Umalis na ang mga kaibigan nya at babalik nalang daw kinabukasan, hindi na din nakabalik ang Papa nya.. marahil ay napagod ito sa meeting nito kanina.. pupuntahan nalang daw cya nito kinabukasan. Si Calvin at Ate Mering ang kasama nya doon... dumating na ang kasambahay nila dala ang mga damit at mga gorcery na pinamili ng Papa nya kanina... mga paborito nyang pagkain at prutas iyon para daw lumakas agad ang katawan nya."Senyorito kainin mo na muna itong orage para lumakas ka agad." Wika ni Ate Mering sa kanya... lumapit naman si Clavin para ayuisn ang pagkaka-upo nya."Mabuti naman at nagising ka na senyorito, awang-awa na ako sa ama mo... lagi ko cyang nakikitang malungkot." nag-umpisa ng magkwneto si Ate Mering. "Oo nga sir.... minsan nga nahuhuli ko pa cyang umiiyak." Sabat naman ni Calvin na naki-kain na din sa mga prutas nya. Ang dami naman kasi ang pinamili ng Papa nya... parang pwede na cyang mag tayo ng fruit stand doon sa kwarto nya."Kaya nga po Ate Mering, naawa na din
"Ahm I have to go Tito Gilbert, kakadating ko lang kasi galing airport at dito agad kami dumiretso ni Papa sa ospital... di naman namin alam na may bisita pala kayo." Paalam ni Jonie... gusto sana nyang pigilan ito, gusto pa nyang tumagal si Jonie doon pero tumalikod na agad ito. Pero hindi pa man ito nakalabas ay dumating naman ang doctor nya. "Good morning Mr. Enriquez!" Bati ng doctor nya. Nakita nyang hindi muna lumabas si Jonie, marahil ay gusto din nitong marinig ang sasabihin ng doctor. "Next week ay tatanggalin na natin ang semento mo sa paa pagkatapos nun ay mag te-therapy ka na. Kaya tulungan mo ang sarili mo, don't skip your therapy para mabilis kang gumaling at makalakad ulit.""Ano pa po ang other option other than therapy para mas lalong mapabilis ang paglakad ng anak ko Doc?" tanong ng Papa nya."Well....." wika ng doctor na parang nagdadalawang isip na sabihin. "Sex is also a big help... as we all know habang ang se-sex ang tao ang nabubuhay ang mga natutulog na mus
Lumipas ang mga panahon ay hindi na nagpakita ulit si Jonie sa kanya. Nakuha na ang semento sa kanyang mga paa... gagamit muna cya ng wheelchair pansamantala habang hindi pa siya makapag lakad. Hindi na din sila masyado nagpapansinan ng Papa nya, nagtatampo sya dito dahil sa pinipiit nitong layuan nya si Jonie. Naging strikto na ito sa kanya samantalang dati ay hindi naman nito pinapakialaman ang lovelife nya. He is 30 years old for God's sake! Ng makalabas cya sa ospital ay nagpupumilit cya sa Papa nya na doon sya titira sa rest house nya sa Pampanga. Noong una ay ayaw nitong pumayag pero napilit nya din ito sa bandang huli. Saka kasama nya naman si Calvin na tutulong sa kanya kaya sa kalaunan ay pumayag na din ito sa kondisyon na bibisitahin cya nito kung kelan nito gusto. Wala na cyang nagawa kundi pumayag. Gusto nya mapag-isa. Ayaw nya muna makipagsalamuha sa iba. Kahit ang pag-therapy ay ayaw nya... parang wala na cyang ganang mabuhay. Dalawang lingo na din cyang namamalagi s
"Well... since kailangan talaga kita sa opisina ay gagawin ko ang gusto mo... tutulungan kitang gumaling..." Sambit nito... hindi sya makapaniwala na kakagatin nito ang suwestyon nya. Lumapit pa ito sa kanya at dahan-dahang binaba ang short nya. Nagpaubaya lang sya dahil hindi nya naman maigalaw ang mga paa nya... ang kalahati lang ng katawan nya ang kaya nyang maigalaw pero ang ibabang bahagi ay hindi. Bigla cyang napaisip... ang junior nya kaya gumagana pa?Ng binaba ni Jonie ang shorts nya ay hinawakan nito ang alaga nya. "Tumatayo pa ba ito hmm?" Tanong nito sa kanya."I don't know, why don't you try?" Pilosopong sagot nya. Napangisi naman si Jonie sa kanya. Hinimas-himas nito pataas-pababa ang alaga nya saka sinubo iyon. Napapikit cya... naramdaman nya ang init ng loob ng bibig ni Jonie sa pagkalalaki nya saka ito tumigas. Lihim cyang napangiti... mabuti naman at hindi na apektuhan si junior nya. Napangiti din si Jonie ng makitang matigas na cya. "Hindi naman pala imbalido it
Nakatingin pa din sya sa pinto kung saan lumabas si Jonie... hindi cya makapaniwala na may nangyari ulit sa kanila... parang isang panaginip lang ang lahat. Hanggang ngayon ay naramdaman pa din nya ang alaga nya na parang nasa loob ng kweba ni Jonie. Pag-alis ni Jonie ay saka namang pumasok si Calvin sa kwarto nya. "Sir..." wika nito pero natigilan ng makitang naka ngiti cya sa kawalan na parang nababaliw. "What hapened Sir?" nagtatakang tanong nito. "Nag-therapy ako..." Wika nyang nakangisi kay Calvin. Ayaw sana nyang ikwento dahil hindi naman sya kiss and tell pero sobrang saya ng puso nya na kailangan nyang ilabas na ang nararamdaman... hindi nya iyon pwede itago lang. "What???" Tila na-gets naman kaagad nito ang ibigan nyang sabihin. "But she's not your girlfriend Sir! Business partner mo sya di ba?" Nagtatakang tanong nito. "Yeah she's not my girlfriend... but she's my wife." Pag amin nya kay Calvin. Kailangan din naman nito malaman ang totoo dahil ito lang ang magigin
JONIE:Shit what have I done! May nangyari sa kanila ni Ken at cya mismo ang nag impose nun! Kung tutuusin ay pwede naman syang umalis kanina pero hindi nya ginawa... bagkus ginawa pa din nya ang sinabi nito. Siguro ginusto nya din naman iyon... aaminin nyang na na-miss nya si Ken. Hindi lang pag-kaawa ang naramdaman nya dito.Pero hindi! Hindi cya pwedeng ma-inlove ulit kay Ken! Tutulungan nya lang itong gumaling at mag kanya- kanya na sila. Binilisan nya ang pag-drive... nasa Pampanga pa cya, kailangang hindi cya mahalata ng Papa nya na umalis ng malayo... baka hanapin cya nito. Muli nyang binalikan ang pag-uusap nila ni Ken kanina... nalulungkot cya ng sabihin nito na galit si Tito Gilbert sa kanya... nanghihinayang sya dahil malapit sa kanya ang ginoo. Kaya pala hindi na cya nito pinapansin...Hindi nya din naman masisisi si Tito Gilbert... cya naman talaga ang may kasalanan kung bakit na aksidente si Ken kaya pinapangako nya sa sarili na tutulungan nya ang lalaki at kapag maga
Pagpasok nya ng kwarto ay naligo muna cya, nanlalagkit na din ang katawan nya dahil sa dami ng ginawa sa araw na yun. Habang naliligo ay kinapa nya ang kaselanan nya... it's been almost two years since napasok ulit ng lalaki ang pagkababae nya... at si Ken lang ang pinayagan nya na makakapasok doon...hindi nya lubos maisip kung may ibang lalaki pa ang hahawak sa kanya... pakiramdam nya ay para lang cya kay Ken. Malungkot mang isipin na hindi na sila pwede sa isa't-isa... alam nyang may alam na si Tito Gilbert tungkol sa kanila ni Ken at hindi naman kaila na may alam din ang Papa nya. Marahil ay iniiwasan nalang ng dalawang matanda na pag usapan ang tungkol sa kanila ni Ken para hindi magkaroon ng bahid ang pagkakaibigan ng dalawa. Sabagay hindi na din naman nya ipipilit ang tungkol sa kanilang dalawa... tapos na cya sa parteng iyon, matibay na cya ngayon at hindi marupok. Napatunayan nya iyon kanina nang muli silang nagkaharap ni Ken... hindi cya nagpakita ng anong mang reaksyon,
Tinanghali na cya ng gising kinabukasan... hindi kasi cya nakatulog agad-agad kagabi dahil sa kakaisip ng pinag-usapan nila ni Ken. Well, wala naman sila masyadong pinag-usapan dahil pinutol nya agad iyon pero ang thought na tumawag ito sa kanya ang nagpakilig sa kanya. Pagising nya ay naglihamos cya at lumabas ng kwarto. Nasa veranda na ang Papa nya nagkakape... nakita cya agad nito kaya lumapit cya."Good morning Pa..." wika nya saka humalik sa pisngi nito. "Good morning anak... late ka na ata ng gising..." "Ahm wala naman pasok today Pa kaya plan ko talaga magpahinga, bumabawi lang po ako ng tulog." Pagdadahilan nya.. Hindi nito alam na napuyat cya kakaisip kay Ken at sa ginawa nila kahapon. "Yan dapat ang gawin mo anak... magpahinga ka kung may time... hindi yun kung saan-saan ka pumupunta." Wika nito, mukhang nagdududa pa din ito simula kagabi sa kanya. "Kailangan ko din minsan mag-unwind Pa, nag-malling lang ako." Pagdadahilan nya. Hindi pa din cya pahuhuli ng buhay sa ama
"Babe! Babe! Wake up!" narinig niyang sambit ni Clark sabay alog sa balikat niya. Agad naman siyang nagising."Where is my baby?" agad na tanong niya nang magising siya. "Binalik na siya ni Callum sa akin. Nasaan na ang anak ko?" Kanina lang ay hawak-hawak niya iyon sa panaginip niya.Nagkatinginan muna ang mga taong naroon sa kwarto niya."Nanaginip ka lang, babe. Pero huwag kang mag-alala... Sandali na lang at makikita na natin si baby. Marami ang tumutulong sa atin...""Pero nangako si Callum na ibabalik na niya ang anak ko!"Ngumiti nang tipid si Clark, tila pinapanatag ang sarili niya. Pero baka ang nasa isip ng mga ito ay nababaliw na siya.Pero hindi siya maaaring magkamali. Nakausap niya si Callum at tama ang pagkakaintindi niya... Babalik si baby... Babalik ang anak niya!Naputol ang kanyang pag-iisip nang nag-ring ang cellphone ni Clark. Nabaling ang atensyon ng lahat kay Clark."It’s an unidentified number..." anunsyo ni Clark."Answer it! Baka may koneksyon ‘yan sa paghaha
"Kayo!" sigaw niya sa doktor. "Idedemanda ko kayo! Pinabayaan niyo ang anak kong makuha ni Callum! Huhuhu...""Babe... babe... calm down. Hindi ako titigil hangga't hindi makikita ang anak natin..." umiiyak na din niyakap siya ni Clark."Clark... huhuhu... hanapin mo ang anak ko. Maawa ka, hanapin mo siya, huhuhu..." Pagmamakaawa niya sa dating nobyo. Mamamatay siya kapag nawala o kung ano ang mangyari sa anak niya. Iniisip pa lang niya ay parang pinipiga na ang puso niya. Di bale nang siya na lang ang masaktan, huwag lang ang anak niyang wala pang muwang sa mundo.Nilapitan siya ng doktor at may tinurok sa kanya kung ano."No! No! Huwag niyo akong patulugin! Hahanapin ko ang anak ko!" sigaw niya sa doktor."Babe... mag-relax ka lang. Hindi pa kaya ng katawan mo. Kami na ang maghahanap sa anak natin. Pinapangako ko sa'yo, hindi ako titigil hangga't hindi siya mahahanap."Maya-maya, kumalma na siya. Malamang ay nag-take effect na ang gamot sa katawan niya. Lumuluhang tinitigan niya si
**********FE'S POV:N-Nay…"A-anak, gising ka na pala?" Agad siyang pinuntahan ng nanay niya sa kanyang kama. Nakita niyang andoon din si Bebe at Jonie na agad lumapit sa kanya, hinawakan ni Jonie ang kamay niya."Bestie... salamat naman at gising ka na..." malungkot na wika nito.Tiningnan niya ang mga mukha ng nakapalibot sa kanya... parang iisa ang pinapahiwatig ng mga ito. Parang may bumabagabag sa kanila na hindi niya maintindihan.Nilibot niya ang paningin sa paligid. Sila lang ang naroon. Wala si Ken, si James, si Callum, at si Clark. Nasaan ang mga lalaki?Naalala niya bago siya nawalan ng ulirat ay dumating si Clark at pinangako nito na sa pagising niya ay mukha nito ang makikita niya... Umasa siya... Pero wala ang lalaki doon.Kahit yun man lang ay hindi pa din maibigay ni Clark ang pangako nito? Muling umasa na naman ang puso niya."May nararamdaman ka ba, anak? Bakit tahimik ka?""Nasaan si Callum, Nay?" Si Callum ang hinanap niya, imbes na si Clark. Naalala niyang nanggu
"Callum... May sarili kang pamilya, di ba? Bakit hindi sila ang alagaan mo? Di ka ba naaawa sa anak mo? May sarili kang anak pero ang anak namin ni Fe ang pinupuntirya mo? Sumuko ka na bago pa mahuli ang lahat, Callum. Kung mapatay mo man ako ngayon dito, hindi ka rin makakatakas sa mga awtoridad. May isang milyong nakapatong sa ulo mo. Marami ang maghahangad na mapatay ka!... Bumalik ka na sa Scotland kasama ang asawa mo at mamuhay ng tahimik," mahabang litanya niya kay Callum."Hindi mo ako kailangang diktahan, Clark! Alam ko ang ginagawa ko, at hindi ako magiging masaya hangga't hindi ako makakabawi sa'yo!" sigaw nito saka biglang bumunot ng kung ano sa bewang.Pero bago pa man iyon mangyari, isang malaking kahoy ang tumama sa likod ni Callum."Agghh!" sigaw ni Callum sa sakit. Napahiga ito sa sahig."Callum, sumuko ka na! Itigil mo na ang kalokohang ito!" sigaw ni Ken. Bigla siyang nagkaroon ng pag-asa nang makita ang mga kaibigan. Si Ken ay may hawak na dos por dos sakaling makab
**********CLARK'S POV:"Anong sabi?"Tanong ni Ken nang tumawag si Callum. "Magkita daw kami at magtutuos..." malungkot na wika niya."Wag kang pumunta, Clark! Alam mo ang kapasidad ni Callum. Baka saktan ka niya." sabat ni Jonie"Pero wala akong magagawa dahil hawak niya ang anak ko! Kung di naman ako pupunta, baka di ko na makita ang anak namin ni Fe. Kailangan kong maibalik ang bata kay Fe... She's gonna be devastated." tila nawawalan na cya ng pag-asa."Magdala ka ng mga pulis... O di kaya sasamahan ka namin! Siguradong sasaktan ni Callum!" si James naman ang nag salita. Umiiling siya. "No!... Aalis akong mag-isa. Ayaw kong ilagay sa kapahamakan ang mga kaibigan ko. Kung gusto niya akong patayin, tatanggapin ko. Total, wala na rin naman silbi ang buhay ko. Wala na akong ginawang tama. Malamang ito na ang kabayaran sa lahat ng pagkakasala ko kay Fe." maluha-luhang sambit nya. Mukhang doon na nga sila magtatapos. "Mapapatawad na siguro niya ako kapag naibalik ko ang anak namin sa
"Alagaan mo muna hangga't hindi ako makakabalik.""Bakit? Callum, why are you doing this?" humihikbing wika nito. "Alam mo bang may reward na isang milyon ang sinumang makahanap sa'yo? Sumuko ka na lang, Callum, at magbagong buhay na tayo sa Scotland kasama ang mga anak natin.""Wag ka nang madaming tanong!" Kumuha siya ng tig-lilibong pera at ibinigay iyon kay Victoria."Babalik ako. Alagaan mo ang bata, kundi ikaw ang mananagot sa akin!" sigaw niya.Agad itong napahawak sa tiyan at umupo sa kama habang hiid binibitawan ang anak ni Fe at Clark.. Alam niyang buntis din si Victoria."Di mo ba talaga ako kayang mahalin, Callum?" umiiyak na wika nito. Tila lumambot naman ang puso niya kay Victoria."Lagi mo sinasabi na wala akong kwentang babae, dahil palamunin lang ako sayo pero hindi mo ba naiisip na inaalagaan ko ang anak mo kaya di ako makapagtrabaho? Nag-iisa lang ako doon at walang pamilya. How do you expect me to work?"Di siya nakapagsalita. Ngayon niya lang narinig ang rason ni
Hindi siya mapakali. Habang nagda-drive ay iniisip niya kung bakit biglang tumawag si Victoria. Dati ay hindi naman siya nito kinukulit.Pagdating nila sa resort ay hinayaan niyang si Fe ang kumausap sa engineer nito at lumayo muna siya ng kaunti para tawagan si Victoria. Ang iniisip niya kasi ay baka may nangyaring masama sa anak niya."Hello, Victoria! Why did you call?""Callum, can you come back here in Scotland?""Why? Di ba nag-usap na tayo? Hiwalay na tayo at sustentuhan ko na lang si Curt!""But I'm pregnant again with our second child!"Sandali siyang natameme. Hindi niya alam kung matutuwa siya o maiinis. Hindi naman siya nagduda sa ipinagbubuntis ni Victoria dahil ilang beses ding may nangyari sa kanila noong umuwi siya ng Scotland.Humugot muna siya ng malalim na hininga. "Ano ang gusto mong mangyari, Victoria?""Hindi ba pwedeng magkabalikan na lang tayo? Para sa mga anak natin?""I-I can't...""But why? Huwag mong sabihing pipiliin mo pa rin ang babae mo diyan? Iiwan mo
CALLUM'S POV:Kaka-baba niya lang ng telepono. Tinawagan niya si Clark at sinabing nasa kanya ang bata. Gusto niyang makipagkita ito sa kanya dahil papatayin niya ang lalaki. Galit na galit siya. He has never been humiliated in his entire life! Kasalukuyan siyang nasa kotse dahil tinakbo ang anak ni Fe nang walang nakakaalam. Ngayon ay itsapwera na siya kay Fe kung kailan dumating na si Clark. Plinano niya ang lahat... ang pag-propose dito sa araw ng opening ng resort. Excited cya sa plano nya. He tought it would be a perfect day for him and Fe. Ginawa niya iyon para maraming makasaksi ng kanyang pag-propose. Pero hindi niya inakala na mapapahiya siya bacause Fe rejected his offer dahil sa muling pagpakita ni Clark. Isa pang nagpa-bulilyaso sa plano niya ay ang pagsulpot ni Victoria. Ang inakala nyang masayang pagpo-propose ay naging isang bangungut sa kanya. Ni sa hinagap ay hindi niya akalain na darating si Victoria. Kaya siya umuwi ng Scotland dahil pinagbabantaan siya nitong sis
"Bro!" tawag-pansin ni Ken sa kanya na kakapasok lang ng kwarto. Galing ito sa security department para i-check ang CCTV."Lumabas si Callum sa ospital, dala-dala nga si baby. Walang humarang sa kanya dahil kilala siya dito sa ospital. At saka kilala natin si Callum, isa siyang private investigator at pulis, alam niya ang gagawin!""Damn!" sigaw niya. Hindi niya lang sinabi para hindi muling mag-alala ang pamilya ni Fe, pero sa palagay niya ay mahihirapan silang hanapin si Callum. Alam niya ang kapasidad nito. Magaling ito sa larangang iyon, pero ang panalangin niya lang ay huwag saktan ni Callum ang bata habang hindi pa nila nahahanap.Narinig niyang muling umiyak ang nanay ni Fe habang yakap-yakap ito ng asawa."Huwag po kayong mag-alala, Tita. Marami na ang naghahanap sa kanya. Liliit na ang mundo niya. Gagawin ko po ang lahat para maibalik lang nang ligtas ang anak namin ni Fe." Pinatatatag niya ang loob ng pamilya ni Fe, pero sa kaibuturan ng kanyang puso ay natatakot din siya. H