Sinamaan ko siya nang tingin. Hindi ko pa rin makakalimutan kung sino si Artaya at iyong sinasabi ni Uncle Leone. Nang Makita niya ang titig ko sa kaniya ay agad siyang napalabi na akala naman niya ay ikina cute niya.“What are you doing here?” kunot noong tanong ko sa kaniya. Dahan-dahan siyang lumapit sa ‘kin habang ang kamay ay nasa mga bulsa niya. Hindi ko winala ang paningin ko sa kaniya. Akala niya siguro na okay kami sa isang ngiti niya lang.“Are you still mad?” Ano sa tingin niya? Na masaya ako? Marami siyang hindi sinasabi sa ‘kin. Akala niya siguro na ayos lang ako pero hindi. At talagang tinatanong pa niya kung galit ba ako.“Ano sa tingin mo?” masungit na tanong ko sa kaniya. Nakita kong sumilay ang ngiti sa labi niya na mas lalong ikinagalit ko sa kaniya. Bakit pa siya natatawa diyan. “Bakit ka natatawa? Akala mo ba natutuwa ako sa ‘yo?”Nang makalapit na siya sa ‘kin ay ramdam ko na ang luha sa gilid ng mga mata ko. “Why are you so sad?” Aniya pero natatawa pa rin siya.
Nong gabi ring ‘yon ay hindi na namin pinag-usapan pa ang tungkol sa kanila ni Liro. Hahayaan kong kusa siyang magsasabi sa ‘kin ng tungkol sa kanila o sa kahit na anong kaugnayan niya sa nakaraan niya. Naging masaya ang pananatili ko sa ancestral house nila. Mainit ang pagtanggap sa ‘kin ng pamilya niya. Kahit na minsan ay iniinis ako ni Lihiro.Ngayon lang ay kasalukuyan akong kumakain kasama ko sina Aunt Liva, Aunt Stea at si Aunt Lhera. Nasa kusina kami at nagka-kape dahil hindi ako sumama sa shopping nina Thria. Mabilis kasi akong mapagod ngayon at mas trip ko rin na manatilli nalang muna sa bahay kesa sa gumala.“Mom, bakit nandito si Cassandra? Hindi siya pinasama ng seloso kong kapatid kina Thea?” Tanong niya. Inirapan ko siya na ikinalabi niya. Para namang ayaw niya ‘ko dito. Hmp.“No son, Cassandra chose to stay here so she’s here,” Sagot ng ina niya habang si Aunt Stea naman ay panay lagay ng strawberries sa plato ko. Nahihiya akong ngumiti sa kaniya. Hindi lang si Hiro ang
“Before we go home, puntahan muna natin ‘yong friend ko.” Kumunot ang noo ko sa sinabi niya. Friend? Sinong friend ito na sinasabi niya? “Sino ba itong friend na tinutukoy mo?” nakagat ko ang labi ko habang tinatanong siya. Ever since,wala akong alam sa kung sino ang mga kaibigan niya. Bago pa man ako mag isip ng kung anu-ano, I shove that negative thoughts on my mind para hindi masira ang araw ko. “She’s a friend. You’ll meet her soon.” “She,” I repeated the word ‘she’. So babae ang kaibigan niya. Hindi ako nagsalita na pero nakikita ko siyang sinisilip ako sa gilid. Tinitignan ko lang siya pag ginagawa niya ‘yon. “Okay ka lang?” Tumingin ulit ako sa kaniya. “Yeah, bakit?” sagot ko. “Wala naman,” aniya at tumingin ulit pabalik sa kalsada habang kagat-kagat ang labi. Weird. "Are you sure na okay ka lang?" nilingon ko ulit siya. Ano bang gusto niyang sagot ko? "Yeah? Bakit? May gusto ka bang marinig na isasagot ko?" tanong ko sa kaniya. "Wala naman," aniya. Napailing nalang ako
Huminahon na si Mommy. Nakatulog siya to be exact habang umiiyak sa mga braso ko. It’s my first time na samahan siya sa kwarto niya habang ganito at wala siyang lakas. Malayong malayo sa Amy na kilala ko. Kinumutan ko siya at saka lumabas. Pinuntahan ko si Heyley para hingin ang contact number ni Dad.Nang maibigay niya na sa ‘kin ay saka ko tinawagan si Daddy.Sinubukan kong tawagan si Dad but cannot be reach ang contact number niya. Umupo ako sa sofa habang sinusubukan ko pa ring tawagan si Dad."Ma'am," tumingin ako kay Heyley. Nag-aalala siya habang nakatingin sa 'kin.'Dad, where are you?" Naghintay ako ng ilang minuto hoping na mag rereply si Dad sa message ko sa kaniya but si Hiro ang tumawag.Sinagot ko ito. I was about to say something ng inunahan niya ‘ko."I'm coming," ‘yon lang ang sinabi niya at agad na binaba ang tawag. Napatayo ako agad sa pagkagulat. Nandito si Mommy, baka makita niya si Hiro. Alam kong magtataka 'yon.Agad akong lumabas ng bahay. Sa labas ko hihintayi
Tumakbo ako papalapit kay Dad at niyakap siya. Kahit naman kasi sabihin na malayo ang loob ko sa kanila, hindi ko maikakaila na magulang ko pa rin sa kanila.“Dad, what happened?” Tanong ko. ‘Di ba galing sila sa Tagaytay? So bakit ang sabi ni Mommy ay may iba siya?“Come, it’s cold here.” Inakbayan ako ni Daddy at nilingon si Hiro. “Hiro, pumasok na muna tayo.”“Susunod ako sir Robert,” nanlalaki ang mata ko habang nakatingin sa kanila. Magkakilala sila? Nang magtama ang paningin namin ni Hiro, nakita kong ngumiti siya sa‘kin. Okay, what’s the meaning of this?“Okay,” sabi nito at inakay ako ni Dad papasok sa loob ng hotel. “Dad,” tawag ko sa kaniya.“I know,” sabi niya kaya tumahimik ako. Mukhang alam na niya ang sasabihin ko.Pag pasok namin sa loob ng bahay ay agad kong nilibot ito ng tingin. Maganda naman at comfy. Kumuha si Dad ng tubig at binigay sa'kin."Dad, anong nangyari?" Nag-aalala kong tanong sa kaniya. Umupo siya sa tabi ko at kinuha ang photo album na nasa mesa. Nagtat
When Dad started to talk, I’m all ears for me not to miss even the single detail of whaever he says. Unang kwinento ni Dad ang tungkol sa kanila ng best friend niya na si Andrea. Nasaktan ako sa mga nalaman ko ngayon but hindi yung malala. I think, dahil din yun sa lumaki ako na hindi close kay Mommy.“I feel in love with her. Sabay naming plinano ang kinabukasan. When you came, Andrea was happiest woman I’ve ever seen. Excited siyang makita ka. Excited siyang makausap ka at lahat lahat.” Hindi ko alam but biglang may kung anong init sa loob ko sa sinabi ni Dad. Nakuha nito ang attention ko.“Walang araw no’n na hindi ka niya kinakantahan ng lullaby o binabasahan ng storybook. Halos hindi na nga niya ako pinapansin dati dahil nakatuon ang attention niya sa ‘yo.” Bahagyang natawa si Dad habang inaalala ang mga nakaraan nila ni Andrea.“For nine months, wala siyang ibang ginawa kung hindi ang sabihan ako sa mga plano niya sa ‘yo. Cassandra, you are the center of her life.” Sabi ni Dad
We’re here in the Andrea’s grave. I am not surprised the Hiro knew this since he has lots of connection so we’re able to find this place. I’m not sure but I think Dad visit her grave since there’s a dead boquet in it.I cleaned her grave and Hiro help me to light the candle. I touch my belly and smiled. It’s my first time to visit my mother’s grave and it took me years to know about her. I visited her with the person who made me feel secure eveytime I have my breakdowns and of course with our unborn child.It feels so weird to call someone Mom who I haven’t seen even once. But my heart utter a word that made me speak. “Mom,” and I don’t know but, from the moment I called her that, the breeze of wind touched my skin.Tears started to fall from my eyes. “I’m sorry, I’m late.” Hiro hold my hand, tightly. It’s like telling me that he’s here to support me without uttering words.We sat down on the ground after Liro placed a piece of cloth in it. I introduced Hiro to her and I started to ta
The next morning, we visited Lihiro in the hospital. Like what Hiro said, it’s nothing that serious. It was just a simple injury. In fact, when we arrived here, the son of the devil was hitting the nurse who checked his wounds.“Don’t look at me like that future sister in law. Can’t you see I’m hurt?” Agad ko siyang sinapak kaya agad siyang umaray. Agad siyang nagsumbong kay Aunt Lhera pero hindi siya pinansin ng mama niya.“Mom, Cassandra is bullying me!”Hiro approached me and kissed me on the nape then he whispered, “Go love, bully him more.” And I think Lihiro heard it because he stared his brother like it is the meanest sibling he have.“You’re not my brother anymore. From now on, I cut my ties with you. I’m the real son of Mom and Dad and you’re just an adoptive.” Lihiro exclaimed!“Tumigil ka nga Lihiro. Naalibadbaran ako sa pagmumukha mo. Ikaw na nga yung naaksidente pero maloko ka pa rin.” He pouted and looked at his brother. Bumulong siya dito but wari ko ay nagsumbong na na
Nakasakay si hiro at Cassandra sa isang truck habang binabaybay nila ang daan palayo sa ancestral house ng Acuesa. Nakatulog si Eve sa bisig ni Cassandra habang tahmik silang dalawa ni Hiro na nakaupo sa likuran ng truck. Hawak ni Hiro ang kamay ni Cassandra. Napatingin siya kay Hiro at nakita ang lungkot sa mga mata nito. Ngumiti si Hiro sa kaniya at hinalikan niya si Cassandra sa noo. “I’m sorry,” sabi ni Cassandra. Ngumiti si Hiro sa kaniya at umiling. “It’s not your fault. I keep in touch with Agui so I know everything.” “But, ang pagdating namin ang siyang dahilan kung bakit tayo umaalis ngayon.” Nakokonsensyang sabi ni Cassandra. Hinalikan siya ni Hiro sa mga labi kasabay ng pagtulo ng luha ni Cassandra. “Mamamatay na ako kung hindi ka pa dumating. Kayo ng anak ko,” sabi ni Hiro at pinunasan nito ang luha sa mga mata ni Cassandra. “But Hiro-“ “It’s fine, love. I trust my brothers. I dedicate my years for the family, this time, I choose you and our daughter.” Natigilan si C
Nasa labas ako sa kwarto ni Eve. Tinawag ko siya para lumapit sa akin. Ayaw niyang lumabas ng kwarto dahil nagtatampo pa siya sa papa niya."Halika na Eve. Samahan mo sa garden si mama." Sinabi ko sa kanya."Mama!" Nagmamaktol na aniya dahil ayaw niyang sumama. Kumunot ang noo ko dahil magkukulong lang naman ulit siya sa kwarto magdamag at maglalaro ng mobile games. Hindi ito maganda sa kaniyang kalusugan."Tama na ‘yan. Tara na. Makinig ka kay mama." Sabi ko at pinilit siya. Hindi ko alam kung bakit pero isa-isang nagsialisan ng bahay ang mga tao to the point na ako na lang, ang anak ko at si Hiro ang naiwan. Kahit si Lianne at ang kaniyang anak ay wala dito.Hindi ko alam kung matutuwa ba ako o maiinis.I chose not to mind it at pinilit ko nalang si Eve na sumama sa akin. Dahil ako na lang ang naiwan dito, ako na rin ang bahala sa mga gawain dito sa loob ng bahay.Pagdating namin sa garden, nakita ko ang mukha ng anak ko na nagulat habang nakatingin sa mga butterflies sa isang malak
Maya-maya pa, nang matapos ko na ang lahat ay umakyat ako sa itaas para kunin si Eve.Nakita ko siyang natutulog sa paa ng papa niya habang si Hiro naman ay payapang nakatingin sa anak niyang nakatulog.Nang makita niya ako, agad akong lumapit sa kaniya aora kunin si Eve."Pasensya na," sabi ko. Ngumiti lang siya sa 'kin. Iyong ngiting matiwasay. Nandito na naman ang bigat sa dibdib ko habang nakatingin sa kaniya. Gusto kong bumalik na siya sa dati."Mama," nagising ang anak ko. Nang makita na karga ko siya ay agad siyang lumingon sa papa niya."I'm sorry po, nakatulog ako." Sabi ni Eve."It's fine, princess." He's still the same. Kahit nawala na naman ang ala-ala niya, he sti treating our daughter like a princess.Magpagaling ka na Hiro. We are waiting for you.Magpapaalam na sana ako na aalis na, nang biglang may batang tumakbo papalapit kay Hiro."Daddy!" Sigaw ng batang babae. Nakatingin kaming dalawa ni Eve kung paano umakyat ang bata sa kama para yakapin si Hiro."Daddy, I misse
After a month, nasa ancestral house kami ni Hiro kasama ang anak ko. Maraming nangyari noon. Naging posible ang lahat ng ito dahil kay Luca. Kung wala ang tulong niya, tiyak na mahihirapan kami dito.------Habang naghahanda kami, inayos ni Agui ang mga kailangan kong dalhin para sa pagpunta ko sa ancestral house ng Acuesa.Inaayos ko na rin ang mga gamit ko para ready na ang lahat pagdating ko. Iiwan ko si Eve kasama ni Shia sa Hacienda Seya dahil masyadong delikado na dalhin ko siya sa Ancestral house kung nasaan ang papa niya."Handa ka na ba?" Tanong ni Liro habang nakaharap sa akin. Tumango ako. Sa mga nakaraang linggo ay inihanda ko na ang aking sarili para sa araw na ito."Alam mo na ang gagawin, Cassandra." Sabi niya.Alam ko ‘yan. Matagal ko na itong pinaghandaan. Kailangan ko lang malaman ang kalagayan ni Hiro, kung okay lang siya at kung maaari, doon ko siya ilalabas. Sabay tayong tatakas."Cas," napatingin ako kay Lihiro. Nag-aalala siya habang nakatingin sa akin.Lumapit
Alam kong sinusundan kami nina Lihiro at Stallion. Natahimik siya kanina no’ng sinabi ko ‘yon sa harap niya.Ang nakakapagtaka, tahimik din ang dalawang bata ngayon. Hindi naman sila nagtanong tanong. Hindi na ako nagsalita hanggang sa makarating kami sa bahay namin. Nakaabang na sina Sam at Liro. Bakit kaya. Anong nangyari? Akala ko magtatagal sila sa ospital. Nakaparada ang sasakyan malapit sa bahay.Bumaba sina Eve at Atlas sa tricycle. Nagbayad ako at binuhat ang mga bag nila."Mommy, okay ka lang?" Napatingin ako kay Atlas. Ngumiti ako sa kaniya at hinalikan siya sa pisngi."Yes, love. Okay naman si Mommy." Sagot ako. Halata sa mukha niya na hindi siya kumbinsido sa sinabi ko. Niyakap niya ako ng mahigpit."I love you, Mommy. Huwag kang malungkot.""Thank you, baby. I love you too." Ngumiti si Atlas sa ‘kin ka naunang pumasok sa bahay. Pagtingin ko kay Eve, nakita kong seryoso siyang nakatingin sa akin."Mama, hindi ka okay." Aniya."Iniisip mo ba ‘yong sinabi nung lalaking yun?
"Andrea, salamat ah."Ngumiti lang ako at tinali na ang buhok niya. Kailangan niyang pumunta ng hospital para sa check up niya."Ano ka ba. It's fine. Oh ayan, ayos na." Sabi ko nang makitang ayos na."Thank you.""Welcome," sagot ko. Tamang tama na pumasok si Liro. Nang magtama ang paningin namin ay nakita kong nakakunot ang noo niya."Anong problema?" tanong ni Sam.Hinintay kong sumagot si Liro. May problema ba?"Mom called me. Nandito daw si Lihiro at Stallion." Oh, I forgot to tell him about them. Nawala sa isipan ko. Nang dumating sila nong isang araw ay agad kong inisikaso ang damit na dadalhin ni Eve dahil isinama nga siya nina Shia at Agui. Tapus nakatulog ang silang tatlo ni Atlas pagkatapos kaya hindi ko siya nakausap."Sorry Liro, I forgot to tell you. Nakita ko sila noong nag camping kayo. I was about to tell you yesterday butyou have your walk din." "No. It's okay. But I was confused. What are they doing here?"Naalala ko iyong pinag-usapan ni Stallion at Lihiro."I ov
"Well, I'm not sure. But I think, Luca is also wooing Gege. Or mali ako ng akala?" Sabi ni Shia. She looked so worried. Hindi ko naman aawayin si Gege. Haha.If Luca really likes Gege then it's fine with me. Basta ba, kailangan niyang mag explain sa 'kin kung bakit niya ako niligawan kung iba pala ang gusto niya."May sinabi ba si Gege sa'yo about Luca?" umiling siya. Wala ring sinabi si Gege sa'kin. "I asked Agui about Luca but wala naman siyang sinasabi."Tumango ako. I see. Mukhang tama nga ang hinala ko."I saw them kahapon sa Coffeteria." "Anong ginagawa nila?" curious na tanong ni Shia. Nagkibit balikat ako. Hindi ko alam pinag usapan nila but enough na ang mga nakita ko para hulaan kung anong mayroon sa kanila. "Date ba iyon?" curious na tanong ni Shia. "Parang," ikling sagot ko. Napasinghap siya. "Go, answer your phone." Binitawan ko ang mga kubyertos at sinasagot ang tawag. "Luca?""Hi," kinalabit ako ni Shia kaya napatingin ako sa kaniya. 'loud speaker mo' aniya sa wala
Pagdating ko sa mall ay bumili agad ako ng wallpaper. Eve wants everything in our room looks like universe. Ewan ko ba sa batang iyon at saan niya nakukuha ang ideyang iyon. Plano kong bilisan lang ang pamimili dahil malapit ng gumabi. Pumunta ako ng school supplies para bumili ng tape, gunting at glue gun. Palapit na ako sa school supplies store nang tumunog ang cellphone ko. Nakita ko ang pangalan ni Shia kaya sinagot ko ito. "Where are you?" tumambad sa 'kin ang boses ni Agui na hinuha ko ay nakakunot na naman ang noo. "Nasa mall. Bakit?" takang tanong ko. Gumilid muna ako dahil maraming tao ang nandito. "Anong oras na oh?" aniya. "Ano ka? Tatay ko?" natatawang sabi ko at mukhang narinig iyon ni Shia dahil narinig ko ang halakhak niya sa kabilang linya. "Umuwi ka na Andrea. Gabi na. Huwag matigas ang ulo." Iyon lang at pinatay na niya ang tawag. Siraulo talaga ito minsan. Tumuloy ako sa school supplies store at namili na ng mga gagamitin ko. Punuan rin dito. Maraming studya
"Mama," tawag sa 'kin ni Eve. Kasama ko siya sa sala dahil kasalukuyan kong kinukuha ang mga buto sa green peas na lulutuin ko mamaya."Yes, love?" tanong ko. Habang ang paningin ay nasa TV. Ka text ko si Shia kanina at nagsabing hihiramin niya si Eve bukas dahil isasama nila ito ni Agui bukas. "Can I go with Mommy Sam?" tanong niya. Nasabi ni Sam sa 'kin na aalis sila tatlo ni Liro at Atlas dahil balak niyang paglapitin ang mag ama."Anak, bonding kasi nila iyon e."Nakita ko siyang nalungkot bigla sa sinabi ko. Bumuntong hininga ako."Eve,""Mama, good girl naman po ako. Hindi po ako magpapasaway kina Mommy Sam e."I know nak, but"It's okay, Andrea-I mean, Cas." Napakamot si Sam sa ulo niya. Nang malaman niya ang totoo kong pangalan, nalilito na siya sa kung ano ang itatawag niya sa 'kin. Buong akala ko magtatampo siya na inilihim ko sa kaniya ang buong pagkatao ko but, tahimik lang siya.Hindi nagbago ang pakikitungo niya sa'kin. Kung paano niya ako pakisamahan noon ay same pa ri