Ikaapat na Kabanata

" Kailan ka pa natutong mag-uwi ng lalaki ha, Harra?" - Denice

" Hindi ko naman sya---

" Tapos anong sabi mo? Hindi mo yun kilala pero inuwi mo sa bahay mo, aba alam mo ba kung gaano kadelikado ang panahon ngayon?" - Pheby

" Eh kasi sugatan--

" Kahit gaano pa kalala ang lagay nya, lalaki pa rin yun, estranghero, hindi mo kilala susko kang bata ka paano kung nagpapanggap lang pala yun?" - Pheby

" Tapos hindi mo man lang pinaalam kay Vivi nung nagkita kayo, kung hindi pa chinika sakin ni aleng Bebang baka di pa namin nalaman" - Denice

" Hoy, kayong dalawa ang aga-aga yang bunganga nyo abot hanggang kabilang baryo, manahimik nga kayo at pagsalitain nyo muna si Harra, tanong kayo ng tanong paano kayo sasagutin kung hindi kayo mananahimik, anak ng tupa!"

Pare-parehas kaming natahimik na tatlo ng marinig ang boses ni Vivi na nasa hagdan at pababa

Nandito ako sa apartment nila dahil sinundo ako ni Pheby kanina pagkarating nya at ngayon sinesermunan nila akong dalawa ni Denice dahil nga sa ginawa kong pag-uwi--pagtulong kay Max.

" Sige Harra, explain yourself"- saad ni Vivi at umupo sa tabi ko

Tinignan ko sila isa isa at sinimulang mag kwento, nung una gusto nilang manermon at sumingit sa pagkukwento ko pero masamang tingin lang ang natatanggap nila kay Vivi.

Nang matapos akong mag kwento sinabi lang nila na wag ko na daw ulitin, maling mali daw yung ginawa ko dahil ayon kay Pheby kahit gaano kagwapo ang isang lalaki ay lalaki pa rin iyon

" Mas katakutan mo ang mga lalaki kesa sa aswang, sinasabi ko sayo, Harra "- Pheby

Napapakamot na lang ako sa batok ko habang nakikinig sa mga sermon nila dahil alam ko naman na nag-aalala lang sila at alam ko din naman na hindi tama ang ginawa ko pero syempre hindi naman ako nagsisisi dahil hindi rin kakayanin ng konsensya ko kung hindi ko tinulungan si Max.

Pumatak ang oras ng pagpasok ko sa Caffe, nagpaalam na ako kala Vivi para maghanda sa pagpasok ko.

Midnight Sunny ang name ng Caffe na pinagtatrabahuhan ko, isa itong maliit na Caffe at mula 6 pm hanggang 1 am ang shift ko, pinili ko mag night shift kasi feeling ko mas productive at mas may time ako para makahanap ng ibang sideline, kadalasan kasi ay puro day shift ang meron sa mga hiring at buti na nga lang ay tinanggap ako kahit na hindi naman ako nakapagtapos ng highschool

As usual, pagdating ko sa shop namin ay nag palit lang ako ng uniform ko at ginawa na agad ang task ko, hindi naman mahirap ang gawain ko dahil waitress lang namana ko at kung anong alam nyo na ginagawa ng waitress yun ang ginagawa ko.

Lumipas ang oras hanggang sa pumatak ang alas-10 ng gabi, kapag mga ganitong oras ay paunti na ng paunti yung mga pumapasok pero pag dating ng alas 12 ay biglang dadami, ewan ko lang kung bakit siguro dahil midnight na mas masarap humigop ng kape at maglakad lakad (base on my own preference hihihi)

"Good evening"- rinig kong bati ni Jane sa mga pumasok na customer, nag liligpit kasi ako ngmga lamesa para mabawasan rin yung kalat kapag magsasara na.

" Oh? Miss!"

Napalingon ako sa pinanggalingan ng boses na yun dahil feeling ko parang ako yung tinatawag at paglingon ko hindi nga ako nag kamali...unang bumagsak ang tingin ko kay Max na nasa bandang likod at busy sa pag dutdot sa cellphone nya.

" Hi"- simpleng bati ko sakanila

" Wow, nag tatrabaho ka dito?"- tanong nung Jake

"Bobo talaga, nakita mong nandito at naka uniform malamang nag tatrabaho sya dito"- binatukan nito si Jake na bahagya kong ikinatawa

" Ah, since lima kayo, dito na kayo "- saad ko at itinuro ang lamesa na katatapos ko lang punasan, umupo naman sila dun bago ko iabot yung menu

" Cheese cake sakin tsaka Ice americano"

" A pice of Dark forest and lemon juice"

" I want black coffee"

" Mocha please"

Nilista ko ang mga order nila pero napahinto ako ng turn na ni Max dahil wala pa syang ino-order.

"Max, ano sayo?"- tanong ng isa nyang kaibigan

" Anything"- maikli nitong sagot ng hindi man lang natitinag sa cellphone nya

" Just give him a choco shake"

Tinanguan ko sila at mabilis na inulit ang order nila bago pumunta sa counter, napabuntong hininga na lang ako, sa hindi ko malamang dahilan pakiramdam ko nababalewala ako

I mean, alam ko naman na hindi kami friends at hindi naman ganun katagal yung oras na nakilala ko sya pero kahit man lang sana Hi o kahit sana ngitian nya na lang ako pero wala eh, ni hindi nya nga ako magawang sulyapan... naiinis ako na nalulungkot kahit hindi naman dapat.

Argh! Ewan ko ba! After all we're a complete stranger to each other!

After serving their order ay sa counter ako naghintay, paminsan minsa sinusulyapan ko yung grupo nila Max na mukang may seryosong pinag-uusapan.

" Harra, nag riring ata yung cellphone mo sa locker"- tinapik ako ni Jane sa balikat

"Ah sige, sandali lang"- pumunta ako sa locker at naabutan ko nga ang pagtunog ng cellphone, agad ko namang sinagot ang tawag na galing sa kapatid ko.

" Harry? Bakit, may problema ba?"- bungad ko dito

" Ate, si lola kasi sinugod ulit namin sa ospital, nagising kasi sya kanina tapos ubo ng ubo tapos bigla syang nahirapan huminga buti na lang nandito si Ate Rhea"- ramdam ko ang kaba at pag aalala sa boses ng kapatid ko.

" Kamusta naman si Lola?"- kalalabas lang nya nung nakaraang araw, pinayuhan na din kami ng doctor na kung maaari ay panatilihin si Lola sa ospital para mas masuri yung lagay nya pero ayaw naman ni Lola dahil gastos lang daw yun.

" Tinitignan na sya ng doctor pero hindi naman daw malala, sabi lang ni Lola na sabihin ko sayo at wag ka daw mag alala masyado"

" Ikaw munang bahala kay lola huh, mag papaalam din ako sa boss ko para makapag leave ako at madalaw ko kayo, sige na bumalik ka na kay Lola at banatayan mo sya"

" Sige ate, mag iingat ka po"

Pagkapatay ng tawag ay napa upo ako sa bench na nandito sa locker, kapag nangyayari yung ganito napapa isip na lang talaga ako eh, kung ano ba ang dapat kong gawin o anong trabaho ba ang dapat kong pasukan para mas malaki yung kitain ko para kahit papaano mabigay ko yung tamang treatment para kay Lola.

Nakakapagod mag isip, sobra!

" Harra, pa serve table 3"- kinuha ko ang inaabot ni Karl (katrabaho ko) at isinerve sa customer.

Hanggang ngayon nandito pa rin sila Max mag aalas 11 na at medyo parami na ng parami ang mga customer, karamihan ay mga office worker.

" Harra, pasuyo naman yung mga basura pakitapon sa labas"- bulong sakin ni Jane na may hawak hawak na tray.

"Sure"- kinuha ko yung mga basura sa trash bin at lumabas sa back door.

Habang abala ako sa pagdi-dispose ng basura napatigil ako sa ginagawa ko ng maramdaman ko ang isang pares ng mata na nakatirig sa akin.

" Max "- tawag ko sa lalaking nakasandal sa poste di kalayuan sa akin, di ko sya napansin agad dahil na sa dilim sya.

" No wonder you saw me that night, do you usually work until this late?"- seryosong tanong nito habang lumalakad palapit sa akin

" Huh, oo hanggang 1 am ang shop namin"- sagot ko sakanya

" ... "

Hindi sya sumagot at nag patuloy lang sa paglapit sakin bahagya pa akong napaatras ng halos dalawang hakbang na lang ang lapit nya sakin

" May kasabay ka ba kapag umuuwi ka?"- tanong nya

" Si Jane kaso naghihiwalay din kami agad kasi mas nauuna yung barangay nila"- sobrang lapit nya di tuloy ako makatingin ng maayos sakanya

" Bakit di ka sumakay pauwi?"- kunuot noo nyang muling tanong

" Kapag ganitong oras na...wala nang masyadong tricycle papasok sa amin"

Nilingon ko sya na ngayon ay naka titig sa akin, ano bang trip nya?

" B-bakit?"- tanong ko

" 1, you say"- tumango-tango sya ng sabihin iyon

" Go back to your work, I'll stay here" - he tap my head and turn his back

Ramdam ko yung pag-init ng buong muka ko dahil sa mga pinag gagagawa nya, hindi na tuloy ako nakasagot at tumakbo na lang papasok sa shop.

Ang weird nya,parang kanina lang hindi nya ako pinapansin tapos ngayon...argh, whatever!