************JONIE:Karga-karga nya ang anak na si Gray. Nasa airport na sila at naghihintay ng boarding nila. Tumutulo ang luha nya habang nakatingin sa anak nyang kamukhang-kamukha ng ama nitong si Ken. Hindi nya mapigilang umiyak, naalala nya pa din ang kalagayan ni Ken sa ospital... puno ito ng aparato sa katawan. Kahit pa sinabi ng doktor na malaki ang posibilidad na mabuhay ito pero natatakot pa din cya para sa asawa. Paano kung bumigay ang katawan nito? Paano kung bigla nalang itong mawala? ano na ang gagawin nya?"Baby... sana mabuhay pa ang Daddy mo para makita ka pa nya... para magkakilala pa kayo..." Sambit nya habang hinahaplos ang malambot na pisngi ng anak na natuluan ng luha nya. Mahimbing ang tulog nito sa bisig nya. Kung sana ay katulad lang cya ng anak nya... walang inisip na problema.maya-maya ay tinawag na ang flight nila for final boarding. Lumapit si Fe sa kanya. "Besh lets go?" Aya nito sa kanya at inalalayan cya. Nagpahid muna cya ng luha bago tumayo. Si Fe
Nakatulugan nya ang pag-iisip. Sa tagal ng byahe nila mula Manila hanggang New York ay bumigay ang katawan nya lalo na't kagagaling nya din sa ospital. Nagising cya ng marinig ang piloto na lalapag na ang eroplano na sinasakyan nila. Inayos nya ang seat belt... ang mama nya ay gising na din... hindi nya alam kung hindi ito natulog buong byahe nila o naunahan lang nya itong magising. Hawak-hawak na nito si Gray at inayos ang pagkaka-upo. Minsan ay nagtatampo na din cya sa Mama nya.... parang mas nanay pa kasi ito sa anak nya, halos hindi na nya mahawakan ang anak dahil lagi inaagaw nito sa kanya, sabagay ganun siguro talaga ang mga lola. Mabuti nalang at mabait ang anak nya, hindi ito iyakin kaya hindi nahirapann ang Mama nya na alagaan ito. Tiningnan nya si Fe at Bebe, na nag-aayos na din, mukhang kakagising lang din ng mga ito. Nang makalapag na ang eroplano ay isa-isa na nagsilabasan ang mga pasahero. Ang driver nila na si Roy ay naghihintay na din sa kanila sa parking. Driver
Nagulat cya ng may tao sa likod nya. Si Roy iyon, hindi nya napansin na sinundan pala sya doon ng lalaki. Lihim cyang nainis, mas gusto sana nyang mapag isa muna. "Ano ang ginagawa mo dito? Bumalik ka lang galing Pilipinas naging malungkot ka na. What happened?" Tanong nito... umupo na din ito sa tabi nya. Pati ito ay nabasa na din ng tubig dahil sa mga maliliit na alon na pumupunta sa kanila."Ahm wala naman...madami lang akong iniisip tungkol sa negosyo..." Pagsisinungaling nya. Ayaw nya mag kwento tungkol ky Ken. Oo nga't kaibigan nya ito pero may pagtingin ito sa kanya... kahit papaano ay masasaktan din ito kapag binaggit nya ang tungkol kay Ken. "Ah ganun ba... akala ko ay nakita mo sa Pilipinas ang ex mo na daddy ni Gray.." wika nito na parang binabasa ang nasa isip nya. Tiningnan nya ito ng masama, ang ayaw nya sa lahat ay pinapangunahan ang iniisip nya, parang hinuhuli cya ito. Nainis cya sa pangingialam nito sa kanya... "It's non of your business kung nakita ko man sya d
***************GILBERT: It's been two months pero hindi pa din nagigising ang anak nya sa pagka coma. Although responsive naman daw ang katawan nito sa gamot sabi ng doctor pero mas mapapanatag pa din ang loob nya kung magising ang anak. Tinitingnan nya ang anak habang nakaratay ito sa kama... ang dating masayahin at maliksi nyang anak ay ngayun parang lantang gulay na.... naaawa na cya dito. Isa pa sa dahilan ng pagka-awa nya ay hindi man lang ito binisita o kinamusta ng asawa nitong si Jonie.Yun ang huli nilang pag-uusap ni Ken bago ito na aksidente... inamin ng anak nya na nagpakasal pala ang dalawa lingid sa kaalaman nila. Hindi man lang nya natanong kung ano ang dahilan ng paghiwalay ng mga ito. ang duda nya ay dahil kay Ava. Biglang nagbago si Ken ng dumating ang Ava na yun.Pero kung may nagawa mang kasalanan si Ken ay hindi man lang ba iyon ipagpaliban muna ni Jonie para madamayan man lang ang ang anak nya? Nasa bingit ito ng kamatayan pero umalis pa din ito papuntang Ame
***********KENNETH:Nababagot na cya sa kakahiga sa ospital, masakit na ang mga likod nya. Gusto nyang gumalaw-galaw pero hindi pa pwede. Ayon sa Papa nya ay 2 months daw cyang coma, kanina lang cya nagising pero nababagot na agad cya.. Hanggang ngayon ay hindi pa din cya makapaniwala na nakaratay sya sa ospital. Ang huli nyang naalala ay nagkabanggaan sila ng truck.Pauwi sana cya ng Pampanga nun para doon muna sa rest house nya, masyadongn masakit ang puso nya dahil kay Jonie. Muli nyang binalikan sa ang mga nangyari sa gabing iyon bago cya na aksidente... ang babaeng pinaka hihintay nyang bumalik ay finally nakita na nya at magiging business partner pa. Ang akala nya ay pinagtagpo ulit sila ng tadhana para madugtungan ang kanilang naputol na relasyon... yun pala ay panandaliang kaligayahan lang iyon dahil ang akala nyang madudugtungan na pag -iibigan nila ay yun na pala ang magiging katapusan... dahil tinapos na ni Jonie ang lahat sa kanila... ayaw na ito sa kanya. Sa tagal ng
Umalis na ang mga kaibigan nya at babalik nalang daw kinabukasan, hindi na din nakabalik ang Papa nya.. marahil ay napagod ito sa meeting nito kanina.. pupuntahan nalang daw cya nito kinabukasan. Si Calvin at Ate Mering ang kasama nya doon... dumating na ang kasambahay nila dala ang mga damit at mga gorcery na pinamili ng Papa nya kanina... mga paborito nyang pagkain at prutas iyon para daw lumakas agad ang katawan nya."Senyorito kainin mo na muna itong orage para lumakas ka agad." Wika ni Ate Mering sa kanya... lumapit naman si Clavin para ayuisn ang pagkaka-upo nya."Mabuti naman at nagising ka na senyorito, awang-awa na ako sa ama mo... lagi ko cyang nakikitang malungkot." nag-umpisa ng magkwneto si Ate Mering. "Oo nga sir.... minsan nga nahuhuli ko pa cyang umiiyak." Sabat naman ni Calvin na naki-kain na din sa mga prutas nya. Ang dami naman kasi ang pinamili ng Papa nya... parang pwede na cyang mag tayo ng fruit stand doon sa kwarto nya."Kaya nga po Ate Mering, naawa na din
"Ahm I have to go Tito Gilbert, kakadating ko lang kasi galing airport at dito agad kami dumiretso ni Papa sa ospital... di naman namin alam na may bisita pala kayo." Paalam ni Jonie... gusto sana nyang pigilan ito, gusto pa nyang tumagal si Jonie doon pero tumalikod na agad ito. Pero hindi pa man ito nakalabas ay dumating naman ang doctor nya. "Good morning Mr. Enriquez!" Bati ng doctor nya. Nakita nyang hindi muna lumabas si Jonie, marahil ay gusto din nitong marinig ang sasabihin ng doctor. "Next week ay tatanggalin na natin ang semento mo sa paa pagkatapos nun ay mag te-therapy ka na. Kaya tulungan mo ang sarili mo, don't skip your therapy para mabilis kang gumaling at makalakad ulit.""Ano pa po ang other option other than therapy para mas lalong mapabilis ang paglakad ng anak ko Doc?" tanong ng Papa nya."Well....." wika ng doctor na parang nagdadalawang isip na sabihin. "Sex is also a big help... as we all know habang ang se-sex ang tao ang nabubuhay ang mga natutulog na mus
Lumipas ang mga panahon ay hindi na nagpakita ulit si Jonie sa kanya. Nakuha na ang semento sa kanyang mga paa... gagamit muna cya ng wheelchair pansamantala habang hindi pa siya makapag lakad. Hindi na din sila masyado nagpapansinan ng Papa nya, nagtatampo sya dito dahil sa pinipiit nitong layuan nya si Jonie. Naging strikto na ito sa kanya samantalang dati ay hindi naman nito pinapakialaman ang lovelife nya. He is 30 years old for God's sake! Ng makalabas cya sa ospital ay nagpupumilit cya sa Papa nya na doon sya titira sa rest house nya sa Pampanga. Noong una ay ayaw nitong pumayag pero napilit nya din ito sa bandang huli. Saka kasama nya naman si Calvin na tutulong sa kanya kaya sa kalaunan ay pumayag na din ito sa kondisyon na bibisitahin cya nito kung kelan nito gusto. Wala na cyang nagawa kundi pumayag. Gusto nya mapag-isa. Ayaw nya muna makipagsalamuha sa iba. Kahit ang pag-therapy ay ayaw nya... parang wala na cyang ganang mabuhay. Dalawang lingo na din cyang namamalagi s
"Babe! Babe! Wake up!" narinig niyang sambit ni Clark sabay alog sa balikat niya. Agad naman siyang nagising."Where is my baby?" agad na tanong niya nang magising siya. "Binalik na siya ni Callum sa akin. Nasaan na ang anak ko?" Kanina lang ay hawak-hawak niya iyon sa panaginip niya.Nagkatinginan muna ang mga taong naroon sa kwarto niya."Nanaginip ka lang, babe. Pero huwag kang mag-alala... Sandali na lang at makikita na natin si baby. Marami ang tumutulong sa atin...""Pero nangako si Callum na ibabalik na niya ang anak ko!"Ngumiti nang tipid si Clark, tila pinapanatag ang sarili niya. Pero baka ang nasa isip ng mga ito ay nababaliw na siya.Pero hindi siya maaaring magkamali. Nakausap niya si Callum at tama ang pagkakaintindi niya... Babalik si baby... Babalik ang anak niya!Naputol ang kanyang pag-iisip nang nag-ring ang cellphone ni Clark. Nabaling ang atensyon ng lahat kay Clark."It’s an unidentified number..." anunsyo ni Clark."Answer it! Baka may koneksyon ‘yan sa paghaha
"Kayo!" sigaw niya sa doktor. "Idedemanda ko kayo! Pinabayaan niyo ang anak kong makuha ni Callum! Huhuhu...""Babe... babe... calm down. Hindi ako titigil hangga't hindi makikita ang anak natin..." umiiyak na din niyakap siya ni Clark."Clark... huhuhu... hanapin mo ang anak ko. Maawa ka, hanapin mo siya, huhuhu..." Pagmamakaawa niya sa dating nobyo. Mamamatay siya kapag nawala o kung ano ang mangyari sa anak niya. Iniisip pa lang niya ay parang pinipiga na ang puso niya. Di bale nang siya na lang ang masaktan, huwag lang ang anak niyang wala pang muwang sa mundo.Nilapitan siya ng doktor at may tinurok sa kanya kung ano."No! No! Huwag niyo akong patulugin! Hahanapin ko ang anak ko!" sigaw niya sa doktor."Babe... mag-relax ka lang. Hindi pa kaya ng katawan mo. Kami na ang maghahanap sa anak natin. Pinapangako ko sa'yo, hindi ako titigil hangga't hindi siya mahahanap."Maya-maya, kumalma na siya. Malamang ay nag-take effect na ang gamot sa katawan niya. Lumuluhang tinitigan niya si
**********FE'S POV:N-Nay…"A-anak, gising ka na pala?" Agad siyang pinuntahan ng nanay niya sa kanyang kama. Nakita niyang andoon din si Bebe at Jonie na agad lumapit sa kanya, hinawakan ni Jonie ang kamay niya."Bestie... salamat naman at gising ka na..." malungkot na wika nito.Tiningnan niya ang mga mukha ng nakapalibot sa kanya... parang iisa ang pinapahiwatig ng mga ito. Parang may bumabagabag sa kanila na hindi niya maintindihan.Nilibot niya ang paningin sa paligid. Sila lang ang naroon. Wala si Ken, si James, si Callum, at si Clark. Nasaan ang mga lalaki?Naalala niya bago siya nawalan ng ulirat ay dumating si Clark at pinangako nito na sa pagising niya ay mukha nito ang makikita niya... Umasa siya... Pero wala ang lalaki doon.Kahit yun man lang ay hindi pa din maibigay ni Clark ang pangako nito? Muling umasa na naman ang puso niya."May nararamdaman ka ba, anak? Bakit tahimik ka?""Nasaan si Callum, Nay?" Si Callum ang hinanap niya, imbes na si Clark. Naalala niyang nanggu
"Callum... May sarili kang pamilya, di ba? Bakit hindi sila ang alagaan mo? Di ka ba naaawa sa anak mo? May sarili kang anak pero ang anak namin ni Fe ang pinupuntirya mo? Sumuko ka na bago pa mahuli ang lahat, Callum. Kung mapatay mo man ako ngayon dito, hindi ka rin makakatakas sa mga awtoridad. May isang milyong nakapatong sa ulo mo. Marami ang maghahangad na mapatay ka!... Bumalik ka na sa Scotland kasama ang asawa mo at mamuhay ng tahimik," mahabang litanya niya kay Callum."Hindi mo ako kailangang diktahan, Clark! Alam ko ang ginagawa ko, at hindi ako magiging masaya hangga't hindi ako makakabawi sa'yo!" sigaw nito saka biglang bumunot ng kung ano sa bewang.Pero bago pa man iyon mangyari, isang malaking kahoy ang tumama sa likod ni Callum."Agghh!" sigaw ni Callum sa sakit. Napahiga ito sa sahig."Callum, sumuko ka na! Itigil mo na ang kalokohang ito!" sigaw ni Ken. Bigla siyang nagkaroon ng pag-asa nang makita ang mga kaibigan. Si Ken ay may hawak na dos por dos sakaling makab
**********CLARK'S POV:"Anong sabi?"Tanong ni Ken nang tumawag si Callum. "Magkita daw kami at magtutuos..." malungkot na wika niya."Wag kang pumunta, Clark! Alam mo ang kapasidad ni Callum. Baka saktan ka niya." sabat ni Jonie"Pero wala akong magagawa dahil hawak niya ang anak ko! Kung di naman ako pupunta, baka di ko na makita ang anak namin ni Fe. Kailangan kong maibalik ang bata kay Fe... She's gonna be devastated." tila nawawalan na cya ng pag-asa."Magdala ka ng mga pulis... O di kaya sasamahan ka namin! Siguradong sasaktan ni Callum!" si James naman ang nag salita. Umiiling siya. "No!... Aalis akong mag-isa. Ayaw kong ilagay sa kapahamakan ang mga kaibigan ko. Kung gusto niya akong patayin, tatanggapin ko. Total, wala na rin naman silbi ang buhay ko. Wala na akong ginawang tama. Malamang ito na ang kabayaran sa lahat ng pagkakasala ko kay Fe." maluha-luhang sambit nya. Mukhang doon na nga sila magtatapos. "Mapapatawad na siguro niya ako kapag naibalik ko ang anak namin sa
"Alagaan mo muna hangga't hindi ako makakabalik.""Bakit? Callum, why are you doing this?" humihikbing wika nito. "Alam mo bang may reward na isang milyon ang sinumang makahanap sa'yo? Sumuko ka na lang, Callum, at magbagong buhay na tayo sa Scotland kasama ang mga anak natin.""Wag ka nang madaming tanong!" Kumuha siya ng tig-lilibong pera at ibinigay iyon kay Victoria."Babalik ako. Alagaan mo ang bata, kundi ikaw ang mananagot sa akin!" sigaw niya.Agad itong napahawak sa tiyan at umupo sa kama habang hiid binibitawan ang anak ni Fe at Clark.. Alam niyang buntis din si Victoria."Di mo ba talaga ako kayang mahalin, Callum?" umiiyak na wika nito. Tila lumambot naman ang puso niya kay Victoria."Lagi mo sinasabi na wala akong kwentang babae, dahil palamunin lang ako sayo pero hindi mo ba naiisip na inaalagaan ko ang anak mo kaya di ako makapagtrabaho? Nag-iisa lang ako doon at walang pamilya. How do you expect me to work?"Di siya nakapagsalita. Ngayon niya lang narinig ang rason ni
Hindi siya mapakali. Habang nagda-drive ay iniisip niya kung bakit biglang tumawag si Victoria. Dati ay hindi naman siya nito kinukulit.Pagdating nila sa resort ay hinayaan niyang si Fe ang kumausap sa engineer nito at lumayo muna siya ng kaunti para tawagan si Victoria. Ang iniisip niya kasi ay baka may nangyaring masama sa anak niya."Hello, Victoria! Why did you call?""Callum, can you come back here in Scotland?""Why? Di ba nag-usap na tayo? Hiwalay na tayo at sustentuhan ko na lang si Curt!""But I'm pregnant again with our second child!"Sandali siyang natameme. Hindi niya alam kung matutuwa siya o maiinis. Hindi naman siya nagduda sa ipinagbubuntis ni Victoria dahil ilang beses ding may nangyari sa kanila noong umuwi siya ng Scotland.Humugot muna siya ng malalim na hininga. "Ano ang gusto mong mangyari, Victoria?""Hindi ba pwedeng magkabalikan na lang tayo? Para sa mga anak natin?""I-I can't...""But why? Huwag mong sabihing pipiliin mo pa rin ang babae mo diyan? Iiwan mo
CALLUM'S POV:Kaka-baba niya lang ng telepono. Tinawagan niya si Clark at sinabing nasa kanya ang bata. Gusto niyang makipagkita ito sa kanya dahil papatayin niya ang lalaki. Galit na galit siya. He has never been humiliated in his entire life! Kasalukuyan siyang nasa kotse dahil tinakbo ang anak ni Fe nang walang nakakaalam. Ngayon ay itsapwera na siya kay Fe kung kailan dumating na si Clark. Plinano niya ang lahat... ang pag-propose dito sa araw ng opening ng resort. Excited cya sa plano nya. He tought it would be a perfect day for him and Fe. Ginawa niya iyon para maraming makasaksi ng kanyang pag-propose. Pero hindi niya inakala na mapapahiya siya bacause Fe rejected his offer dahil sa muling pagpakita ni Clark. Isa pang nagpa-bulilyaso sa plano niya ay ang pagsulpot ni Victoria. Ang inakala nyang masayang pagpo-propose ay naging isang bangungut sa kanya. Ni sa hinagap ay hindi niya akalain na darating si Victoria. Kaya siya umuwi ng Scotland dahil pinagbabantaan siya nitong sis
"Bro!" tawag-pansin ni Ken sa kanya na kakapasok lang ng kwarto. Galing ito sa security department para i-check ang CCTV."Lumabas si Callum sa ospital, dala-dala nga si baby. Walang humarang sa kanya dahil kilala siya dito sa ospital. At saka kilala natin si Callum, isa siyang private investigator at pulis, alam niya ang gagawin!""Damn!" sigaw niya. Hindi niya lang sinabi para hindi muling mag-alala ang pamilya ni Fe, pero sa palagay niya ay mahihirapan silang hanapin si Callum. Alam niya ang kapasidad nito. Magaling ito sa larangang iyon, pero ang panalangin niya lang ay huwag saktan ni Callum ang bata habang hindi pa nila nahahanap.Narinig niyang muling umiyak ang nanay ni Fe habang yakap-yakap ito ng asawa."Huwag po kayong mag-alala, Tita. Marami na ang naghahanap sa kanya. Liliit na ang mundo niya. Gagawin ko po ang lahat para maibalik lang nang ligtas ang anak namin ni Fe." Pinatatatag niya ang loob ng pamilya ni Fe, pero sa kaibuturan ng kanyang puso ay natatakot din siya. H