Lena...
TINGNAN mo itong lalaking ito, halos isang linggo na akong hindi kinikibo, ayan na naman yung ugali niya na yan na bigla-bigla na lang hindi kikibo.
"Tapos na akong kumain," tumingin siya sa akin at nilinis yung pinagkainan ko.
See?! Ganyan lang siya, pagsisilbihan ako ng walang kibo, hindi siya nagsasalita, pag nagtanong naman ako tatango, iiling o magkikibit-balikat lang siya pag ewan o hindi niya alam ang isasagot; para lang tuloy akong nakikipag-usap sa isang pipi.
Pagkatapos nung nangyari sa pool ganyan na siya, siya pa talaga itong may ganang umarte ng ganyan.
"Do you have laryngitis, sore throat, tonsilitis or whate
Lee...UMIINITang ulo ko sa mga nakikita ko ngayon sa cellphone kong pitures na pinagse-send ni Kyra.You should see whatTora'swearing.Really? Ito ang suot ngayon ni Lena?Kailangan ko na talagang magmadaling magpunta sa kung nasaan man sila ngayon.I should've known that this was part of her torture, umayaw na nga ako pero heto pa rin siya at mas pinaparusahan pa ako.Mabilis kong pinaandar ang kotse ko at ilang minuto lang ay nakarating na ako sa lugar na sinasabi nila.
Lee...ISINARAko ng padabog ang pintuan sa kwarto, sobrang inis na inis na ako at hindi ko alam kung kaya ko pa bang kontrolin itong inis na nararamdaman ko."Andy!" narinig kong sigaw ni Lena mula sa labas at pilit kinakalampag ang pintuan para buksan ko.Hindi ko siya sinagot at naupo lang ako sa kama."Andy, open this fucking door!" sigaw ulit ni Lena pero nanatili lang akong tahimik. "Andy Zedleer I said open this or else."Sa inis ko ay pumunta na ako sa pinto at binuksan yun, masyado na rin kaming nakakaabala sa ibang tao sa ingay niya, lalo na siguro kung hindi ko pa siya pagbubuksan.
Lena...WAKINGup this morning gave me a strange feeling. It's like something is missing.I found out what it was the moment I opened my eyes; the empty space on the right side of the bed was the reason.My eyes searched for him but he was nowhere to be found. I felt empty all of sudden.Lunch came and Lee still hasn't shown himself."Kyra have you seen Lee?""Malay ko," she answered while sipping her cup of coffee. "Oh! I think I saw him.""Saan naman?""May outdoo
Lena..."KAILANka pa bumalik?" nagulat ako ng makasalubong ko si Sanya sa hallway ng opisina ng Z Corporation pagkalabas ko ng elevator."You're here?" ang akala ko kasi nasa ibang bansa siya. "Tinanong kita dati kay Kyra sabi niya wala raw kayo sa Pilipinas?""Hindi na ako nakapag-paalam, it was an emergency, para sa business," pagpapaliwanag niya. "How are you? The last time we've seen each other you were--""Yeah!" tumawa ako. "Okay naman na ako.""Sigurado ka?""Oo naman, okay na kami ni Lee and..." may iniabot ako sa kanya. "...we're getting married here in the Philippi
Lena...MABILISna lumipas ang apat na buwan, parang kailan lang nung kinasal kami ni Lee.Tiningnan ko yung picture nung kasal namin, napangiti ako, masaya ako na naka-attend yung mga magulang ko at masaya din sila para sakin.Nandun sila Kyra, Alexa at Sanya, hindi man pinapansin ni Sanya sila naging maayos pa rin naman ang lahat, tingin ko matatagalan pa bago mapatawad ni Sanya sila Kyra at Alexa. As for Lee, medyo naging maayos sila ni Sanya, naintindihan ni Sanya na ginawa yun ni Lee para mapalapit sa akin.Tungkol naman sa kanila ni Adam — hindi pa rin niya sinasabi dahil dalawang buwan pa bago matapos ang project nila Lee at Adam, ang ginagawa na lang niya sa ngayon habang
Sanya...NAGPALAKPAKANyung mga tao sa loob ng simbahan ng sabihin ng Pari na, "You may now kiss your bride."Ngumiti at sumabay na rin ako sa palakpakan. I am happy for Lee and Tora, totoo at walang halong bitterness.Ang meron lang ay kaunting lungkot. Tinanaw ko si Adam mula sa malayo na nakatingin sa dalawa at nakangiti rin. I'm wondering if he also feels a little sad.Napatingin din ako kayla Alexa at Kyra na nakikisabay sa palakpakan, napatingin din si Kyra sa akin at mahina niyang tinapik si Alexa para ituro ako. Ako na ang nag-iwas ng tingin bago pa lumingon si Alexa sa akin.Tahimik lang akong nagmamasid
3 years ago. Paris, France.Sanya..."THEonly way for me to get over you ay kung hindi kita nakilala." Napangiti ako.Howkorni!"Napaka-imposible naman yata nun." Tumawa ako at tinitigan ang mukha niya sa screen ng tablet ko, "Ang korni mo.""Kinilig ka nga eh!" Nakita ko na ngumiti siya, "Pero totoo yun, kahit kailan hindi ko magagawang kalimutan ka, mangyayari lang yun kung hindi tayo nagkakilala but imagining a life without you feels like hell C, I don't want to live everyday without you in it.""Eh paano yan? Nandito ako, nandyan ka."
Sanya..."HOW'Swork?" Napatingala ako sa boses na narinig ko, it's Alexa, "After 2 months are you still not used to all of these?"Umiling-iling ako, "Hindi sanay kasi hindi pa naman ako ganun ka-fluent French.""Well alam mo, buti na lang dun sa Furniture shop na pinagi-intern ko they speak english.""Nage-english din naman sila rito pero hindi madalas." Tumayo na ako mula sa isang napakalaking sewing table na kinauupuan ko, "Lunch? Where to this time?""Merong malapit na Cake Shop dito pero dahil galing pang Pilipinas yung cake shop meron din silang mga Filipino food and delicacies na sine-serve. Nami-miss ko na kasi eh, let's
Adam...NAKATITIGako kay Sanya habang mahimbing siyang natutulog sa tabi ko.I like it when she's asleep because she looks so peaceful. She's beautiful with her eyes close and especially when she opens it and looks at me like I'm blessed to have her in my life. I could just stare at her like this for a lifetime, admiring everything about her while she is unaware of it.This is my Sanya. My C. The woman I love and the woman I'd spend my whole life with."Stop staring at me."Napangiti ako, "How did you know?""I can feel it."Hinapit ko siya sa beywang at yumakap ako ng
Adam..."Iknow where Sanya is." Was the first thing Alexa told me over the phone when the plane where I boarded landed in Paris."You sure about that?""Sinundoko siya kanina sa airport at nandito na kami sa isang hotel. I'll text you where, ang alam ko magpapahinga siya, iniwan ko na muna siya at sinabi kong may trabaho ako. I'll wait for you here."When I got to the hotel lobby I saw her waiting for me."She had been crying since this morning. Anong nangyari? Anong ginawa mo sa kaibigan ko? Alam mo namang buntis siya hindi ba? At isa pa, anak niyo yung&nbs
Sanya..."C.Hey, wake up." Nagising ako sa masarap na amoy ng mainit na tinapay at sa boses ni Adam, naramdaman ko ang pagdampi ng labi niya sa akin, "God! I missed your lips. Wake up."Bumangon ako at agad na nagsalubong ang kilay ko pagkakita sa kanya."Bakit umagang-umaga nakasimangot ka?"Lalapit sana siya sakin ng bigla akong umalis sa kama. Nakita ko ang cellphone ko sa bedside table kaya agad kong kinuha iyon kasama ng susi ng kotse.Naayos ko na ang lahat kagabi pa lang. Umiiyak akong nag-empake ng mga gamit ko kaya naisip ko na ipagpabukas na lang ang pag-alis. I need to go back to France, dun ko na lang din siguro isisi
Sanya...DAYSpassed at hindi ko na kinausap si Adam simula ng araw na iyon, but he doesn't seem to care. Pakiramdam ko okay lang sa kanya ang lahat at dahil dun ay nasasaktan ako.Hindi niya ako sinuyo o kung ano man lang, ni sorry wala akong narinig sa kanya.Bakit parang bigla siyang nag-iba sakin?Was it because of that woman?"Sanya, the first thing you have to do is to be honest with him, hindi naman siya manghuhula hindi ba?"Napabuntong-hininga ako habang hawak ang cellphone sa tenga ko, "But Tora--""Ano? Nahihi
Sanya...SINAMAHANako ni Adam sa check-up at naging maayos naman ang lahat. The Doctor said everything is normal. Niresetahan na lang niya ako ng mga vitamins na dapat kong i-take, sinabihan din ako na dapat ay mag-gatas ako palagi para mas maging healthy ang paglaki ng baby namin ni Adam sa loob ng tiyan ko.Pumapasok pa rin ako sa opisina, sabi nga ni Adam, hanggang sa matapos lang ang ZEN, naipakita ko na naman lahat ng designs sa kanya at pagpipilian na lang iyon, malapit na rin ang released date ng gadget nila kaya mas lalong naging busy ang mga tao."Who's the girl who came into Mr. Z's office this morning?" Narinig kong usap-usapan ng mga tsismosang employee.N
Sanya..."MAAYOSbang naging pagtulog niyo?" Ngumiti ako at napatango ng magtanong si Aling Lydia sa amin, inilapag niya ang almusal sa harapan namin.Mayroong itlog, sinangag at gulay na lumpia."Gelo, tumulong ka nga dun mamaya." Narinig kong utos ni Angel kay Adam mula sa labas ng bahay.Napalingon kami ng pumasok si Angel, "Saan?""Magbuhat ng buko doon sa may malapit sa paanan ng bundok.""Gelai, ano ka ba? Nagbabakasyon dito ang kapatid mo."Tumingin si Angel sa Mama "Ma, magpapatulong lang naman, hindi ko naman aa
Sanya...INALALAYANako ni Adam pagkalabas ng kotse. Tumingin ako sa paligid at napahingang malalim. All I breathed was fresh air kaya't napangiti na ako."Ma!" Napatingin ako sa direksyon kung saan nakatingin si Angel, "Nandito na kami!"Lumapit siya sa amin at magiliw na ngumiti, "Kanina ko pa kayo hinihintay. Kamusta ang naging byahe niyo? Kamusta ka Sanya? Hindi ka ba napagod sa byahe? Maselan pa man din ang kundisyon mo.""A-ayos lang po ako." Ngumiti na rin ako sa kanya.Tumingin siya kay Adam, "Gelo, anak? Ayos lang ba talaga sa iyo ang dumito ng ilang araw?"
Adam..."C."Tawag ko kay Sanya na nakapatong sa likod ko. Humigpit ang yakap niya at mas isiniksik pa ang hubad na katawan sa akin, "C, wake up, papa-check up ka pa.""Z, mamaya na lang please." Humalik-halik siya sa likod ko, paakyat sa batok at pisngi ko, "I still want to sleep."Humarap na ako sa kanya at yumakap. Pumatong naman siya sakin at inilagay ang dalawang kamay sa ulo ko.Tumitig ako sa kanya, "Sige na, asikaso ka na.""But I don't want to. I'm lazy to move, mamaya na." Reklamo niya."But C--""Mamaya na or
Adam..."WHATare you doing here?!" Napataas ang boses ko ng makita ko ang isang taong hindi ko inaasahan sa loob pa mismo ng pamamahay ko."Adam--""Lumabas ka na. Umalis ka na Zadeim." Napatingin ako kay Sanya ng pisilin niya ang kamay ko. Tinitigan niya ako na parang sinasabing tumigil ako."Anak, I just want to talk to you.""Sinong nagpapasok sayo dito? Si Angel ba? Si Lydia?" Ang Lydia na sinasabi ko ay ang nanay ni Angel na siyang tumatayong caretaker dito sa bahay, "Simula ngayon wala na sa kanilang makakatapak sa pamamahay ko.""Anak, hindi. It was my decision, hinintay ko na makaalis sila bago ako pumasok dito, nalaman ko kasi na dito ka na ulit nakatira. Matapos kasi nung araw na mailipat ko sa pangalan mo ang kumpanya ay hindi ka na nagpakita pa. Gusto ko lang kamustahin ka.""Kamustahin? Maayos na ako. Now, could you please leave?""Z, kausapin mo ng maayos ang Daddy m--""He's