"What? How is he, Mom?" natatarantang tanong niya."Andito kami ngayon sa ospital. He is still unconscious!""Sige, Mom, uuwi na ako diyan!" agad na sabi niya at pinatay na ang telepono."What happened, Clark?""Si Dad nasa ospital, inatake sa puso. Kailangan kong umuwi ng Pilipinas...""Sige, mag-impake ka na. Ihahatid kita sa airport!" nag-aalala ding wika ni James.Agad siyang bumalik sa kwarto niya. Konti lang naman ang dala niya kaya mabilis niya lang naayos iyon. Mabilis na rin siyang naligo at nagbihis. Akmang palabas na siya ng kwarto nang makita ang swimsuit ni Fe na nasa ibabaw ng kama. Naalala niya na naman ang nangyari sa kanila kagabi. Palaisipan pa rin sa kanya kung bakit umalis si Fe agad nang hindi man lang sila nakapag-usap. Alam niyang siya ang dahilan kung bakit ito nagdesisyon kaagad na pumunta ng London.Napabuntong-hininga na lang siya, kinuha ang swimsuit at inilagay sa bagahe niya. Kung hindi lang inatake ang daddy niya ay susundan niya ito sa London. Bahala na
Bumaba na siya ng kotse at bitbit ang maliit na maletang dala niya. Kumaway pa siya sa mga kaibigan bago pinaandar palayo ang sasakyan. Napabuntong-hininga na lang siya.Naiintindihan niya kung walang suporta ang mga kaibigan niya sa kanya. Tama naman ang mga ito at mali siya. Pero paano niya tuturuan ang puso kung si Fe ang tinitibok nito?Umupo siya sa waiting area habang hinihintay ang flight niya. Binook na siya ng assistant niyang si Franco nang tawagan niya ito na uuwi siya ng Pilipinas. Simula nang umalis ang secretary niya na si Grace, hindi na siya kumuha ng babaeng secretary. Pare-parehas lang kasi ang mga babaeng nagiging secretary niya... lagi siyang inaakit.Sa totoo lang, si Bebe, Jonie, at Fe lang ang kaibigan niyang babae. Mahirap na baka mabalita pa siya at ma-issue-han ng pagiging womanizer.Kinuha niya ang cellphone at tinawagan ang number ni Fe. Hindi na siya makapaghintay, kailangan na niya itong makausap."Damn!" napamura siya nang hindi nagri-ring ang cellphone
"Ahm, kamusta ka? Nakita ko sa social media ang nangyari sa'yo sa airport.... Nasa Pilipinas ka na pala?""Ahm, I'm okay... hindi naman masakit ang suntok ng lalaki." Pagsisinungaling niya. Napatingin si Franco sa kanya at muntik nang matawa, pero tinitingnan niya ito ng masama. "Kakarating ko lang ng Pilipinas. Si Dad kasi nasa ospital.""Huh? What happened to Tito?""Inatake siya sa puso, and he's still unconscious," kwento niya. Sandali silang natahimik, tila nakikiramdaman."K-kamusta ka na diyan sa London? Bakit hindi mo sinabi sa akin na aalis ka pala...""Ahm... sayang naman kasi ang offer ni Tito Gregore kung hindi ko tatanggapin.""G-ganun ba? Kailan ka uuwi dito sa Pilipinas?""I don't know. Naka-indefinite leave naman ako, might as well sulitin ko na."Nalungkot siya sa sagot ni Fe. "Ahm, Fe... can we talk?""Ahh, I have to go. Tumawag lang talaga ako to check on you. Medyo nag-worry kasi ako nang makita ko sa social media na sinuntok ka. I have to go. Mag-ingat ka, ha... b
Nabaling ang atensyon nila nang may kumatok sa pinto. Tumigas ang bagang niya nang makita kung sino ang pumasok doon... si Bryan Mendoza.Councilor si Bryan sa kanilang distrito at magkaiba sila ng partido. Gusto nitong tumakbo ng Governador at kakalabanin cya."Good morning, Mayor!" Malapad ang ngiti nito na parang nakakaloko habang papalapit sa kanya. Nasa likod nito ang dalawang bodyguard.Halos magkaedaran lang sila ni Bryan, 32 din ito tulad niya. Parehas silang mga anak ng mga politiko kaya maaga silang nasabak sa politika."What are you doing here, Bryan?" walang emosyon na tanong niya."I'm just paying a visit to Tito Amado."Tiningnan niya ito nang masama. Hindi niya ito maakusahan nang harapan na ito ang pinaghihinalaan nila kung bakit inatake sa puso ang ama niya. Wala pa silang sapat na ebidensya kaya hindi sila pwedeng basta-basta na lang magbintang."Nabalitaan ko naospital pala si Tito, that's why I'm here.""Di mo na dapat ginawa 'yun, Bryan. Hindi ka na dapat nag-abal
It's been a week, pero hindi pa rin nagkakamalay ang daddy niya. Pero sabi naman ng doctor na maganda ang response ng katawan nito kaya posible itong magising ano mang oras.Nasa opisina siya sa mga oras na 'yun. Nakatingin lang siya sa kisame at natutulala. Hanggang ngayon ay hindi pa sila nagkakausap ni Fe ulit. Hindi na ito tumawag sa kanya. Kung siya naman ang tatawag dito, hindi siya sinasagot. Hindi rin sine-seen ang mga messages niya."Ano kaya kung magpasuntok ulit ako para tawagan niya ulit ako? Damn! I miss her voice! I miss her..." wika niya.Maya-maya ay may kumatok sa pinto niya. Pumasok doon si Franco."Boss, tumawag po ang mommy mo. Nagising na daw si Sir Amado!""What?!" Biglang napabalikwas siya sa kinauupuan. "Bakit hindi siya tumawag sa akin?""Tumatawag daw siya pero hindi mo sinasagot."Napatingin siya sa kanyang cellphone. Marami ngang missed calls ang ina niya. Ganun ba siya katulala na pati ang tunog ng cellphone niya ay hindi niya napansin?Dinampot niya ang b
Magkakasundo pala tayo kung ganun, Mayor? Let’s keep each other’s secret, okay?"Maasahan mo ako diyan, Cindy. By the way, totoo ba ang sinabi ni Bryan na nagkaroon daw kayo ng relasyon dati?""Bryan who?" nagtatakang tanong nito."Bryan Mendoza.""Ah, that jerk! Of course not! Paano ko siya magugustuhan, eh lesbian nga ako! And between you and him? Mas pipiliin pa kita kaysa sa kanya. Ang hangin ng lalaking ‘yun!"Napangisi siya. "Salamat naman kung ganun. Nakatanggap din ako ng papuri mula sayo... kanina mo pa ako iniinsulto, eh!""Ahahah... Sorry. Straightforward lang kasi ako!" Wika nito saka sila nagtawanan. "Ikaw naman, ano ang nagpapigil sa'yo sa kasal na 'to? Sino ang maswerteng babae?""She is Fe, my best friend. Nasa London siya ngayon.""Oh..." wika lang ni Cindy saka muling uminom ng kape."Sorry....""Bakit ka nagso-sorry?""I feel sorry for you."Natahimik cya. "She’s my best friend. Nasanay na ako na lagi siyang nandiyan sa tabi ko, pero ngayon ay wala na siya." malungk
"Hello, Fe, iha... Salamat sa pagtawag mo...." hinihingal na sambit ng daddy nya."Kamusta ka na, Tito Amado?" Naririnig niya ang usapan ng dalawa dahil ni-loud speaker muna ni Rosie ang telepono bago ibigay sa daddy nila, na ipinagpasalamat niya."I’m okay, iha. Eto... buhay pa...""Mabubuhay ka pa nang matagal, Tito. Masamang damo ka, remember?" biro ni Fe sa ama niya na ikinatawa naman nito.Pati siya ay lumambot ang puso sa pag-aalala ni Fe sa ama niya. Hindi pa rin nito nakakalimutan ang pamilya niya kahit pa may tampuhan silang dalawa."Ang sabi ni Clark ay nasa London ka daw... Ano naman ang ginagawa mo diyan, iha?""Ahm, nagbabakasyon lang, Tito. Para naman malibang nang konti.""Sana naman pag-ikinasal na itong best friend mo ay andito ka..." wika ng daddy niya saka tumingin sa kanya."Shit!" Gusto niyang agawin ang cellphone sa daddy niya at mag-explain kay Fe."Ahm... O-opo naman, Tito... Uuwi po ako diyan bago ang kasal ni Clark." Narinig niyang naging garalgal ang boses n
*********************FE'S POV:Namasa ng luha ang mga mata niya nang ibaba ang telepono. Kakatapos lang nila mag-usap ni Clark. Nasa isang coffee shop siya sa mga oras na 'yun at nakakahiya kung may makakitang lumuluha siya doon mag-isa. Isinuot niya ang malaking shades para walang makapansin sa pagluha niya.Habang nagkakape siya doon at napa-scroll sa social media, nakita niya ang pictures ni Clark at ni Cindy."Siya pala ang fiancée ni Clark..." bulong niya sa sarili habang tinitingnan nang maigi ang magandang mukha ng babae. Bigla siyang na-insecure. Ang ganda niya at very elegant kung tingnan sa picture."Wala na... finish na! Ikakasal na nga si Clark... Hindi na cya maghahabol sa akin...""’Di ba 'yun naman ang gusto mo? Kaya nga umiiwas ka na mag-usap kayo, 'di ba?" supalpal niya sa sarili.Oo nga't 'yun ang gusto niya dahil 'yun ang tama. Ikakasal na ito sa iba, at ayaw niyang siya ang maging dahilan kung hindi matuloy iyon. Sobrang mahal niya si Clark kaya ipapaubaya ito sa
****************** CINDY'S POV: Lihim siyang napangisi nang iwan si Clark doon na nakatulala. Ni hindi man lang niya binigyan si Clark ng option. "Sorry, Clark... kailangan kitang linlangin para makuha ka. Akala mo ba ay papakawalan pa kita kapag nakuha na kita?" "No! Hahaha... hindi ako makakapayag na mapunta ka kay Fe. What Cindy wants, Cindy gets. Sorry at ikaw ang nagustuhan ko..." wika niya sa isip. Muling bumalik siya sa dining kung saan ang mga magulang nila ni Clark. "Ah, Tito, Tita, mauna na po ako ha. May dadaanan pa kasi ako..." paalam nya "Saan ang pupuntahan mo, iha?" nagtatakang tanong ng daddy niya. "May pupuntahan lang akong kaibigan, Dad. Nag-usap na din naman kami ni Mayor Clark at nagkasundo na kami." Malaki ang ngiting inalay niya. Hindi naman sila ang kasundo ni Clark pero sigurado namang susunod ito sa plano niya. "Siige, iha, mag-ingat ka..." sagot naman ng ama ni Clark. Isa-isa niyang pinuntahan ito at bineso. Ang kapatid ni Clark na si Rosie ay mukhang
Mabigat ang loob niyang nagpark sa garahe ng bahay nila. Alas otso na ng gabi, alas siyete dapat ang dinner nila. Kanina pa siya tinatawagan ng papa niya at galit na galit na sa kanya.Pagpasok niya ng bahay, nasa kanya agad nakatuon ang tingin ng lahat."Sorry, I'm late..." wika niya saka humalik sa pisngi ng kanyang ina. Andun din ang kanyang kapatid na si Rosie, katabi ng ina nila. Mukhang wala din ito sa mood makipag-dinner sa mga Santiago's."Saan ka ba galing, anak?" tanong ng mama niya, samantalang masakit ang tingin ng papa niya. Umiwas siya."May importante lang na inasikaso, Mom," palusot niya. Pero ang totoo ay sa condo lang siya nakatihaya at walang ganang pumunta doon. Hanggang ngayon kasi ay hindi niya pa rin nakakausap si Fe... Iniiwasan na naman nito ang tawag niya.Tumayo si Cindy at humalik sa kanya. Umiwas siya para sa pisngi lang tatama ang halik nito, pero hinawakan siya ni Cindy sa mukha at hinalikan sa labi. Sandaling tiningnan niya ito nang masama, nakangisi na
*******************CLARK'S POV:Malungkot siya habang nagmamaneho pauwi ng Manila. Ewan, pero nasaktan siya kanina nang makita niyang nagpupuslit si Fe at ang maleta nito palabas ng bahay niya. Pakiramdam niya ay napilitan lang itong pakisamahan siya.Nasaktan ang ego niya dahil akala niya ay klaro na ang pinag-usapan nila. Hindi niya matanggap na ayaw pumayag ni Fe na makipagrelasyon sa kanya.Nakakabad trip!... Ang hirap espelingin ng mga babae! Ayaw ni Fe na makipag-call off ng engagement kay Cindy para sila na dalawa ang magsama, pero ayaw din nitong mag-stay sa kanya!...Ano ba talaga? Hindi na niya alam ang gagawin at kung saan siya lulugar!Oo, at ginagawa lang naman ni Fe ito para sa kanyang political career, pero paano naman ang personal life niya?Nang sinabi niya kanina na pwede nang umalis si Fe sa bahay ay bugso lang iyon ng kanyang ego. Sana ay hindi maisipang umalis ni Fe sa bahay niya... Parang gusto niyang bumalik... kausapin ito at humingi ng pasensya sa inasal niya
Bumalik ang atensyon niya sa pagkakantut*n nila nang sakupin ni Clark ang labi niya. Para itong uhaw na uhaw sa paghalik sa kanya. Halos nalawayan na nito ang lahat ng parte ng katawan nya... mula sa leeg hanggang sa balikat nya. Maya-maya ay dinala na naman siya nito sa kama at pinatuwad. Napahawak siya nang mahigpit sa kubre kama nang sinagad ni Clark ang pagpasok sa kepyas niya."Oohhh.... feel so good inside, Fe...." Nakahawak ito sa balakang niya habang kinakady*t siya ng pabilis nang pabilis hanggang sa masubsob na siya sa kama."Aaahhh.... ang sarap, Clark.. come fuck me more..." Hindi niya alam kung sinabi nga ba niya iyon o sa utak lang niya, pero iyon ang totoong nararamdaman niya."Fuck, Fe... I think I'm coming!""Me too, Clark... ohhhh...ahhhh....."Lalong binilisan ni Clark ang paglabas-masok sa kanya hanggang sa isang ulos pa at nilabasan na ito sa loob niya. Napapikit siya sa init ng tam*d nito sa sinapupunan niya. Naramdaman niyang umagos iyon sa kanyang hita kasama
Napangisi si Clark. "Why? Ayaw mong malaman ko na tinatamaan ka na din ng libog? Hmm?" wika nito habang inuumpisahan nang laruin ang tingg*l niya. Pumikit siya at kinagat ang ibabang labi. Ayaw niyang ipakita na nasasarapan siya. Pinipilit niya ang sarili na huwag umungol."Let it out, baby... wag mong pigilan ang sarili mo. I know you want me too, Fe... Alam kong nami-miss mo din ang mga haplos ko sa'yo... Papaligayahin kita nang lubos."Napamulat siya ng mata nang biglang ipasok nito ang dalawang daliri sa loob ng butas niya."Aaahhhh!....." mahabang ungol niya, napangisi si Clark."Damn you, Clark!" Nagpumiglas siya pero lalo lang iyong nagpasidhi ng sensasyon sa kanya. Muling binalikan ni Clark ang dibdib niya at kinain ang utong niya."Ahhhh.... ahhhh.... Clark.... Clark!...." ungol niya.Hindi naman inaksaya ni Clark ang panahon... bumaba ang ulo nito papunta sa dalawang hita niya. Bigla cyan nataranta.Ano ang gagawin ni Clark? tanong niya sa sarili. Agad namang nasagot ang tan
Nanlalalim ang mata niya. Hindi siya nakatulog dahil sa pinag-usapan nila ni Clark kagabi. Pinag-iisipan niya ng maigi kung ano ang dapat gawin.Tiningnan niya ang wall clock. Alas singko pa lang ng umaga. Tamang-tama, malamang ay tulog pa si Clark. Agad siyang tumayo at inayos ang maleta. Aalis siya habang tulog pa si Clark. Kailangan na niyang gawin ito bago mahuli ang lahat.Ang problema niya lang ay kung paano makakaalis doon. Malayo ang highway at wala namang dumadaan doon na jeep. Maglalakad siya ng ilang kilometro.Di bale, basta buo na ang loob niyang aalis sa puder ni Clark. Hindi niya sisirain ang buhay niya.Dahan-dahan niyang binuksan ang pinto. Sinilip niya muna kung nasa labas na si Clark. Mukhang wala namang gumagalaw sa paligid. Nilakihan niya ang pagbukas ng pinto at dahan-dahang hinila ang kanyang mga maleta palabas ng kwarto.Napangiwi siya sa bigat nun. Ang dami kasi niyang pinamiling gamit sa London. Kapag na-bore siya, shopping ang ginagawa niya. Iniisip pa lang
"Hayaan mo, aayusin ko ito. I will call off the engagement with Cindy, tapos magpakalayo-layo tayo. Ikaw ang gusto kong makasama habang buhay at hindi siya!" "No! Wag mong gawin 'yan!" kontra niya sa sinabi nito. "Paano na ang pagtakbo mo bilang gobernador? Isang malaking iskandalo ito kung sakali!" "I don't give a damn! Si Dad lang naman ang may gusto nito. Hindi na ako masaya. Ayokong ganito tayo. I want to love you unconditionally, 'yong malaya nating nagagawa ang gusto natin, at malaya kong maiparamdam sa'yo ang pagmamahal ko. Hindi 'yung nagtatago tayo. Ibalik na natin ang dating tayo, please?" "No, Clark... Hindi ako makakapayag na hindi matutuloy ang pangarap mong maging gobernador. I will do everything for you, even if it hurts me." "Everything?" "Yes, everything... Wag mo lang i-cancel ang engagement mo with Cindy. Siya ang susi para manalo ka." "What makes you think that?" "Ah, eh... Di ba nga, ikakasal kayo para lalong mapalakas ang pangalan mo sa politika?" "Well, s
FE’s POV:Nakahinga siya ng maluwag nang umalis na si Clark at bumalik sa kwarto nito. Dali-dali niyang tinapos ang hugasin at agad na pumasok ng kwarto. Baka bumalik pa si Clark, hindi na niya alam kung anong pagpipigil pa ang gagawin. Agad siyang sumampa sa kama at niyakap ang unan.Shit! mura niya habang hawak ang kanyang dibdib. Alam niya ang ginagawa ni Clark... pasimple siya nitong inaakit. Alam na niya ang mga estilo nitong palapit-lapit sa kanya at isagi ang katawan nito sa katawan niya. Muntik pa siyang mapaungol kanina nang maramdaman ang kahandaan ng pagkalalaki nito sa bandang puwitan niya nang dumikit ito sa kanya. He's trying to seduce me! sigaw ng isip niya.Alam niya ang estilo nito dahil ganoon lagi ang ginagawa nito. Kaya nga lalo siyang na-in love dahil lagi itong nagpapa-fall! Noong una ay hinayaan niya lang si Clark dahil gusto niya rin namang nilalandi siya. Pero ngayon ay kailangan niyang mag-ipon ng ilang libong pagtitimpi para hindi patulan ang pang-aakit nito
"Deal?"Pukaw ni Fe sa pananahimik niya... nag-iisip kasi siya ng mga paraan kung paano pa ito painlabin ng malala at hindi na ito maisipang layuan siya."Deal!" nakangising wika niya saka inilahad ang kamay sa ere. Ngumiti din si Fe saka inilahad ang kamay at nakipagkamay sa kanya, pero hindi niya iyon agad binitiwan.Pasimple niyang nilaro ang palad nito sa pamamagitan ng mga daliri niya. Agad naman siyang binitiwan ni Fe na parang nakiliti, pero nagkunyari siyang parang wala lang."Let's eat! Tamang-tama, gutom talaga ako eh. Di kasi ako nakakain kanina sa office." wika niya saka kinuha ang kutsara at tinidor at nagsubo ng pagkain. Nakita niyang naging uneasy si Fe pero nagmamaang-maangan siya."Maganda pala ang bahay mo dito... di ko alam na may property ka dito sa Tagaytay..." pag-iiba nito ng usapan."Madami ka pang hindi alam sa akin, Migs!" nakangising wika niya."Ang daya mo naman! I'm your best friend, right? Bakit ka naglilihim sa akin?" kunwaring tampo nito. Bumalik na ul