Chapter 4

Kinaumagahan, wala si Liro. Alam ko na kung nasaan siya at naiintindihan ko siya. Ganun lang niya kamahal amg kapatid ko at ako ang hadlang sa love story nila. In the first place, ako dapat ang mag-sorry sa kanila. Pinaghiwalay ko sila.

Hinawakan ko ang tummy ko gaya ng ginagawa ko tuwing malungkot ako. Gusto kong malaman ng baby ko na okay lang si mommy kahit anong mangyari.

Bumaba ako at nagtimpla ng tsaa. Maghapon na lang siguro akong maglilinis ng bahay at mag-explore para hindi ako mainip. Nakaka-inip yung ako lang mag-isa dito sa loob ng bahay.

'Ano ang lulutuin ko for my breakfast?'

Binuksan ko ang ref para maghanap ng makakain. Mayroong jam and bread, bacon, itlog at karne ng baboy, manok at isda. I don’t have the appetite today but I need to eat for my baby of course.

"Baby anong gusto mong kainin?" Medyo natatawa ako dahil tinanong ko ang anak ko na halatang hindi pa ako sasagutin.

“Eggs and hotdog love,” napawi ang ngiti ko matapos kong marinig ang pamilyar na boses ng lalaking kamukha ng asawa ko. Hindi ako kumibo at nagsimulang bumilis ang tibok ng puso ko. Literal na naririnig ko ito ngayon. Napasinghap ako ng kaunting hangin at nagsimulang mag-isip ng mabuti. Kailangan ko pa siyang makilala.

“Okay,” simpleng sagot ko at kumuha ng itlog at 1 pack ng hotdog. Pagharap ko sa kanya, mataman siyang nakatingin sa akin. His lapis lazuli eyes mesmerized me na bumihag sa mga mata ko nang tumingin ako sa kaniya.

Ni hindi ko maalis ang tingin ko sa kaniya. Napakaganda niya. Napakaganda ng kaniyang mga mata ngunit hindi ako dapat magpabaya. Hindi ko dapat hayaang magpakatanga sa kagandahan ng mga mata niya. He’s not the male version of goddess Aphrodite kaya hindi ako dapat ma-sway sa taglay na kakisigan nito.

“S-Saan ka nagpunta? I haven’t seen you early in this morning” kunwaring wala akong alam. Nagkunwari akong hindi ko alam na hindi ko siya asawa.

"I'm so sorry love. Pinag-alala ba kita?" Lumalapit siya sa akin at gusto kong umalis at tumakbo papalayo sa kaniya pero pinipilit kong wag.

Nanatili akong nakatayo sa harap niya at nanatiling kalmado kahit deep inside, hirap na hirap na ako. Gulong gulo ang isip ko for the right thing to do.

"Hindi naman. I’m just asking why I didn’t saw you when I woke up.” Bahagya ko siyang tinulak palayo at tumalikod sa kaniya para magluto. I inhale and exhale again para hindi ako kabahan.

“I woke up early than you and off to my friend’s house for some errands.” Sagot niya at tumango lang ako habang patuloy sa pagbabalat ng cellophane na nakapalibot sa mga hotdog. Lie after a lie, I guess?

"Kailangan mo ng tulong diyan love?" Hindi. I can do this was supposed to be my answer but then, I say the opposite “Yes please. Thank you,” agad akong umiwas ng tingin at inihanda ang kawali.

"May gagawin ka ba ngayon?"

Bakit niya naitanong?

"Anong ibig mong sabihin?"

"Let's go out for a date." Natigilan ako saglit pero ngumiti pa rin ako para itago ang kaba sa sistema ko. May binabalak ba siya? O sadyang humihingi lang siya ng date?

Bahagya akong tumawa at pumunta sa gilid niya para kumuha ng bacon at hotdog. “Gusto mo ba ng... fried rice?” Tanong ko sa kaniya.

"Yes love. Thank you," sabi niya at hinalikan ako bigla sa noo. Hindi ako nakagalaw dahil nagulat ako sa ginawa niya. Hindi ko nakita na gagawin niya yun.

“Bakit parang shock ka? Hindi ko ba madalas yun ginagawa?" Ang halik ang tinutukoy niya at sinagot ko ang tanong niya na, oo. He’s not doing it to me I mean Liro wouldn’t kiss my forehead and call me sweetheart or love like what he did right now.

“Of course you do. You’re my husband after all so it’s pretty normal.” Pagsisinungaling ko. Gusto kong malaman niya na normal lang ang relasyon namin ni Liro na parang mag-asawa.

“Okay love. Aakyat lang ako para kunin ang phone ko."

"Sige. Bilisan mo lang kasi kakain tayo.” Sabi ko nang hindi tumitingin sa kanya. Hindi ko kayang tiisin ang titig niya. His eyes speaks authority.

Pagkatapos ng ilang minuto, medyo nawala ang kaba ko. I thought he's gone and off to the master's bedroom but when I turn around I jump because of surprise.

Nagulat ako na nasa tabi ko lang siya. Hindi siya umalis at nakatitig lang siya sa akin ng mataman.

Hindi ko alam kung paano niya ako napapatingin sa kaniya. Parang magnet na dumikit ang paningin ko sa kaniya. Paano niya ako nagagawang utusan akong tignan siya kahit hindi siya nagsasalita?

"Bakit?" Aaminin kong tumitibok ang puso ko. Napakaingay nito, mas malakas kaysa dati. Nakatitig lang ako sa mga mata niya saglit. Kinakabahan ako at gusto ko nalang na umalis at magtago.

Nakatingin siya sa akin. Humakbang siya palapit. Hindi ako gumalaw. Nang nasa harapan ko na siya, tumingala siya. Seeing how he captivated me with no sweat is another thing.

Huminga ako ng malalim. Alam kong nilalanghap niya ang hangin na inilalabas ko. Pero habang ginagawa ko iyon, mas nakikita ko ang pagnanasa sa mga mata niya. It’s visible; hindi mahirap para sa akin na mapansin iyon.

"Ang ganda ng asawa ko." Ang mga salitang binitawan niya. Hinawakan niya ang pisngi ko habang lumalapit ang labi niya sa labi ko.

Feeling the touch of his lips on my cheek made me close my eyes. It’s warm. It’s relaxing and at the same time, it’s full of care.

"The man who will neglect you is a fool" which man is he referring to? Is it my husband?

"What are you saying?" I asked with a laugh as I tried to avoid his gaze.

"Look at me love," nawala ang ngiti sa labi ko. Simpleng salita lang pero heto ako sumusunod sa mga sinasabi niya. Hindi ko alam kung bakit pero sasabog ang puso ko dahil sa kaba.

Para akong natutunaw sa mga titig niya sa akin. Masyadong malalim, masyadong seryoso.

"You're really beautiful" I bit my lip because I'm not used to being told beautiful. My sister always praises by many people. She’s the beautiful and I'm not. She’s loved by many and I was being ignored.

"Stop it" I shrugged. Stay away from him a little. I knew he was lying. I'm not pretty..

"Hindi ako maganda. Wag mo nang sabihin sa akin yan"

"Talaga? Bakit hindi iyon ang nakikita ko?" Agad niyang inangat ang mukha ko. Tinitigan ko ulit siya sa mata.

Hindi siya nagsinungaling. Seryoso siya. Puro paghanga ang nakikita ko sa mga mata niya. Paano niya nagagawa ang lahat ng ito?

Paano niya nasasabing maganda ako nang hindi nagsisinungaling?

Paano niya naiparamdam sa akin ang pagiging perpekto?

Paano niya nagawang basagin ang pader na ginawa ko para sa sarili ko?

"Look at me. Nakikita mo ba ang pagsisinungaling sa mga mata ko?" Kinagat ko ang labi ko dahil hindi. Hindi ko nakita sa mga mata niya.

Lahat ng sinasabi niya sa akin ay hindi biro. At naiyak ako sa pagkakataong ito. Sino siya? Bakit ba ako nagkakaganito sa kaniya? Isa lang naman siyang hamak na impostor.

"Pakiramdam ko hindi ka komportable sa akin. Asawa mo ako. Bakit ang layo-layo mo?"

Dahil alam kong hindi ka si Liro. Alam kong impostor ka kaya hindi ko alam kung bakit ako naapektuhan  sa tuwing nagsasalita ka.

"Hindi ba ako naging mabuting asawa sa iyo?" Kinagat ko ang ibabang labi ko dahil hindi niya ginawa. Hindi naging mabuting asawa sa akin si Liro.

Pero hindi ko siya asawa dahil hindi siya si Liro.

"Hindi" mahinang sagot ko habang nakatingin sa ibaba.

 Inangat niya ulit ang mukha ko. Puno ng pagsisisi ang mukha niya habang nakatingin sa’kin.

"I'm sorry love," bigla niya akong niyakap. Nugalat ako. Parang hinihila niya ako sa pamamagitan ng yakap niya. As if like he's saying that it's okay, I'm here. Hindi kita sasaktan at poprotektahan kita and with that I let myself to be weak in front of the man that is stranger to me.

After that moment, naging awkward na. One thing for sure, hindi sweet sa akin si Liro but this man is the sweetest man that I ever met. Gusto ko talagang malaman ang pangalan niya. Kasalukuyan kaming nasa pool dahil tinutulungan niya akong maglinis.

"Love, tara lumangoy tayo," let me rephrase my word, it became awkward just on my part. Siya? Wag na lang.

“No, I’m not in the mood to swim right now” I said. He takes off his shirt as I watch him closely. His physique is more defined than Liro. What a body.

“C’mon love. Join me here” I turned my gaze away. His body is a great temptation.

“It’s okay, I’m not in the-“ I didn’t finish my sentence when the man exactly look like my husband is coming forward to me wearing only the one piece of cotton. I can clearly see the bulk under his thigh. I gulp because it’s big.

I wonder how big his friend is.

“Eyes up love, don’t look at my friend. You’re making me horny” my check turns red and I hurriedly run inside our house without looking back at him.