Mag-log inShare
Panig
Huling Na-update:
2021-12-18 10:29:16Nasa mesa ako ng aking silid, nagsusulat muli sa aking journo tungkol sa naganap kagabi na talagang ikinagulat ko. Naalala ko ang nagpakitang Liwanag ng Araw sa pulong na iyon na talagang dama ko ang kakaibang damdamin sa sinuman ang nasa likod ng gintong maskarang iyon. Iniisip ko man ito ngunit napakasakit punahin sapagkat wala akong ni isang naalala o napag alaman tungkol sa Liwanag sa buong kasaysayan ng Sinag Araw. Pati ang aking mga kasamahang matatandang kawani kagabi ay walang alam ukol sa Liwanag ng Araw. Bukod pa roon, hindi ko rin inaasahang makita ang Supremong Sinag sa bansa. May tatlong buwan na pala ito narito sa Felipinas at ni kahit isa sa mga kasapi ng Sinag Araw ay walang kamuwangmuwang maliban kina Padre Paterno at ang yumaong Don Agapito.
Naalala ko ang una pagkikita namin ng Supremo, dalawang taon na ang nakakaraan. Pumunta kaming pitong kawani, maliban kay Donya Dolores, ang Ikapitong Sinag, patungo sa bansang Pransya. Nagkaroon ng mahalagang pagtitipon
Kaugnay na kabanata
Lahid Ang Dama
Fuentes. Ang tanging umiikot sa aking isipan sa mga sandaling iyon.Naging matagumpay ako sa pagbuo ng tiwala kay Pablo. At hindi rin ako nabigong makakuha ng impormasyon ukol sa batong Fuego, ang siyang tanging bagay lamang na naiisip ko upang mapatay ang aking ama na siyang punong bampira.Ramdam ko sa pagkakataong iyon na nasa ilang hakbang na lamang ako at makikita ko na ang batong hinahanap ko.Mabilis kong pinuntahan ang bahay ng isang Fuentes na itinuro sa akin ni Pablo. Nasa tabi raw ito ng simbahan. Sa dami ng mga bahay na naroon, hindi ko matanto kung saan sa mga bahay nakatira ang may apelyidong Fuentes.Kaya nagtanong pa ako ng mga ilang taga roon at siya namang naituro nila ang kinaroroonang bahay. Nang marating ko ito, nakasarado ang pinto. Nakabukas naman ang mga bintana sa itaas ng bahay kaya wari ko't baka mayroong tao sa loob.Kumatok ako ng malakas sa pinto. Kumatok ako ng apat na beses. Matapos magawa, wala akong nakuhang sagot.Kumatok
Huling Na-update : 2021-12-19Lahid Pangako
Bampira. Isang nilalang na mapanganib at walang ibang dinadala sa mga tao kundi marahas na kamatayan. Nabubuhay sa dugo at libanga'y ang kumitil ng buhay ng mga inosenteng tao.Walang kaluluwa. Alagad ng demonyo.Hindi ko kailanman makakalimutan ang mga salitang iyon na sinabi sa akin ni Padre Paterno. Ito ang mga salitang naglalarawan sa maalamat na nilalang na kung tawagin ay bampira. Hindi bago sa aking pandinig ang salitang bampira, sapagkat minsan ko nang nabasa ang tungkol rito sa isang libro na ibinigay ng aking ama noon.Ngunit sa pagkakataon ito, hindi isang bunga ng kathang isip ang mga nilalang ito. Nakita mismo ng aking dalawang mata ang isang bampira nang minsan ay ipinakita ito sa akin ni Padre Paterno na siyang pinatay rin kagabi sa pagpupulong na tinawag na Piedra del Sol. Sa una'y hindi ako naniniwala sa mga sinabi ng prayle tungkol sa mga bampira ngunit nang makita ko ang katulad nito kagabi ay bumaligtad ang lahat.Totoo ito. Totoo ang
Huling Na-update : 2021-12-20Lahid Kutob
Palubog pa lamang ang araw ay umalis na kami ni Manuela sa bahay. Gaya ng pankaraniwang araw, pinuntahan muna namin ni Manuela ang simbahan upang makapagdasal bago kami pupunta ng plaza at manuod sa gaganaping tanghalan roon. Pagkarating namin sa simbahan buhat ng sinakyan naming karwahe ay maraming tao ang naroon sa loob. Nagdadarasal din at namamanata para sa darating na kapistahan ng poong San Isidro Labrador. At sa harap naman ng simbahan ay dumagsa na ang iilang gustong manood sa nasabing pagtatanghal.Sa dapithapong iyon, nakita ko ang pinakamaraming tao sa may bahagi iyon ng bayan ng Santa Lucia.Nalaman ko kay Manuela kung bakit ganoon na lamang kasabik ang mga tagabayan sa gagawing pagtatanghal. Matagal na raw kasing walang ginanap na pagtatanghal sa Santa Lucia at sa gabing lamang iyon bumalik ito. Sino ba naman ang hindi masasabik sa mga pagsasadula ng mga kwento na kung mapapanood ay parang nasaksihan mo ang kaganapan sa kwentong isasalaysay.May kag
Huling Na-update : 2021-12-21Lahid Katauhan
Nagkagulo sa buong tanghalan. Nagsilabasan mula sa kawalan ang mga bampirang animo'y mga mababangis na hayop.Karahasan ang naidulot ng mga ito sa mga walang kamalay-malay na mga manunuod sa gabing iyon.Lahat kinakagat sa leeg at pinapatay sa pamamagitan ng pag-inum at pagtutuyo sa dugo ng mga nasusunggaban.Balot ang buong lugar ng tanawing kalagimlagim tingnan.Nagkalat ang mga duguang manunuod na nakabulagta sa lupa. Maririnig pa rin ang mga sigaw ng mga nabibiktima ng mga lumusob na halimaw.Isang pagsigaw ang binigay nila sa huli patungo sa kanilang kamatayan.Simula nang magkagulo sa tanghalan, dahil sa mga nagtakbuhan sa takot ang mga tao, hindi ko na nahagilap sa aking paningin ang aking bulag na pinsan. Napuno ng pangamba ang aking puso kung ano na ang nanyari sa kanya. Ngunit bukod sa lahat ng ito, alam kong nakaligtas si Manuela. Kailangan ko siyang hanapin siya upang mailayo rito.Nagkahiwalay kami nina Natalia at Pablo. Marahil
Huling Na-update : 2021-12-22Lahid Pakay
Wala akong nararamdamang iba maliban sa napakatinding sakit sa aking likuran at tagiliran. Ang sugat na aking natamo sa likuran ang mas pinakamasakit na natamo ko. Mula rito ang dalawang maliliit na bagay na dumiin sa aking laman. Dalawang maliliit na bagay na tila pabilog na kahango'y bala ngunit hindi ito yari sa anumang bakal. Ito ay yari sa kahoy.Doon ko na napag-alaman na gumagawa na ng mga kahoy na bala ang Sinag Araw. Matuwa man ako nito ngunit kailangan kong lubusan ko na ng ibayong pag iingat ngayong may sandata na ang mga ito laban sa mga katulad ko.Naalala kong muli si Carmela. Hindi niya dapat ginawa iyon. Iniligtas niya ako sa galit na nararamdaman ni Eduardo. Hindi ko siya dapat iniwan roon. Wala naman akong kasalanan. Ngunit, wala akong magagawa dahil buo ang kanyang loob na ako ay paalisin.Hindi ko magagawang iwan ang mga minamahal ko lalong lalo na sa oras na alam kong may kapahamakan. Ngunit sa pagkakataong ito, nagawa ko ang hindi ko dapat
Huling Na-update : 2021-12-23Lahid Puwersa
Hindi ko pa rin nagawang makita at mahanap si Manuela. Simula ng magkagulo sa tanghalan, ang mahanap siya lamang ang pinagtuonan ko nang oras. Puno ng pangangamba ang nasa aking kalooban dahil nagkalat ang mga halimaw na mga bampira na walang kaluluwang pumapaslang sa mga nanunuod sa tanghalang iyon. Paikot ikot ako sa buong lugar na iyon mahanap ko lamang ang babaeng aking sinisinta.Hawak ko sa paghahanap ang aking rebolber na may lamang balang yari sa kahoy ng Bernados. Simula noong matuklasan ang katangian ng kahoy laban sa mga bampira, sinimulan ng kapatiran ang paggawa ng mga sandata para sa Sinag Araw. Mula sa mga kahoy na bala, sa lubid hanggang sa pinatulisang kahoy, lahat ng mga ito na siyang hawak ng mga kasapi namin sa Sinag Araw ay lahat gawa mula sa kahoy ng Bernados.Kaya ganoon na lamang ang aking katapangan upang lumusong sa gulo mahanap lamang ang nawawalang si Manuela.Sa bawat sulong ng mga halimaw sa akin, pinapuputukan ko ang mga dibdib nil
Huling Na-update : 2021-12-24Lahid Nawalang Alaala
Naramdaman ko ang sakit mula sa aking batok. Napamulat na lamang akong bigla ng maramdaman ang nangingilay na sakit dito. Tila namamanhid ang aking buong leeg sa di malamang bakit.At nagulat akong nakita na lamang ang aking sarili na nakakadena sa isang bakal na upuan. Pilit kong kinakalas at sinisira sa aking lakas ang nakapalibot na kadena sa aking mga kamay at paa ngunit tanging nagawa ko lamang ay paggawa ng matikas na tunog mula sa mga ito.Naparoon na lamang ako sa isang di malamang saang lugar.Bahagyang madilim ang buong paligid. Ang tanging ilaw lamang ay ang nakasinding sulo na nakalagay sa isang dingdingan. Maamog at mabaho ang lugar na kinaroroonan ko. Para bang nasa isang madilim na yungib iyon.Kinakalas kong muli ang mga kadenang nakapalibot sa akin upang piliting makawala. Kahit malakas ako bilang isang bampira, hindi ko magawang sirain ang mga kadenang iyon. Huli na ng matanto kong yari ito sa pilak, ang uri ng bakal na hindi kayang sira
Huling Na-update : 2021-12-25Lahid Pasya
Hindi ako makatulog simula kagabi. Tila gusto ko ng magising mula sa isang masamang panaginip na ito. Gusto kong magising muli sa katotohanan ngunit kahit anu man ang gawin ko ay tila hindi ako magising gising sa masamang panaginip na ito.Walang oras buong magdamag ang hindi ko naisip si Carmela. Nandirito pa rin sa aking puso ang tindi ng pagkagulat. Hindi maalis sa aking isipan ang kanyang mga sinabi.Ang kanyang pagiging isang bampira. Ang uri ng halimaw na pumaslang sa aking ama.Hindi kapanipaniwala ang malamang ang siyang pinakamamahal ko ay kauri nang siyang pinakakasuklaman ko.Hindi ko alam kung ano ang mas nangingibabaw sa akin. Ngunit ang makitang nasaktan si Carmela kagabi habang ako ay walang nagawa ay dumudurog sa aking puso. Mahal ko si Carmela, mahal na mahal, ayaw kong makita siyang nasasaktan ngunit hindi pa rin tanggap ng aking loob ang pagiging bampira niya.Mulat pa rin ako sa kakaisip ng sumikat na ang araw sa kalangitan. Nar
Huling Na-update : 2021-12-26
Pinakabagong kabanata
Lahid Keso
Isang araw na siyang hindi nakakain at sigurado akong nagugutom at nauuhaw na iyon sa madilim na kulungang doon. Kaya naisipan kong dalhan ang lalaki ng pagkain at tubig pagkatapos kong kumain. Pinilit ng tatlong tulisan na kunin ang aking dalang pera. Nanlaban ako kaya binubog nila ako upang makuha lamang ang kwaltang nais nilang kunin mula sa akin. Napagbatid din ni Pedro ang ilang nagsisidatingang mga tao roon; may ilang mga kababaihang nakasuot ng magaganda't magagarang traje de boda na naghahagikhikan pa sa isa't isa habang papasok sa loob ng mansyon at may nakikita rin siyang mga papasok na mga kalalakihan roon na nakasuot ng iba't ibang isitilo ng chachetta at pantalones na sa mga kilos at tindig ay kagalang-galang tingnan. "Alas siete na pala," anya ni Don Condrado sa sarili nang malaman na ang oras. Sa di malamang dahilan, tumigil ang mga tulisan, umalis na sinunod ang ninais ng napakagandang babaeng iyon. Wari ko, hindi yata nila matanggihan ang tila isang anghel na dilag ka
Lahid Fuente Maria
Suot ang maganda at gawa sa bulak na chachetta na itim na pinalooban niya ng puting polo at kurbatang itim, ay inayos ito ni Julian sa paglabas niya ng sinakyang karwahe. "Hindi na kailangan iyan, kaibigan," wika ng lalaking panauhin sa amin nang gumitla ito. Ang mga arko namang ito ay bumuo ng malalaking debatong kaha kung saan may mga butas na siyang ginagawang tanawan at lusutan ng mga bumabaril mula sa loob ng fuerte. Nabaliw ito dahil sa labis na pagnanasa nitong maging pinakatanyag na pintor sa bansa kaya halos ginugol na niya ang buong sarili sa pagpipinta ng kung anu-anong mga larawan. Tiningnan niya ang inventario doon kung tugma ba ang mga nakasulat ayon sa pagsusuring ginawa niya. "Natutuwa ako, Carmela, at masaya kang makilala sila," wika ni Natalia sa akin na may bakas ng tuwa sa kanyang mukha para sa akin. Alam niyang sa bayang ito magsisimula ang bukang liwayway ng aking bagong buhay. Ang alak ang nagbibigay gaan sa aking loob bukod sa isang pang likidong parehong nil
Lahid Camenao
"Iyon lang ang masasabi mo?" ang napabulalas na tanong ni Venancio, ang ama ni Sergio, bulalas man ngunit nasa mahinang tinig. Sa pagkakataong iyon ay para bang nalalasap sa dulo ng kanyang dila ang lamang matatamis nito na siyang napapalunok naman sa natitirang laway sa bibig niya. May sakit po kasi ngayon ang nanay ko at wala akong maiuuwi ngayon kung wala po akong mababaleng pera ngayon. akbo lang siya nang takbo, at habang hinihingal na ay may palingon-lingon niyang tinitingnan ang kanyang bandang likuran na tila ba may tinatakbuhan siyang di makita-kitang bagay sa lilim ng kadilimang naroon. Kumalam na ulit ang kanyang tiyan. "Hindi! Umalis ka na!" At sinipa si Clara ulit ng matabang donya. Nang matumba ang dalaga, kinuha siya bigla ng senyora, kapit ang kanyang suot na puting baro. Matagal lumipas ang pagkalam nito. Pinagpawisan na rin ang noo niya dala nang matinding nararamdamang gutom. Mulang siya ay magising ay inayos muna ni Graciela ang sarili niya, tumayo siya sunod at in
Lahid Katiwala
Ang lahat ng ito ay karaniwang ginagawa sa pabrika ni Andracio bilang isang encargador. Paulit ulit kong tinawag ang aking mga magulang ngunit pawang katahimikan lamang ang sumagot rito. Sa bahagi ring ito makikita ang isang malaking bodega, na may pintuang malahugis arko na may mga magagandang ukit na binubuo ng mga bulalak at mga ibon. Huminto ito sa tapat ng mansyon, at pagkalabas niya nang karwahe ay napansin niya kaagad sa may labasan ng casa ang mga nakaunipormeng puro Kastilang kawal ng mahistrado na buong tindig roon na nakabantay at walang bahid ni anumang damdaming makikita sa mga pagmumukha. At nang lumingon ako upang makita kung sino iyong tumambad sa akin ay doon ko natantong ako ay tama sa pagwari ko. Halos walang tao ang nasa mercado sa araw na iyon. "Bago natin ibalik ang mangkukulam na ito sa impyerno," wika ng padre sa lahat. Hindi dahil maulan at malamig kundi dahil ang mga manininda at negosyante sa pamilihang iyon ay mga ilang tagahanga at natulungang tao ni Don A
Lahid Otoridad
Nagpasalamat din si Julian sa kanila at tinanggap ng buong loob ang ibinigay ng mga babae sa kanya. Wala naman siyang ibang naisip na maaaring gawin upang matapos ang pagdudurusa ng lalaki--dulot ng matinding nararamdamang sakit--kaya dala ng awa ay pinatay niya ito sa pamamagitan ng pagdiin lalo ng nakatusok na kahoy sa dibdib. Marahil hindi pa alam ng mga taga Mansion Gliriceda ang pagkawala ng kanilang señorito o hindi rin napagbatid maging nang mga tauhang nagtratrabaho sa pabrikang pagmamay-ari nito.Nang mahagip bigla sa isipan ni Andracio ang pangalan ni Julian, naalala na naman niya muli ang isang bagay. Pitong lalaki ang kaagad natanaw niya na pumasok roon na pawang may mga bitbit pang mga mataas na uri ng armas.Ang lahat ng ito ay inalisan at tinanggalan niya ng alikabok, mga nakabiting agiw at dumi na apat na araw nang nalikom doon. Marahan siyang umakyat sa hagdanan, di inalintana ang madilim at makitid na mga hakbang, hanggang sa narating na nga niya ang tutok nito. "Ubos
Lahid Ang Sitio
Hindi ko mapipilit na sumagot siya sa akin sapagkat hindi naman niya ako kilala."Hindi ko ginustong mangyari ito sa akin. Hindi maaaring nilinlang ako noon ng aking kaibigang si Felina. Binuo ako ng isang bampirang nangangalang Mercedes,"ani pa niya sa akin. Hindi ko magawa ang makatayo mula sa pagkadapa ko sa lupa dahil nangangatog sa takot ang aking buong katawan. Kaya kailangan kong gumawa ng paraan para makatakas dahil kung hindi, tiyak mamamatay ako sa kamay ng aking kaaway na walang kalaban-laban. Tinuruan niya akong mamuhay ng karaniwan sa kabila ng sumpang aking dinadanas at sa hanggang tuluyan ko nang napigil ang aking pagkauhaw sa dugo ng tao. Kailangan na naming marating kaagad ang kuwebang iyon bago lumitaw ang kabilugan ng buwan dahil kung hindi, kutob ko, ay may masamang mangyayari. Buhat nga makahiga, binubulong ko lamang sa aking isip na iwala ang mga masasamang wari pero ang mga bakas pa rin ng takot ang tumatatak sa aking isipan. "Si Aurora talaga, kahit nakapag-asa
Lahid Cigarillos
Ang Serapica lang ang tanging masasakyan kung papatungo sa Dapitan kaya hindi maaaring hindi sumakay sa bapor na iyon ang mga nadakip na ilustrados. Wala akong winari simula nang lumisan ako kundi ang kalimutan ang lahat ng aking mga naranasan sa Santa Lucia. Sumunod naman ako sa kargador. Kakaiba ang aking naramdaman sa kanya na hindi ko alam kung bakit gusto kong alamin ang lalaking dumaan.Sumiklab naman ang galit sa pakiramdam ni Andracio nang marinig ang mga pahambog na ito mula sa taksil. Bumaba kami sa barko na dinaanan ang hagdanang yari sa makapal na tabla. Pagbanggit niya sa pangalan ng aking alila noon,naalala ko at pumasok muli sa aking wari ang kung papaano ko napatay si Mercedes. Sa marahang pagbaba ng yumao sa kanyang lupang himlayan, biglang naagaw ang pansin ni Julian nang may makita siyang isang babae na lumapit doon. Isang nahahating maskarang puti naman ang kanyang hawak hawak sa kaliwang kamay na siyang bigay rin sa kanya ni Delfina bago ito umalis, sapagkat ang ya
Lahid Obispo
Alam ni Padre Mariano na tama ang mga naging pahayag sa kanya ni Criscancio. Tanto ko, ang mahalagang pagpupulong na ito ay marahil tungkol sa mga alagad ng dilim na nagkalat na sa bansa na siya naman talagang pangunahing paksa ng lahat ng pulong. Walang ibang laman ang nasa isipan ng encargador habang siya'y nakasakay sa calesa kundi ang mga salitang natanggap niya sa dalaga. Hinablot ko ang kanyang munting katawan na siyang napunan ko ang pagkahulog mula sa aking mga bisig. Agad namang lumabas ang mag-amang Guevarra pagkatutok ng mga baril sa kanila, at pagkalabas ay walang anu-ano'y bigla na lamang tinadyakan at ginulpi ng dalawang lalaki si Don Armando. Nadarama agad ni Julian Guevarra ang paglusong ng matinding sakit sa kanyang ulo, pagkagising niya, tanghaling-tapat. Kinuha ko ang platong may lamang ulam at kanin at gamit ang kutsara ay pinasubo ko ito sa kanya. Ang punong manggagaway an gang makapangyarihan sa lahat ng mga manggagaway. Mula sa pagkakaupo sa cama ay tinunghan si
Lahid Sedulang Pula
Sa paglagak ng pangpitong basong may lamang vino, biglang natalos ni Andracio sa kanyang pandinig ang isang kilalang boses. Sila ang mga dayuhang kasabay kong naglayag, mga dayuhang una pa lamang tatapak sa isla na ipinangalan ng mga Kastila sa isang hari. Natatabunan naman ng malakas na kulog ang kanyang mga nagdudurusang sigaw sa pagtawag sa pangalan ng ama na sa bawat paggapang ay ang tanging nagagawa lamang niya. "Manuela, mag ingat ka. Baka nasasaktan mo na sa higpit ng pagkakayakap mo kay Carmela," ani ni tiyo sa babaneg yumakap sa akin. Mararamdaman naman pagkapasok sa doble puerte ang bayo ng malinis na hanging nanggagaling sa labas na umihip mula sa apat na malalaking bintanang naroon. "Alam mo namang may kakayahan akong hindi kayang gawin ng iba," sagot naman niya sa akin. Malapit lang naman ang pabrika sa kanyang bahay kaya nilakad lamang ni Andracio ang pagpunta rito. Pagkarinig sa yaong pangalan ay hindi na naghintay pa ang prayle at kanya nang sinamahan ang bata pabalik
