8 in the evening at nasa kwarto na kami ni Eve. She was now sleeping peacefully. Tinutupi ko lang yung damit na nilabhan ko nang biglang dumating si Hiro. Dahil hindi naman 2 storey itong bahay ni Samantha at plain na simpleng bahay lang na walang mga bakod, walang kahirap-hirap na nakapasok si Hiro sa kwarto ko.Nanlalaki ang mga mata ko habang nakatingin sa kaniya. Anong ginagawa niya dito? Agad siyang dumiretso sakin at humalik sa labi ko saka agad na pinuntahan ang anak na mahimbing ng natutulog sa kama.“Hiro-“ hindi ko na natuloy ang sasabihin ko nang makita siyang humiga sa kama at agad na niyakap si Eve pagkatapos nitong halikan sa noo.“She’s an angel.” Sabi niya habang nakatingin sa anak. Napangiti ako at tinapos ang pagtutupi ng mga damit saka ako lumapit sa kanila.“She’s so pretty and adorable. The only heir na kikilalanin ko.” Dagdag niya.“She deserves the world, love. I want to give her everything.” Agad kong hinawakan ang pisngi niya. Ngumiti ako habang nakatingin sa
“What happened?” Kinakabahan kong tanong kay Samantha nong makita ko siya sa kusina na namumutla at naghahabol nang hininga. Nakaalis na si Agui at nasa labas ang lahat. Nang magtama ang paningin namin ay pinilit niyang ngumiti pero hindi nakaalis sa paningin ko ang kaba na nakasalamin sa mukha niya.“Andrea, where’s my son? Where’s Atlas?” Natataranta niyang tanong.“Nasa labas kasama nina Shia.” Sabi ko.“We need to leave. He’s here. He’ll take my son away from me.”“Samantha! Calm down! Sino ang tinutukoy mo?” Nagtatakang tanong ko. Niyakap ko siya para huminahon siya. Sobra yung pangamba ang nararamdaman niya ngayon, in fact nanginginig na siya.“Sam, it’s alright. Don’t be afraid! We’re here.” Unti unti siyang huminahon. Nanatili kami sa ganoong posisyon hanggang sa bumalik sa normal ang paghinga niya.“I saw a ghost, Andrea.” Sabi niya.“Where?” Tanong ko.“In the supermarket.” Simpleng sagot niya.“A bad ghost?”“A good one.” Mahinahon niyang sabi. Nagtaka ako sa sagot niya. Na
Nang makabalik kami sa loob ay lahat ng mata nakatingin sa amin pareho ni Hiro. Nagtataka rin si Luca kung bakit magkasama kami ni Hiro sa labas pero pinagsawalang bahala ko nalang ito at agad na tumingin kay Shia na nakasimangot habang bitbit ang dalawang bag. Nakasunod sa kaniya si Agui na nakasimagot din. “Tayo na Andrea.” Sabi ni Shia at agad akong hinigit papalabas ng bahay ni Luca. Lumingon muna ako sandali kay Hiro bago kami nakalabas ng bahay. “Naiinis talaga ako sa hambog na iyon.” Naiinis na turan ng kaibigan ko habang nakatingin sa ‘kin pabalik sa malaking bahay ni Luca. Kumunot ang noo ko sa kaniya. “Bakit ka naman maiinis?” “Naiinis ako sa mukha niya!” “Are you pregnant?” “What?!” gulat na gulat na tanong niya. Baka kasi naglilihi siya kaya siya naiinis sa mukha ni Agui. Ang gwapo nga ni Agui e. “Well-“ “Stop it Andrea! You’re talking nonsense.” Natawa ako sa sinabi niya. Nakita ko pa kung paano siya umirap. “Ikaw! Sige ka, iisipin ko na talaga na may gusto ka kay
Ang gabi ng aksidente (Liro’s childhood)“Payat! Ang payat mo! Loser!” mga naririnig sa mga bata sa habang nakaharap sa patpating katawan ni Hiro na nakatago sa likuran ng malusog na si Liro. Pitong taon palang ang dalawang kambal na anak ni Lhera sa namatay nitong asawa na si Antonio Regis.“Lubayan niyo nga ang kapatid ko!” sigaw ni Liro sa mga bully na hindi sila tinantanan. Buti nalang ay biglang dumating ang ina nila na agad na tumulong para mapaalis ang mga ito.“Mama!” umalingawngaw ang iyak ni Hiro sa tabi ng kalsada habang nakatingin sa ina nila na maputla at mahinang mahina na dahil sa pagod.“Shh, mama is here. ‘Wag na umiyak,” pagpapahinto ni Lhera kay Hiro. Kamamatay lang ng asawa niya last 3 months kaya kailangan niyang magtrabaho para sa dalawang anak niya. Sa laki ng babayarin niya ay halos hindi na kayanin ng katawan niya ang pagod at puyat.“Umuwi na tayo, c’mon Liro,” nakasunod ang batang si Liro sa likuran ng ina at kapatid habang nag-aalala na nakatingin kay Lhera
I was waiting Lianne in their living room dahil pauwi palang siya from school. Wala dito ang mga magulang niya dahil sa business trip so kasama ko ang mga maid nila. Maya-maya pa ay pumasok si Cassandra at mukhang kagagaling lang niya sa trabaho dahil naka business attire pa siya. "Magandang hapon, ma'am Cassandra. Gusto niyo pong kumain? Ipaghahanda ko po kayo." "Ay hindi na po. I'm full. Kumain ako kanina bago ako umuwi." Nakatingin lang ako sa kaniya habang masaya siyang nakikipag usap sa katulong nila. Nang magtama ang paningin namin ay tumango lang siya at umakyat na sa itaas. Napanguso ako nang makitang hindi man lang niya ako kinausap. Sobrang ilap niya talaga. Sampung minuto na ang dumaan at hindi pa rin dumarating si Lianne. Bumaba si Cassandra galing sa itaas at nakita kong nagpalit na siya ng damit. "Manang, ipaghanda niyo po si Liro ng meryenda." Lumapit siya sa 'kin at umupo sa harapan ko. For the first time ay kinausap niya ako bagay na hindi naman niya laging gina
Natuloy ang kasal namin ni Cassandra. For past 2 months, wala akong ginawa kung hindi ang sungitan siya at itaboy siya. May mga masasakit din akong salita na sinabi sa kaniya. All I did is to hurt her kahit na wala naman siyang kasalanan. Pero kahit na ganoon ay hindi ko siya nakitaan na nagalit sa ‘kin. Inaalagaan niya pa rin ako. In fact, she’s really perfect. Pang wife material at sobrang maalaga na kada uwi ko ay wala na akong ibang gagawin kung hindi ang kumain at magpahinga. Sa sobrang perfect niya, sa sobrang maalaga niya kaya naitutulak ko siya palayo. Natatakot kasi ako na baka tuluyan ko ng makalimutan si Lianne. “You know what bro, everyone here envy you.” Kumunot ang noo ko sa sinabi ni Brandon. Why would they envy me? “Why?” “Your wife prepared your lunch. Ang sarap pa ng mga luto niya. Sayang at wala kang tinitikman,” partly true dahil ang mga pinapabaon ni Cassandra sa ‘kin ay binibigay ko sa iba. “Bakit ko naman titikman ang luto niya? I’m sure hindi naman masarap,
Nahihibang na yata ako. Nasa L.A na nga ako pero ‘yong utak ko naiwan yata sa Pinas. Siya lang mag-isa sa bahay, paano kung isinugod ulit siya sa hospital? Paano kung may nangyaring hindi maganda sa kaniya? “Li, just call her already. Para ka nang baliw diyan kakatingin sa number ng asawa mo.” Ani ni Ashtid habang humihithit ng sigarilyo. Napabuntong hininga ako at tinawagan si Cassandra but nangunot ang noo ko nang hindi ko ito ma contact. “Bakit hindi ko siya ma contact?” napuno ako sa pag-aalala habang sinusubukan ko pa ring tawagan si Cassandra but hindi ko pa rin siya ma contact. Tumayo ako at umupo rin agad nang may mapagtanto ako. “Hindi mo naman siguro naiisip na bumalik ng Pinas dahil lang hindi mo siya matawagan?” Tumingin ako kay Ashtid, nakita ko siyang bored na nakatingin sa ‘kin. Ano bang ginawa ni Cassandra? Lumayo na ko’t lahat pero bakit hindi pa rin ako nilulubayan ni Cassandra? “You seemed so confused Li, don’t tell me uuwi ka? Decide now hangga’t hindi pa natin
“Liro, sa ‘yo ako sasabay mamaya pagpunta sa shrine.” Kasalukuyan kong tinutupi ang polo na soot ko nang biglang pumasok sa kwarto namin ni Cassandra."Bakit ka pumasok sa kwarto namin?" gulat na tanong ko sa kaniya?"Bakit Liro? Bawal na ba akong pumasok sa kwarto niyo?""Lianne, we already talked,""Yeah, and babawiin nga kita sa kaniya. Sinabi mo na naguguluhan ka sa nararamdaman mo para sa kaniya, so here am I to help you para ipa realize sa 'yo na ako pa rin ang mahal mo at hindi siya.""Stop this Lianne. Bibigyan ko ng chance ang relationship namin ni Cassandra. I'm sorry kung nagulo ko ang pananahimik mo." After I said those, umalis ako sa kwarto at sinundan si Cassandra na nasa labas na at hinihintay ako.I know na iniisip niya na si Lianne ang sasabay sa 'kin, kaya inunahan ko na siya at kinuha ang kamay niya saka dinala sa kotse ko.Sa akin siya sasabay dahil ako ang asawa niya.Sa shrine, hindi ako tinantanan ni Lianne. I have no choice kun'di ang kausapin siya ulit nang ma
Nakasakay si hiro at Cassandra sa isang truck habang binabaybay nila ang daan palayo sa ancestral house ng Acuesa. Nakatulog si Eve sa bisig ni Cassandra habang tahmik silang dalawa ni Hiro na nakaupo sa likuran ng truck. Hawak ni Hiro ang kamay ni Cassandra. Napatingin siya kay Hiro at nakita ang lungkot sa mga mata nito. Ngumiti si Hiro sa kaniya at hinalikan niya si Cassandra sa noo. “I’m sorry,” sabi ni Cassandra. Ngumiti si Hiro sa kaniya at umiling. “It’s not your fault. I keep in touch with Agui so I know everything.” “But, ang pagdating namin ang siyang dahilan kung bakit tayo umaalis ngayon.” Nakokonsensyang sabi ni Cassandra. Hinalikan siya ni Hiro sa mga labi kasabay ng pagtulo ng luha ni Cassandra. “Mamamatay na ako kung hindi ka pa dumating. Kayo ng anak ko,” sabi ni Hiro at pinunasan nito ang luha sa mga mata ni Cassandra. “But Hiro-“ “It’s fine, love. I trust my brothers. I dedicate my years for the family, this time, I choose you and our daughter.” Natigilan si C
Nasa labas ako sa kwarto ni Eve. Tinawag ko siya para lumapit sa akin. Ayaw niyang lumabas ng kwarto dahil nagtatampo pa siya sa papa niya."Halika na Eve. Samahan mo sa garden si mama." Sinabi ko sa kanya."Mama!" Nagmamaktol na aniya dahil ayaw niyang sumama. Kumunot ang noo ko dahil magkukulong lang naman ulit siya sa kwarto magdamag at maglalaro ng mobile games. Hindi ito maganda sa kaniyang kalusugan."Tama na ‘yan. Tara na. Makinig ka kay mama." Sabi ko at pinilit siya. Hindi ko alam kung bakit pero isa-isang nagsialisan ng bahay ang mga tao to the point na ako na lang, ang anak ko at si Hiro ang naiwan. Kahit si Lianne at ang kaniyang anak ay wala dito.Hindi ko alam kung matutuwa ba ako o maiinis.I chose not to mind it at pinilit ko nalang si Eve na sumama sa akin. Dahil ako na lang ang naiwan dito, ako na rin ang bahala sa mga gawain dito sa loob ng bahay.Pagdating namin sa garden, nakita ko ang mukha ng anak ko na nagulat habang nakatingin sa mga butterflies sa isang malak
Maya-maya pa, nang matapos ko na ang lahat ay umakyat ako sa itaas para kunin si Eve.Nakita ko siyang natutulog sa paa ng papa niya habang si Hiro naman ay payapang nakatingin sa anak niyang nakatulog.Nang makita niya ako, agad akong lumapit sa kaniya aora kunin si Eve."Pasensya na," sabi ko. Ngumiti lang siya sa 'kin. Iyong ngiting matiwasay. Nandito na naman ang bigat sa dibdib ko habang nakatingin sa kaniya. Gusto kong bumalik na siya sa dati."Mama," nagising ang anak ko. Nang makita na karga ko siya ay agad siyang lumingon sa papa niya."I'm sorry po, nakatulog ako." Sabi ni Eve."It's fine, princess." He's still the same. Kahit nawala na naman ang ala-ala niya, he sti treating our daughter like a princess.Magpagaling ka na Hiro. We are waiting for you.Magpapaalam na sana ako na aalis na, nang biglang may batang tumakbo papalapit kay Hiro."Daddy!" Sigaw ng batang babae. Nakatingin kaming dalawa ni Eve kung paano umakyat ang bata sa kama para yakapin si Hiro."Daddy, I misse
After a month, nasa ancestral house kami ni Hiro kasama ang anak ko. Maraming nangyari noon. Naging posible ang lahat ng ito dahil kay Luca. Kung wala ang tulong niya, tiyak na mahihirapan kami dito.------Habang naghahanda kami, inayos ni Agui ang mga kailangan kong dalhin para sa pagpunta ko sa ancestral house ng Acuesa.Inaayos ko na rin ang mga gamit ko para ready na ang lahat pagdating ko. Iiwan ko si Eve kasama ni Shia sa Hacienda Seya dahil masyadong delikado na dalhin ko siya sa Ancestral house kung nasaan ang papa niya."Handa ka na ba?" Tanong ni Liro habang nakaharap sa akin. Tumango ako. Sa mga nakaraang linggo ay inihanda ko na ang aking sarili para sa araw na ito."Alam mo na ang gagawin, Cassandra." Sabi niya.Alam ko ‘yan. Matagal ko na itong pinaghandaan. Kailangan ko lang malaman ang kalagayan ni Hiro, kung okay lang siya at kung maaari, doon ko siya ilalabas. Sabay tayong tatakas."Cas," napatingin ako kay Lihiro. Nag-aalala siya habang nakatingin sa akin.Lumapit
Alam kong sinusundan kami nina Lihiro at Stallion. Natahimik siya kanina no’ng sinabi ko ‘yon sa harap niya.Ang nakakapagtaka, tahimik din ang dalawang bata ngayon. Hindi naman sila nagtanong tanong. Hindi na ako nagsalita hanggang sa makarating kami sa bahay namin. Nakaabang na sina Sam at Liro. Bakit kaya. Anong nangyari? Akala ko magtatagal sila sa ospital. Nakaparada ang sasakyan malapit sa bahay.Bumaba sina Eve at Atlas sa tricycle. Nagbayad ako at binuhat ang mga bag nila."Mommy, okay ka lang?" Napatingin ako kay Atlas. Ngumiti ako sa kaniya at hinalikan siya sa pisngi."Yes, love. Okay naman si Mommy." Sagot ako. Halata sa mukha niya na hindi siya kumbinsido sa sinabi ko. Niyakap niya ako ng mahigpit."I love you, Mommy. Huwag kang malungkot.""Thank you, baby. I love you too." Ngumiti si Atlas sa ‘kin ka naunang pumasok sa bahay. Pagtingin ko kay Eve, nakita kong seryoso siyang nakatingin sa akin."Mama, hindi ka okay." Aniya."Iniisip mo ba ‘yong sinabi nung lalaking yun?
"Andrea, salamat ah."Ngumiti lang ako at tinali na ang buhok niya. Kailangan niyang pumunta ng hospital para sa check up niya."Ano ka ba. It's fine. Oh ayan, ayos na." Sabi ko nang makitang ayos na."Thank you.""Welcome," sagot ko. Tamang tama na pumasok si Liro. Nang magtama ang paningin namin ay nakita kong nakakunot ang noo niya."Anong problema?" tanong ni Sam.Hinintay kong sumagot si Liro. May problema ba?"Mom called me. Nandito daw si Lihiro at Stallion." Oh, I forgot to tell him about them. Nawala sa isipan ko. Nang dumating sila nong isang araw ay agad kong inisikaso ang damit na dadalhin ni Eve dahil isinama nga siya nina Shia at Agui. Tapus nakatulog ang silang tatlo ni Atlas pagkatapos kaya hindi ko siya nakausap."Sorry Liro, I forgot to tell you. Nakita ko sila noong nag camping kayo. I was about to tell you yesterday butyou have your walk din." "No. It's okay. But I was confused. What are they doing here?"Naalala ko iyong pinag-usapan ni Stallion at Lihiro."I ov
"Well, I'm not sure. But I think, Luca is also wooing Gege. Or mali ako ng akala?" Sabi ni Shia. She looked so worried. Hindi ko naman aawayin si Gege. Haha.If Luca really likes Gege then it's fine with me. Basta ba, kailangan niyang mag explain sa 'kin kung bakit niya ako niligawan kung iba pala ang gusto niya."May sinabi ba si Gege sa'yo about Luca?" umiling siya. Wala ring sinabi si Gege sa'kin. "I asked Agui about Luca but wala naman siyang sinasabi."Tumango ako. I see. Mukhang tama nga ang hinala ko."I saw them kahapon sa Coffeteria." "Anong ginagawa nila?" curious na tanong ni Shia. Nagkibit balikat ako. Hindi ko alam pinag usapan nila but enough na ang mga nakita ko para hulaan kung anong mayroon sa kanila. "Date ba iyon?" curious na tanong ni Shia. "Parang," ikling sagot ko. Napasinghap siya. "Go, answer your phone." Binitawan ko ang mga kubyertos at sinasagot ang tawag. "Luca?""Hi," kinalabit ako ni Shia kaya napatingin ako sa kaniya. 'loud speaker mo' aniya sa wala
Pagdating ko sa mall ay bumili agad ako ng wallpaper. Eve wants everything in our room looks like universe. Ewan ko ba sa batang iyon at saan niya nakukuha ang ideyang iyon. Plano kong bilisan lang ang pamimili dahil malapit ng gumabi. Pumunta ako ng school supplies para bumili ng tape, gunting at glue gun. Palapit na ako sa school supplies store nang tumunog ang cellphone ko. Nakita ko ang pangalan ni Shia kaya sinagot ko ito. "Where are you?" tumambad sa 'kin ang boses ni Agui na hinuha ko ay nakakunot na naman ang noo. "Nasa mall. Bakit?" takang tanong ko. Gumilid muna ako dahil maraming tao ang nandito. "Anong oras na oh?" aniya. "Ano ka? Tatay ko?" natatawang sabi ko at mukhang narinig iyon ni Shia dahil narinig ko ang halakhak niya sa kabilang linya. "Umuwi ka na Andrea. Gabi na. Huwag matigas ang ulo." Iyon lang at pinatay na niya ang tawag. Siraulo talaga ito minsan. Tumuloy ako sa school supplies store at namili na ng mga gagamitin ko. Punuan rin dito. Maraming studya
"Mama," tawag sa 'kin ni Eve. Kasama ko siya sa sala dahil kasalukuyan kong kinukuha ang mga buto sa green peas na lulutuin ko mamaya."Yes, love?" tanong ko. Habang ang paningin ay nasa TV. Ka text ko si Shia kanina at nagsabing hihiramin niya si Eve bukas dahil isasama nila ito ni Agui bukas. "Can I go with Mommy Sam?" tanong niya. Nasabi ni Sam sa 'kin na aalis sila tatlo ni Liro at Atlas dahil balak niyang paglapitin ang mag ama."Anak, bonding kasi nila iyon e."Nakita ko siyang nalungkot bigla sa sinabi ko. Bumuntong hininga ako."Eve,""Mama, good girl naman po ako. Hindi po ako magpapasaway kina Mommy Sam e."I know nak, but"It's okay, Andrea-I mean, Cas." Napakamot si Sam sa ulo niya. Nang malaman niya ang totoo kong pangalan, nalilito na siya sa kung ano ang itatawag niya sa 'kin. Buong akala ko magtatampo siya na inilihim ko sa kaniya ang buong pagkatao ko but, tahimik lang siya.Hindi nagbago ang pakikitungo niya sa'kin. Kung paano niya ako pakisamahan noon ay same pa ri