.Hinawakan ulit ni Kiel ang bewang ko at inalalayan akong umupo. Tiningala ko ito at ngitian pero suplado itong umiwas at umupo na sa tabe ko."kumain kana! Mag uusap pa tau." He said dangerousSiya ang kumuha ng pagkain sa akin ganun din ito sa anak ko. Maingay ang anak ko tungkol sa pinuntahan nila ni Kiel dito sa paris. Wala akong ginawa kundi ang ngumiti at tumango. Parang may mainit na humaplos sa puso ko.Tahimik lang si Kiel habang kumakain. Si austen lang ata ang maingay sa amin at nag kwekwento sa pinuntahan nila ni Kiel. Mas masaya sa
Ngumiti sa akin si Kiel at hindi nakatakas sa akin ang pag saya sa mata nito. Ngayon ko palang itong nakitang ganito."he hate me, he hate me so much, he hate me big time, for hurting his, for hurting u, sa lahat lahat ng ginawa ko,he hate all his life" ramdam ko ang sakit sa boses ni Kiel. Napatingin ako sa anak ko.Hindi ko ito masisisi dahil alam kong nasaktan ito ng sobra sobra. Nasaktan ang anak ko sa ginawa nila. Hindi naman kase madali ang ginawa nila e."kinausap ko siya, pumunta ako sa kwarto niya. Humingi ako ng tawad, at first hindi niya tinanggap ang tawad ko pero pinaliwanag ko lahat, i explain everything to him, walang kulang walang labis sinabe ko sa kaniya and he's smart enough to understand what i said.." mahabang sabe ni Kiel.Kinagat ko ang pang ibabang labe ko at hindi ko matanggal ang paningin kay kiel. Lumingon ito sa akin at ngumiti pero kitang kita ko sakit sa mata nito. Kinuha niya ang kamay ko at hinawakan. Pati tuloy ako napahawak na sa kambyada." and he fo
This is it, ilalabas ko ulit ang totoo kong naramdaman, ilalabas ko ulit ang bigat sa dibdib ko. Mas lalong niyakap ako ni Kiel at narinig ko kaagad ang malutong nitong mura."pero kahit gaano kalaki ang kasalanan ninyo mas pinili kong patawarin kau ng buong buo dahil alam ko biktima lang kau ni danica at sofia. Naintindihan ko ang lhat dahil hindi naman magagawa un magulang ko kong hindi dahil kina sofia." mahinang sabe koSi danica at sofia ang punot dulo ng lahat. Hindi naman mangyayare kundi dahil sa kanila. Totoong pinatawad ko sila na hindi mabigat sa dibdib. I forgive them because they deserve after all pinag sisihan nila ang ginawa nila at humingi sila ng tawad, un lang naman ang gusto ko.Yumuko ako ng maramdaman ko halik ni Kiel sa balikat ko. napapikit ako. Hindi ko alam kong anong maramdaman ko. Binalik ko ulit ang paningin ko kay Kiel at sinalubong kaagad niya ang mukha upang punasan ang luhang lumandas sa pisngi ko"galit ako sau, galit na galit dahil sa ginawa mo sa aki
"pero nong unti unti kong nalaman ang totoo para akong sasabog. Nag sisi ako sa lahat ng ginawa ko lalo nat naalala ko na ang lahat. Sising sisi ako lalong lalo na sa anak ko. Austen is my son at patawarin mo ako kong hindi ako naniniwala sayo.." i said painfullyPinipiga ang puso ko habang naririnig ko ang mumunting hikbi nito. Sinaktan ko ito dahil akala ko nakipag talik ito sa iba. Hindi ko ito kailanman hinawakan dahil nandidiri ako dito tuwing naalala kong meron itong katalik na iba.Nagdala ako ng babae sa bahay para ipakita sa kaniya na hindi lang siya ang maraming lalake. Na kaya ko ring mambabae. i was mad and i was hurt at the same time.FVCK!"I am in love with you, I am into you, please give me a chance to love you, and this time I won't hurt u, please baby give me a chance I beg you." Marahan Kong Sabe.Hinawakan ko ang baba ni samantha at iginiya ito paharap sa akin and....i kissed her sa gitna ng hikbi nito. Napapikit ako. Papakasalan ko ulit ang babaeng ito. I swear.A
"i know, i know but please give me second chance and this time i won't hurt you,give me a chance to show and prove you how i love you" pag sususmamo ko. Napatingin ito sa akin na gulat"Y-you love me?.." gulat na tanong nito na parang hindi makapaniwala. Yes i love u,yes i love samantha. Nilapit ko mukha ko sa leeg nito ng naisip kong first time namin itong lahat"u--huh." Tumango ako bago ko pinatakan ang leeg nito ng halik. Ngumisi ako. I have a affect on her huh. I still have affect on her"how about me? I-i d-dont l-love you anymore." Nauutal na sabe nito. Sinilip ko ito at naabutan kong kinagat nito ang pang ibabang labeLiar!"really? wag ka ng mag kunwari, tulog lang ako pero ung tenga ko buhay na buhay, kaya nga ako nagising after u admitted that ur still inlove with me."Napatingin ito sa akin na namumutla at gulat na gulat. Humalakhak ako ng mahina bago ko nilapit ang katawan ko dito. Napangiwi ako ng maramdaman ko ang sakit sa likod ko pero hindi ko pinansin. Napangiti nala
"Ur still the samantha i know, u still cared to those people who hurt u especially to me." Mahina itong sabe. Nakatingin ito sa akin habang ako naman ay nasa unahan lang nakatingin habanh ang anak ko naman ay naka upo sa kandungan ko habang nasa dibdib ko ang ulo nito. Ang mga paa naman ni austen nasa kandungan din ni kiel."to tell u honestly? Nahihiya ako!.." bulong nitoWhat?Humigpit ang hawak ko sa anak ko ng marinig ko ang sinabe ni Kiel. Lumipad na kami sa kawalan at kitang kita namin ang mga gusali sa ibaba hanggang sa matabunan na ito ng mga ulap.I gonna miss the philippines!"nahihiya akong humarap sayo, nahihiya akong humarap sa anak ko, nahihiya akong humarap sa inyong dalawa, lalo na kapag naalala ko ang ginawa ko.." ramdam ko ang hinanakit sa boses nito.Nangingilid ang luha ko habang nakatingin sa unahan. Hindi ako lumingon dito dahil alam kong nakatingin sa akin si Kiel. Kumikirot ang puso ko. Hindi ko maiwasang hindi masaktan sa sinabe nito.Hindi ako makapag salita
SAM POV.Tumulo ang luha ko habang palapit ako sa pintuan. Hinawakan ko ang doorknob ng pinto at sa pang huling beses tiningnan ko si Kiel. Pinunasan ko ang luha ko bago ako lumabas. Tumambad kaagad sa akin si tita. Tumayo ito galing sa pag ka upo nong makita ako."are u going to leave him? are u going to leave my son?.." sunod sunod na tanong ni tita na ikinagulat ko ng bahagya. Namumutla ang mukha nito habang nakatingin sa akin. Tinikom ko ang bibig ko dahil wala akong balak mag salita."how about my grandson? paano si austen?." Dagdag na tanong ulit ni tita. Sinarado ko na ang pintuan ng kwarto ni kiel bago ko hinarap ng tuluyan si tita"hindi ko na gustong masaktan ang anak ko tita, i hope u understand that, alam naman natin sa umpisa diba na hindi tanggap ni kiel ang anak ko." nakangiting malungkot na sabe. I don't want my son hurt again. Hindi ko na ito gustong masaktan ulit.Umiling si tita!"no, no, hindi yan totoo, " ngumiti ako dito sa namumutla na si tita. Hinawakan ko ang
Humarap ako sa kanila pero malayo ako, nasa hamba ako ng pintuan. Nagtama kaagad ang paningin namin ni danica na parang hindi nakikinig sa sinabe ng ina ko, kumpara kay sofia at humagulgul at nakayuko. Lumunok. I don't how to feel. Hindi ko na alam kong anong maramdaman ko para sa kanilaHumakbang ako ng isang beses."i'm sorry and i forgive you.." kahit malayo ako rinig ko parin ang sinabe ng mommy ko. Inangat ni danica ang ulo nito sa ina ko"i don't need ur forgivesness, kong magiging miserable lang din naman ang buhay namin, pwes dapat kayo din.." galit na sabe ni danica bago niya inagaw ang baril sa pulis na nasa tabe nito.Nagulat ang lahat!Nagtama ang paningin namin ni danica at kaagad niyang tinutuk sa akin ang baril.BANG!---A/N: OOPS SORRY NATAGALAN ANG UD KO.Hindi ako makagalaw sa kinatayuan ko dahil sa gulat. Pagkatapos ng baril na yon ni danica may isang tao na marahas na yumakap sa akin ng mahigpit. Kaagad nilang hinawakan si danica at nataranta ang lahat habang ako.