SAM POV.Umalis din kami kaagad doon. Nasa kandungan ko ang anak ko habang nakahiga ang ulo nito sa dibdib ko. Hinalikan ko ito sa noo at pumikit ng mariin at dinamdam ang sarap sa pakiramdam habang kayakap ang anak mo. Tumulo ang isang butil kong luha dahil sa saya. Masaya ako at hindi ko mapigilang hindi maiyak.Tahimik lang sina tita habang nakatingin sa amin. Hindi na ako makapaghintay na mkasama ang anak ko. Limang taon ko itong hindi nakasama at nayakap. Limang taon ang pangungulila ko dito. Ngayong nasa bisig ko na ang anak ko ulit, wala na akong pangamba pa. Hinding hindi na nila makikita ang anak ko. Tinanggal ko na ang labi ko doon.Tumingala sa akin ang anak kong mugto mugto parin ang mga mata. Ngitian ko ito at niyakap pa ng mahigpit. Ilang sandali pa narating din namin kaagad ang mansyon ni tita dito sa pilipinas."where are we?" tanong bigla ng anak ko. Kinarga ko ulit ito. Kahit na ang bigat bigat na nito ay kinaya ko paring na kargahin ito."dito tau titira." sagot ko
Tinalikuran ko sila at lumapit kina tita zoe. Naninikip ang dibdib ko at ang bigat bigat nito. Labag sa loob ko ang sinabe ko pero hindi ko mapigilan na sabihin un dahil masakit talaga ang ginawa nila sa akin. Tumingala ako at kumurap kurap upang pigilan ang luhang gustong tumulo.Lumapit ako kay tita at sinalubong kaagad ako nito na naka ngiti. Sabay kaming pumasok sa elevator pagkatapos niyang binigay sa akin ang susi ng magiging kwarto ko. Hindi na ako lumingon dahil ayokong makita sila. Tahumik lang ako sa kanilang apat. Merong katawagan si tita habang sina migz naman ay nag uusap tungkol sa plano nila."Prefare ur self after our lunch, we will start our shooting." mahinahong sabe ni tita bago bumukas ang pintuan ng elevator. Tumango ako at dumiretso nalang sa kwarto ko. Binuksan ko ito at pumasok kaagad.Nilapag ko ang maleta ko saka ako nag punta sa veranda at mula dito kitang kita ko ang kabuoan ng beach. Suminghap ako at nimannam ang ganda ng beach. Napangiti ako ng malungkot.
Mas lalo akong nagulat ng pumasok sila sa kwarto. Kumunot ang noo ko at hindi ko maiwasang hindi makaramdam ng kaba at kirot sa puso na hindi ko alam kong para saan. Lumapit ako dito ng nakapasok sila. Ang bigat bigat ng dibdib ko habang palapit dito pero huminto din ng..h*ll no, baka marinig ko lang ang ungol nila at naka mandiri pa ako at saka, umiling ako at galit na nilagpasan ang kwaro at pumasok sa elevator para bumaba. Mas lalong hindi ako makatulog. Galit kong sinandal ang ulo ko sa elevator at inis na sinuntok ito. Hindi ko maintindihn ang sarili ko kong bakit ako ganito. Kong bakit ako na apektuhan ng ganito.Nag order kaagad ako ng matapang na alak at nilagok kaagad. Gusto kong matulog at kalimutan ang nakita ki kanina. Sumikip ang dibdib ko at mas lalo kong hinigpitan ang hawak ko sa baso at hindi nag dalawang isip na ininom ito. Kahit gaano karami ang alak na ininom ko ay wala paring talab sa akin.KAYA naman puyat na puyat ako pag gising ko. Hindi ako nakatulog buong ga
Bakit ganito? Ang unfair. Bakit parang ung tinaboy ako ang dali dali lang para sa kanila na gawin tapos ako nag bitaw lang ng masakit na salita ay nasasaktan na ako."Ang galing mo dad, tinaboy niyo ako para lang hindi madumihan ang pangalan ninyo. Tinaboy niyo ako dahil sa picture na un? Tinaboy niyo ako para lang hindi madumihan ang perez, t*ngina anong klase kang ama? Yan ba ang sinasabe nilang mabait, Ikaw naba ang sinasamba ng mga tao, buti nalang hindi na ako perez" galit na sabe habang lumuluha parin.SAM POV.Constant pain attacked my chest. I can't breath properly. Kailangan ko pang lumanghap ng hangin upang bumalik sa normal ang hininga ko pero bigo ako. Malau ako sa kanila dahil panay ang atras ako. Nanatili sila kong saan sila nakatau habang nakatingin sa akin. Yumuko at tinapkan ko ang mukha ko gamit ang palad ko habang umiiyak."s-sam, come here t-tama na." rinig ko ang ulit ang pag hugulgul ni tita. Nanatili akong nakayuko habang umiiyak. The muffled sobs wrecked againt
SAM POV.This is the last na iiyakan ko ang lalaking to. This is the last na iiyak ako sa harap ng lalaking to kase wala na e durog na durog na ako. Nakakagod na. I am so tired. Nakakapagod. Mas lalo akong nanghina at halos hindi ko maramdaman ang tuhod ko. Ang sakit sakit. Nasasaktan parin ako.Bumuhos ang panibagong luha ko. Kailan ba titigil ang luha ko? Sunod sunod umagos ito, nag uunahan na parang ulan. Halos hindi ko na mahabul ang hininga ko. Ang sikip sikip sa dibdib. Gusto kong gumaan ang mabigat kong dibdib pero mas lumala ata. Umatras ulit ako ng isang beses dahil sa panghihina. Please take all the pain away. Tulungan niyo akong tanggalin ang sakit na naramdaman ko ngaun."s-sam? i'm sorry...i'm sorry anak....i'm sorry..i'm sorry, patawarin mo si mommy, patawarin mo si mommy anak." mas lalo akong humagulgul ng marinig ko ang iyak ng aking ina. Tinakpan ko ang mukha ko gamit ang palad ko habang umiiling, iling. Hindi na ako makapag salita, nag babara ang lalamunan ko."were
Hindi ako magalaw kong saan ako nakayuko. Natahumik kaming pareho. Binalikan ko ang pang yayare noon. Kong paano namin ito tinaboy sa maling akala. Kong paano namin ito pinaladkad sa tauhan ni tito.Posible bang anak ko si austen?Isang malaking tanong sa isipan ko kase kahit anong isip ko at halungkat sa isip ko wala akong naalalang merong nangyare sa amin ni Samantha? Kong hindi siya tulad ng iniisip ko, posible bang anak ko si austen? Posible bang dugo ko ang dumadaloy sa ugat ni austen?FVCK!Bigo akong pumikit. Umupo ako sa soffa at yumuko habang nag iisip. Ginulo ko ang buhok ko sa sobrang frustration at galit na binalingan si thomas na mataman na nakatingin sa akin. Hindi ko maiwasang hindi mag init ang ulo habang nakatingin dito."Leave and don't show me ur face again. Go away and don't show me ur self again or else?." malamig kong sabe habang masmang nakatingin dito. Pinunasan nito ang labi ng isang beses bago dahan dahang tumayo at tahimik na lumabas.D*MN!Umiling ako sa so
Mabilis pa sa alas kwatro ang pagbaling ko dito dahil sa sinabe niya. Anong sinabe niya? Nag pantig ang tenga ko sa sinabe nito."what did u say? And why did u do that to ur own sister?.." hindi makapaniwalang sabe ko. Hinarap ko na ito at hindi ko mapigilan ang sarili kong hindi ito tingnan na punong puno ng inis."ginawa ko un dahil sau,dahil sa atin. Diba yon naman ang gusto mo? Ang makalaya kay samantha? Ginawan ko na ng paaran.." seryosong sabe nito.D*MN IT!"Still, u fooled us, mali ang ginawa mo, hinayaan mo ang magulang mong kamuhian nila si samantha, hinayaan mo silang itaboy ang kapatid mo. Look what you've done? Ginahasa si samantha.." galit kong sabe nito. Laglag ang panga itong nakatingin sa akin at hindi makapaniwala."come on ezekiel hindi ba pwedeng magpasalamat ka nalang sa a--"""HINDING HINDI AKO KAILANMAN MAGPAPASALAMAT SA GINAWA MO AT HINDI KO KAILANGAN NG TULONG MO PARA LANG MAKAWALA AKO SA PILING NI SAMANTHA, MAGAGAWA KONG MAKAWALA KONG KAILAN KO GUSTO" hinihin
CHAPTER 18SAM POV."I like this place mommy.." napatingin ako sa anak ko ng nag salita ito. Tumingala kaming pareho pero kaagad kong dinungaw ito ng nag salita ito. Naka coat kami ng makapal pareho. I smiled at him. Kasalukuyan kaming nasa eiffel tower dito sa paris. Hinalikan ko ang noo dito habang nakangiti.Tatlong linggo na ang nakalipas ng umalis ako sa pilipinas kasama ang anak ko at si manang. Pinalitan na ako ni tita ng magiging modelo sa trabaho sa valerian. Sariwang sariwa parin sa akin ang nangyare. Hinding hindi mawawala sa isip ko at puso ko. Kahit saan ako pupunta hindi parin nagbabago, naalala ko parin ang lahat.Still fresh, parang kahapon lang nangyare. Huminga ako ng malalim bago ko tiningnan ang anak kong panay ang ngiti habang nakatingala aa eiffel tower."dito na tau titira.." i whispered at him. Bumaling ito sa akin at tumango.Tumingala din ako upang tingnan ang eiffel tower. Nangingilid ang luha ko habang nakatingin dito at hindi ko mapigilang hindi isipin ang
SAM POV."shhh, manahimik ka.."Naalimpungan ako ng marinig ko ang ingay na un. Minulat ko ang aking mata pero hindi ko masyadong nakita dahil medjo madilim ang kwarto. Natulala ako ng ilang sandali ng maalala ko kong anong nangyare. Namutla kaagad ako at nanginginig kaagad ang katawan ko. Nilibot ko ang paningin ko pero hindi ko makita dahil medjo madilim ang kwarto.Una kong naramdaman ang takot at kalabog ng dibdib ko dahil sa kaba. Halos habulin ko ang hininga ko upang maibalik sa normal ang hininga ko. Nag uunahang umagos ang luha ko ng maalala ko ulit ang pagkidnap sa akin. Mararanasan ko ba ulit un? Mangyayare ba ulit sa akin un? Nag uunahang umagos ang luha ko.Dahan dahan kong binaba ang paa ko. Nanginginig ang buo kong katawan dahil sa takot. Nag uunahang umagos ang luha ko.Halos hindi ako makahinga.Ayoko na ulit maranasan un. Ayoko na ulit mangyare un sa akin.Kinapa ko ang dingding at nag babasakaling may makapa ang switch ng ilaw. Una kong kinapa ang dingding sa paanan n
Nawala ang paningin ko kay kiel at bumaling sa unahan ng marinig ko ang tawag sa akin ng anak ko. Nagulat ako ng tumambad sa akin ang anak kong naka upo sa isang round table na merong mga pagkain. Kumaway ang anak ko habang lumipat naman ang mata ko sa katabi nitong lalaking isang naka itim."He's rick, my assistant.." biglang sabe ni kiel ng makita niya ang mukha kong nagtatanong. Tumango ako at dumiretso sa anak ko. Hinalikan ko ito sa pisngi.Hinawakan ulit ni Kiel ang bewang ko at inalalayan akong umupo. Tiningala ko ito at ngitian pero suplado itong umiwas at umupo na sa tabe ko."kumain kana! Mag uusap pa tau." He said dangerousSiya ang kumuha ng pagkain sa akin ganun din ito sa anak ko. Maingay ang anak ko tungkol sa pinuntahan nila ni Kiel dito sa paris. Wala akong ginawa kundi ang ngumiti at tumango. Parang may mainit na humaplos sa puso ko.Tahimik lang si Kiel habang kumakain. Si austen lang ata ang maingay sa amin at nag kwekwento sa pinuntahan nila ni Kiel. Mas masaya sa
Ngumiti sa akin si Kiel at hindi nakatakas sa akin ang pag saya sa mata nito. Ngayon ko palang itong nakitang ganito."he hate me, he hate me so much, he hate me big time, for hurting his, for hurting u, sa lahat lahat ng ginawa ko,he hate all his life" ramdam ko ang sakit sa boses ni Kiel. Napatingin ako sa anak ko.Hindi ko ito masisisi dahil alam kong nasaktan ito ng sobra sobra. Nasaktan ang anak ko sa ginawa nila. Hindi naman kase madali ang ginawa nila e."kinausap ko siya, pumunta ako sa kwarto niya. Humingi ako ng tawad, at first hindi niya tinanggap ang tawad ko pero pinaliwanag ko lahat, i explain everything to him, walang kulang walang labis sinabe ko sa kaniya and he's smart enough to understand what i said.." mahabang sabe ni Kiel.Kinagat ko ang pang ibabang labe ko at hindi ko matanggal ang paningin kay kiel. Lumingon ito sa akin at ngumiti pero kitang kita ko sakit sa mata nito. Kinuha niya ang kamay ko at hinawakan. Pati tuloy ako napahawak na sa kambyada." and he fo
This is it, ilalabas ko ulit ang totoo kong naramdaman, ilalabas ko ulit ang bigat sa dibdib ko. Mas lalong niyakap ako ni Kiel at narinig ko kaagad ang malutong nitong mura."pero kahit gaano kalaki ang kasalanan ninyo mas pinili kong patawarin kau ng buong buo dahil alam ko biktima lang kau ni danica at sofia. Naintindihan ko ang lhat dahil hindi naman magagawa un magulang ko kong hindi dahil kina sofia." mahinang sabe koSi danica at sofia ang punot dulo ng lahat. Hindi naman mangyayare kundi dahil sa kanila. Totoong pinatawad ko sila na hindi mabigat sa dibdib. I forgive them because they deserve after all pinag sisihan nila ang ginawa nila at humingi sila ng tawad, un lang naman ang gusto ko.Yumuko ako ng maramdaman ko halik ni Kiel sa balikat ko. napapikit ako. Hindi ko alam kong anong maramdaman ko. Binalik ko ulit ang paningin ko kay Kiel at sinalubong kaagad niya ang mukha upang punasan ang luhang lumandas sa pisngi ko"galit ako sau, galit na galit dahil sa ginawa mo sa aki
"pero nong unti unti kong nalaman ang totoo para akong sasabog. Nag sisi ako sa lahat ng ginawa ko lalo nat naalala ko na ang lahat. Sising sisi ako lalong lalo na sa anak ko. Austen is my son at patawarin mo ako kong hindi ako naniniwala sayo.." i said painfullyPinipiga ang puso ko habang naririnig ko ang mumunting hikbi nito. Sinaktan ko ito dahil akala ko nakipag talik ito sa iba. Hindi ko ito kailanman hinawakan dahil nandidiri ako dito tuwing naalala kong meron itong katalik na iba.Nagdala ako ng babae sa bahay para ipakita sa kaniya na hindi lang siya ang maraming lalake. Na kaya ko ring mambabae. i was mad and i was hurt at the same time.FVCK!"I am in love with you, I am into you, please give me a chance to love you, and this time I won't hurt u, please baby give me a chance I beg you." Marahan Kong Sabe.Hinawakan ko ang baba ni samantha at iginiya ito paharap sa akin and....i kissed her sa gitna ng hikbi nito. Napapikit ako. Papakasalan ko ulit ang babaeng ito. I swear.A
"i know, i know but please give me second chance and this time i won't hurt you,give me a chance to show and prove you how i love you" pag sususmamo ko. Napatingin ito sa akin na gulat"Y-you love me?.." gulat na tanong nito na parang hindi makapaniwala. Yes i love u,yes i love samantha. Nilapit ko mukha ko sa leeg nito ng naisip kong first time namin itong lahat"u--huh." Tumango ako bago ko pinatakan ang leeg nito ng halik. Ngumisi ako. I have a affect on her huh. I still have affect on her"how about me? I-i d-dont l-love you anymore." Nauutal na sabe nito. Sinilip ko ito at naabutan kong kinagat nito ang pang ibabang labeLiar!"really? wag ka ng mag kunwari, tulog lang ako pero ung tenga ko buhay na buhay, kaya nga ako nagising after u admitted that ur still inlove with me."Napatingin ito sa akin na namumutla at gulat na gulat. Humalakhak ako ng mahina bago ko nilapit ang katawan ko dito. Napangiwi ako ng maramdaman ko ang sakit sa likod ko pero hindi ko pinansin. Napangiti nala
"Ur still the samantha i know, u still cared to those people who hurt u especially to me." Mahina itong sabe. Nakatingin ito sa akin habang ako naman ay nasa unahan lang nakatingin habanh ang anak ko naman ay naka upo sa kandungan ko habang nasa dibdib ko ang ulo nito. Ang mga paa naman ni austen nasa kandungan din ni kiel."to tell u honestly? Nahihiya ako!.." bulong nitoWhat?Humigpit ang hawak ko sa anak ko ng marinig ko ang sinabe ni Kiel. Lumipad na kami sa kawalan at kitang kita namin ang mga gusali sa ibaba hanggang sa matabunan na ito ng mga ulap.I gonna miss the philippines!"nahihiya akong humarap sayo, nahihiya akong humarap sa anak ko, nahihiya akong humarap sa inyong dalawa, lalo na kapag naalala ko ang ginawa ko.." ramdam ko ang hinanakit sa boses nito.Nangingilid ang luha ko habang nakatingin sa unahan. Hindi ako lumingon dito dahil alam kong nakatingin sa akin si Kiel. Kumikirot ang puso ko. Hindi ko maiwasang hindi masaktan sa sinabe nito.Hindi ako makapag salita
SAM POV.Tumulo ang luha ko habang palapit ako sa pintuan. Hinawakan ko ang doorknob ng pinto at sa pang huling beses tiningnan ko si Kiel. Pinunasan ko ang luha ko bago ako lumabas. Tumambad kaagad sa akin si tita. Tumayo ito galing sa pag ka upo nong makita ako."are u going to leave him? are u going to leave my son?.." sunod sunod na tanong ni tita na ikinagulat ko ng bahagya. Namumutla ang mukha nito habang nakatingin sa akin. Tinikom ko ang bibig ko dahil wala akong balak mag salita."how about my grandson? paano si austen?." Dagdag na tanong ulit ni tita. Sinarado ko na ang pintuan ng kwarto ni kiel bago ko hinarap ng tuluyan si tita"hindi ko na gustong masaktan ang anak ko tita, i hope u understand that, alam naman natin sa umpisa diba na hindi tanggap ni kiel ang anak ko." nakangiting malungkot na sabe. I don't want my son hurt again. Hindi ko na ito gustong masaktan ulit.Umiling si tita!"no, no, hindi yan totoo, " ngumiti ako dito sa namumutla na si tita. Hinawakan ko ang
Humarap ako sa kanila pero malayo ako, nasa hamba ako ng pintuan. Nagtama kaagad ang paningin namin ni danica na parang hindi nakikinig sa sinabe ng ina ko, kumpara kay sofia at humagulgul at nakayuko. Lumunok. I don't how to feel. Hindi ko na alam kong anong maramdaman ko para sa kanilaHumakbang ako ng isang beses."i'm sorry and i forgive you.." kahit malayo ako rinig ko parin ang sinabe ng mommy ko. Inangat ni danica ang ulo nito sa ina ko"i don't need ur forgivesness, kong magiging miserable lang din naman ang buhay namin, pwes dapat kayo din.." galit na sabe ni danica bago niya inagaw ang baril sa pulis na nasa tabe nito.Nagulat ang lahat!Nagtama ang paningin namin ni danica at kaagad niyang tinutuk sa akin ang baril.BANG!---A/N: OOPS SORRY NATAGALAN ANG UD KO.Hindi ako makagalaw sa kinatayuan ko dahil sa gulat. Pagkatapos ng baril na yon ni danica may isang tao na marahas na yumakap sa akin ng mahigpit. Kaagad nilang hinawakan si danica at nataranta ang lahat habang ako.