Maaga akong gumising para pumunta kina Kristel. Maagang umalis ang mga magulang ko kaya malaya akong makakaalis sa bahay. Dumaan muna ako ng mall para bumili ng cake dahil plano kong tumambay sa kanila ngayon since nag leave siya sa trabaho. Hindi ko alam bakit nag leave ang bruha.Papasakay na sana ako ng elevator nang makita ko si Lianne kasama si Liro papasok sa isang store sa may di kalayuan dito sa kinatatayuan ko. Ngumiti ako dahil finally, tapos na ang balakid sa buhay nila. Masaya sana sila kung maaga ko lang nakilala si Hiro at nalaman na hindi pala si Liro ang lalaking nakasama ko no’ng gabi. Sana ay maayos pa sana ang relasyon ni Lianne kina Mommy.Agad akong pumasok sa elavator ng bumukas ito. Isasara ko na sana dapat nang may kamay na pumigil at pumasok si Liro. Nanlalaki ang mga mata ko habang nakatingin sa kaniya.“I knew that it was you.” Sabi niya ng makita ako. He looks relieve na makumpirma na ako nga ‘to. Lumingon ako sa likuran niya para tignan kung kasama ba niy
Habang tumatakbo ang oras ay mas lalo akong hindi mapakali dito sa loob ng condo ni Kristel habang si Kevin naman ay nasa tabi ko at nakatingin sa ‘kin na nag-aalala. Gusto ko siyang makausap ngayon din at magpaliwanag sa kaniya ngunit kinakain ako ng kaba ko sa mangyayari.“Cassandra, alam ko namang mahal ‘yang cellphone mo, pero pwede bang ibaba mo muna yan? Why not e enjoy muna natin ‘tong gabi na ‘to?” Sabi ni Kristel habang nakatingin sa cellphone ko na nasa kamay ko. Tumingin ako kay Kevin, nasa tabi ko lang siya at nakatingin din sa ‘kin na puno ng pag-aalala. Nilahad ni Kristel ang kamay niya sa harapan kaya wala akong choice kun’di ibigay sa kaniya ang cellphone ko.“Cas, can we talk?” Napatingin ako kay Kevin at nangungusap ang mga mata nito habang nakatingin sa ‘kin.“Maiwan ko na muna kayo.” Sabi ni Kristel at gaya ng sabi nito ay iniwan nga niya kami ni Kevin para makapag-usap ng masinsinan.“Kamusta ka na Cas?” Tanong nito habang may lungkot sa mga mata.“Ayos lang nama
Tahimik kaming dalawa sa loob ng sasakyan. Naalala ko si Liro. Iniwan ko siya sa bahay. For sure, hinahanap niya ako, ngayon. Pero ayoko magsalita lalo na't wala sa mood itong lalaking katabi ko.Akala ko ba nasa Europe siya? Paano siya nakarating ng ganito kabilis?"Ang hirap mo mahalin, Love." Napatingin ako sa kaniya ng bigla siyang magsalita. Nangunot ang noo ko dahil sa sinabi niya. Hindi ko maintindihan ang nais niyang iparating."A lot of filthy shit surrounds you," he added. I don’t know if I’ll laugh or not. I just smiled unconsciously while shaking my head. Kaya lumipad siya mula Europe papuntang Pilipinas dahil dito?"At ngayon, nakangiti ka diyan habang ang boyfriend mo naman ay galit na galit at nagseselos dito." Napatingin ako sa kaniya. Kailan ko pala siya naging boyfriend?"Una sa lahat, wala akong boyfriend kasi may asawa na ako." Pang-aasar ko sa kaniya, mas lalong nagdilim ang mukha nito. Hininto niya ang sasakyan sa gilid para huminto."Talaga?" Rinig na rinig ko a
Agad ko siyang tinulak, at mukhang nagulat siya sa ginawa ko. "Papasok na ako sa loob." Sabi ko sa kaniya at tumalikod agad saka nagsimulang maglakad papasok. Narinig ko pa ang mga tawag niya, pero hindi ko na pinansin. Kung ano man ang iniisip niya ay hindi tama. Pagpasok ko sa loob, dumiretso ako sa kwarto ko. Bahagya akong napaupo sa kama, iniisip ang nangyari sa amin ni Liro kanina. Sinubukan kong alisin iyon sa isipan ko. Inabala ko ang sarili ko sa mga gagawin sa kwarto habang hinihintay akong makatulog. Alas otso na ng gabi, dilat pa rin ang mata ko. Kinuha ko ang phone at nakita ang message ni Hiro doon. Nagpadala siya ng litrato niya sa veranda nila na may mga strawberries sa likod niya. "Itong lalaking ‘to ay iniinggit ako sa pagkain sa bahay niya," sabi ko sa sarili ko habang ini-scroll pababa ang larawang ipinadala niya sa akin. I saw some of those foods place at his desk. Mga pagkaing madalas kong kini crave ngayon. "Love, ano sa tingin mo?" Yung message na pinadala ni
Lumapit sa 'kin si Liro na hindi tinatanggal ang tingin sa papalayong si Hiro. Alam kong hindi niya nakita ang mukha ni Hiro ngunit alam ko ring marami siyang itatanong sa ‘kin ngayon. "Liro-" "You're cheating on me?" agarang sabi niya na nagpanganga sa ‘kin. Nagulat ako at hindi ko nagawang kumilos dahil sa mga paratang niya sa ‘kin ngayon. Anong ibig niyang sabihin? Namumula ang mukha niya at galit na galit. "Who's that man?" makikita sa mga mata niya ang galit at hindi ko naintindihan kung bakit ganoon ang reaction niya. Magpapaliwanag sana ako sa kaniya pero naisip ko, bakit naman ako magpapaliwanag? Sino ba siya in the first place? "What are you doing here?" kunot noong tanong ko sa kaniya. Sa pagkakaalam ko, pinagbawalan siya ng mga magulang ko na pumunta sa bahay. "Bakit hindi mo 'ko sagutin? Who's that man?" "Stop being a jealous husband, Liro. Walang namamagitan sa ‘tin and I think, it's none of your business kung may nobyo ako." I said what I should have said. It's no
Hindi ko na nireplyan si Liro o kahit si Hiro. Binalik ko ang cellphone na hawak ko sa loob ng bag. Hindi ko maintindihan kung bakit ganoon ang text ni Liro pero kung ano man ‘yon, hindi ko na dapat pa intindihin ‘yon. Mas lalo lang nitong ginugulo ang isip ko."Ayos ka lang hija?" tumingin ako kay Ms. Santola at ngumiti bilang sagot. Ginugulo ni Liro at Hiro ang isipan ko."Tell me if gutom ka na. Mag stop over muna tayo para makabili ng pagkain." Bahagya akong nahiya. Iniisip talaga nila ang kalagayan ko."Ayos lang po ako Aunt Liva. Thank you." I tried to show her my genuine smile para hindi na siya magtanong pa. Ayokong mag-alala sila sa 'kin. Masiyadong nakakahiya ‘yon.Pagdating namin sa ancestral house nila, agad kaming sinalubong ng mga katulong. Gaya sa bahay ni Hiro, nakasuot din sila ng damit na hindi pang karaniwan. Ganito ba talaga sa kanila? Parang nag co-cosplay lang ang mga maid nila sa bahay e."Pasok ka hija, they are waiting for you." Sabi ni Aunt Liva habang si Lih
Sinamaan ko siya nang tingin. Hindi ko pa rin makakalimutan kung sino si Artaya at iyong sinasabi ni Uncle Leone. Nang Makita niya ang titig ko sa kaniya ay agad siyang napalabi na akala naman niya ay ikina cute niya.“What are you doing here?” kunot noong tanong ko sa kaniya. Dahan-dahan siyang lumapit sa ‘kin habang ang kamay ay nasa mga bulsa niya. Hindi ko winala ang paningin ko sa kaniya. Akala niya siguro na okay kami sa isang ngiti niya lang.“Are you still mad?” Ano sa tingin niya? Na masaya ako? Marami siyang hindi sinasabi sa ‘kin. Akala niya siguro na ayos lang ako pero hindi. At talagang tinatanong pa niya kung galit ba ako.“Ano sa tingin mo?” masungit na tanong ko sa kaniya. Nakita kong sumilay ang ngiti sa labi niya na mas lalong ikinagalit ko sa kaniya. Bakit pa siya natatawa diyan. “Bakit ka natatawa? Akala mo ba natutuwa ako sa ‘yo?”Nang makalapit na siya sa ‘kin ay ramdam ko na ang luha sa gilid ng mga mata ko. “Why are you so sad?” Aniya pero natatawa pa rin siya.
Nong gabi ring ‘yon ay hindi na namin pinag-usapan pa ang tungkol sa kanila ni Liro. Hahayaan kong kusa siyang magsasabi sa ‘kin ng tungkol sa kanila o sa kahit na anong kaugnayan niya sa nakaraan niya. Naging masaya ang pananatili ko sa ancestral house nila. Mainit ang pagtanggap sa ‘kin ng pamilya niya. Kahit na minsan ay iniinis ako ni Lihiro.Ngayon lang ay kasalukuyan akong kumakain kasama ko sina Aunt Liva, Aunt Stea at si Aunt Lhera. Nasa kusina kami at nagka-kape dahil hindi ako sumama sa shopping nina Thria. Mabilis kasi akong mapagod ngayon at mas trip ko rin na manatilli nalang muna sa bahay kesa sa gumala.“Mom, bakit nandito si Cassandra? Hindi siya pinasama ng seloso kong kapatid kina Thea?” Tanong niya. Inirapan ko siya na ikinalabi niya. Para namang ayaw niya ‘ko dito. Hmp.“No son, Cassandra chose to stay here so she’s here,” Sagot ng ina niya habang si Aunt Stea naman ay panay lagay ng strawberries sa plato ko. Nahihiya akong ngumiti sa kaniya. Hindi lang si Hiro ang
Nakasakay si hiro at Cassandra sa isang truck habang binabaybay nila ang daan palayo sa ancestral house ng Acuesa. Nakatulog si Eve sa bisig ni Cassandra habang tahmik silang dalawa ni Hiro na nakaupo sa likuran ng truck. Hawak ni Hiro ang kamay ni Cassandra. Napatingin siya kay Hiro at nakita ang lungkot sa mga mata nito. Ngumiti si Hiro sa kaniya at hinalikan niya si Cassandra sa noo. “I’m sorry,” sabi ni Cassandra. Ngumiti si Hiro sa kaniya at umiling. “It’s not your fault. I keep in touch with Agui so I know everything.” “But, ang pagdating namin ang siyang dahilan kung bakit tayo umaalis ngayon.” Nakokonsensyang sabi ni Cassandra. Hinalikan siya ni Hiro sa mga labi kasabay ng pagtulo ng luha ni Cassandra. “Mamamatay na ako kung hindi ka pa dumating. Kayo ng anak ko,” sabi ni Hiro at pinunasan nito ang luha sa mga mata ni Cassandra. “But Hiro-“ “It’s fine, love. I trust my brothers. I dedicate my years for the family, this time, I choose you and our daughter.” Natigilan si C
Nasa labas ako sa kwarto ni Eve. Tinawag ko siya para lumapit sa akin. Ayaw niyang lumabas ng kwarto dahil nagtatampo pa siya sa papa niya."Halika na Eve. Samahan mo sa garden si mama." Sinabi ko sa kanya."Mama!" Nagmamaktol na aniya dahil ayaw niyang sumama. Kumunot ang noo ko dahil magkukulong lang naman ulit siya sa kwarto magdamag at maglalaro ng mobile games. Hindi ito maganda sa kaniyang kalusugan."Tama na ‘yan. Tara na. Makinig ka kay mama." Sabi ko at pinilit siya. Hindi ko alam kung bakit pero isa-isang nagsialisan ng bahay ang mga tao to the point na ako na lang, ang anak ko at si Hiro ang naiwan. Kahit si Lianne at ang kaniyang anak ay wala dito.Hindi ko alam kung matutuwa ba ako o maiinis.I chose not to mind it at pinilit ko nalang si Eve na sumama sa akin. Dahil ako na lang ang naiwan dito, ako na rin ang bahala sa mga gawain dito sa loob ng bahay.Pagdating namin sa garden, nakita ko ang mukha ng anak ko na nagulat habang nakatingin sa mga butterflies sa isang malak
Maya-maya pa, nang matapos ko na ang lahat ay umakyat ako sa itaas para kunin si Eve.Nakita ko siyang natutulog sa paa ng papa niya habang si Hiro naman ay payapang nakatingin sa anak niyang nakatulog.Nang makita niya ako, agad akong lumapit sa kaniya aora kunin si Eve."Pasensya na," sabi ko. Ngumiti lang siya sa 'kin. Iyong ngiting matiwasay. Nandito na naman ang bigat sa dibdib ko habang nakatingin sa kaniya. Gusto kong bumalik na siya sa dati."Mama," nagising ang anak ko. Nang makita na karga ko siya ay agad siyang lumingon sa papa niya."I'm sorry po, nakatulog ako." Sabi ni Eve."It's fine, princess." He's still the same. Kahit nawala na naman ang ala-ala niya, he sti treating our daughter like a princess.Magpagaling ka na Hiro. We are waiting for you.Magpapaalam na sana ako na aalis na, nang biglang may batang tumakbo papalapit kay Hiro."Daddy!" Sigaw ng batang babae. Nakatingin kaming dalawa ni Eve kung paano umakyat ang bata sa kama para yakapin si Hiro."Daddy, I misse
After a month, nasa ancestral house kami ni Hiro kasama ang anak ko. Maraming nangyari noon. Naging posible ang lahat ng ito dahil kay Luca. Kung wala ang tulong niya, tiyak na mahihirapan kami dito.------Habang naghahanda kami, inayos ni Agui ang mga kailangan kong dalhin para sa pagpunta ko sa ancestral house ng Acuesa.Inaayos ko na rin ang mga gamit ko para ready na ang lahat pagdating ko. Iiwan ko si Eve kasama ni Shia sa Hacienda Seya dahil masyadong delikado na dalhin ko siya sa Ancestral house kung nasaan ang papa niya."Handa ka na ba?" Tanong ni Liro habang nakaharap sa akin. Tumango ako. Sa mga nakaraang linggo ay inihanda ko na ang aking sarili para sa araw na ito."Alam mo na ang gagawin, Cassandra." Sabi niya.Alam ko ‘yan. Matagal ko na itong pinaghandaan. Kailangan ko lang malaman ang kalagayan ni Hiro, kung okay lang siya at kung maaari, doon ko siya ilalabas. Sabay tayong tatakas."Cas," napatingin ako kay Lihiro. Nag-aalala siya habang nakatingin sa akin.Lumapit
Alam kong sinusundan kami nina Lihiro at Stallion. Natahimik siya kanina no’ng sinabi ko ‘yon sa harap niya.Ang nakakapagtaka, tahimik din ang dalawang bata ngayon. Hindi naman sila nagtanong tanong. Hindi na ako nagsalita hanggang sa makarating kami sa bahay namin. Nakaabang na sina Sam at Liro. Bakit kaya. Anong nangyari? Akala ko magtatagal sila sa ospital. Nakaparada ang sasakyan malapit sa bahay.Bumaba sina Eve at Atlas sa tricycle. Nagbayad ako at binuhat ang mga bag nila."Mommy, okay ka lang?" Napatingin ako kay Atlas. Ngumiti ako sa kaniya at hinalikan siya sa pisngi."Yes, love. Okay naman si Mommy." Sagot ako. Halata sa mukha niya na hindi siya kumbinsido sa sinabi ko. Niyakap niya ako ng mahigpit."I love you, Mommy. Huwag kang malungkot.""Thank you, baby. I love you too." Ngumiti si Atlas sa ‘kin ka naunang pumasok sa bahay. Pagtingin ko kay Eve, nakita kong seryoso siyang nakatingin sa akin."Mama, hindi ka okay." Aniya."Iniisip mo ba ‘yong sinabi nung lalaking yun?
"Andrea, salamat ah."Ngumiti lang ako at tinali na ang buhok niya. Kailangan niyang pumunta ng hospital para sa check up niya."Ano ka ba. It's fine. Oh ayan, ayos na." Sabi ko nang makitang ayos na."Thank you.""Welcome," sagot ko. Tamang tama na pumasok si Liro. Nang magtama ang paningin namin ay nakita kong nakakunot ang noo niya."Anong problema?" tanong ni Sam.Hinintay kong sumagot si Liro. May problema ba?"Mom called me. Nandito daw si Lihiro at Stallion." Oh, I forgot to tell him about them. Nawala sa isipan ko. Nang dumating sila nong isang araw ay agad kong inisikaso ang damit na dadalhin ni Eve dahil isinama nga siya nina Shia at Agui. Tapus nakatulog ang silang tatlo ni Atlas pagkatapos kaya hindi ko siya nakausap."Sorry Liro, I forgot to tell you. Nakita ko sila noong nag camping kayo. I was about to tell you yesterday butyou have your walk din." "No. It's okay. But I was confused. What are they doing here?"Naalala ko iyong pinag-usapan ni Stallion at Lihiro."I ov
"Well, I'm not sure. But I think, Luca is also wooing Gege. Or mali ako ng akala?" Sabi ni Shia. She looked so worried. Hindi ko naman aawayin si Gege. Haha.If Luca really likes Gege then it's fine with me. Basta ba, kailangan niyang mag explain sa 'kin kung bakit niya ako niligawan kung iba pala ang gusto niya."May sinabi ba si Gege sa'yo about Luca?" umiling siya. Wala ring sinabi si Gege sa'kin. "I asked Agui about Luca but wala naman siyang sinasabi."Tumango ako. I see. Mukhang tama nga ang hinala ko."I saw them kahapon sa Coffeteria." "Anong ginagawa nila?" curious na tanong ni Shia. Nagkibit balikat ako. Hindi ko alam pinag usapan nila but enough na ang mga nakita ko para hulaan kung anong mayroon sa kanila. "Date ba iyon?" curious na tanong ni Shia. "Parang," ikling sagot ko. Napasinghap siya. "Go, answer your phone." Binitawan ko ang mga kubyertos at sinasagot ang tawag. "Luca?""Hi," kinalabit ako ni Shia kaya napatingin ako sa kaniya. 'loud speaker mo' aniya sa wala
Pagdating ko sa mall ay bumili agad ako ng wallpaper. Eve wants everything in our room looks like universe. Ewan ko ba sa batang iyon at saan niya nakukuha ang ideyang iyon. Plano kong bilisan lang ang pamimili dahil malapit ng gumabi. Pumunta ako ng school supplies para bumili ng tape, gunting at glue gun. Palapit na ako sa school supplies store nang tumunog ang cellphone ko. Nakita ko ang pangalan ni Shia kaya sinagot ko ito. "Where are you?" tumambad sa 'kin ang boses ni Agui na hinuha ko ay nakakunot na naman ang noo. "Nasa mall. Bakit?" takang tanong ko. Gumilid muna ako dahil maraming tao ang nandito. "Anong oras na oh?" aniya. "Ano ka? Tatay ko?" natatawang sabi ko at mukhang narinig iyon ni Shia dahil narinig ko ang halakhak niya sa kabilang linya. "Umuwi ka na Andrea. Gabi na. Huwag matigas ang ulo." Iyon lang at pinatay na niya ang tawag. Siraulo talaga ito minsan. Tumuloy ako sa school supplies store at namili na ng mga gagamitin ko. Punuan rin dito. Maraming studya
"Mama," tawag sa 'kin ni Eve. Kasama ko siya sa sala dahil kasalukuyan kong kinukuha ang mga buto sa green peas na lulutuin ko mamaya."Yes, love?" tanong ko. Habang ang paningin ay nasa TV. Ka text ko si Shia kanina at nagsabing hihiramin niya si Eve bukas dahil isasama nila ito ni Agui bukas. "Can I go with Mommy Sam?" tanong niya. Nasabi ni Sam sa 'kin na aalis sila tatlo ni Liro at Atlas dahil balak niyang paglapitin ang mag ama."Anak, bonding kasi nila iyon e."Nakita ko siyang nalungkot bigla sa sinabi ko. Bumuntong hininga ako."Eve,""Mama, good girl naman po ako. Hindi po ako magpapasaway kina Mommy Sam e."I know nak, but"It's okay, Andrea-I mean, Cas." Napakamot si Sam sa ulo niya. Nang malaman niya ang totoo kong pangalan, nalilito na siya sa kung ano ang itatawag niya sa 'kin. Buong akala ko magtatampo siya na inilihim ko sa kaniya ang buong pagkatao ko but, tahimik lang siya.Hindi nagbago ang pakikitungo niya sa'kin. Kung paano niya ako pakisamahan noon ay same pa ri