“Hey, what’s up, Rhea? I thought may date kayo ni Jeush?” Bungad na wika pa ni Keith sabay upo sa katabi kaharap kong stool.Matapos ko kasing lumabas sa opisina ni Jeush ay nag-out na agad ako and texted Keith to meet me at the coffee shop. Narito si Marie kasama ko dahil saktong pagtawag pagtawag niya kanina at nag-aya na mag-coffee ay palabas na rin ako sa kompanya.Malungkot na umiling lang ako sa kanya.“Wait, umiyak ka ba?” Tanong pa nito sabay silip sa mukha ko kaya nag-iwas ako ng tingin sa kanya.“Halat naman siguro, haler!” Pagtataray na wika pa ni Marie dito.“Oh, nandito ka pala pangit.” Pang-aasar pa ni Keith kay Marie kaya sinamaan siya nito ng tingin.“Tse! Pangit ka rin, Matandang bakla!” Balik na asar naman ni Marie na ikinalaglag ng panga ni Keith.“I can kiss you right now to prove that I’m not gay.” Ani Keith na ikinatikom ng bibig ni Marie. Nakita ko pang namula ang mukha nimo at napalunok ng laway.“Baka kayo magkatuluyan niyan.” Singit ko naman.“No way!” Saba
“Lael, p-please, let’s settle this.” Aniya sa mahinang boses. Nanatiling nakasubsob pa rin ang mukha nito sa likod ko. I can hear his heavy breath from behind.“Bukas na. Pagod ako.” Napapikit ako nang sabihin iyon. I tried removing his arms ngunit mas hinigpitan lang niya iyon.“No. Walang matutulog unless we solve this tonight.” Aniya. Nakagat ko ang ibabang labi ko at humugot ng isang malalim na paghinga.“Lasing ka, Jeush. Magpahinga ka na muna.” I calmly said and closed my eyes. Umiling siya sa likod ko.“Uminom ako ng kaunti pero hindi ako lasing.”“Jeush.”“Please, Lael. I can’t sleep tonight hangga’t ‘di natin ‘to naayos.” Aniya at kumalas sa pagkakayap sa’kin at pinihit ako paharap sa kanya. Nakahawak siya sa magkabilang balikat ko at direktang tinitigan ako sa mga mata.My heart go wilder nang magtama ang mga mata namin. Mapupungay ang mga mata niya and I can see pain and sadness in it. Basa ang magkabilang pingi nito.“J-Jeush.” I uttered.“I’m sorry.” Mahinang aniya. Napa
“Our mom is acting so weird.” Ani Jeush nang makaalis ang mga magulang namin.Narito kami ngayon sa kwarto niya, magkatabing nakahiga sa kama. Nakasandal ako sa dibdib niya habang hinahaplos niya naman ang buhok ko.“Hindi naman. They’re just concern.” Sagot ko naman habang hinahaplos ang dibdib.“Concern? Is something wrong that I do not know, Mabby?” Muling tanong niya. Saglit akong nag-angat ng tingin sa kanya ngunit binawi ko rin agad nang magtama ang mga mata namin.“W-wala naman.” Napalunok ako upang alisin ang bikig sa’king lalamunan. Ayo’kong maghinala siya sa’kin. I just wanted to enjoy every moment na magkasama kami.I’m sorry, Jeush kung kailangan kong magsinungaling. Malalaman mo rin ang totoo. I whispered in my head.Sa susunod na buwan na ang anniversary ng kompanya at balak kong sa araw na iyon sabihin sa kanya ang totoo. Puno ng takot ang puso ko sa maaaring maging reaksiyon niya lalo pa at nalalapit na ang araw ng pagbabalik ni Rhinaya. I saw it on her Instagram post.
“Lael, wait!” Pagtawag ni Jeush kaya mas binilisan ko pa ang paglalakad ko.Nang makarating sa elevator ay mabilis koi tong isinara. Buti nalang talaga at walang ibang naroon. Puro hikbi lang ang ginawa ko. ‘Di man lang ako nakapaghanda na ganito pala katindi ang sakit na mararamdaman ko. Sana man lang nagawa kong ihanda ang sarili ko sa pagbabalik niya.Patuloy sa pag-agos ang luha ko habang binabaybay ko ang daan palabas ng kompanya. Pinagtitinginan na ako ng mga taong nadadaanan ko ngunit ipinagsawalang bahala ko lang iyon. Ang nais ko lang gawin ay makaalis sa lugar na ito.My heart is pounding in tears. Halos lakad-takbo na ang ginawa ko ‘wag lang maabutan ni Jeush.Habang papalabas ay nanginginig ang mga kamay na nag-dial ako sa cellphone. Mabuti nalang at mabilis na sinagot si Marie ang tawag ko.“B-Besh.” Nanginginig na wika ko pa na ikinasinghap nito sa kabilang linya.“Reah, umiiyak ka ba? Anong nagyari sa’yo? Nasaan ka ngayon?” Nag-aalalang tanong pa nito. I wipe my tears a
“Besh, sigurado ka ba talagang papasok ka sa trabaho? Eh magpahinga ka na lang kaya muna. Hindi ka nakatulog buong magdamag. Masama ‘yan sa kalusugan mo lalo pa at buntis ka.” Nag-aalalang wika pa ni Marie habang nasa hapag kami at nag-aalmusal.Buong magdamag ay ‘di ako nakatulog. Sa tuwing nakakaidlip naman ako ay nagigising din ako sa bangungot. Mugto pa ang mga mata ko sa kakaiyak. Kahit nga ang pagkain ngayon ay hirap kong malunok. Wala akong gana ngunit napilit pa ako ng kaibigan ko na kumain.“Ayos lang ako. ‘Di mo na kailangang mag-alala.” Tipid na sagot ko pa sa kanya.“Sasamahan nalang kita. Wala naman akong photoshoot ngayon.” Aniya na ikinailing ko.“’Di na kailangan. Ayos lang talaga ako.” Wika ko pa at umaasang makombinsi ito.“Sigurado ka ba talagang ready kanang makaharap ang asawa mo?” Muling tanong nito na ikinatahimik ko. “See? ‘Di mo kakayaning makita na naman siya na kasama ang bruha.” Aniya.“Stop calling her that. We used to be friends.” Kontra ko naman sa sinab
Naalimpungatan ako nang may maramdamang nakapulupot sa baywang ko. Ang lambot ng kama kaya muli akong pumikit ngunit ‘di rin nagtagal ay napamulat ako nang may gumalaw sa tabi ko.Mabilis akong napabalikwas ng bangon dahil don.Paanong narito na ako sa bahay naming eh sa pagkakatanda ko kanina ay nasa kompanya ako tapos…Napatampal ako sa noong nang maalala ang huling nangyari.Hinimatay ako.“You’re awake. Are you hungry?” Napatingin ako kay Jeush nang magsalita ito. Namumungay pa ang mata nito at halatang inaantok pa.“A-anong oras na ba?” Balik na tanong ko sa kanya imbes na sagutin ang tanong nito.He checked his phone bago muling bumaling sa’kin.“11:32.” Aniya na nagpalaki ng mata ko.“What? Gaano ba ako katagal nakatulog?” Gulat na tanong ko sa kanya.Bumaba muna siya ng kama bago ako sinagot.“Nine hours, I guess.” Aniya at napakamot sa ulo. “What do you want to eat?” Muling tanong pa nito. Napaisip naman ako dahil nakakaramdam na rin ako ng gutom.Aktong sasabihin ko na gusto
Nagising ako sa sunod-sunod na pagtunog ng cellphone. I immediately grab it mula sa side table at ‘di man lang nag-abala na basahin ang pangalan ng caller.“Hello.”“Good morning, Mrs. Sinatra, I would like to inform you that Mr. Kachigawa will approve that deal if you agree to have lunch with him on Wednesday.” Napalikwas ako nang bangon nang marinig.“Really? I would love to. Thank you so much. I assure you that I will not waste that opportunity.” Magiliw na wika ko pa.“All right, Ma’am. I will send you the address ahead of time. Bye.” Wika ng secretary sa kabilang linya at pinatay na ang tawag.Napatalon ako sa tuwa at mabilis na nagtungo sa banyo para makapaghanda na.‘Di ko na naabutan si Jeush nang bumaba ako. Ani Yaya Belle ay kakaalis lang nito kaya mag-isa nalang akong kumain.“Nagmamadali na naman ‘yon sa babae niya.” Bulong ko pa habang palabas.Pagdating ko sa kompanya ay inabala ko agad ang sarili ko sa trabaho. Busy ang lahat lalo na sa paghahanda sa paparating na event
Pagkarating namin sa restaurant ay iginiya ako ni Keith paupo. Hindi naman nakatakas sa paningin ko ang reaksiyon ni Jeush. Kung nakakamatay lang ang pagtitig, kanina pa siguro bumulgta si Keith sa sahig.Ipinagsawalang bahala ko na lamang iyon at umaktong hindi ako naba-bother sa presensiya ng dalawa. Naupo kasi ang mga ito katapat namin. Magkaharap kami ni Jeush at si Keith naman at Rhinaya. The atmosphere feels like suffocating. Pati ba naman sa pag-upo parang linta pa rin na nakakapit ang bruha. Pasimple hinahaplos pa nito ang braso ni Jeush na ikinainis ko. Pinilit ko na lang na huwag ipahalatang gusto ko nang lumabas. Kahit pa pagmamay-ari ko ang lugar na'to, I need to act professionally."Rhinaya, I heard na dito ka na mamalagi sa Pilipinas." Pagbubukas pa ng usapan ni Keith habang nag-aantay kami na maihain ang order namin."Yeah. I want to stay here for good para maalagaan ko si K at makabawi na rin sa mga panahong nawalay kami sa isa't-isa. Ayaw na rin kasi niyang bumalik pa