Pinilit ni Wilbur na ngumiti. “Ano ang iniisip mo?”“Sige, hindi niyo na po kailangan sabihin sa akin. Kayo rin naman ang boss. Wala akong karapatan para alamin ang kahit ano.” Yumuko si Faye at bumalik siya sa pagkain.Inayos ni Wilbur ang upo niya. Sa huli, sinabi niya, “Isa siyang dating classmate ko. May naging kasintahan siya at sa huli ay naging scammer ang lalaki. Nag aalala ako na baka madamay ang Cape, kaya pina-suspend ko siya sa trabaho niya.”Tumango si Faye ng nakangiti. “Ganun po ba. Masasabi ko, maganda po talaga si Cindy. Plano niyo po ba na sisanthin lang siya ng basta basta?”“Ano pa ba ang dapat kong gawin?” Nagpanggap si Wilbur na sumimangot, bigla siyang naging seryoso.Tumawa si Faye, pagkatapos ay kumain siya.Hindi nagtagal ay natapos nang kumain ang pares. Iniwan ni Wilbur ang plato niya sa mesa at dumiretso siya sa kwarto niya.Nagbuntong hininga si Faye, pagkatapos ay tahimik niyang niligpit ang mesa, dinala niya ang mga plato sa kusina.Naghanda si W
Sa ibang salita, ang isang customer na sasama sa jade bet ay pipili ng mga bato na hindi pa nabubuksan at magbebet sila dito. Kikita sila kapag ang piraso ng jade sa loob ng bato ay maganda, kung hindi ay malaki ang mawawala sa kanila kapag wala itong laman.Nagkataon na napunta si Wilbur sa ganitong event, naisip niya na subukan niya ito.Ang may ari ng shop ay tinanggap siya ng mabait sa store, dinala si Wilbur sa likod ng shop.Ang backyard ay may three o four hundred square meters ang laki. Ito ay puno ng mga bato na iba’t ibang mga hugis at laki.Ang mga batong ito ay may iba’t ibang presyo. Ang pinakamababa na presyo ay nagsisimula sa 100 thousand dollars at umabot ito hanggang sa five million dollars.May malaking halaga ng mga tao sa backyard na tumitingin sa paligid nang dumating siya. Tila lahat sila ay maraming alam, bumubulong sila sa isa’t isa kung alin sa mga bato ang mas magandang piliin.Si Wilbur, isang baguhan dito, ay hindi nakikita ang pagkakaiba ng mga bato m
Nabigla si Wilbur na marinig ang pangalan. Nagkataon nga naman!Sa oras na yun, ang may ari ng shop at ang maraming mga bisita ay nabigla din. Sikat ang pangalan ni Kenji.Lumapit ang may ari ng shop, yumuko siya kay Kenji. “Mr. Lilith! Isang karangalan na pumunta kayo sa shop ko.”“Syempre naman,” Ang mayabang na sabi ni Kenji.Sinabi ng may ari ng shop, “Pero, ang pag bid sa mga bagay ay ang pamamaraan dito sa Octocharm Town.”“Sinabi ko na gawin na ito sa paraan niyo, hindi ba?” Ang malamig na sinabi ni Kenji.Tumango ang may ari ng shop habang nakangiti, lumapit siya sa harap ni Wilbur. “Sir, may pagtutol ba kayo dito?”“Wala.”Susundan na lang ni Wilbur ang patakaran dahil wala naman siyang pakialam masyado.Sa oras na yun, sinabi ng may ari ng shop, “Sige pala. Ang lahat ng tao dito ay magiging saksi. Magsimula na ang bid.”Nasabik ang lahat, masigasig silang lumapit. Tutal, minsan lang ito nangyayari sa kahit sino.Umupo ang mga madla, uminom sila ng tsaa habang hinih
Nabigla ang mga madla, at kumulo ang dugo ni Kenji sa galit habang hinampas niya ang armrest ng upuan niya. “Eight hundred thousand!”Nabigla ang mga madla.Alam ng lahat na nagagalit na si Kenji. Hindi na ito tungkol sa bato lang.Pagkatapos ay tumingin sila kay Wilbur, gusto nila malaman kung ano ang susunod na gagawin nito.Tumahimik ng ilang sandali si Wilbur, bago siya ngumiti. “Mabait ka talaga, Mr. Lilith. Sayo na ang bato.”Nakahinga na ng maluwag ang madla sa huli, kahit na hindi sila kuntento sa kinalabasan ng sitwasyon.Pakiramdam nila ay nakatikim sila ng masarap na pagkain, ngunit masyado itong maliit. Hindi nila mapigilan na maramdaman na hindi pa sila kuntento.Ngunit, ang ilan sa mga tao ay kilala si Kenji, nag aalala sila para kay Wilbur.Kilala si Kenji para sa kanyang pagiging mainitin ang ulo, at siguradong mapupunta sa gulo si Wilbur pagkatapos galitin si Kenji ng ganito.Pagkatapos, ngumisi si Kenji at uminom siya ng tsaa.Ang may ari ng shop ay mabilis
Ang bato na tinuturo ni Wilbur ay dekorasyon lang. Ang madla ay nagtataka kung ano ang nasa isip niya, sinusubukan na bilhin ang batong yun. Paanong may halaga ang isang bato na ganito?Kahit ang may ari ng shop owner ay nalilito. “Iho, isa lang itong dekorasyon. Hindi ito isang bato na pwedeng ibet. Nagkakamali ka.”Sinabi ni Wilbur. “Oo, pero nagbebenta kayo ng mga bato, hindi ba? Isang bato ito, kaya bigyan niyo ako ng preso.”“Uhm…” Medyo nagdadalawang isip ang may ari. Hindi pa siya nakaranas ng ganito noon at wala siyang masabi.Ngumiti bigla si Kenji. “Ano ito? Sinasabi mo ba na ang batong yun ay maaaring magkaroon ng isang piraso ng jade?”“Paano kung meron?” Ang sagot ni Wilbur ng nakangiti.Umiling ang mga madla. Sumosobra na talaga si Wilbur dito.Kung ang isang random na bato ay maaaring may isang piraso ng jade sa loob, ang mga bato sa ilog ay maglalaho na.Tumaway si Kenji habang tumingin siya kay Wilbur. “Mukhang may kumpiyansa ka. Bakit hindi ka mag bet?”“Oh?
Lumapit ang mga madla, nagtipon sila sa cutting machine.Nabuksan na ang bato, at may kumikinang na green mula sa loob.Ito ay makikita lamang sa pinakamagandang jade.Nabigla ang madla.Ang staff na nag operate ng cutting machine ay mas naging maingat. Binaliktad niya ang bato at nagpatuloy siya sa paghati ng bato ng mas mabagal.Nawala ang ngiti sa mukha ni Kenji. Hindi siya makapaniwala na mayroong jade sa isang piraso ng bato na ganito.Mahalaga na isipin na ito ay isang magandang piraso ng jade, baka ito pa ay isang emerald jade.Ang emerald jade ay maituturing na pinakamagandang jade na meron.Makalipas ang ilang minuto, ang bato ay bumukas para ipakita ang isang piraso ng deen green, emerald jade na kasing laki ng isang walnut.Natulala ang madla sa kanilang nakita.“Isa yang ice emerald jade.”“Hindi, sa tingin ko ay isa itong frost emerald.”“Nagbibiro ka ba? Glass emerald yan.’Ang piraso ng jade ay hindi pa pinapakinang, at hinuhulaan pa rin ito ang lahat.Ngun
Ngumiti si Wilbur, wala siyang sinabi.Makalipas ang ilang sandali, ang may ari ng shop ay pinasa ang isang piraso ng imperial jade kay Wilbur at may pagsisisi sa kanyang mukha. “Congratulations, iho. Nakakuha ka ng isang piraso ng imperial jade.”Kinuha ni Wilbur ang piraso ng jade at sinuri niya ito ng mabuti.Ang piraso ng jade ay may jagged edges at mossy green ito.Kuminang ito sa ilalim ng araw, ang kulay nito ay nagbabago ng konti sa ilalim ng ilaw.Ginamit niya ang spirit energy niya sa jade at nalaman niya na mataas talaga ang density nito. Tulad ng gusto niya.Tumawa ng mahina si Wilbur. “Salamat, sir.”Walang masabi ang shop owner, at tumalikod si Wilbur para tumingin kay Kenji. “Naniniwala ako na nag bet tayo sa isa’t isa kanina, hindi ba?”Malupit ang ekspresyon ni Kenji. Nilabas niya ang kanyang checkbook, nilagay niya ang mga detalye, at pinasa niya ito sa may ari ng shop.“Wag kang mag alala, pre. Tumutupad ako sa pangako,” Ang sabi ni Kenji.Binigay ng shop o
Ang imperial jade ay matigas talaga, at ang ibang knife ay hindi ito kayang hiwain.Ngunit nang pulutin ni Wilbur ang kutsilyo, umilaw ito ng puti habang nag charge ito ng isang layer ng spirit energy.Ang unang ginamit niya ay ang malaking carving knife, hiniwa niya ang jade hanggang sa maging hugis ito ng isang luha bago niya binawasan ang mga sulok.Pagkatapos ay pinulit niya ang mas maliit na carving knife at nagsimula siyang umukit ng isang komplikadong pattern sa isang side ng teardrop.Ang bawat ukit niya sa jade ay umilaw ng may spiritual glow.Habang nagpatuloy siya, ang pattern sa jade ay namuo ng mga simbolo sa isang misteryosong formation.Ang formation ay mas naging komplikado, at ang noo ni Wilbur ay nagsimulang pagpawisan.Makalipas ang tatlong oras, tinapos na ni Wilbur ang huling hiwa sa piraso ng jade.Ang formation sa jade ay umilaw, may white spiritual glow na umiilaw sa buong kwarto.Makalipas ang ilang sandali, ang glow ay naglaho habang ang formation sa
Nagulat si Joel at ang iba.Hindi mapigilan ang pwersa ng mga estatwa ng apat na diyos, at ang kapangyarihan nila ay ginagamit para patayin ang isang tao. Iniisip nila kung may kahit sinong mortal na makakaligtas sa ganitong sitwasyon.‘Nakontra nga ni Wilbur ang Quicksand of Death kanina, pero hindi niya kakayanin ang The Rage of the Four. Ang kapangyarihan ng dalawang spell ay napakalaki ang agwat.’Naisip ng lahat na hindi makakatakas si Wilbur sa atake na ito.Parang baliw na si Chance sa pagsasalita niya.“Wilbur Penn, makapangyarihan ka talaga. Higit sa inaasahan ko ang kapangyarihan mo. Matatawag kita na pinakamahusay na cultivator sa ibaba ng Saint level, pero hindi ka pa rin isang Saint level cultivator!”Tumawa si Wilbur sa mga insulto ni Chance.Sumagot siya ng simple lang, “Sa tingin mo ba ay mabubuhay ka pa rin kung hindi ako interesado na makita kung ano ang espesyal sa Domain mo?”“Ano? Ano ang sinabi mo?” Nagalit si Chance. Ang iba ay mukhang para bang hindi sil
Biglang naging malambot ang lupa sa ilalim ni Wilbur sa isang iglap. Ito ay para bang nakatayo siya sa quicksand.Lumubog agad siya. Natural, hindi tumama ang atake niya kay Chance.Ang apat na earth dragon ang lumabas sa lupa ng sabay-sabay. Sumugod ang mga ito kay Wilbur.Si Wilbur ay kalahating nasa lupa, kaya hindi siya makakilos. Agad siyang pinalibutan ng mga earth dragon. Ang mga earth dragon ay lumubog sa lupa at naglaho kasama ni Wilbur.Tumawa ng malakas si Chance, tuwang tuwa sa sarili niya. Si Joel at ang iba ay may malaking respeto sa kanya, at naghiyawan sila.“Ang galing, Mr. Taft. Kayo po ay isang Saint level cultivator na walang makakatalo.”Tila tuwang tuwa si Chance na marinig na pinupuri siya. Abala siya sa paghanga sa sarili.Samantala, nararamdaman ni Wilbur ang pressure ng pagiging nasa ilalim ng lupa kasama ang mga earth dragon.Ang katawan ng mga dragon ay magkakadikit. Pinalibutan nila si Wilbur ng mahigpit, at humihigpit lang ang mga ito. Patuloy ang
Nasa gitna ng umiikot na buhangin ang mga madla.Ang mga earthen spear, higanteng bato, earth giant, at mga bomba na bato ay may dalang malakas na kapangyarihan, at ang lahat ng mga ito ay patungo kay Wilbur.Si Chance ay para namg isang diyos na kinokontrol ang lahat habang lumulutang siya. Siya ay may hawak ng nakakatakot na kapangyarihan, kaya takot at nirerespeto siya ng mga tao dahil dito.Si Maniac, Joel at ang iba na nasa Domain ay napaluhod dahil masyadong makapangyarihan si Chance. Kailangan nilang ipakita ang respeto nila.Masaya si Chance habang sumigaw siya kay Wilbur, “Nararamdaman mo ba? Ito ang kapangyarihan ng isang Saint level cultivator. Isa akong dakilang nilalang. Lahat kayo ay mga mabababang nilalang!”Sorbang mayabang na talaga si Chance sa sandaling ito. Tumitig siya ng mababa kay Wilbur na para bang nakatingin siya sa isang insekto.Suminghal si Wilbur, at sa isang kilos lang ng braso, ang thunder cleaver niya ay agad na nagliyab na may spiritual flames. P
Nagbago bigla ang venue. Napunta silang lahat sa gitna ng isang walang hanggan na lugar.Nakatayo sila sa walang hanggang lupa habang puno ng buhangin sa ere.May apat na estatwa na may sandaang metro ang tangkad sa apat na cardinal direction. May layo sila na sandaang metro mula sa isa’t isa.Ito ay apat na mga beige statue na may armor at axe, may engrande na presensya ang mga ito.Pakiramdam ng lahat na parang nasa lumang digmaan sila. Ang nakakasakal na pressure ay nakakatakot para sa lahat.‘I-Ito ba ay isang Domain?”Natakot ang mga tao.Alam nila na ang kapangyarihan ng isang Saint level cultivator ay lubos-lubos. Ngunit, hindi sila makapaniwala na ang Domain ng isang Saint level cultivator ay nakakatakot talaga. Agad silang napunta sa ibang mundo.May makapangyarihan na spiritual pressure. Pakiramdam nila na maliit at mahina sila dahil dito.Pakiramdam nila na hindi nila kakayanin kapag nanatili sila ng matagal. Kahit na hindi sila atakihin ni Chance, baka mawala sila
Nabigla agad ang lahat.Seryoso din ang tingin ni Zachary. Mabilis siyang nag cast ng spell gamit ang mga kamay niya at sinigaw niya, “Earth Shield!”Ang matigas na lupa sa harap niya ay umangat. May spiritual radiance sa shield, at marami itong mga rune.Isang intermediate spell ang Earth Shield. Nagamit na ito noon ni Wilbur.Ngunit, sinira ni Wilbur ang shield gamit ang isang suntok habang sumigaw siya. Pagkatapos, tumuloy ang suntok at tumama ito kay Zachary.Walang magawa si Zachary upang pigilan ito. Pinanood niya lang habang tumama ang suntok sa dibdib niya.Sa isang malakas na tunog, tumalsik paatras si Zachary habang tumulo ang dugo sa bibig niya.Huminto si Wilbur at tumayo siya habang nasa likod ang kanyang mga kamay, tumigil siya sa pag atake kay Zachary.Nalilito si Zachary sa sandaling yun, pagkatapos ay mabagal niyang pinunasan ang dugo sa bibig niya. Yumuko siya kay Wilbur at sinabi niya, “Salamat sa hindi pagpatay sa akin.”Tumango ng konti si Wilbur, ngunit a
Ngunit, may isang earth giant na dalawang metro ang tangkad na lumitaw mula sa lupa nang sumigaw si Zachary. Sumugod ito kay Wilbur.Ang earth giant ay tila makapangyarihan. Ang mga kamao nito ay kasing laki ng mga basketball, at meron itong yellow na spiritual radiance, para banng hindi ito mapipigilan.Ang mga tao ay nabigla nang makita ito.Si Zachary ay nagcast ng sunod-sunod na mga spell at kahanga-hanga ito. Hindi pa sila nakakita ng ganitong klaseng ng spell noon.Lalo na sa earth giant na lumitaw. Imposible na kaya itong talunin ni Maniac, hindi ba?Napatingin ang lahat kay Maniac, na siyang naiinis at naging tahimik lang.Nang makita ito ng lahat, tumawa sila.Tama, ang isang mahusay na mentor ay gumagawa ng malakas na mga estudyante. Ang estudyante ng isang Saint level cultivator ay makapangyarihan talaga. Ibig sabihin ay si Chance Taft ay lubos talaga na makapangyarihan. Hindi alam ni Wilbur Penn ang lugar niya.Tumawa lang si Wilbur at sumugod siya sa earth giant ga
Malakas na tumawa si Wilbur bago niya sinabi ,”Alam mo talaga kung paano pagsamantalahan ang sitwasyon, pero isang malaking pagkakamali ang desisyon mo kung sa tingin mo ay kaya ni Chance Taft na protektahan kayong lahat.”“Pambihira. Masyado siyang mayabang.”“Lintik ka! Walang hiya ka para maging mayabang sa harap ni Mr. Taft! Gusto mo talagang mamatay!”“Talunin niyo po siya, Mr. Taft. Para sa pangalan ng mga makapangyarihang Saint level cultivator.”Ang mga madla ay nainis sa pag uugali ni Wilbur, at nagsalita sila upang parusahan ni Chance si Wilbur.Hindi magkasundo sina Maniac at Joel, ngunit may iisang kalaban sila sa oras na yun. Pareho silang tumingin ng masama kay Wilbur.Tumawa si Chance at umiling siya. Sinabi niya, “Hindi alam ng mga bata ang lugar nila sa panahong ito. Nabalitaan ko na mula ka sa Seechertown, kaya sisimulan ko na gawin kang halimbawa, pero hindi kita papatayin. Hahayaan kitang mabuhay, upang bumalik ka at sabihin sa mga tao Seechertown na yumuko at
Tumayo si Maniac, sumagot siya ng mabagal, “Totoo ito, Mr. Taft.”“Bakit?” Malamig na nagtanong si Chance.Lumapit si Maniac kay Chance, pagkatapos ay yumuko siya. Sinabi niya, “Wala itong kunsento ko, Mr. Taft. May taong pinilit akong gawin ito.”Nabigla ang mga tao na hindi alam ang katotohanan. ‘Ganun ba?’Napabuntong hininga si Wilbur.“Siya po.” Tumuro si Maniac kay Wilbur at sinabi niya ng malakas, “Noong nakaraang araw, itong lalaki na may pangalan na Wilbur Penn ay hinanap ako. Muntik niya na akong patayin dahil isa siyang Ambience level cultivator. Tinakot niya ako para atakihin namin si Joel. Wala akong magawa kundi ang sumunod. Mabuti na lang, bumalik kayo, Mr. Taft. Pakiusap, bigyan niyo po ako ng hustisya, at papayag din po ako na maging inaanak niyo.”Pagkatapos, lumuhod siya sa sahig ng hindi nagpapakita ng intensyon na tatayo siya.Nabigla ang lahat. Hindi nila inaasahan na ito ang gagawin ni Maniac.‘Totoo kaya ito?’ Ang naisip nila.Tumingin ang lahat kay Wi
‘Wala nang lugar para sa kanya sa Anya City ngayon at may kinalaman na si Mr. Taft, hindi ba?’ Iniisip ni Joel.Naisip ni Joel na lamang siya. Baka kaya niya pang patayin si Maniac.Hindi pinansin ng lahat ang lalaking nasa likod ni Maniac, at akala nila ay sidekick niya lang ito.Agad na naging malamig ang tingin ni Joel nang makita si Maniac.Patay na ng maraming beses si Maniac kung kayang pumatay ng tingin.Ngunit, matapang si Maniac. Pumasok siya at tumingin sa paligid bago siya umupo kasama ang sidekick niya. Hindi sila makapaniwala na hindi natatakot si Maniac.Ngumisi ang lahat at naisip nila, ‘Pinipilit ni Maniac na magmukhang mahinahon.’Si Maniac ang nasa tuktok ng Anya City, at may laban sila ni Joel, kaya hindi papayagan ni Mr. Taft na magpatuloy siya sa ginagawa niya sa Anya City. Iniisip nila na matapang si Maniac para magpakita.Tumayo si Zachary sa oras na yun. Tumingin siya sa lahat at sinabi niya, “Mukhang nandito na ang lahat, kaya i-welcome natin si Mr. Taf