Pagbaba niya ng unang palapag ay andoon na sa hapag-kainan sina Tito Gregore, Tita Beth, Jonie at Ken na kalong-kalong si Lilly, kasama ang panganay na anak ng mga ito na si Gray."Tita Bebe!" magiliw na sigaw ni Gray saka tumakbo papunta sa kanya. Malaki ang ngiti niyang sinalubong ang pamangkin na miss niya rin. Niyakap niya agad ang pamangkin.Siya ang taga-bantay nito dati noong maliit pa ito kaya hindi na rin siya nahirapan sa pag-aalaga kay Tyler dahil may experience na siya sa pag-aalaga ng bata."I miss you, Tita Bebe!""I miss you too, kuya Tyler! Kuya ka na... You're a big boy now!""Opo, Tita, I’m kuya now... Have you seen my baby sister? She’s so cute like Mom! Ako naman ay mana sa Dad ko na pogi!" pagmamalaki nito. Natawa silang lahat sa kabibohan ni Gray."Talaga lang ha? Sige nga... patingin nga ng baby sister mo kung maganda like your mom?""Of course, Tita Bebe! I’m not lying! Look!" wika nito saka siya ginaya sa harap ni Ken na siyang may buhat kay Lilly."Oo nga noh
"Bebe, iha. Go for what you think is right." sambit ni Tito Gregore sa kanya. Sinulyapan niya muna ang pinsan at tiyahin niya. Mukhang lumambot na rin ang mga mukha nito at sumang-ayon kay Tito Gregore."T-Thank you po, Tito...""Sige, I will let you go to Scotland, Bebe. But always remember na kahit anong mangyari ay andito pa rin kami bilang pamilya mo.""Thank you po, Ate... huhuhuh," doon na umagos ang luha niya. Tumayo siya at lumapit sa pinsan at tiyahin saka niyakap ang mga ito."Great! Hay, salamat naman at okay na ang lahat. Nakakapagod mapagitnaan!" sabat ni Ken. "Nakakapagod! Hindi ko alam kung saan ako kakampi... sa asawa ko o sa kaibigan ko!" wika nitong nakangisi. Tiningnan ito ng masama ni Jonie."Pero siyempre, baby, sa’yo ako kakampi... Hehehe. Naaawa lang ako kay James dahil nakikita kong mahal niya talaga si Bebe pero wala akong magawa para tulungan siya dahil ayaw mo sa kanya. So ngayon, okay na ang lahat at matatahimik na rin ako." Nagtawanan sila sa komento ni Ke
Tatlong araw din ang tinagal nila sa Pilipinas bago napagdesisyunan na pumunta na ng Scotland. Maaga cyang nagising upang maghanda para sa kanyang flight patungong Scotland.Habang inililigpit ang mga gamit niya ay hindi niya maiwasang magmuni-muni. Hindi pa nya nakakausap si James simula ng maghiwalay sila sa Baguio. Hindi nya alam kung bakit pero hindi na nya ito macontact. Nagdadalawang isip tuloy cya kung pupunta cya ng Scotland o hindi na.Ayaw naman nyang sabihin sa pamilya nya ang tungkol doon dahil baka kung ano na naman ang sasabihin ng mga ito. Tanggap na ng mga ito si James at ayaw na nyang sirain pa.Napa isip tuloy cya kung sa pagdating nya doon ay ganun pa din ba ang pagtanggap ni James sa kanila ng anak nya? Bakit hindi na ito komokontact sa kanya? Ang isa pa sa nagpapagulo sa isip nya ay kung paano tatanggapin ng pamilya ni James ang anak nila."Bebe, handa na ba lahat?" Nagulat cya sa pag suplot ni Ken habang sumilip sa pinto ng kwarto niya."Handa na kuya." sago
Si Tita Evelyn na ang may hawak kay Tyler. Tinulungan siya nito dahil nangangawit na siya."My apo..." wika nitong maluha-luhang mata habang tinititigan si Tyler. Nakakaiyak ang tagpong iyon pero mas napunta ang atensyon niya sa kalagayan ni James. Hindi siya mapakali hangga't hindi niya nalalaman ang totoong nangyari dito."Tita, ano ba talaga ang nangyari kay James?" tanong niya. Malapit na sila sa ospital pero hindi na siya makapaghintay."Nandito na tayo sa ospital, iha." yun lang ang sagot nito sa kanya. Napatingin siya sa labas ng kotse. Andoon na nga sila. Agad silang pinagbuksan ni Logan ng pinto saka lumabas na.Kung kailan naman andoon na sila ay parang ayaw na niyang pumasok. Natatakot siya sa maaaring malaman na nangyari sa nobyo niya. Bakit kasi hindi na lang sabihin ni Tita Evelyn sa kanya?Nagpatuloy ito sa unahan. Nakasunod lang siya sa likod nito. Pumunta sila sa isang private room. Malayo pa lang ay nakita niyang may mga bodyguard na nakabantay sa labas ng kwarto."W
Habang tahimik siyang nakaupo sa labas ng operating room ay ramdam niya ang bawat pintig ng kanyang puso. Hindi niya alam kung ano ang gagawin kung sakaling may mangyaring hindi maganda kay James. Sa kabila ng sinabi ni Doc Angus na magiging maayos ang lahat ay hindi niya mapigilan ang mag-isip ng pinakamasamang maaaring mangyari. Naalala niya ang mga masasayang alaala nila ni James sa Baguio bago ito umuwi ng Scotland... ang mainit nilang pag-niniig sa kama, ang mahigpit nitong yakap bago sila matulog, ang masaya nilang tawanan habang nanonood ng comedy movie. Paano kung iyon na ang huli? Hindi man lang siya nagkaroon ng hint na may sakit pala itong dinadamdam. Nabaling ang atensyon nila nang biglang bumukas ang pinto ng operating room. Lumabas ang isang nurse na may seryosong ekspresyon. Agad siyang tumayo at sinalubong ito. “Kumusta si James? Maayos ba siya?” nanginginig niyang tanong. Maging ang pamilya ni James ay naghihintay din ng sagot ng nurse. Pero bago pa makasago
"Logan, we need to go back to the hospital. James is already awake!" balita niya sa driver habang papalapit dito. Hindi na niya hinintay na pagbuksan siya ng pinto, siya na agad ang sumakay. "Wow, that’s great news, Ma’am Beverly!" ani nito. Marami ang naghihintay ng paggaling ni James dahil mabait itong tao. Habang nasa biyahe siya ay excited na siyang makita ulit si James. Simula ng dumating siya doon sa Scotland ay hindi pa sila nagkita. Pagkadating ng ospital ay tumakbo agad siya sa private room nito. Hindi na siya nag-abala pang kumatok, agad niyang binuksan ang pinto. Nabaling lahat ang tingin ng mga tao sa pagpasok niya. Andon si Tita Evelyn, Tito Oliver, at John, pero nakatuon ang atensyon niya kay James na nakahiga sa kama. Nagtagpo ang kanilang mga mata. Sandali siyang natigilan doon. Agad namasa ang mga mata niya nang makitang maayos na ang kalagayan ni James. "S-sweetheart..." mahinang wika ni James. Saka siya natauhan sa pagkakatulala at agad na lumapit sa nobyo. "
Pagkaraan ng isang linggo ay nakalabas na din sa wakas si James sa ospital. Hanggang ngayon ay hindi pa din nito nakikita si Tyler dahil hindi pinayagan ng mga magulang nito na pumunta ng ospital. Mas strikto pa ang mga magulang nito ngayon kay Tyler kaysa sa kanya. Natawa na lang siya dahil mahal na mahal ng dalawang matanda ang apo nila. Kasalukuyan silang nasa kotse ngayon, pauwi ng palasyo. Magkahawak-kamay sila doon. "Bakit nga pala, sweetheart, hindi ko nakita sina Mommy at Daddy dumadalaw sa akin sa ospital? Porket alam nilang successful na ang operasyon ko, hindi na nila ako dadalawin?" may tampong sabi nito. "Ah eh... sa bahay na lang daw sila, total naman ay andoon ako lagi sa'yo nagbabantay." Simula din nang naging okay na si James, hindi na din pumunta ang mga ito sa ospital. Sa bahay lang sila nagbabantay sa anak niya. Hindi niya naman masisisi ang mga ito dahil ang cute naman talaga ni Tyler at manang-mana sa mga lahi ng Blacksmith na lalong ikinatuwa ng dalawang mat
Pagpasok nila sa kwarto ay nilagay muna nito si Tyler sa kuna saka cya binigyan nito ng pansin. Agad cya nitong niyakap ang siniil ng halik. "Sweetheart alam mo bang miss na miss na kita, hmmm?" Lalong nilapit nito ang katawan sa katawan nya kaya naramdaman nya ang naghuhumindig nitong pagkalalaki. "Agad???" nagulat na wika nya dahil kakapasok palang nila sa kwarto ay tinatayuan na agad ito. "Yan ang epekto mo sa akin, Bebe.. Alam mo naman na patay na patay ako sayo." Nakangising wika nito saka lalong cyang inaakit nito sa pamamagitan ng pag halik sa kanyang leeg. Naglakbay na ang kamay nito sa kanyang katawan na lalong nagp-init sa kanya. "S-sweetheart... baka magising si Tyler?..." wika nyang tila namamaos ang boses dahil nadadarang na din cya sa mga halik nito. Patuloy pa ito sa paghalik sa leeg at balikat nya. Nabuksan na din nito ang kanyang zipper sa likod. "Don't worry... masarap ang tulog ng anak natin, hindi cya magigising.. Alam nyang na miss kita kaya bibigyan
"Guys, I want you to meet Rosabel. She’s a transferee. This is Justine, Emilio, and Gray. Mga kasamahan ko sila sa basketball team." Pakilala ni Peter sa mga kaibigan.“Hi Rosabel,” nakangiting bati ni Emilio at Justine sa kanya, pero tiningnan lang siya ni Gray."Volleyball player siya sa dati niyang pinapasukang university. Ipapakilala ko siya kay coach baka para ipasok sa team."“Great! Sana makapasok ka, Rosabel, para may maganda naman kaming mapapanood sa volleyball team. Fans mo na kami!” biro ni Justine. Mukhang mga pilyo ang mga ito. Nakita niyang kumunot ang noo ni Gray, pero hindi pa din ito nagsasalita. Papanindigan nito na hindi sila magkakilala.“Guys, ’wag niyong bastusin si Rosabel. Baka hindi na ito sumama sa atin. Baka sabihin niya na katulad ko kayong mga walang kwentang lalaki.”“AHAHAHA… Mukhang nagpapagood shot ka kay Rosabel, bro, ah.”Nahiya siya sa biruan ng mga ito sa harap niya.Maya-maya ay may dumating na isang magandang babae.“Hi Gray!” Malapad ang ngiti
ROSABEL’S POV: Hmmp! Bad trip. Sinama-sama pa ako dito, hindi naman pala ako tutulungan. Akala ko ba ifa-familiarize ko daw ang lugar. ’Yun pala, ako lang mag-isa! Kanina lang, ang taas ng tingin niya kay Sir Gray. Nagpabago pa ang tingin niya dito dahil mabait ito sa kanya kahapon. Pero ngayon ay nag-change mind ulit siya. Masama pala talaga ang ugali ng kalalaki. Ayaw na nitong malaman ng iba na magkakilala sila. Baka nahihiya dahil katulong lang siya sa bahay ng mga ito. Sabagay, nakakahiya nga naman iyon. Imagine, puro mayayaman ang mga kaibigan nito tapos may kasama itong isang anak ng yaya? Naiintindihan niya si Gray sa parteng iyon pero kahit papaano ay nasasaktan pa din siya. "Ooops!" “Ay, sorry po…” nahihiyang wika niya nang mabangga ang isang estudyante. Sa inis niya kay Gray ay hindi niya nahalata ang lalaking makakasalubong niya. Dagdag pa, hindi niya alam kung saan siya pupunta. “It’s okay…” nakangiting wika ng isang gwapong lalaki na nabangga niya. Sandaling natig
GRAY'S POV: Pabagsak siyang humiga sa kama niya. Galing siya sa kwarto ni Lilly. Alam niyang nandoon si Rosabel kaya naghahanap siya ng paraan at rason na makapasok doon na may dahilan. Magtataka ang kapatid niya kapag wala siyang sasabihing dahilan dahil hindi naman siya pumupunta doon. Hindi niya maintindihan ang sarili kung bakit gusto niyang laging nakikita si Rosabel. Alam niyang maganda ito at matagal na niya 'yong napansin pero ang na-realize niya ay ang mapag-pakumbaba nito at pagkahilig sa sports at lalo iyong nagpa-interes sa kanya. Ang gusto niya sa babae ay hindi maarte, parang one of the boys lang. At nakikita niya sa ugali ni Rosabel 'yon. Nagkaroon siya ng interes sa dalaga. Naalala pa niya kanina 'yung aksidenteng nahawakan niya ito sa bewang. Damn! sigaw ng isip niya. Ramdam niya ang kurba ng katawan nito. I like touching her curves. Masarap siguro si Rosie sa kama... habang kinakabayo siya at hinahawakan niya ito sa bewang at balakang. I want her lips touching
“Thanks, Rosie…” wika nito pagkatapos uminom. “Can I call you Rosie?”“Ah, eh ikaw ang bahala, Sir... kahit ano itawag mo sa akin, okay lang.”“Babe"... pwede? Hahaha.”Tumaas ang kilay niya sa pagka-presko nito. Is he hitting on me? Pero winaksi niya ang mga naiisip. Masyado naman makapal ang mukha niya. Paano siya magugustuhan ni Sir Gray kung anak nga lang siya ng katulong doon?“Ahm, excuse me, Sir. Hinihintay na kasi ni Lilly ang sandwich niya.” paalam niya nang hindi pa din ito umaalis sa harap niya. Wala siyang madaanan. Na-corner siya nito.Binigyan naman siya nito ng konting espayo para makadaan. Bitbit niya ang sandwich at juice ni Lilly nang muli siyang tawagin nito.“Rosabel...” tawag nito. Napalingon siya.“Bukas... may lakad ka ba?”Nagtaka siya. “Wala naman. Bakit?”“Pupunta ako ng school. Gusto mo sumama? Para ma-familiarize ka na sa lugar.”Nagulat siya. Hindi siya nakasagot. Hindi niya inasahan ang paanyayang ’yon. Nagdadalawang-isip pa siya.“Libre kita ng milk tea.
Nagsimula silang lumangoy, paunahan hanggang sa dulo ng pool. Ramdam niyang nauuna na si Gray kaya lalo niyang binilisan ang paglangoy. Hanggang sa hindi na niya maramdaman ang presensya nito sa kanyang likuran. Napangiti siya, akala niya’y naiiwan na si Gray.Ngunit pag-ahon niya sa dulo ng pool, agad napalis ang ngiti sa labi niya nang makita si Gray na naroon na, naghihintay sa kanya."You have to practice more, kid!" wika nito sabay gulo ng kanyang buhok. Tinawag pa talaga siyang "kid"!Napasimangot siya. “Paano mo nagawa ’yon?! Nasa likod lang kita kanina, ah?!” Hindi siya makapaniwalang natalo siya ni Gray. Ayaw na ayaw pa naman niyang natatalo.Pero sa kabila ng pagkatalo, kahit paano’y naging at ease siya rito. Hindi naman pala ito gano’n kasuplado. Konti lang.“Mukhang nagkakasayahan kayo diyan, ah,” narinig nilang sabi ni Tita Jonie na papalapit kasama si Sir Ken.Muntik siyang ma-out of balance pero maagap siyang nahawakan ni Gray sa bewang. Bawas-bawasan ko na nga siguro a
“Stop it, kuya. Wag mo takutin si Ate Rosabel. Baka hindi na niya ako samahan next time!” saway ni Lilly sa kapatid. “Kung gusto mo ay maligo ka na lang ulit at sabayan mo kami!” dagdag pa nito.Walang ano-ano’y umalis naman ito. Nakahinga siya ng maluwag nang makaalis na si Gray. Hindi siya komportable sa presensya nito. Bumalik siya kay Lilly.“Lilly, nagalit ata ang kuya mo. Pwede bang umalis na ako? Baka sabihin niya kabago-bago ko dito tapos nagmimihasa na ako...” nag-aalalang wika niya. Alam niya kung saan siya lulugar. Kahit mabait si Lilly sa kanya, ay amo pa rin ito ng nanay niya. Isa lang siyang anak ng katulong doon at wala siyang karapatang makihalubilo sa mga ito. She knows where she stands.“Let him get mad, Ate Rosabel. I get to decide kung sino ang gusto kong kasama maligo dito. As if naman hihigupin mo ang lahat ng tubig nito kung umaasta siya.”“P-pero pwede ba umiwas na lang tayo sa gulo kung pwede? Ayaw ko din naman maligo… pinipilit mo lang ako…” pagsisinungaling
“Ate, I heard from Mommy na dito ka na daw titira sa amin? Eeiiihhh! I’m very excited! Pwede bang doon ka ma-stay sa kwarto ko?”“Ahm… hindi pwede, Lilly. Baka pagalitan tayo ng Mommy mo… pupuntahan na lang kita doon palagi, okay?”“Okay, Ate… Sabi din pala ni Mommy kukuha ka daw ng mga gamit mo sa Baguio this Saturday? Pwede ba akong sumama?”“No, Lilly, you can’t join us!” agad na sabi niya.“Why, Kuya?”“Mababagot ka lang doon. Saka reklamador ka pa naman.” pagdadahilan niya, pero ang totoo ay gusto niyang masolo si Rosabel.“No, Kuya! Hindi ako mababagot kapag kasama ko si Ate Rosabel. Saka kung ayaw mo akong isama, magpapadrive na lang kami kay Manong Berting. Kami na lang ang pupunta ng Baguio to get her stuff.”“No... ako na ang magdrive” agad na sagot niya.“Sige, pero sasama ako!” may pinal na sagot ng kapatid niyang brat. She hates Lilly. Simula nang pinanganak ito at nahati na ang atensyon ng mga magulang nila sa kanya. Kompetensya ang tingin niya sa kapatid niya. Ngayon ay
"Tandaan mo ang sinabi ko, Gray! Kapag nalaman ko lang na pinabayaan mo si Rosabel sa school niyo, ay ikaw ang mananagot sa akin!" Matigas na paalala nito saka tumayo at naglakad papunta ng pinto.“And one more thing…” Sandaling tumigil ito at humarap sa kanya. “Samahan mo siya sa Baguio this weekend para kunin ang mga gamit niya doon. Ipag-drive mo siya para hindi na siya mag-bus pa.”“Mom, may practice kami ng basketball sa Sabado!”“Wala akong pakialam. Tatawagan ko lang si Coach at sasabihin na hindi ka makaka-practice. Mas importante ang inuutos ko sa’yo kaysa sa basketball mo. Dapat maging responsable ka na, at responsibilidad mo si Rosabel. Kung ayaw mong sabihin ko kay Coach na tanggalin ka sa team, ay gawin mo ang gusto ko.”Tumahimik siya. Bina-blackmail siya ng sarili niyang nanay. Muli siyang nito'ng tiningnan ng masama saka tuluyan nang lumabas ng kwarto.“Fuck!” sigaw niya saka hinampas ng malakas ang bola na nasa tabi niya.“Bakit ba kasi naisipan ng mommy niya na papun
GRAY'S POV:Sshhit! Mura niya sa isip habang papasok ng kwarto niya. Nakita na naman niya ang crush niyang anak ng katulong nila.Lihim siyang napangiti. So... Rosabel pala ang pangalan nya? Anak ito ng Yaya Cynthia nya. Paminsan-minsan ay pumupunta ito sa kanila kapag break nito sa school sa Baguio. Pero hindi pa niya ito nakakausap kahit minsan dahil ilag ito sa kanya. Kapag nakikita siya ay agad itong pumapasok sa kwarto o di kaya tumatago.Aaminin niyang nagagandahan siya sa dalaga. Kakaiba ang beauty nito kumpara sa mga babaeng naka-fling niya. Kahit morena ito, ay hindi naman magpapahuli ang ganda nito. Ayon sa mommy niya ay Black American daw ang tatay ni Rosabel, kaya ganoon na lang ang kulay ng skin tone nito.Kapag tinititigan niya ito, naaalala niya ang mga magagandang Black American na sina Beyoncé, Zendaya o Rihanna. Ganoon ang level ng ganda ni Rosabel. Dagdag pa na matangkad ito... mukhang namana sa ama nitong Black American. Payat lang si Rosabel pero mabibilog ang ba