CHAPTER 6- Under the same roof (2)

CHAPTER 6- Under The Same Roof (2)

NATHANIA's POV

Matapos kong pumayag na dito na manirahan sa bahay niya ay umakyat na ako dito sa kwarto upang ayusin yung mga damit ko. Habang inaayos ay napatingin ako sa brown envelope na nakapatong sa kama. Nilapitan ko ito at inilabas ang laman. Nagulat ako dahil tig-iisang libong dolyar ito. A-ang dami naman nito; ngayon lang ako nakahawak at nakakita ng ganito karaming pera. Iyong iba ay ipapadala ko sa mga kapatid ko para makapag bayad na sila sa ospital at makabili ng gamot ni Juno.

Napa buntong hininga ako. Sana tama itong desisyon ko kasi wala na talaga akong choice kung hindi ang tumira at magtrabaho dito. Ano ba yan! Ang daming drama! Dapat mas maging matatag ako dahil mag isa ko nalang dito sa desisyong 'to. Wala nang gagabay sa akin na gaya ni Manager Nora. Dapat mas maging wise din ako sa mga bagay bagay dahil ibang mundo na itong ginagalawan ko. Hindi kagaya sa mundo ko dati.

Pagkatapos kong ayusin lahat ng gamit ko ay naligo ako nang mabilisan. Balak ko kasing bumaba at magluto ng pwede naming kainin since hindi ako kumain ng dinner. Ewan ko lang sa kanya kung nag dinner na ba siya o hindi pa pero magluluto pa rin ako ng pang dalawahan. Pagbaba ko ay sarado na yung chandelier tanging mga wall lights na lang ang bukas. Dumiretso ako agad sa kusina at binuksan ang ilaw. Pero pagbukas ko ng ref ay bagsak ang balikat akong napailing. Oo nga pala, nasira pala mostly yung mga stock sa ref niya kaya walang masyadong laman. Puro tinapay at frozen foods lang. Anong gagawin ko sa mga ito? Kung ako lang, mabubusog na ako sa mga ito pero paano si Mr. Anderson? Aish! Gagawa nalang ako ng burger; may beef, lettuce at kamatis naman dito sa ref kaya yun na lang siguro ang gagawin ko and I will pair it with a beer. Sabi kasi nila, mas masarap ang burger kapag may beer.

Pagkatapos kong gumawa ng dalawang malalaking burgers ay nilagay ko ito sa separate na plato at ipinatong sa food tray kasama ng dalawang beer. 

Madali lang para sa akin ang magbuhat at mag balance ng ganito dahil naging waitress din ako sa club dati. Kaya sisiw lang sa akin ang umakyat sa hagdan habang may hawak na mabigat na food tray. 

Nang makarating ako sa tapat ng pinto ni Mr. Anderson ay huminga muna ako ng malalim bago kumatok. Makaraan siguro ang dalawang minuto ay bumukas ang pinto at bumungad ang hinihingal at pawis na pawis na Mr. Anderson ang bumungad sa akin. Hindi rin nakaligtas sa paningin ko ang mapupungay niyang mga mata. A-anong nangyari?

"What?" Masungit niyang tanong.Ano ba yan! Singhal agad!

"Ginawan kita ng meryenda mo, baka lang kasi hindi ka pa kumakain--"

"Hindi ako gutom." Sabi niya bago isara ang pinto. Walang modo! hmp!

Napatingin ako sa pagkain. Sayang naman 'to, nakakainis kasi yung lalaking yun! Saka, ano bang ginagawa 'non at ganon ang itsura niya? Aish! Whatever! Kung ayaw niya edi wag---

"Akin na nga." Salubong ang mga kilay na kinuha niya yung isang plato ng burger at isang canned beer. Tinignan lang niya ako ng isang beses bago siya pumasok ulit sa kwarto niya at sinarado ang pinto.

Napangiti ako.

Masaya akong bumalik sa kwarto ko dahil sa nangyari. Buti naman at hindi niya tinanggihan yung pagkain, kapag nagkataon masasayang lang 'yon dahil hindi ko naman kayang ubusin lahat. Kumain lang ako at nanood sa TV magdamag. Napagdesisyunan kong bukas ay lalabas ako upang padalhan ng pera ang mga kapatid ko; malaki laki rin talaga 'yong ibinigay sa akin ni Mr. Anderson kaya sobrang laking tulong din 'non sa akin. Pagta-trabahuan ko talaga ng maigi 'yon dahil baka yun ang first pay ko.

Kinaumagahan ay nagising ako ng maaga upang maglinis sa loob at labas ng bahay. Alam kong imposibleng malinisan ko lahat ng 'to ngayong araw pero sisikapin kong malinisan ang dapat na malinisan. Inuna ko sa harapan dahil nakakahiya naman sa bisita (kung meron) kung puro tuyong dahon at patay na halaman ang sasalubong sa kanila diba? Kaya matapos kong magwalis walis ay inayos ko yung mga halaman. Yung mga pasira na ay isinantabi ko muna dahil marami-rami pa akong gagawin.

Mag a-alas onse na nang matapos kong linisin ang buong harapan ng bahay ni Mr. Anderson. Grabe! Bakit ba kasi wala siyang katulong? Nakaka stress naman! Pumasok na ako ng bahay upang magluto ng pananghalian, plano kong magluto ng Filipino cuisine na ang tawag ay Chicken adobo--- napanood ko lang sa internet kagabi, mukhang madali lang naman siyang lutuin eh. Pagpasok ko sa main door, una kong nakita si Mr. Anderson sa sala na nakaupo at nakakunot ang noong binabasa nagbabasa ng mga dokumento. Nakapambahay siya at mukhang bagong ligo-- hindi ba siya papasok? Sabagay, siya nga pala ang may ari ng kumpanya. Pumasok man siya o hindi, okay lang.

"Where did you go?" Tanong niya. Nasa likod niya ako ngayon dahil papunta na dapat ako sa kusina. Nanatili pa rin naman siyang nakaupo sa sofa at nagbabasa.

"Sa labas, naglinis lang." Sabi ko ng nakangiti. Masaya kasi ako sa ginawa ko kanina, kahit na sinabi kong nakaka stress ay nakaka enjoy rin naman. Na-miss ko rin kasing gumawa ng mga gawaing bahay dahil noong bata ako, since ako ang panganay-- ako lahat ang gumagawa ng mga yun. Masaya lang ako na nagawa ko ulit yun. Isa pa, mahilig talaga akong mag-ayos ng mga halaman.. bagay na namana ko sa namayapa kong lola.

"Sinabi ko bang maglinis ka?" Tignan mo nga naman 'tong lalaking 'to. Binabadtrip nanaman ako! 

"Gusto ko lang naman maglinis." Saad ko. Sinamaan ko siya ng tingin--- hindi naman niya makikita eh.

Nang hindi niya ako sagutin ay napa-irap nalang ako. Napaka hirap talagang intindihin nito, hindi ko pa siya gaanong kilala pero nahihirapan na akong intindihin siya. Kainis! "N-nga pala.." Pag uumpisa ko nang may maalala ako. "Kailan pala ako mag uumpisang magtrabaho?" Tanong ko. Tumayo siya at humarap sa akin.

Tinapunan lang niya ako ng malamig na tingin bago nag walk out. What the absolute fck, jusko! Hindi niya man lang ako sinagot!

Padabog akong pumunta sa kusina. Mag luluto nalang ako kesa mabadtrip sa lalaking yun. Una akong nagsaing ng kanin at habag niluluto yung kanin, nagluto na rin ako ng Chicken Adobo para sakto na mamaya. Saglit lang naman 'to at gaya ng sabi ko kanina, mukhang madali lang namang lutuin yung adobo.

Nang tikman ko yung ulam na niluto ko ay muntik ako mapatalon sa sarap. Mabuti nalang talaga at gifted ako sa pagluluto at gawaing bahay! Kahit papaano maipagmamalaki pa rin ako ng mapapangasawa ko--- in the future.

Matapos kong magluto ay nagtungo ako sa sala only to see scattered documents na nasa ibabaw ng mesa. Inayos ko ito bago umakyat sa taas upang katukin at tawagin ang masungit na lalaking yon.

"Mr. Anderson." Tawag ko sakanya. Makalipas ang ilang segundo ay bumukas ang pinto at bumungad saakin si Mr. Anderson na nakabusangot at kunot ang noo.

Anong bago? Lagi naman ganito ang itsura ng lalaki'ng 'to.

"Kakain na. Nagluto ako ng tanghalian." Nanatili pa rin akong nakangiti kahit na ang totoo ay gusto ko na siyang irapan. Kung ito siguro ang makakasama mo sa isang bahay ay arae araw ka ring mahahawa sa itsura niya!

Tinignan niya lang ako sabay sabing.. "Okay." Wow. At least sumagot diba?

"Okaaaaaaay~" Sabi ko bago tumalikod at bumaba. I set the tables before he could go downstairs, para naman pagbaba niya.. kakain nalang siya. Okay na din yung ganito, para akong may inaalagaang baby damulag mwehehehehehe~

Pagbaba niya ay kumain kaagad kami. Nagtimpla rin pala ako ng juice kanina bago kami kumain at ang baby damulag, nakalahati na agad yung nasa malaking baso niya bagay na ikinainis ko.

"Kumain ka muna kaya bago uminom ng juice, mabubusog ka kaagad niyan eh." Hindi ko napigilan ang sarili kong sabihin sakanya yan. Naalala ko kasi si Mama noon, kapag may soft drinks kami o kaya naman ay juice-- lagi niyang pinapaalala sa amin na dapat kumain muna bago inumin yon. Dahil kapag ininom namin kaagad yon, mabubusog kami agad at hindi makakakain.. ang ending, masasayang yung pagkain dahil hindi mauubos which is true din naman.

Hindi niya naman ako sinagot pero napansin ko, hindi na siya uminom ng juice hehehe. Marami rin siyang nakain dahil nakailang sandok siya ng kanin mula sa rice cooker kaya ang saya saya ko. Ibig sabihin lang 'non na nasarapan siya sa luto ko. Buti naman!

"Nga pala Mr. Anderson.." Pag uumpisa ko. Patapos na kaming kumain kaya sasabihin ko na sakanyang lalabas ako upang padalhan ng pera yung mga kapatid ko. "Pupunta pala ako ng palengke tapos papadalhan ko na din ng pera yung mga kapatid ko. Okay lang naman siguro diba?" Tanong ko.

"Okay." Sagot niya bago sumubo ulit ng kanin. Napangiti ako, good mood pala 'to kapag nabubusog hahaha! "But I'll go with you."

"B-bakit?" Naguguluhang tanong ko.

"Para makabalik ka agad. Mahirap ang sasakyan dito sa subdivision." Aniya. Napa-tango tango nalang ako.

"Sigeeeee~ pero maliligo muna ako."

Pinadala ko sa mga kapatid ko yung kalahati ng ibinigay ni Mr. Anderson sa akin na pera, pagkatapos ay tinawagan ko yung mga kapatid ko kyng natanggap na ba nila at kung kamusta na sila. Nakagingawa ako nang malamang okay na si Juno at bumana na ang lagnat. Nasa bahay na rin sila at nagpapagaling. Naiiyak nanaman ako kanina pero atleast, okay na sila at may pambili na ulit sila ng pagkain. Magda-dalawang buwan rin akong hindi nakapagpadala sakanila ng pagkain kaya naman sobrang saya ko ngayon. Nakisuyo rin ako sa kapitbahay namin doon na kung pwede, kahit siya na ang mamalengke para sa mga kapatid ko. Okay lang naman sakanya kaya sobrang nagpapasalamat ako.

Sa ngayon ay gumaan gaan ang pakiramdam ko dahil nasiguro kong nasa maayos na ang mga kapatid ko. Saka ko na siguro iisipin kung paano kami ulit magsasama kapag sapat na ang ipon ko. Hindi naman siguro madamot magpasahod si Mr. Anderson. Hahahahahaha!

Alas-tres ng hapon nang makauwi kami, wala rin naman siyang gianwa sa palengke sinamahan niya lang ako sa lahat ng pinuntahan ko. Pumunta rin kasi ako sa ukayan kung saan nakabili ako ng mga desenteng damit at pantalon, puro kasi bastusin yung mga damit ko eh.

Dumiretso agad ako sa likod ng bahay ni Mr. Anderson at namangha sa nakita. May malawak na swiiming pool pala rito! Ngayon lang kasi ako pumunta dito sa likod kaya ngayon ko lang rin nakita. Ang ganda naman! Hindi pa ako nakakaligo sa swimming pool kaya mamayang gabi, kakapalan ko na ang mukha ko at makiki swimming dito.

Hindi naman madumi ang tubig ng swimming pool ni Mr. Anderson, ang marumi lang ay 'yong gilid ng pool niya dahil sa mga tuyong dahon at bulok na bulaklak. Simpleng pagwawalis lang at pag-aayos ng mga halaman ang ginawa ko. Napangiti ako nang matapos ako sa lahat. Siguro upang hindi matuyo at masira ang halaman ay aaraw-arawin ko na ang pagdidilig sakanila, pati na rin ang pagwawalis.

Kinagabihan ay hindi ko nakita si Mr. Anderson sa sala marahil ay nasa kwarto siya at nagpapahinga. Habang nalilinis kasi ako sa likod kanina ay nasulyapan ko siya sa sala na nagbabasa habang hinihilot ang sentido, stress siguro siya sa trabaho niya. Pero bakit ganon? Bakit stress siya ay mukha pa rin siyang fresh?

Pagkatapos kong kumain ay nagpahinga muna ako sa kwarto at nanood ng TV. Alas siyete palang at inaantok na ako, nakakapagod din kasi yung ginawa ko kaya sa susunod nalang siguro ako mag s-swimming. Para naman hindi ako mukhang ngarag noh! Habang nanonood ay unti unti namang nagsasara ang mga talukap ng mata ko dahil sa antok.

MR. ANDERSON's POV

"Honey, you should atleast stay with your Mom for a lil' longer.." I convincingly said to her.

"What? Are you trying to get rid of me, Warren?"

"No, honey. It's just that----" Okay, she just hunged the phone up. Sumasakit na nga ang ulo ko sa trabaho, dumadagdag pa siya.

Geez, I think I need a bottle of whiskey tonight. Dahil nilinis ni Nathania ang likuran ng bahay ko ay ginanahan akong tumambay at uminom doon. Hindi ako magna-night swimming, siguro iinom lang sa gilid.

I went outside without my t-shirt on, I just want to have a drink since maganda ang gabi. As I sat down, binaba ko ang mga paa ko sa tubig to feel the cold water. It's so relaxing.

Now I wonder, did she sleep already? I glanced at my wristwatch only to see that it's already nine o'clock in the evening. Yeah, maybe she's sleeping now. Nagsindi ako ng sigarilyo at hinithit ito ng dalawang beses sabay buga.

It's my first time to stay here all day since I lived here. Ngayon ko lang na appreciate ang ganda ng bahay na 'to. Well, ako ang nag decide tungkol sa exteriors and interiors pero like I said, in my five years of living here--- ngayon ko lang na appreciate na maganda pala itong bahay pati na rin ang bakuran. And maybe Nathania's wondering about me doesn't have any housemaid's. Ayaw ko lang. I want to live with my own.

Pero bakit mo biglang pinatuloy dito si Nathania?

Umiling iling ako. I don't even know why basta ang alam ko lang, gustong gusto ko yung mukha niya kapag natatakot o kinakabahan so maybe... just maybe.. that's the reason.

NATHANIA's POV

Nagising ako dahil sa lamig na dala ng aircon idagdag pa na naka sando at maluwang na shorts lang ako. Bwiseeeeet! Ang sarap na sana ng tulog ko eh!

Tumayo ako at in-on yung ilaw at dahil hindi na ako makatulog ulit, bumaba ako para magtingin ng kung anong pwedeng makain. Sayang, pumunta na kami kanina ng palengke pero nakalimutan kong sabihin kay Mr. Anderson na wala na siyang stocks dahil nasira na at tinapon ko na. Haaaay, sa susunod nalang ngay. Kakain nalang muna ako ng tinapay. May niluto naman akong ham at may lettuce din sa ref  kaya may burger nanaman ako —_—  Okay na din 'to kaysa wala.

Habang kumakain ng burger ay naalala kong dapat pala ay maliligo ako sanpool ngayon pero dahil pagod at naitulog ko, I decided to just go and to exhale fresh air pero paglabas ko, malapad at magandang likod ni Mr. Anderson ang tumambad sa akin. Sa tabi niya ay may bote ng mamahaling alak at baso.

I faked a cough to get his attention pero ilang segundo na ang nakalipas ay hindi pa rin niya ako pinansin. Hay nako! bahala na nga siya jan, papasok na ako sa---

"Bakit hindi mo ako samahan dito?" Aniya ng nakatalikod pa rin. Lumingon lingon ako sa paligod dahil baka may ibang tao rito at 'yon ang kausap niya pero wala naman.

Ako ba?

"Bingi ka ba? Sabi ko tabihan mo na ako dito." Lumunok ako. Ako nga! Lumapit ako sakanya habang nasa kamay ko yung hamburger na kinakain ko.  Kakakain ko ng hamburger, nagiging favorite ko na. Shutangina.

Umupo ako kaagad sa tabi niya at inilublob  ko din yung mga paa ko sa tubig. Fck! Ang lamig ah! Napangiwi ako dahil sa lamig ng tubig.

Oo nga pala, chance ko na 'to para itanong kung kailan ako pwedeng magsimula sa kumpanya niya. Kahit janitress lang, okay na ako doon. Hindi naman ako naghahangad nang mataas na posisyon dahil hindi ako nakapagtapos at panigurado, magugulo lang ang kumpanya kapag nakisali ako sakanila hahahaha.

"Mr. Anderson---"

"Warren." Aniya na ikinatigil ko sa pagsasalita. Ano raw? Warren? Iyon ba ang--- pangalan niya? "Call me Warren. That's my name." Tiningnan ko siya ngunit diretso lang ang tingin niya. Mapungay ang mga mata niya ngayon dahil na rin siguro sa alak na nainom niya.

"O-okay... Ahmm, kailan ba ako magsisimula sa---"

"I don't know yet." Saad niya sabay tingin sa akin. Tumingin siya ng diretso sa aking mga mata bago dahan dahang bumaba ang tingin niya sa---- umiwas ako ng tingin bago ko kinuyom ang mga kamay ko. B-bakit ba kasi hindi ako nag bra?!

Narinig ko ang pag tikhim niya, ang awkward naman nito!

"G-ganon ba.. sige, balitaan mo nalang ako kapag----" bago pa ako makatayo, nahila na niya ang kamay ko kaya napaupo ako ulit. Tinitigan niya ako saglit bago---

siilin ng h***k ang mga labi ko.

Nanlaki ang mga mata ko  habang nakadikit ang labi niya sa labi ko at bago pa man ako mabaliw, humiwalay ako at...

sinampal siya.

Tumayo ako at dali-daling umakyat at naglock ng kwarto. Nang nasa loob na ako ay hinawakan ko ang puso ko, ang bilis ng tibok nito!

N-ninakaw niya ang ang f-first kiss ko!

@TarynGrace