Kinabukasan, nagising ako dahil sa lakas ng tunog ng alarm ko. Napasapo na lamang ako sa ulo ko dahil sa sobrang sakit. Ano ba ang ginawa ko kahapon? Uminom ba ako? Nakapikit pa rin ang mga mata ko habang papasok sa banyo ko daladala ang towel. Isinabit ko ang tuwalya at napatingin sa harap ng salamin. Napatingin naman ako sa reflection ko. Parang may hindi ako maalala kagabi. Nagkibit balikat na lamang ako at sinimulan ko na ang pagligo. Hangover pa rin ako pagkatapos ko maligo pero hindi na gaano kalutang ang isip ko simula noong nabasa ng tubig ang ulo ko. Ngayon napagpasyahan ko na magdala ng tote bag para may malagyan ako.Sana nagluto sila Nate. Gutom na gutom na ako kaya agad ako bumaba sa hagdan at dumeritso sa kitchen. Agad ko nakita si Nate. Hinanap ko si Thomas pero hindi ko siya makita. May nakahain na pagkain na sa lamesa. Mukhang masarap ang pagkain hinanda. "Ikaw ba ang nagluto nito, Nate?" tanong ko sa kanya habang tinikman ang pagkain. Masarap nga.Tumango naman siya.
Kinabukasan, tinanghali na ako na gising. Medyo mabuti na ang pakiramdam ko ngayon. Kagabi kasi ay sumakit ng grabe ang aking puson. Mabuti na lang ay tinawagan ko Rose at Joyce para mag overnight dito sa bahay ko. Wala kasi sila Nate at Thomas kasi tinawag sila ni lolo. Agad ako bumangon para maghilamos ng mukha. Gising na rin si Joyce habang si Rose ay tulog na tulog pa rin."Gising na Rose." Inalog ni Joyce ang balikat ni Rose kaya nagising siya."Good morning," masiglang bati na kagigising lamang."I'll prepare our food," pagbulontaryo ni Joyce. Tumango naman ako sa kanya. Mabuti na lang talaga tinawag ko sila kagabi. Gusto ko rin ang luto ni Joyce. Napatunayan ko talaga na ang swerte ni commander Leo kay Joyce dahil kapag kasal na sila ay paniguradong alaga na alaga ni Joyce si commander Leo.Samantala ako ay hindi pwede maging asawa ng kahit kanino dahil sa propesyon ko. Hindi ako nababagay sa bahay. Nahuli naman ako ni Rose na nakabusangot ang mukha."Oh ano ang ikinabusangot ng
Naisipan ko na i text si Lorenzo.To Lorenzo:Bukas na tayo magkita. I can't meet you right now. I am with my friend.Pagkatapos ko ma i-sent ang message ay ilang mga minuto ay biglang tumunog ang cellphone.From Lorenzo:Are you done taking your breakfast? Be careful. You know that I love you. Can't wait to see you tomorrow.Napangiti na lang ako sa naging reply niya. May emoticon pa na heart at kiss. Nagulat naman ako ng biglang sumulpot sa harap ko si Rose habang nakangisi."Ayiee, nahuli ko na nakangiti ka at may kilig pa. Sino yan? Si Lorenzo?" sabi niya at kinuha ang cellphone ko."Rose akin na iyan," tawag ko sa kanya at napailing na lang. Hindi siya nakinig at ipinakita kay Joyce. Napangisi naman si Joyce."Napaka cheesy pala ni Lorenzo pagdating sa iyo Jay. Noong una ko nakita siya ay para siyang boss ng mga bigtime na mga organization dahil sa dating niya na nakakaintimidyet," sabi ni Rose habang tumatango na si Joyce. Agad ko kinuha ang cellphone ko sa kamay ni Rose."Grabe
"Hey, saan mo ako dadalhin?" tanong ko kay Lorenzo habang hawak-hawak pa rin ang kamay ko. Halos pinagtitinginan na kami ng mga tao dahil grabe naman itong kasama ko. Sobrang gwapo tapos may hawak na batang height na walang iba kundi ako."Basta," sabi niya. Umakyat kami sa pang limang palapag. Huminto naman kami sa harap ng isang malaking jewelry store. Namangha ako sa laki ng store at isa pa ay nakangiti na nakatingin sa akin si Lorenzo."Let's go," sabi niya at pumasok kami sa loob ng malaking jewelry store. Sobrang laki talaga. Tapos madaming magagandang mga alahas na naka display. Habang nagtitingin ay may napansin ako na magandang couple ring. It is not a wedding ring pero sobrang ganda talaga."I want you to buy that couple ring for us," said Lorenzo. Itinuro niya ang couple ring na nagustuhan ko. Napatingin naman ako sa kanya. Sigurado siya? Tinignan ko ang price. Medyo may kamahalan rin. Tumango naman ako."Good, you will buy the ring for me and I'll buy the other for you. Is
Pagdating namin sa bahay ay agad ako nag tungo sa aking kwarto para humiga sa kama. Ang sakit talaga ng paa ko. Siguro ay matutulog muna ako.Sa isang madilim na dagat ay naka sakay ako sa isang malaking barko. Kasama ko ang mga pamilya ko. Nagulat na lamang ako na kasama namin si mama. Impossible. Paano siya nabuhay? Pero masaya ako dahil buhay siya. Tumakbo ako palapit sa kanya ngunit habang palapit ako sa kanya ay mas lalong hindi ko siya maabot. Ang mga bawat hakbang ko ay bumibigat at kinakapos na rin ako ng hininga."Ma!" sigaw ko. Masaya naman ako ng lumingon siya sa akin. Ngunit sa kanyang paglingon ay wala akong makita na mukha. Natakot naman ako. Nakarinig ako ng pagsabog sa likod ko kaya napalingon ako. Isang eroplano na sumabog sa gitna ng karagatan. Napa upo na lamang ako at napaiyak. This can't be happening.Biglang nag-iba ang senaryo ng paligid ko at nakarinig ako ng mga putukan ng mga baril. Nasaan ako? Agad ko nakita si commander Leo na madaming tama ng baril. Agad ko
"Good morning Jay, how's your day," bungad sa akin ni Lorenzo pagka sagot ko sa tawag niya. Namalayan ko na lang na ang lapad ng mga ngiti ko ng narinig ko ang boses niya. Pagkarinig ko pa lang ng boses niya ay sobrang na turn-on ako. Ang init na rin ng pisngi ko. Ganito ba talaga ang epekto ni Lorenzo sa akin?"Uhm, magandang umaga rin. Maganda ang umaga ko ngayon. Ikaw ba? Kumusta ang araw mo?" Tanong ko pabalik sa kanya. Narinig ko naman sa kabilang linya ang tunog ng pag-inom ng tubig."Maganda rin dahil napanaginipan kita at narinig ko ulit ang boses mo," sagot ni Lorenzo sa tanong ko nag bigay ng paruparu sa loob ng tiyan ko. Sobrang cheesy man ng pagkasabo niya ay naramdaman ko naman na mula sa puso niya ang mga katagang iyon."Mabuti naman," sagot ko at parang na blanko ang pag-iisip ko dahil ang tanging naririnig ko lamang ang tibok bg puso ko. Mabuti na lang ay nasa loob na ako ng kwarto. Kung hindi ay baka nakita na ako ng ibang tao sa bahay na parang timang na ang lapad ng
Dinala ako ni Lorenzo sa art gallery at art museum. Pagkatapos ay kumain kami sa mahahaling restaurant. Pagkatapos namin kumain ay dinala niya ako sa mga tourist spot katulad na lang ng magandang lake na hindi ko pa nabibisita.Mabilis na lumipas ang oras at hapon na. Nandito kami ngayon sa harap ng dagat ni Lorenzo habang magkahawak kamay. Sabay namin pinanuod ang paglubog ng araw na sobrang ganda pero nakaramdam din ako ng kalungkutan dahil panandalian lamang masisilayan ang kagandahan nito."Alam mo ba na hindi ko inaasahan na aabot tayo sa ganito," bigla niyang sabi sa akin kaya napalingon ako sa kanya. Hindi ko mapagilan na mapangiti at kiligin dahil sa atake ng kanyang mga salita. Hindi pa doon nagtatapos ang kanyang sinabi at nagpatuloy siya sa kanyang pagsasalita habang humarap sa akin at hinawakan ang parehong kamay ko."Jay, salamat at binigyan mo ako ng pagkakataon na mahalin ka. Hindi mo lang alam kung gaano ako kasaya noong sinabi mo na mahal mo ako. Binigyan mo ako ng lak
Ang sinag ng araw ang sumalubong sa akin ng imulat ko ang akin mga mata. Mga ilang minuto ako nakatutuk sa kisame dahil sa hindi pa rin ako makapaniwala na dito ulit ako titira. Napagdisisyonan ko na bumangon para simulan ang bagong araw ko. Wala akong pasok sa office ngayon, pero may pasok ako sa bar ngayon. Ngayong araw na ka schedule ang pag-d-dj ko sa bagong bar na pinapasukan ko.Pero mamayang hapon pa ang pasok ko. Ngayong umaga ay kukunin ko ang mga gamit ko para ilipat dito. Papasok na sana ako sa banyo ng may kumatok sa pintuan. Lumakad ako papunta sa pintuan at binuksan ko ito. Sumalubong ang nakangiting mukha ni Thomas at sa likod nito ay ang mga kasambahay na may hawak na mga gamit.“Anong ginagawa mo dito, Thomas? Bakit nandito ang mga kasambahay?” Tanong ko sa kanya.“Nandito ako ngayon para ibigay sa iyo ang mga gamit mo. Pasensya na kung inunahan ka na namin ni Nate sa pagkuha ng mga gamit mo,” sabi ni Thomas. Hindi ko alam kung magagalit ba ako o magpapasalamat.Pero,
Niyakap ni Lorenzo si Jay na nagpangiti kay Jay.“Salamat Jay. Salamat sa pagkonsidera. Kakausapin ko muna siya pagkatapos na mahatid kita sa inyo,” sabi ni Lorenzo na nagpabura sa ngiti ni Jay. Kumalas si Jay sa pagkakayakap ni Lorenzo at humarap kay Stacy na nakatingin sa kanya ng masama.Nagbago ang ekspresyon ni Stacy ng lumingon si Lorenzo sa kanya.“Stacy, pwede ba maghintay ka rito?” tanong ni Lorenzo kay Stacy. Tumango lang si Stacy at ngumiti kay Lorenzo.Humarap ulit si Lorenzo kay Jay at hinawakan ang kamay paalis sa mall. Nang nakarating sila sa parking lot bubuksan na sana ni Lorenzo ang pinto ng ng kanyang sasakyan ng humarang si Jay sa kanyang harap.“Lorenzo, sasakay na lang ako ng taxi,” sabi ni Jay at pilit na ngumiti kay Lorenzo. Naramdaman naman ni Lorenzo ang pagka dismaya sa boses ni Jay kaya hinawakan niya ang kamay ni Jay.“Jay, alam ko na nasaktan kita ngayon. Patawarin mo ako kung umabot man sa ganito ang sitwasyon natin. Ipapangako ko na walang magbabago. Ik
Kinilig naman si Jay sa ginawa ni Lorenzo. Naramdaman niya na lumuwag ang kanyang pakiramdam dahil sa wakas ay nasabi na niya kay Lorenzo ang kanyang naging desisyon.“Alam na ba ni chief Franco ang tungkol sa naging desisyon mo?” tanong ni Lorenzo kay Jay. Umiling naman si jay.“Hindi pa. Si Dad, Peter, Rose, ikaw pa ang nakakaalam tungkol sa naging desisyon ko,” sagot ni Jay kay Lorenzo.“Talaga? Kailan ang plano mo mag resign?” tanong ni Lorenzo.“Sa biernes,” sagot ni Jay.“Kung ganun, tatlong araw simula ngayon,” sabi ni Lorenzo.“Oo,” sagot ni Jay.“Salamat Jay dahil pumayag ka sa inalok ko sa iyo. Sobrang masaya ako sa desisyon mo. Alam ko na mahirap para sa iyo na tumigil sa pinapangarap mo na trabaho. Ngayon ay na-g-guilty ako dahil bibitawan mo ang pangarap mo dahil sa akin,” sabi ni Lorenzo. Umiling naman si Jay.“Huwag kang ma-guilty Lorenzo. Desisyon ko na bitawan ko ang trabahong ito. Alam ko mismo na delikado ang trabahong ito. May pagkakataon na baka ito pa ang magigin
Jay POVPagkatapos ng aming pagkikita nila Peter at Rose sa mall ay dumiretso ka agad ako sa opisina upang magtrabaho. Buo na ang desisyon ko na mag resign sa trabaho kaya ngayon araw ay itutuon ko ang buong atensyon ko sa trabaho.Hindi ko aakalain na aabot ako sa sitwasyon na ito na iiwan ko ang trabaho ko para sa kaligayahan na dumating sa aking buhay.Nang makarating ako sa opisina ay binati ako ng mga co-workers ko. Masaya ako na makasama ko sila kaya gusto ko na makasama ko sila sa huling pagkakataon.Nais ko mag-resign sa trabaho kapag nasabi ko na kay Lorenzo tungkol sa desisyon ko. Kaya sana ay matapos na siya sa kanyang misyon at makauwi ng ligtas.Alas siete na ng gabi ng matapos kami sa trabaho. Mabuti na lang ay sinundo ako ngayon ni Nate kaya hindi ko na kailangan sumakay ng public vehicle.“Ngayon araw ay wala tayong klase,” sabi ni Nate habang nag d-drive ng kotse.“Talaga? Bakit daw?” tanong ko sa kanya.“Sinamahan ni Simon si lolo sa importanteng lakad ni lolo,” sago
Pagkatapos nila magbabad sa hotspring ay umahon sila mula sa tubig at bumalik sa kwarto. Nagbihis sila at inaya si Jay na pumunta ulit sa restaurant. Sumama naman si Jay kay Marinette.Mula sa harap ng restaurant ay kita mula dito ang swimming pool. Nakita nila si Lizzy na may kausap na lalaki habang tumatawa. Hinanap nila si Risley pero hindi nila makita si Risley sa swimming pool kaya napagdesisyonan nila na pumasok na sa loob ng restaurant.Pagpasok nila ay nakita nila si Risley na nakailang ulit na ng pagkain. Nang makita sila ni Risley ay kumaway si Risley sa kanila.Lumingon naman si Marinette kay Jay.“Kilala mo ba ‘yan?” tanong ni Marinette.“Hindi eh. Kilala mo ba iyan?” tanong ni Jay.“Hindi rin eh. Tara umalis na tayo rito,” sabi ni Marinette at aktong aalis na sa loob ng restaurant.“Oi! Ang sama niyo,” sigaw ni Risley. Napatawa na lang si Marinette at lumapit sila sa lamesa ni Risley at umupo.“Naka ilang ulit ka na ba?” tanong ni Marinette kay Risley.“Pang limang beses
Dalawang araw na ang nakalipas simula ng inimbitahan ni Lorenzo si Jay sa kaniyang tinitirahan. Dalawang araw na rin ang nakalipas na hindi na nakakatawag si Lorenzo sa kanya. Ang huling tawag ni Lorenzo sa kanya ay may emergency misyon siya na kailangan ng aksyon. Tinanong ni Jay kung kailan ito matatapos ngunit hindi nagbigay ng sagot si Lorenzo.Ngayon ay nasa loob siya ng office habang ginagawa ang trabaho niya. Habang tinitignan niya isa-isa ang mga dokyumento na nasa harap niya ay napapatingin siya sa kanyang cellphone na nasa ibabaw ng mesa.Umaasa si Jay na tatawag o mag t-text si Lorenzo sa kanya. Napansin naman ito ng mga kasamahan niya na palagi siya tumitingin sa cellphone niya.Biglang bumukas ang pinto at napalingon si Jay at umaasa na si Lorenzo ang pumasok sa office pero ang ngiti sa mukha niya ay nawala ng hindi si Lorenzo ang pumasok sa office.“Jay!” tawag ni Marinette ng makita niya si Jay. Siya ang pumasok sa office. Lumapit si Marinette sa kanya ay niyakap ng mah
Alas unsi na ng umaga at hindi pa nakarating sila Jay sa kanilang pupuntahan. Napansin naman ni Jay na dumaan sila sa isang patag na lugar. Kitang-kita ni Jay ang kagandahan ng kalangitan ngayon. Ang gilid ng daan ay sobrang patag na halos ang makikita rito ay ang kulay berde na mga damo na hindi gaano kataas.Namangha si Jay sa kagandahan ng paligid. Pagkatapos madaanan nila ang patag na daan ay biglang may dalawang daan ang natatanaw niya. Sa kanang daan patag pa rin ang daan habang sa kaliwang daan ay parang paakyat sa bundok.Dumaan sila sa kaliwang daan kung saan papaakyat ang takbo ng kotse nila.Hindi kalayuan ay natatanaw ni Jay ang isang malaking gate. Nang makalapit sila sa gate ay may mga gwardiya na nagbukas ng gate. Nagpatuloy sa pagmaneho si Lorenzo at nadaanan nila ang isang malawak at di gaano kalaki na harden. Nagandahan naman si Jay sa harden at pinagmasdan ang ito.Napansin naman ni Jay na may hardenero na nag-aalaga sa harden. Mga ilang sandali ay huminto sila sa h
Pagkatapos patayin ni Jay ang tawag ay nagpagulong-gulong siya s kanyang kama dahil sa kilig na naramdaman niya. Ang lakas ng tibok ng puso niya na parang gusto na kumawala sa kanyang dibdib.Pakiramdam ni Jay na sobrang init ng kanyang mga pisnge kaya napagdesisyonan niya na maligo ngayon. Pagkatapos niyang maligo ay nagbihis siya. Pinatuyo niya ng abuti ang kanyang buhok para hindi siya makatulog na basa ang kanyang buhok at sumakit ang kanyang ulo.Pagkatapos magpatuyo ng buhok si Jay umupo siya sa kanyang kama at kinuha niya ang kanyang cellphone at nakita niya na may mensahe si Lorenzo para sa kanya. Napangiti na lang siya ng mabasa ito.“Good night, darling,” pagbasa niya sa mensahe at may heart emoji pa ito.Inilagay ulit niya ang kanyang cellphone sa lamesa at humiga sa kanyang kama habang nakapikit ang kanyang mata at yakap-yakap ang isa niyang unan.Dahil sa pagod at saya ay may ngiti sa labi si Jay na nakatulog ng mahimbing.Kinabukasan ay sinuot ni Jay ang damit na binili
Nagising si Jay mula sa pagkakatulog ng gisingin siya ni Lorenzo sa loob ng kotse. Nang naimulat ni Jay ang kanyang mga mata ay nakita niya na nasa harap na pala siya ng gate na tinutuluyan niya.“Nandito na tayo sa inyo,” sabi ni Lorenzo. Hindi pa sila nakapasok sa loob dahil hindi alam ng mga gwardya kung sino ang nasa loob.“Ihahatid na kita sa inyo sa loob,” pag-alok ni Lorenzo sa kanyang nobya ngunit umiling lang si Jay.“Okay lang. Dito mo na lang ako ibaba,” sabi ni Jay. Gustuhin man ni Jay na makasama si Lorenzo ng matagal pero nais niya na hindi na ito makauwi na si Lorenzo at makapagpahinga.“Pero sino ang magdadala ng mga maleta mo? Sa liit mo-” hindi natuloy ang sasabihin ni Lorenzo ng sinimangutan siya ni Jay.“Ganun? Hindi ko kaya madala ang maleta ko dahil sa liit ko?” inis na sabi ni Jay kay Lorenzo.“Ang ibig kong sabihin ay-” hindi ulit natuloy ang sasabihin ni Lorenzo ng itaas ni Jay ang kanyang kanang kamay sa harap ni Lorenzo.“See you tomorrow, Lorenzo,” sabi ni
Okyupado ang pag-iisip ni Jay tungkol sa kalagayan ng kanyang ama at sa magiging desisyon niya. Ayaw niya mabigo ang pag-asa at paniniwala ng mga dating kasamahan niya sa kanya pero dahil ang pinag-uusapan ang tungkol sa nangyayaring gulo. Kung saan kung sasabak siya sa ganun klaseng gulo ay walang kasiguraduhan na makakauwi siya sa piling ni Lorenzo ng buhay.Dahil dito ay ngayon lang siya nakaranas ng takot na mamatay dahil sa kadahilanan na takot siya na baka hindi na niya makapiling muli ang mga mahal niya sa buhay lalo na si Lorenzo.Pagkatapos makababa ni Jay sa eroplano, okyupado pa rin ang kanyang pag-iisip at hindi niya namalayan na nasa harap na pala niya si Lorenzo.“Jay!” Tawag ni Lorenzo sa kanya. Saka lamang napansin ni Jay si Lorenzo ng madinig niya ang boses ni Lorenzo malapit sa kanyang kanang tenga kaya ay nagulat siya at napalingon kay Lorenzo. Nakatingin sa kanyang mata na may pag-alala.“Lorenzo!” Tawag ni Jay at niyakap si Lorenzo ng mahigpit. Niyakap nila ang i