Chapter 3

"Ya, where's Jae?"

Pababa pa lang ako ng hagdan nang mapansin kong wala na ang kaibigan ko kaya nang makita ko si Yaya sa kitchen ay hinanap ko agad sa kanya si Jae.

"Ay nagpaalam na at may lakad pa raw siya, nagmamadali lang talaga siyang dumaan dito nang malamang nakauwi kana." sagot ni Yaya nang harapin niya ako.

"Thank you po Ya." tatalikod na sana ako nang

"Sandali lang iha san ka paparoon? at daladala mo ang susi ng sasakyan mo?" pahabol pang tanong sakin ni Yaya bago pa ko tuluyang tumalikod.

"Kailangan ko lang pong pumunta kina Tito, cause there's something important that I have to discuss with him." Pagpapaliwanag ko naman sa kanya.

Nginitian ko na lang siya bago ko talikuran at hindi na nag antay pa ng response niya dahil baka marami pa siyang itanong. Ang mahalaga ay pinaalam ko sa kanya kung san ako pupunta. Buti na lang talaga at iisang sasakyan lang ang gamit namin nila Mommy papunta sana sa bakasyon at naiwan pa rin sakin ang sasakyan na regalo nila nung 18th birthday ko. Nang makasakay ako sa loob ay di ko maiwasang maalala yung mga panahong tinuturuan ako ni Daddy magdrive habang nasa backseat si Mommy at nag vivideo for the memories daw. That's one of the happiest moment we had.

Nang makarating ako sa labas ng bahay ni tito ay bigla akong nagdalawang isip na pumasok, una ay dahil hindi ko alam kung san ako magsisimula at sa paanong paraan ko ikukuwento sa kanya ang lahat. Pangalawa ay dahil di ako sigurado kung nandito ba siya dahil hindi ko naman sinabi na ako ay pupunta.

Kahit pa nagdadalawang isip ay nagdesisyon pa rin akong tumuloy dahil ayaw ko namang masayang ang effort ko sa pagpunta dito at alam ko rin naman sa sarili kong kailangan ko ang tulong ni tito dahil di ko to kaya nang mag-isa.

"Ay ma'am Addi, ikaw po pala" bungad ng kasambahay nila tito nang pagbuksan ako ng gate. Kilala niya ako dahil matagal na siyang nagtatrabaho kina tito at dahil nga close si tito at si daddy ay madalas rin ako dito.

"Hello po manang, nandiyan po ba si tito sa loob? di ko po kasi siya nasabihan na pupunta ako ngayon."

"Opo ma'am, tuloy po muna kayo. Nandoon po siya sa study room." Pagpapatuloy niya akin.

"Manang sino yung nag doo-- Addi, baby nandito ka pala di ka man lang nagpasabi na bibisita ka. At ang alam ko ay nagpunta kayo sa bakasyon ng parents mo, kailan kayo nakauwi?" Nagulat si tita Brea nang lumabas ito sa kusina at makita ako, ang dami niya munang itinanong bago ako yakapin ng mahigpit. Close ako kay tita dahil wala silang anak ni tito kaya ako ang tinrato nyang anak na baby parin ang tawag sakin hanggang ngayon na malaki na ako.

"Sorry po tita kung di na po ako nakapag sabi na pupunta ako, kailangang kailangan ko lang po talagang makausap si tito dahil may importante po akong dapat sabihin sa kanya." Sagot ko naman nang makaupo na kami.

"Ah ganun ba? Sige halika at samahan na kita sa tito mo sa study room" pag aya niya sa akin dahil mukhang busy si tito sa taas kaya siguro naisip ni tita na kami na lang ang umakyat."Manang, padalhan na lang kami ng meryenda sa study room. Thank you" pahabol pa ni tita kay manang bago kami tuluyang umakyat sa taas kung nasaan ang study room.

Pag pasok namin ni tita sa loob ng study room ay agad bumungad si tito Greg na halatang maraming tinatrabaho dahil sobrang daming nakatambak na papeles sa table niya."Dad, may bisita pala tayo at may importante daw siyang sasabihin. Pwede ka ba naming maistorbo?" Pagtawag pansin ni tita dahil halatang sa sobrang pagka busy ni tito sa pagtatrabaho sa mga documents ay hindi niya naramdaman ang pag pasok namin.

Nang mag angat ng tingin si tito ay napangiti na siya ng makita ako."Addi, ikaw pala. Bakit di ka man lang nagpasabi na pupunta ka pala?" inulit niya lang ang tanong ni tita. Lumapit muna ako sa kanya para humalik sa pisngi, ang nakasanayan kong pagbati sa kanila.

"Tito, can I have some of your time? sorry tito, I know you're busy but you really have to know this." I asked him immediately, I don't want to waste his time.

"What is it all about? It's sounds bad news." That's it, I caught his interest.

"Tito it's about Mom and Dad, something bad happened to us while we're on our way to vacation. Tito we were kidnapped, and Mom and Dad didn't survive. They did everything for me to escape."

"Wait, sorry. What? nakidnap kayo? at ikaw lang ang nakaligtas? natakas?" The confusion is all over their face.

"Yes tito, sa totoo po hindi ko po alam kung paano ko po sasabihi sa inyo to dahil hindi ko rin po alam kung paano ako magsisimula. Pero nung kanina lang po ay tumawag po sakin yung may kagagawan po nito ay nag desisiyon na po akong ipaalam sa inyo dahil alam ko pong kailangan niyo rin naman pong malaman ang nangyari kay daddy."

"Addi baby, nasan ang mga labi ng parents mo?" pagtatanong naman ni tita nang makabawi sa pagkatulala.

Napayuko ako dahil kahit ako ay hindi alam kung ano nga ba ang ginawa nila kina Mommy at Daddy."Sa totoo lang po tita, hindi ko rin po alam dahil ang huling kita ko po sa kanila ay noong tumatakbo kami para makatakas pero nabaril po si mom at nagpaiwan na rin po si dad. Ayaw ko po silang iwan doon pero nagsakripisyo na po sila para iligtas ako kaya ginawa ko po talaga ang lahat para makatakas. Mabuti na lang po at may isang lalaking tumulong sakin at dinala ako sa hospital." Pagkukwento ko pa.

"Sino itong lalaking ito at bakit di mo man lang naisipang kontakin kami nang nasa hospital ka na?" mataas na ang tono ng pananalita ni tito pero alam ko namang dahil lang iyon sa nag aala siya sa akin at tama rin naman siya na dapat tinawagan ko sila ni tita.

"Sorry po tito, tita masyado po kasing magulo ang isip ko nun at hindi ko na po naisip na tawagan kayo dahil ang nangyari kina daddy ang naiisip ko" pag papaliwanag ko naman."Tito please po gusto ko pong mabigyan ng hustisya ang nangyari sa kanila, tulungan niyo po ako at gusto ko rin pong malaman kung anong ginawa nila sa labi nila mommy. Gusto ko rin pong mabigyan ng maayos na libing sila daddy." 

"Hush Addi, alam mong kahit hindi ka makiusap ay gagawin natin ang lahat para mabigyan ng hustisya ang nangyari sa kanila" paniniguro ni tito Greg kaya napatango na lang ako. 

"Thank you po tito, tita" pasasalamat ko at yumakap na lang pabalik kay tita ng tumayo ito para yakapin ako.

"Addi, anak pwede ko bang malaman kung sino ang tumulong sayo? yung nagdala sayo sa hospital?" Napabalik ang tingin ko kay tito nang bigla pa siyang mag tanong.

Bumitaw muna ako sa pagkakayakap kay tita at nagpunas ng luha bago sumagot kay tito."Kendrick po ang pangalan nya tito."

Nagtaka ako sa paraan ng pagtingin ni tito ng sabihin ko ang pangalang Kendrick."You mean Kendrick Delatejera ba?" nagtaka ako dahil di ko pa man nasasabi ang apelyido ni Kendrick ay alam na agad ni tito.

"Siya nga po tito, bakit niyo po alam?" pagtataka ko.

"Actually hindi ko alam kaya nga sinigurado ko diba?" di ko alam kung inaasar ba ako ni tito sa sinabi niya.

Nananahimik sandali sa loob ng study room tila nag iisip na si tito kung ano ang unang gagawin. Habang ako naman ay iniisip kung sino nga ba talaga ang lalaking tumulong sakin at parang kilalang kilala siya.

"May contact ka ba sa kanya?" Nagulat ako nang biglang magtanong si tito.

"Sino po? Si Kendrick po ba?"

"Siya nga, may contact ka ba sa kanya?"

"Wala po tito. Bakit po?" nagtataka ako kung bakit tinatanong ni tito kung may contact ako kay Kendrick.

"Kailangan natin siya."