Galit na galit si Wilbur. Agad niyang gustong bugbugin ang lalaki. Gayunpaman, maraming tao ang nakatingin sa kanila.Ayaw niyang gumawa ng eksena, kaya pinigilan niya ang galit niya. Kumunot ang noo niya at sinabi niya, “Nakaupo ka sa upuan ko, kaya dapat kang kumilos at humanap ng sarili mong upuan.”“Gusto ko ang upuan na ito. Ano ang gagawin mo tungkol dito?” Ang mayabang na tanong niya sa lalaki.Sa tabi niya ay isang lalaki na may tattoo sleeve. Pareho silang nasa kanilang twenties. Pareho silang tila masaya sa na pilitin si Wilbur na makakuha ng sariling upuan.Imposible para kay Wilbur na tiisin ang ganitong pang aasar kahit na maging isa isang santo, at hindi siya isang santo.Hinawakan niya ang damit ng blond na lalaki at tinaas niya ito, sinabi niya ng malamig, “Umalis ka sa upuan ko.”“Walang hiya ka para hawakan ako!” Ang sagot ng blond na lalaki pagkatapos ng ilang sandali ng pagkalito. Ang lalaking may tattoo sleeve ay tumayo ng biglaan. Handa na silang lumaban.B
“Hi, ako si Blossom Luther, at ito ang kapatid ko, si Cherry Luther,” Ang sabi ng babae.Sinuri ni Wilbur ang dalawa. Magkamukha nga sila, at pareho silang maganda.“Cherry at Blossom. Ang cute ng mga pangalan niyo.” Ngumiti si Wilbur at tumango syia.Si Blossom ang nagtuloy ng pag uusap at tinanong niya, “Ano ang trabaho mo?”“Wala pa akong trabaho,” Ngumiti si Wilbur.Sinabi ni Blossom ng nakangiti, “Papunta kami sa Cape Consortium para sa isang interview. Umaasa kami na tanggapin kami. Maganda kung nangyari ito.”“Cape Consortium?” Nabigla si Wilbur.Tumango si Blossom at sinabi niya, “Oo. Kumukuha ng mga bagong empleyado ang Cape Consortium dahil nag eexpand sila sa business. Mga fresh graduate kami, at pumasa kami sa online test. Naghihintay lang kami ng interview. Isa itong major corporation, at maganda ang mga benifits.”“Good luck,” Ang sabi ni Wilbur habang nakangiti.May gustong sabihin si Blossom, ngunit kumunot ang noo ni Cherry at tumingin siya ng masama dito. Nap
Ayaw ni Blossom na hayaan ang mga bagay na ganun lang, ngunit hinila siya ni Cherry para umalis.Samantala, may biglang ilaw ng kidlat at may kulog, kasama nito ang mga nakakaawa na sigaw sa isang tagong sulok.Pagkatapos, mabagal na naglakad palayo si Wilbur habang nakangiti.Hindi niya alam kung saan nalaman ng mga lalaking yun ang tungkol sa kanya, ngunit hindi siya makapaniwala na nagsinungaling sila tungkol sa pagtatrabaho sa ilalim niya upang maging mayabang sa iba. Kailangan niyang turuan ng leksyon ang mga ito.“Multo! May multo!”“Hindi! Siya si Master Penn, God of Thunder!”Sumigaw sila ng takot.Ngumiti si Wilbur, pagkatapos ay tumawag siya ng isang taxi at dumiretso siya sa Sealake Island.Nagpahinga siya ng konti pagkatapos bumalik sa Sealake Island. Pagkatapos nito, pumasok siya sa demiplane niya.Ang flame serpent ay tahimik na nagpapahinga sa tabi ng Dragon’s Altar. Tila masaya ito.Ang flame serpent ay agad na lumapit nang makita nito si Wilbur. Kinuskos nito
Sa ibang lugar, may isang tao na mabagal na naglakad palabas ng isang canyon, sa malalim na lugar ng Mount Orient.Ang taong yun ay may silver na buhok ay may suot na gray robes. Mukha siyang isang foreigner baso sa itsura niya. Tumingin siya sa paligid ng canyon para sa mga senyales ng paglalaban.Mabagal siyang pumikit makalipas ang ilang sandali. May isang hindi makitang pwersa na pumalibot sa canyon.Nakita niya ang isang malaking paglalaban mula sa isip niya. Medyo naging malabo ang paningin niya, ngunit alam niya kung ano ang nangyari.Dumilat siya makalipas ang ilang sandali at dinilaan niya ang mga labi niya. Ngumiti siya at sinabi niya, “Makapangyarihan silang lahat. Mukhang malaking hamon ito, at nawawala ang Blood Embryo. Ano ang gagawin ko?”Nag isip siya ng matagal bago siya bumaba ng mabagal.Samantala, si Constantine ay ginagamot ang isang sugatan na reindeer gamit ang holy light sa malalim na parte ng kabundukan. Bigla siyang lumingon at tumingin sa direksyon ng k
Tumingin si Wilbur kay Eileen. Bigla siyang ngumitin makalipas ang ilang sandali at sinabi niya, “Pasok ka.”Pagkatapos, pumasok sila sa kwarto ni Wilbur. Sumandal si Eileen sa sofa at sinabi niya, “Ang sariwa naman ng hangin dito!”“Salamat. So, ano ang sikreto na gusto mong sabihin sa akin?” Gumawa ng tsaa si Wilbur para kay Eileen at umupo siya sa tabi nito.Uminom ng tsaa si Eileen at tumango siya bago niya sinabi, “Maganda ang kapaligiran dito. Nandito rin ang mga magulang mo, tama ba?”“Hindi. Nawala ang mga magulang ko noong bata pa lang ako. Lumaki ako kasama ang lolo ko,” Ang sagot ni Wilbur.“Ah, pasensya na at nabanggit ko,” Ang sabi ni Eileen.Tumawa lang si Wilbur at sinabi niya, “Sa tingin ko ay hindi naman ito isang sikreto.”Sinabi niya, “Wag mo na masyadong pag isipan ang tanong. Basta, may nag espiya sa atin nitong nakaraan. Alam mo naman na siguro yun, tama?”“Tinutukoy mo ba ang taong gumamit ng Time Reverse?” Ang tanong ni Wilbur.“Tama.”Sinabi niya ng w
Makalipas ang ilang sandali, nagbuntong hininga si Eileen at sinabi niya, “Sayang, pero tutuparin ko ang layunin nila at magpapatuloy ako sa pakikipaglaban.”Wala nang sinabi na iba pa si Wilbur, uminom lang siya ng tsaa.“Base sa sitwasyon, baka makipaglaban tayo ng magkasama. Pwede ba ako manatili dito ng pansamantala? Tutal, mahal ang magpatuloy sa isang hotel,” Ang tanong ni Eileen ng nakangiti.Tumingin si Wilbur kay Eileen at sinabi niya, “Sige, pero ang lahat ay mananatiling isang sikreto dito.”“Syempre. Susunod ako ng seryoso sa mga patakaran dito,” Ang sagot ni Eileen.Tumango si Wilbur at sinabi niya, “Marami akong mga kwarto dito. Pwede kang pumili mismo ng isa.”“Salamat. Kailangan ko ng beauty sleep, kung hindi ay magiging pangit ang itsura ng kutis ko. Goodbye.” Tumayo si Eileen at dumiretso sa labas para maghanap ng isang kwarto.Huminga siya ng malalim at pinanood niyang umalis si Eileen. Binulong niya sa sarili niya, “Ang kulit nilang lahat. Ano ba ang gusto ni
“Salamat po, sir. Hihintayin ko po kayo.” Ang sabi ni Gage ng halatang may magaan na loob.Ibinaba ni Wilbur ang phone at suminghal. Sino ang may lakas ng loob para i-confiscate ang ari-arian niya?Pagkatapos, lumabas siya at nag drive patungo sa Eastern Sun District.Ang Eastern Sun District ay isang district na malapit sa Seechertown na may layo na hindi aabot sa one hundred kilometers, kaya mabilis niyang mararating ang lugar.Tumawag si Wilbur kay Gage nang makarating sa district at nagtanong siya sa lokasyon, pagkatapos ay sumunod siya sa direksyon nito hanggang sa destinasyon.Dumating siya sa gate ng chemical factory sa Eastern Sun District at nakita niya ang higit sa sampung mga lalaki na nakasuot ng security uniform. Magkakasama sila sa gate, nag uusap at tumatawa.Bumaba si Wilbur ng sasakyan at lumapit siya sa mga ito.“Sandali lang. Ano ang kailangan mo?” May security guard na nasa kanyang thirties na lumapit at sumigaw kay Wilbur.Sumagot si Wilbur, “Ako ang may ar
Tumingin sila kay Wilbur at umupo siya ng nag aatubili.Uminom ng tsaa si Buff bago niya ipinaliwanag ng kalmado, “Iho, hindi mo siguro alam ito. Naglalaban kami para umakyat sa tuktok, pero ngayon at matanda na ako, ayaw ko nang pumatay ng kahit sino. Kaya, dapat kang magpakabait. Pwede natin itong pag usapan sa mapayapang paraan. Wag mo akong pilitin na gumamit ng karahasan.”Tumawa si Wilbur at sinabi niya, “Sige. Pero humihingi ka sa akin ng ten million dollars bilang kabayaran. Hindi ba’t sobra ito?”“Sobra?” Tumawa si Buff at sinabi niya, “Bayad lang ito. Hindi ko sinasabi sayo na bilhin ang factory. Nagiging mabait lang ako dahil hindi ka makakaalis ng hindi nagbabayad ng at least thirty million dollars kung ito ay nangyari noon.”Tumahimik ng ilang sandali si Wilbur bago niya sinabi ng mabagal, “Mukhang isa kang malupit na boss dito.”“Hindi naman, pero nirerespeto ng mga tao ang pangalan na Buff, hindi ba?”Sinabi ni Wilbur, “Tingnan ko muna ang mga tauhan ko. Pwede tayo
Nagulat si Joel at ang iba.Hindi mapigilan ang pwersa ng mga estatwa ng apat na diyos, at ang kapangyarihan nila ay ginagamit para patayin ang isang tao. Iniisip nila kung may kahit sinong mortal na makakaligtas sa ganitong sitwasyon.‘Nakontra nga ni Wilbur ang Quicksand of Death kanina, pero hindi niya kakayanin ang The Rage of the Four. Ang kapangyarihan ng dalawang spell ay napakalaki ang agwat.’Naisip ng lahat na hindi makakatakas si Wilbur sa atake na ito.Parang baliw na si Chance sa pagsasalita niya.“Wilbur Penn, makapangyarihan ka talaga. Higit sa inaasahan ko ang kapangyarihan mo. Matatawag kita na pinakamahusay na cultivator sa ibaba ng Saint level, pero hindi ka pa rin isang Saint level cultivator!”Tumawa si Wilbur sa mga insulto ni Chance.Sumagot siya ng simple lang, “Sa tingin mo ba ay mabubuhay ka pa rin kung hindi ako interesado na makita kung ano ang espesyal sa Domain mo?”“Ano? Ano ang sinabi mo?” Nagalit si Chance. Ang iba ay mukhang para bang hindi sil
Biglang naging malambot ang lupa sa ilalim ni Wilbur sa isang iglap. Ito ay para bang nakatayo siya sa quicksand.Lumubog agad siya. Natural, hindi tumama ang atake niya kay Chance.Ang apat na earth dragon ang lumabas sa lupa ng sabay-sabay. Sumugod ang mga ito kay Wilbur.Si Wilbur ay kalahating nasa lupa, kaya hindi siya makakilos. Agad siyang pinalibutan ng mga earth dragon. Ang mga earth dragon ay lumubog sa lupa at naglaho kasama ni Wilbur.Tumawa ng malakas si Chance, tuwang tuwa sa sarili niya. Si Joel at ang iba ay may malaking respeto sa kanya, at naghiyawan sila.“Ang galing, Mr. Taft. Kayo po ay isang Saint level cultivator na walang makakatalo.”Tila tuwang tuwa si Chance na marinig na pinupuri siya. Abala siya sa paghanga sa sarili.Samantala, nararamdaman ni Wilbur ang pressure ng pagiging nasa ilalim ng lupa kasama ang mga earth dragon.Ang katawan ng mga dragon ay magkakadikit. Pinalibutan nila si Wilbur ng mahigpit, at humihigpit lang ang mga ito. Patuloy ang
Nasa gitna ng umiikot na buhangin ang mga madla.Ang mga earthen spear, higanteng bato, earth giant, at mga bomba na bato ay may dalang malakas na kapangyarihan, at ang lahat ng mga ito ay patungo kay Wilbur.Si Chance ay para namg isang diyos na kinokontrol ang lahat habang lumulutang siya. Siya ay may hawak ng nakakatakot na kapangyarihan, kaya takot at nirerespeto siya ng mga tao dahil dito.Si Maniac, Joel at ang iba na nasa Domain ay napaluhod dahil masyadong makapangyarihan si Chance. Kailangan nilang ipakita ang respeto nila.Masaya si Chance habang sumigaw siya kay Wilbur, “Nararamdaman mo ba? Ito ang kapangyarihan ng isang Saint level cultivator. Isa akong dakilang nilalang. Lahat kayo ay mga mabababang nilalang!”Sorbang mayabang na talaga si Chance sa sandaling ito. Tumitig siya ng mababa kay Wilbur na para bang nakatingin siya sa isang insekto.Suminghal si Wilbur, at sa isang kilos lang ng braso, ang thunder cleaver niya ay agad na nagliyab na may spiritual flames. P
Nagbago bigla ang venue. Napunta silang lahat sa gitna ng isang walang hanggan na lugar.Nakatayo sila sa walang hanggang lupa habang puno ng buhangin sa ere.May apat na estatwa na may sandaang metro ang tangkad sa apat na cardinal direction. May layo sila na sandaang metro mula sa isa’t isa.Ito ay apat na mga beige statue na may armor at axe, may engrande na presensya ang mga ito.Pakiramdam ng lahat na parang nasa lumang digmaan sila. Ang nakakasakal na pressure ay nakakatakot para sa lahat.‘I-Ito ba ay isang Domain?”Natakot ang mga tao.Alam nila na ang kapangyarihan ng isang Saint level cultivator ay lubos-lubos. Ngunit, hindi sila makapaniwala na ang Domain ng isang Saint level cultivator ay nakakatakot talaga. Agad silang napunta sa ibang mundo.May makapangyarihan na spiritual pressure. Pakiramdam nila na maliit at mahina sila dahil dito.Pakiramdam nila na hindi nila kakayanin kapag nanatili sila ng matagal. Kahit na hindi sila atakihin ni Chance, baka mawala sila
Nabigla agad ang lahat.Seryoso din ang tingin ni Zachary. Mabilis siyang nag cast ng spell gamit ang mga kamay niya at sinigaw niya, “Earth Shield!”Ang matigas na lupa sa harap niya ay umangat. May spiritual radiance sa shield, at marami itong mga rune.Isang intermediate spell ang Earth Shield. Nagamit na ito noon ni Wilbur.Ngunit, sinira ni Wilbur ang shield gamit ang isang suntok habang sumigaw siya. Pagkatapos, tumuloy ang suntok at tumama ito kay Zachary.Walang magawa si Zachary upang pigilan ito. Pinanood niya lang habang tumama ang suntok sa dibdib niya.Sa isang malakas na tunog, tumalsik paatras si Zachary habang tumulo ang dugo sa bibig niya.Huminto si Wilbur at tumayo siya habang nasa likod ang kanyang mga kamay, tumigil siya sa pag atake kay Zachary.Nalilito si Zachary sa sandaling yun, pagkatapos ay mabagal niyang pinunasan ang dugo sa bibig niya. Yumuko siya kay Wilbur at sinabi niya, “Salamat sa hindi pagpatay sa akin.”Tumango ng konti si Wilbur, ngunit a
Ngunit, may isang earth giant na dalawang metro ang tangkad na lumitaw mula sa lupa nang sumigaw si Zachary. Sumugod ito kay Wilbur.Ang earth giant ay tila makapangyarihan. Ang mga kamao nito ay kasing laki ng mga basketball, at meron itong yellow na spiritual radiance, para banng hindi ito mapipigilan.Ang mga tao ay nabigla nang makita ito.Si Zachary ay nagcast ng sunod-sunod na mga spell at kahanga-hanga ito. Hindi pa sila nakakita ng ganitong klaseng ng spell noon.Lalo na sa earth giant na lumitaw. Imposible na kaya itong talunin ni Maniac, hindi ba?Napatingin ang lahat kay Maniac, na siyang naiinis at naging tahimik lang.Nang makita ito ng lahat, tumawa sila.Tama, ang isang mahusay na mentor ay gumagawa ng malakas na mga estudyante. Ang estudyante ng isang Saint level cultivator ay makapangyarihan talaga. Ibig sabihin ay si Chance Taft ay lubos talaga na makapangyarihan. Hindi alam ni Wilbur Penn ang lugar niya.Tumawa lang si Wilbur at sumugod siya sa earth giant ga
Malakas na tumawa si Wilbur bago niya sinabi ,”Alam mo talaga kung paano pagsamantalahan ang sitwasyon, pero isang malaking pagkakamali ang desisyon mo kung sa tingin mo ay kaya ni Chance Taft na protektahan kayong lahat.”“Pambihira. Masyado siyang mayabang.”“Lintik ka! Walang hiya ka para maging mayabang sa harap ni Mr. Taft! Gusto mo talagang mamatay!”“Talunin niyo po siya, Mr. Taft. Para sa pangalan ng mga makapangyarihang Saint level cultivator.”Ang mga madla ay nainis sa pag uugali ni Wilbur, at nagsalita sila upang parusahan ni Chance si Wilbur.Hindi magkasundo sina Maniac at Joel, ngunit may iisang kalaban sila sa oras na yun. Pareho silang tumingin ng masama kay Wilbur.Tumawa si Chance at umiling siya. Sinabi niya, “Hindi alam ng mga bata ang lugar nila sa panahong ito. Nabalitaan ko na mula ka sa Seechertown, kaya sisimulan ko na gawin kang halimbawa, pero hindi kita papatayin. Hahayaan kitang mabuhay, upang bumalik ka at sabihin sa mga tao Seechertown na yumuko at
Tumayo si Maniac, sumagot siya ng mabagal, “Totoo ito, Mr. Taft.”“Bakit?” Malamig na nagtanong si Chance.Lumapit si Maniac kay Chance, pagkatapos ay yumuko siya. Sinabi niya, “Wala itong kunsento ko, Mr. Taft. May taong pinilit akong gawin ito.”Nabigla ang mga tao na hindi alam ang katotohanan. ‘Ganun ba?’Napabuntong hininga si Wilbur.“Siya po.” Tumuro si Maniac kay Wilbur at sinabi niya ng malakas, “Noong nakaraang araw, itong lalaki na may pangalan na Wilbur Penn ay hinanap ako. Muntik niya na akong patayin dahil isa siyang Ambience level cultivator. Tinakot niya ako para atakihin namin si Joel. Wala akong magawa kundi ang sumunod. Mabuti na lang, bumalik kayo, Mr. Taft. Pakiusap, bigyan niyo po ako ng hustisya, at papayag din po ako na maging inaanak niyo.”Pagkatapos, lumuhod siya sa sahig ng hindi nagpapakita ng intensyon na tatayo siya.Nabigla ang lahat. Hindi nila inaasahan na ito ang gagawin ni Maniac.‘Totoo kaya ito?’ Ang naisip nila.Tumingin ang lahat kay Wi
‘Wala nang lugar para sa kanya sa Anya City ngayon at may kinalaman na si Mr. Taft, hindi ba?’ Iniisip ni Joel.Naisip ni Joel na lamang siya. Baka kaya niya pang patayin si Maniac.Hindi pinansin ng lahat ang lalaking nasa likod ni Maniac, at akala nila ay sidekick niya lang ito.Agad na naging malamig ang tingin ni Joel nang makita si Maniac.Patay na ng maraming beses si Maniac kung kayang pumatay ng tingin.Ngunit, matapang si Maniac. Pumasok siya at tumingin sa paligid bago siya umupo kasama ang sidekick niya. Hindi sila makapaniwala na hindi natatakot si Maniac.Ngumisi ang lahat at naisip nila, ‘Pinipilit ni Maniac na magmukhang mahinahon.’Si Maniac ang nasa tuktok ng Anya City, at may laban sila ni Joel, kaya hindi papayagan ni Mr. Taft na magpatuloy siya sa ginagawa niya sa Anya City. Iniisip nila na matapang si Maniac para magpakita.Tumayo si Zachary sa oras na yun. Tumingin siya sa lahat at sinabi niya, “Mukhang nandito na ang lahat, kaya i-welcome natin si Mr. Taf