Adam...
"SANYA," tawag ko sa pangalan niya. Mahimbing pa rin siyang natutulog at nakasandig sa dibdib ko.
Tumingin ako sa paligid at napansin ko na pasikat na ang araw, siguro magsi-six na ng umaga, nagulat ako ng mas humigpit ang yakap niya at narinig ko ang mahinang ungol galing sa kanya, alam ko na ayaw niya pang gumising dahil halata namang masarap ang tulog niya pero hindi maganda ito.
Dahil sa pagkakadikit namin at sa narinig kong ungol ay may bagay na buhay na buhay ngayon sa akin at siguradong lagot ako kay Sanya pag nalaman niya ito, baka isipin niya na manyakis ako o kung ano-anong iniisip ko tungkol sa kanya habang magkatabi kami.
Shit! Lihim akong napapamur
Sanya..."WALAka talagang puso ano?""Mabuti ng alam mo."I shouldn't be thinking about it, about all the things he told me. Hindi ko rin dapat iniisip yung pagyakap niya at yung nakita kong sakit sa mga mata niya pero hindi ko magawang hindi isipin.Hindi dapat, hindi pwede.Nauna siyang umalis sa bahay nitong umaga, and I'm thankful for that because I didn't have to pretend like he was just nothing to me."Sanya!" nagising ako sa pag-iisip ko. I looked up at Tora. "Ikaw pa lang nandito?"
Sanya..."PAREalam mo bang nakipag-break siya sa akin para landiin ka!" nakatingin lang ako sa school grounds habang nasa 1st floor kami at maraming estudyante ang nakiki-usyuso sa gulo na nangyayari ngayon."Leo stop this now! Hindi mo lang matanggap na ayaw ko na sayo!" narinig ko yung pagtataas ng boses nung Patrice."Bakit? Ito ba pinalit mo sakin?! Alam ba niya ah?! Alam niya ba kung ilang beses na nagpa-kama ka sakin?!" nanlilisik na yung mga mata ni Leo."Pare, 'wag mo namang bastusin yung babae," nanungot yung noo ko nung ipagtanggol pa ni Adam yung babaeng yun."Pare gago ka ba? Hindi mo ba ako narinig? Pera lan
Adam...I'Mkissing Sanya with all the love I have for her in me. Ibinuhos ko lahat ng nararamdaman ko sa halik na yun.Nung una hindi siya tumutugon but later on, she started responding to my kisses and that made me happy."Sanya," bulong ko ng lumipat ang halik ko sa leeg niya."Adam lumabas ka na ng kwarto ko.""No, ayoko," pagkasabi ko noon ay hinubad ko yung T-shirt na suot ko at itinapon sa kung saan.Nakita kong nanlaki yung mga mata niya at tumitig lang sakin, napangiti ako at lumapit sa kanya sabay hinalikan ulit siya sa labi, nandun pa rin yung pagdadalawang-isip ni
Adam...NAGISINGako sa sikat ng araw at biglang napabangon. "Sanya!"Tumingin ako sa paligid, hindi ko kwarto ito, tiningnan ko rin ang sarili ko at wala akong suot, napunta rin ang tingin ko sa bahid ng dugo na nasa puting kobre kama, hindi panaginip yung lahat, hindi panaginip yung kagabi. May nangyari sa amin ni Sanya, binigay niya ang sarili niya sa akin.Pagkatapos magbihis ay lumabas ako ng kwarto niya. . .wala siya.Hinanap ko siya sa buong bahay pero wala, ni isang note man lang o kung ano ay wala siyang iniwan.Sinubukan kong tawagan ang phone niya pero hindi siya sumasagot, kahit si Lena ay hindi rin sumasagot sa tawag
Sanya...LIHIMakong natawa sa itsura ni Adam sa harap ko, hirap na hirap siya sa mga dala-dala."Ano marami pa ba? Lahat ba ng shop dito kailangan bumili ka?" nagrereklamong sabi niya habang nakasunod sa akin."Ginusto mo yan eh, sabi mo hindi ka mag-iingay 'di ba? Bakit ang reklamo mo ngayon?""Eh kasi sinasadya mo na yata na pahirapan talaga ako eh."Tumalikod ako at napangiti sabay humarap ulit sa kanya. "Ngayon mo lang na-realize?"Naningkit yung mata niya. "So pinagti-tripan mo nga talaga ako?"Mas lalong
Sanya...NARAMDAMANko na mas lalong sumiksik si Adam sa leeg ko, napatitig ako sa mukha niya na mahimbing ng natutulog.We did it. . .again. For the second time, I gave myself to him with no hesitation.This is not me. I feel like a stranger inside my body and this is all because of Adam, he is making me feel emotions I know I shouldn't be feeling towards him, it's dangerous, not only for me, but for both of us, this is the reason I'm feeling afraid every time he's near me because I know that with what's happening right now, I have no control over myself.With Adam, I become reckless, I become impulsive and that is the last thing a Chrisanya Evangelista would do—because
Sanya...Idon't want to hurt Adam but I can't promise him anything. I don't want him to expect that something more could happen between the two of us.That's what I've realized this morning, kung patuloy kaming magiging ganito kailangan malaman ni Adam ang mga bagay na kaya ko lang ibigay at limitasyon namin sa isa't-isa, hindi kasama doon ang pagmamahal dahil unang-una, wala akong alam pagdating sa bagay na yun.How will I be able to give something to someone when I don't even have it? Pakiramdam ko hindi ko magagawang mahalin siya dahil ako mismo hindi ko magawang punan ng pagmamahal ang sarili ko, pakiramdam ko laging may kulang, pakiramdam ko habambuhay na akong kulang.A
Sanya...Istared at some paintings in front of me for a couple of minutes, I've been here since they opened the art gallery hall for the arts and photography students competition this morning.I was searching for Kyra's artwork, and I seriously am having a hard time, napakaraming paintings sa paligid, alam ko naman na yung nagawa ni Kyra dahil pinakita niya na sa akin yun at dinagdagan lang ng ilang detalye pero sa laki ng art gallery hall na ito ay mukhang matatagalan akong makita yun.All the artworks have labels, and I was pretty amazed at some of them. After searching for a long time I was glad to finally see Kyra's masterpiece and the title of it was "Wholehearted", it was an image of a teenage
Adam...NAKATITIGako kay Sanya habang mahimbing siyang natutulog sa tabi ko.I like it when she's asleep because she looks so peaceful. She's beautiful with her eyes close and especially when she opens it and looks at me like I'm blessed to have her in my life. I could just stare at her like this for a lifetime, admiring everything about her while she is unaware of it.This is my Sanya. My C. The woman I love and the woman I'd spend my whole life with."Stop staring at me."Napangiti ako, "How did you know?""I can feel it."Hinapit ko siya sa beywang at yumakap ako ng
Adam..."Iknow where Sanya is." Was the first thing Alexa told me over the phone when the plane where I boarded landed in Paris."You sure about that?""Sinundoko siya kanina sa airport at nandito na kami sa isang hotel. I'll text you where, ang alam ko magpapahinga siya, iniwan ko na muna siya at sinabi kong may trabaho ako. I'll wait for you here."When I got to the hotel lobby I saw her waiting for me."She had been crying since this morning. Anong nangyari? Anong ginawa mo sa kaibigan ko? Alam mo namang buntis siya hindi ba? At isa pa, anak niyo yung&nbs
Sanya..."C.Hey, wake up." Nagising ako sa masarap na amoy ng mainit na tinapay at sa boses ni Adam, naramdaman ko ang pagdampi ng labi niya sa akin, "God! I missed your lips. Wake up."Bumangon ako at agad na nagsalubong ang kilay ko pagkakita sa kanya."Bakit umagang-umaga nakasimangot ka?"Lalapit sana siya sakin ng bigla akong umalis sa kama. Nakita ko ang cellphone ko sa bedside table kaya agad kong kinuha iyon kasama ng susi ng kotse.Naayos ko na ang lahat kagabi pa lang. Umiiyak akong nag-empake ng mga gamit ko kaya naisip ko na ipagpabukas na lang ang pag-alis. I need to go back to France, dun ko na lang din siguro isisi
Sanya...DAYSpassed at hindi ko na kinausap si Adam simula ng araw na iyon, but he doesn't seem to care. Pakiramdam ko okay lang sa kanya ang lahat at dahil dun ay nasasaktan ako.Hindi niya ako sinuyo o kung ano man lang, ni sorry wala akong narinig sa kanya.Bakit parang bigla siyang nag-iba sakin?Was it because of that woman?"Sanya, the first thing you have to do is to be honest with him, hindi naman siya manghuhula hindi ba?"Napabuntong-hininga ako habang hawak ang cellphone sa tenga ko, "But Tora--""Ano? Nahihi
Sanya...SINAMAHANako ni Adam sa check-up at naging maayos naman ang lahat. The Doctor said everything is normal. Niresetahan na lang niya ako ng mga vitamins na dapat kong i-take, sinabihan din ako na dapat ay mag-gatas ako palagi para mas maging healthy ang paglaki ng baby namin ni Adam sa loob ng tiyan ko.Pumapasok pa rin ako sa opisina, sabi nga ni Adam, hanggang sa matapos lang ang ZEN, naipakita ko na naman lahat ng designs sa kanya at pagpipilian na lang iyon, malapit na rin ang released date ng gadget nila kaya mas lalong naging busy ang mga tao."Who's the girl who came into Mr. Z's office this morning?" Narinig kong usap-usapan ng mga tsismosang employee.N
Sanya..."MAAYOSbang naging pagtulog niyo?" Ngumiti ako at napatango ng magtanong si Aling Lydia sa amin, inilapag niya ang almusal sa harapan namin.Mayroong itlog, sinangag at gulay na lumpia."Gelo, tumulong ka nga dun mamaya." Narinig kong utos ni Angel kay Adam mula sa labas ng bahay.Napalingon kami ng pumasok si Angel, "Saan?""Magbuhat ng buko doon sa may malapit sa paanan ng bundok.""Gelai, ano ka ba? Nagbabakasyon dito ang kapatid mo."Tumingin si Angel sa Mama "Ma, magpapatulong lang naman, hindi ko naman aa
Sanya...INALALAYANako ni Adam pagkalabas ng kotse. Tumingin ako sa paligid at napahingang malalim. All I breathed was fresh air kaya't napangiti na ako."Ma!" Napatingin ako sa direksyon kung saan nakatingin si Angel, "Nandito na kami!"Lumapit siya sa amin at magiliw na ngumiti, "Kanina ko pa kayo hinihintay. Kamusta ang naging byahe niyo? Kamusta ka Sanya? Hindi ka ba napagod sa byahe? Maselan pa man din ang kundisyon mo.""A-ayos lang po ako." Ngumiti na rin ako sa kanya.Tumingin siya kay Adam, "Gelo, anak? Ayos lang ba talaga sa iyo ang dumito ng ilang araw?"
Adam..."C."Tawag ko kay Sanya na nakapatong sa likod ko. Humigpit ang yakap niya at mas isiniksik pa ang hubad na katawan sa akin, "C, wake up, papa-check up ka pa.""Z, mamaya na lang please." Humalik-halik siya sa likod ko, paakyat sa batok at pisngi ko, "I still want to sleep."Humarap na ako sa kanya at yumakap. Pumatong naman siya sakin at inilagay ang dalawang kamay sa ulo ko.Tumitig ako sa kanya, "Sige na, asikaso ka na.""But I don't want to. I'm lazy to move, mamaya na." Reklamo niya."But C--""Mamaya na or
Adam..."WHATare you doing here?!" Napataas ang boses ko ng makita ko ang isang taong hindi ko inaasahan sa loob pa mismo ng pamamahay ko."Adam--""Lumabas ka na. Umalis ka na Zadeim." Napatingin ako kay Sanya ng pisilin niya ang kamay ko. Tinitigan niya ako na parang sinasabing tumigil ako."Anak, I just want to talk to you.""Sinong nagpapasok sayo dito? Si Angel ba? Si Lydia?" Ang Lydia na sinasabi ko ay ang nanay ni Angel na siyang tumatayong caretaker dito sa bahay, "Simula ngayon wala na sa kanilang makakatapak sa pamamahay ko.""Anak, hindi. It was my decision, hinintay ko na makaalis sila bago ako pumasok dito, nalaman ko kasi na dito ka na ulit nakatira. Matapos kasi nung araw na mailipat ko sa pangalan mo ang kumpanya ay hindi ka na nagpakita pa. Gusto ko lang kamustahin ka.""Kamustahin? Maayos na ako. Now, could you please leave?""Z, kausapin mo ng maayos ang Daddy m--""He's