"NO!.. Hindi ako makakapayag na magkaroon ng relasyon ang hampaslupang Kevin na 'yan sa anak ko!""Dad! Let's stop this already! Hindi na tayo matutulungan ni Clark, sinira natin ang buhay niya! Pwede bang tanggapin na lang natin na ito ang kapalaran at parusa natin sa pagsira sa kanya? I love Kevin at handa akong tanggapin siya kasama ng magiging anak namin. Kung ayaw mo, lalayo na lang kami dito. Babalik na lang ako sa Australia at doon kami mamumuhay ng tahimik!""Talaga, Maโam Cindy?" wika ni Kevin na pilit kumawala sa mga tauhan ni Gov at lumapit sa kanya. Hinawakan nito ang kamay niya habang lumuluha.Dahan-dahan niyang itinaas ang kamay at pinunasan ang mga luha sa mata ni Kevin. "Sorry, Kevin... Hindi kita naipaglaban kay Daddy, pero this time ay desidido na ako. Magpakalayo-layo tayo... Bubuo tayo ng pamilya kasama ang anak natin... huhuhuh."Hinawakan ni Kevin ang tiyan niya at hinimas iyon. Ramdam niyang magiging isang mabuting ama at asawa si Kevin. Kung palalampasin pa niy
*******************CLARK'S POV:"M-mom?..." hirap na sambit niya. Nagising na lang siyang nasa ospital na bed at masakit ang katawan. Nandoon ang mommy niya at si Rosie na nagbabantay sa kanya."Anak, mabuti at nagising ka na..." Agad na lumapit ito sa kama niya. "Nag-aalala kami sa'yo," maluha-luhang wika ng mommy niya."A-ano po ang nangyari?""Nabaril ka ni Gov, anak... Tinamaan ka sa balikat pero hindi nakalabas ang bala kaya inoperahan ka."Napapikit siya... kaya pala masakit ang kanyang balikat. "Ilang araw na po ako dito sa ospital, Mom?""Dalawang araw ka nang tulog pagkatapos ng operasyon mo, anak."Pumikit siya nang mariin, inaalala kung ano ang nangyari bago siya napunta sa sitwasyong iyon...Naalala niyang nagkomprontahan pala sila nina Cindy at Gov. Santiago at nasabi na niya ang lahat ng nakalap niyang ebidensya laban sa gobernador."Nabaril din pala si Gov, Mom... Kamusta na siya?" Agad na tanong niya nang maalalang binaril ng tauhan ni Gov nang barilin siya nito."H-h
Sandaling natigilan si Fe... doble meaning ang sinabi niya and he really meant it. Sa tagal ng hindi sila nagkita ni Fe ay hindi na niya sasayangin ang pagkakataon. Baka may pagkakataon pa silang dalawa, at lahat ng paraan ay gagawin niya. Ngayon pa ba na magiging single na ulit siya?"Ahhh... Ehh, kay Jonie mo na lang sabihin. Siya ang partner ko dito sa negosyo.""Ah, gano'n ba... Sige..." Sandaling tumahimik sila ulit."I miss you, Fe.... Sana magkita naman ulit tayo.""Ahh... sure..." alanganing sagot nito. "By the way I have to go, Clark. May gagawin pa kasi ako. I'm glad na okay ka na ngayon, Bye..." wika ni Fe saka bigla na lang nito pinatay ang telepono.Nalungkot siya, ramdam nyang may galit pa din si Fe sa kanya. Binalik niya ang telepono kay Jonie."Where is Fe, Jonie?""Why?""Anong 'why'? I want to see her!" Galit na siya. Lagi na lang siyang pinagtataguan ng mga kaibigan niya. Pakiramdam niya ay pinagkakaisahan siya ng mga ito.Nagkatinginan muna ang mga ito bago nagsali
*************FE'S POV:Halos hindi na siya magkandaugaga sa trabaho... Ngayon na ang opening ng resort nila at pinangalanan nilang Serene Resort.Gusto niyang lahat ay perfect kaya hands-on siya palagi doon sa resort. Kahit pa sabihin ng nanay at tatay niya na magpahinga muna siya ay ayaw niyang makinig. Kabuwanan na niya and any moment ay manganganak na siya. Pero dahil nasa dugo na niya ang pagiging workaholic ay hindi niya mapigilan ang sariling magtrabaho.Sabagay, taga-mando lang naman siya, hindi naman siya ang bubuhat ng mga mabibigat na bagay, pero nakakapagod pa rin iyon dahil paroo't parito siya.Tinutulungan na siya ng buong pamilya niya doon. Si Lerie muna ang magiging manager niya habang wala pa ang schedule ng board exam sa pagiging maestra at habang hindi pa siya nanganganak.Si Toto naman ay katuwang niya sa pag-hire ng mga tauhan nila. Lahat silang magpamilya ay tulong-tulong doon dahil family business nila iyon.Actually, partner sila ni Jonie doon pero siya ang nag
Parang tumigil ang mundo niya sa sandaling iyon. Hindi siya agad nakapagsalita, hindi rin siya nakagalaw. Ang tanging naririnig niya ay ang malakas na kabog ng kanyang puso, tila gustong kumawala sa kanyang dibdib.Si Clark... Hindi siya maaaring magkamali sa nakikita. Nakatayo ito sa harapan niya, nakatingin sa kanya nang diretso, tila may gustong itanong ngunit pinipigil ang sarili.โBestie...โ Si Jonie ang unang lumapit at niyakap siya. โBuntis ka? Bakit hindi mo man lang sinabi sa amin?โ May halong panunumbat sa boses nito, pero ramdam niyang mas nangingibabaw ang tuwa at pagkabigla.Napangiti siya at yumuko. Hindi niya matagalan ang titig ni Clark. Hindi niya inakalang darating ito. Ang buong akala niya ay hindi na sila magkikita pang muli.โAno ba yan, Fe! Ang tagal mong itinago sa amin ito!โ reklamo ni Bebe, pero nakangiti rin ito habang hinihimas ang tiyan niya.Si Callum naman ay tahimik lang sa tabi niya, pero ramdam niya ang bahagyang paghigpit ng hawak nito sa kamay niya.
"You deserve it, bestie. I'm sure dudumugin itong resort natin! Ang ganda! Feels like paradise! Hindi ito magpapatalo sa ibang sikat na beaches dito sa bansa natin!"Kinikilig siya sa lahat ng sinasabi ni Jonie. Tinatanggap niya ang lahat ng parangal na iyon dahil deserve niya iyon. Pinaghirapan niya ang resort na mapaganda.Naputol ang pag-uusap nila nang tumunog ang cellphone ni Callum. Napakunot ang noo nito."Who is it?" tanong niya."Ah, eh, wala..." Agad na sagot nito sa kanya saka pinatay ang telepono at binalik sa bulsa."Aalis muna ako, love. May kukunin lang ako sa kwarto. May sorpresa ako saโyo." Matamis na ngiting wika nito saka hinalikan ang kanyang kamay.Pag-alis ni Callum ay agad namang lumapit si Clark sa kanya na parang nag aabang ng pagkakataon."Fe... can we talk?" diretsahang tanong nito."Ah, eh..." Umiikot ang mata niya. Naghihingi siya ng tulong kay Jonie na huwag siyang iwan doon. Natatakot siya sa anumang itatanong ni Clark sa kanya."Jonie... pwede bang bigy
Ang daming nangyari sa mga oras na 'yun. Hindi na niya alam ang unang iisipin. Una, ang hindi niya inaasahang pagdating ni Clark. Pangalawa, ang pag-propose ni Callum na hindi na rin niya inaasahan. At eto ngayon, manganganak na siya!"Bilisan mo! Huhuhu..." sigaw niya sa driver. Ngayon niya lang napansin na si Callum pala ang nagda-drive. Si Clark naman ang nasa tabi niya at dinadaluhan siya. Tatlo lang sila sa iisang sasakyan. Siguradong nakasunod din sa kanila ang mga kaibigan at pamilya niya, pero bakit siya iniwan ng mga ito sa dalawang lalaki?!"Hang on, love... Malapit na tayo!..." natatarantang sambit ni Callum habang nakatingin sa rearview mirror habang nagda-drive."This is all your fault, Callum! Niloko mo si Fe!? Nag-propose ka pa sa kanya samantalang may asawa at anak ka naman pala?!" sisi ni Clark kay Callum habang niyayakap siya."Look who's talking! Hiwalay na kami ni Victoria. At saka, bakit? Ikaw din naman, kasal, ah! Ano ba ang ginagawa mo dito? Bakit ka pa nagpakit
**********CLARK'S POV:Hindi siya mapakali habang nasa operating room si Fe. Paroo't parito siya sa paglalakad."Will you calm down? Sumasakit ang ulo ko sa'yo!" saway ni Jonie sa kanya.Naroon na silang lahat na magkakaibigan, pati ang pamilya ni Fe. Si Callum ay naroon din. Hindi niya alam kung bakit pa ito nag-stay doon, samantalang may naghihintay ang asawa nito. Tiningnan niya ito nang masama nang napatingin din sa kanya.Maya-maya ay lumabas na ang doktor. Agad siyang lumapit dito."Doc, kamusta na po ang pasyente?""Okay na po siya. Successful ang panganganak niya... It's a baby boy!" masayang balita ng doctor "Congratulations po, Daddy!" bati ng doktor sa kanya pero nag-alangan siya. Hindi naman talaga niya alam kung siya nga ang ama ng bata. Sa tagal nilang hindi pagkikita ni Fe, baka nga kay Callum iyon."He is not the father, Doc." pagtatama ni Callum sa doktor."Ay, sorry po... Kamukha niya kasi ang bata." Nahihiyang sabi ni doc. "Anyway, I have to go. Ililipat na ang pas
Nakikinig lang siya sa dalawa, pero pati siya ay kumukulo na din ang dugo kay Vice Mayor. Hindi niya ito mapapatawad sa pamamahiya nito sa kanya sa tuwing nagkakasalubong sila. Lagi siya nitong pino-provoke para magalit."Hayaan mo dahil tapos na ang maliligayang araw niya. Andito na ako, at sisiguraduhin kong puputulin ko ang sungay niya.""Kaya dapat, Mayor, ikaw talaga ang mananalo sa pagka-Gobernador para maputol ang sungay ng mga kurakot na politiko na 'yan!""Saka... kapag nanalo ka, Mayor, sana ako pa din ang secretary mo..." nahihiyang sabi ni Hazel."Wag kang mag-alala, Hazel. Dahil sa pinapakita mong loyalty sa akin, ay hindi kita iiwan. Ikaw pa din ang magiging secretary ko.""Talaga, Mayor? Eeeiiihhh... kinikilig ako... Thank you po, Mayor!" wika nito saka lumapit kay Clark at akmang yayakapin ito."Op, op, op! Hanggang diyan ka na lang, Hazel. Tama na 'yung magpasalamat ka... wala nang yakap!" sita niya sa dalaga habang nakapamewang."Ayy, sorry Mama Fe... masyado lang a
Pataas at pababa ang ulo niya sa pagitan ng mga hita ni Clark. Ginagalingan niya ang pag-blowj*b sa nobyo. Gusto niyang mawala ang alalahanin nito sa utak kahit panandalian lang."Ahh fuck, Fe... youโre so good. Ang sarap ng ginagawa mo. Aaaahhh..."Nang hindi na ito nakatiis ay hinawakan siya nito sa balikat at pinatayo. Muli siyang binalik sa kandungan nito. Hinawi ang kanyang panty pagilid at tinutok ang pagkalalaki nito sa gitna ng hiwa niya."You're bad, Fe... ngayon ikaw naman ang papaligayahin ko..." wika nito saka hinawakan siya sa balikat at tinulak pababa..."Aaaahhh..." napasigaw sya sa marahas na pagpasok nito sa butas nya, parang tinusok siya ng kutsilyo. Galit na galit ang alaga nitong inangkin ang kweba niya.Maya-maya, iginiling na niya ang balakang at ramdam na ramdam niya ang sarap. Dinakma naman ni Clark ang kanyang dalawang suso at nilamas iyon ng nilamas."Ahhh... ooohhhh... Clark..." ungol niya.Maya-maya, hinubad nito ang suot niyang blouse saka kinain ng salita
"Good morning, Mayor. Andito na pala kayo..." salubong ni Hazel sa kanila. Hindi ito sinagot ni Clark. Halatang mainit pa din ang ulo dahil sa nangyari sa labas.Pabagsak itong umupo sa office chair nito na seryoso ang mukha."Mam Fe, ano po ang nangyari? Bakit mainit ang ulo ni Mayor?" pabulong na tanong ni Hazel sa kanya."Nagkasagutan sila ni Vice Mayor sa labas. May pakiramdam akong si Vice ang may pakana sa lumalabas na balita sa amin ni Clark kasama ang anak namin sa Iloilo.""Nakita niyo na po pala, Mam Fe?" tanong ni Hazel na tila nahihiya. "Totoo po ba ang balitang 'yon? Na may anak na kayo ni Mayor?""Yes, it's true, Hazel. Pero hindi namin siya tinago sa mga tao. According sa balita, tinago naman siya, madami nang nakakaalam na may anak kami ni Calrk. Pinapalaki lang ni Vice ang balita. It's wrong information.""Nagwo-worry ako na magagalit si Mayor tungkol doon. Mabuti naman at nakompronta niya na si Vice." Nag-aalalang sabi ni Hazel. "Hazel!!!""Ay kabayo!!!"Napasigaw s
โAnyway bestie, salamat sa pagpahiram ng helicopter niyo. Ang saya dahil nakita ko na naman si Clarkson.โโAnything for you, bestie.โ sagot ni Jonie na halatang namomroblema pa din sa anak. โWe have to go na. Bukas may pasok pa si Clark sa munisipyo, at sasamahan ko siya.โโSige bestie, ingat sa pag-uwi.โNagpaalam na sila sa mag-asawa. May sarili nang bahay ang mga ito sa building ng Miller Stell Corporation.โBakit ka tahimik d'yan, babe?โ tanong ni Clark habang nagda-drive pauwi sa mansion.โNag-aalala lang ako kay Gray. Habang lumalaki, parang lalo siyang nagiging pasaway.โโGanun talaga ang mga bata. Marami silang gustong gawin sa buhay. Saka lalaki โyan... makulit talaga ang mga lalaki. Pero mare-realize din nila ang lahat kapag lumaki na. Donโt stress yourself too much.โGabi na nang dumating sila sa bahay. Hindi na sila nag-dinner at dumiretso na lang sa kwarto.Habang naka-upo sa kama, tinawagan niya ang nanay niya at pinaalam na nasa Manila na ulit sila. Ngayon pa lang ay n
Tahimik lang sina Clark habang pinagmamasdan ang mga guest na masayang naliligo. May mga pamilyang magkakasama, may mga magkasintahan, at tila ba wala silang iniisip na problema. Kapag nakaharap ka talaga sa dagat, parang sinasama palayo ng hangin ang mga alalahanin mo sa buhay. Napakapayapa ng paligid.Maya-maya, dumating na si AJ dala ang kanilang almusal.โGusto mo bang maiwan muna rito sa Iloilo kapag bumalik na ako ng Maynila?โ walang anu-anoโy tanong ni Clark habang sabay silang kumakain.โWhy?โ tanong niya, bahagyang naguguluhan.โKung gusto mo lang naman... Baka kasi mamiss mo agad si Clarkson. Hindi kasi ako pwedeng magtagal dito, kailangan ko nang bumalik sa munisipyo.โโHindi... Sasama ako saโyo. Andito naman sina Nanay, Tatay, pati na sina Tita Felicia at Tito Amado para tumulong sa pag-aalaga kay Clarkson. Magkasama tayong pumunta dito, magkasama rin tayong babalik.โโSige, if thatโs what you want. Mamayang hapon na tayo babalik. Lunes bukas, at kailangan kong maaga sa op
Nagising siya kinaumagahan na nakatabi ang Clark. Nakayakap ito sa likod niya habang siya naman ay nakaharap sa anak niyang si Clarkson. Nasa Iloilo sila at nagbabakasyon dahil sa surprise ni Clark sa kanya.Tiningnan niya ang anak na mahimbing na natutulog. Dahan-dahan niyang hinawakan ang maliliit na kamay nito pero iniiwasang maistorbo sa mahimbing na pagtulog ni Clarkson.Habang lumalaki si Clarkson ay nagiging kamukha na ni Clark. Hindi maitatangging anak talaga siya ni Clark. Hindi na kailangan ng DNA testing... ang makapal na kilay pa lang nito ay kuhang-kuha na sa ama. Lihim siyang napangiti.Sheโs glad na habang wala pang muwang si Clarkson sa mundo ay nagkaayos at nagkabalikan na sila ni Clark. Iyon ang ikinakatakot niya noong ipinagbubuntis pa lang niya si Clarkson... na balang araw sa paglaki nito ay wala itong kilalaning ama.Lumaki siya na may ama at ina sa tabi niya. Masaya ang pamilya nila kahit salat lang sila noon sa pera kaya hindi niya noon lubos maisip na lumaki a
โThank you...โ bulong niya kay Clark habang nakaupo sila. Hawak niya si Clarkson na natutulog na sa bisig niya. โFor what?โ Matamis ang ngiti nitong tumingin sa kanya. โFor this... pinaligaya mo ang puso ko. You make me feel special... kami ng anak natin.โ โYou deserve this, Fe... Alam kong ilang beses din kitang nabalewala... and this time, hindi ko na gagawin โyon saโyo.โ Umiwas siya ng tingin. Naalala niya kasi ang mga panahong hindi siya pinipili ni Clark. Pero hindi na para magdamdam pa siya doon... Eto na si Clark at bumabawi na sa kanya. Nakatingin sila sa kasiyahan ng lahat ng mga empleyado nila. โYun ang surprise ni Clark sa kanya... ang umuwi ng Iloilo at magpaalam sa mga magulang na magpapakasal na sila at makita ang anak nila. Maya-maya ay napahikab siya. โAre you tired already?โ tanong ni Clark. โMedyo... Ang dami kasi nating ganap sa araw na โto. Saka first time ko din sumakay ng helicopter. Kahit na nakaka-enjoy, na-stress din ako sa takot.โ kwento niya. โHahaha
Napangiti siya habang pinipigilan ang pagbagsak ng luha sa pisngi. Ramdam niya ang tapat at taos-pusong pagmamahal ni Clark. Wala na siyang mahihiling pa.... Kumpleto na ang puso niya. Lumipad ang helicopter ng may ilang minuto pa, at sa bawat segundo ay lalong bumibilis ang tibok ng puso niya. Excited na siya. Naiiyak sa tuwa. Parang gusto na niyang mag-time skip para makarating agad sa anak nila. Paglapag ng helicopter sa isang private helipad ay may sumundo kaagad sa kanila. Namukhaan niya ang service na sumundo sa kanila... Service ito ng resort nila ni Jonie. Napangiti siya nang kinutsaba din ni Clark pati ang resort para sa surprise sa kanya... Lihim siyang kinilig. "Hello Maโam Fe... welcome back po!" wika ng driver nila sa resort. Nagmamadaling umakyat na siya sa van. Wala naman silang dalang maleta ni Clark. Sarili lang nila ang nadala nila. Hindi naman niya alam na makakauwi siyang Iloilo sa araw na 'yun. "Kamusta po, Mang Pedring?" "Ok naman po," matamis ang ngiting wik
"Are you happy?" bulong ni Clark na yumakap sa likod niya saka mahigpit na hinigit sa bewang. 'Yun ang paboritong posisyon nito kapag yayakapin siyaโsa likod. Maging sa sex, ay parang 'yun din ang paborito nito. Makita lang siyang nakatuwad ng kaunti ay didikitan na kaagad. Lihim siyang natawa sa mga naalala niya. "Oh, bakit ka natawa?" "Hahahaโฆ Wala, may naalala lang. Thank you, babeโฆ Thank you sa surprise mo sa akin." "Huh? This?" nagtatakang tanong ni Clark. "Oh no, this is not my surprise for you!" Siya din ay nagtaka. Ang akala niya ay 'yun na ang surprise nito.... Meron pa ba? "Laterโฆ you'll see..." nakangising wika nito. Hinawakan nito ang kamay niya saka niyaya doon sa mga dati niyang mga kasama sa trabahoโฆ at doon nakipag-chikahanโฆ "Mam Fe, congrats sa proposal ni Mayor Clark sa'yo ha! Alam na namin talaga dati pa na kayo ang para sa isaโt isa, eh! Hihihi..." kinikilig na sabi ng right hand niya dati na si Cherry. Kung si Jonie ay siya ang right hand, siya rin ay