Kakalapag lang ng eroplanong sinasakyan niya sa Edinburgh. Nasa Scotland na siya at hinihintay na lang ang chauffeur ng pamilya nila na susundo sa kanya.Halos tatlumpung oras din ang biyahe niya mula Maynila papuntang Scotland. Mula Maynila, may stopover siya sa Doha, Qatar, tapos sa Heathrow, United Kingdom, bago sa Edinburgh. Pagod na pagod ang likod niya sa kakaupo. Kahit naka-business class siya, napagod pa rin siya dahil hindi siya sanay na umupo nang ganoon katagal.Maya-maya ay dumating na ang limousine at huminto iyon sa harap niya."Good morning, Lord James. Welcome back to Scotland," bati ng chauffeur nilang si Logan. Ngumiti agad siya sa matanda. Bata pa lang siya, ito na ang driver niya."Good to see you, Logan.""Good to see you too, Lord James." "Lord" ang tawag sa kanila sa mga social high-class na tao doon. Ang pamilya ng daddy niya ay isa sa mga pinakamayamang pamilya sa Scotland, isang "Blacksmith" at isa sa mga tinitingalang apelyido mula pa sa kanilang kanununuan.
Natigilan ang mommy at daddy sa sinabi niya. Yumuko na lang siya para itago ang lungkot ng kanyang mukha."Is there something wrong, anak? May nangyari ba sa'yo sa Pilipinas?" nag-aalalang tanong ng kanyang mommy."N-no, Mom. I'm fine," sagot niya. Ayaw na niyang sabihin pa ang pagkabigo niya sa isang babae—total, tapos na rin naman iyon at wala na siyang planong balikan pa, kaya bakit pa niya sasabihin sa iba? Sasarilinin na lang niya ang sakit na nadarama.Nasa ganun silang pag-uusap nang dumating si Amber. "Hi, James!" Malayo pa lang ay nakangiti na ito habang tumatakbo palapit sa kanya.Ngumiti naman siya at tumayo sa kinauupuan para salubungin ang yakap ng kababatang babae. "Amber!"Niyakap niya ito nang mahigpit. "I missed you! How have you been? You look great!" bati nito sa kanya."I'm okay. You look great too." Pasimpleng pinasadahan niya ng tingin si Amber. Hindi siya makapaniwala na ganito na ito kaganda. Dati ay hindi niya ito pinapansin masyado dahil wala siyang interes d
Tinulak niya si Amber sa kama niya nang tuluyan na silang makapasok doon. Mabilis niyang pinasadahan ng tingin ang kwarto niya... ganoon pa rin iyon mula nang iwan niya. Palagi itong nililinis ng mga maid nila kahit wala siya.Muli niyang itinutok ang atensyon kay Amber, na nagsimula nang maghubad. Napangiti siya. "Damn, babe," mura niya, mukhang nagmamadali ito.Lumapit siya at agad na dinakma nito ang pagkalalaki niya. Nagulat siya at napangiti. Ngumisi siya kay Amber habang nilalamas ang alaga niya. "Release me," utos niya.Agad namang hinubad ni Amber ang buckle ng sinturon niya, saka sinunod ang pagbaba ng zipper niya. Nang tuluyan nang makalabas ang alaga niya, agad itong dinakma at pinasok sa bibig nito."Ah, damn, Amber..." ungol niya. Ngayon lang siya nakaranas ng ganito ka-wild na babae, samantalang kay Bebe ay kailangan pa niyang itali at posasan sa kama para makuha ito.Pero mas gusto niya pa rin ang nanlalaban. Mas thrilling iyon. Iwinaksi niya ang mga naiisip at muling i
Magkasabay silang lumabas ng kwarto. Halatang napakasaya ni Amber, ngunit siya naman ay naguguluhan pa rin. Nakaabang na ang kanilang mga magulang sa sala, at nakatingin sa paglapit nila. "How dare you, James! Hindi mo na ginalang si Amber. Nakakahiya sa pamilya ni Amber!" sigaw ng kanyang daddy. Tahimik lang ang mommy niya, ngunit halata ang pagkadismaya sa kanya. Napataas ang kilay niya. Sino ba talaga ang mas nakakahiya sa kanilang dalawa? At least siya ay pananagutan niya si Amber, samantalang ang papa niya ay kung sino-sino ang mga babae ang kinakasama. Pakiramdam pa nga nila ay hindi lang sila ni John ang magkapatid, marahil ay marami pa sila—yung iba lang ay hindi na naghabol sa kanyang ama. "Papakasalan ko si Amber, Dad. Huwag mo akong igaya sa'yo," sagot niya nang may galit. "Abay wala kang galang na bata! Kakadating mo lang, tapos problema agad ang dala mo? Sana hindi ka na lang bumalik!" galit na sabi ng ama niya. "Oliver! Leave your son alone. Papakasalan na nga n
Natutulala na lang siya habang nakatitig sa kisame. Hindi niya alam kung "blessing in disguise" ba ang biglaang pagpapakasal niya kay Amber o isa itong patibong para sa kanya.Muli niyang kinuha ang cellphone... tatawagan niya ang kapatid niyang si John. Hindi man sila palaging nag-uusap pero close naman sila. Masyado lang silang naging busy kaya hindi sila nakakakapag-usap. Pero kapag may pagkakataon, tinatawagan niya ito. Taliwas sa sinabi ng daddy niya na wala siyang pakialam sa bunsong kapatid.Dinayal niya ang numero ng kapatid. Ayon sa mommy niya, nasa London daw ito. Hindi niya alam kung bakit pumunta ito sa London, huling pag-uusap nila ay nasa Madrid ito. Napailing na lang siya. Masyadong easy-go-lucky ang kapatid niya at waldas ng waldas ng pera, pero hindi naman pinapagalitan ng daddy nila. Kung sino pa itong matino at naghahanapbuhay, iyon pa ang laging pinapagalitan. Siguro dahil siya ang panganay at malaki ang expectation sa kanya na siya ang mag-aasikaso ng mga negosyo
**************BEBE:Bigla niyang kinurot ang kaibigang si John nang marinig ang sinabi sa kapatid na girlfriend daw siya nito."Aray! Aray!" sigaw ni John. "Bakit ka ba nananakit?" tanong nito habang hinihimas ang kinurot niyang braso."Bakit mo sinabi sa kapatid mo na girlfriend mo ako?" sita niya."Sasagutin mo naman ako balang araw, di ba? Hahaha! In-advance ko lang. Doon na rin naman tayo papunta." Nakangising wika ni John, tila nagpapacute."Hindi kita sasagutin, no! Sa ikli ng pagkakakilala ko sa 'yo, alam ko na agad na babaero ka. Kaya huwag mo akong isama sa mahabang listahan mo!" sitang sagot niya sa kaibigan.Nasa London siya ngayon at plano niyang doon ipagpatuloy ang pag-aaral. Nang umalis siya sa bahay ni Ate Jonie, plano sana niyang bumalik sa Baguio at makipag-live-in kay James. Pero nang marinig niya ang usapan ni James at Clark na hindi naman pala siya siniseryoso ni James, bigla siyang nalungkot.Napagdesisyunan niyang hindi na bumalik ng Baguio at hindi na rin magp
Mabilis na inayos ni James ang lahat ng kailangan nila para sa biyahe papuntang Scotland. Ngayon ay nasa eroplano na sila papunta roon, at excited na siya. Marami na siyang napuntahang ibang lugar noon dahil palagi siyang sinasama ni Ate Jonie. Pero ngayon, hindi kasama ang pinsan niya. Mahilig siyang maglakbay, at gustung-gusto niyang mag-explore ng ibang bansa. Agad siyang nag-search tungkol sa Scotland nang kumpirmahin ni John ang pag-alis nila. Akala niya kasi noong una ay nagbibiro lang ito. Ayon kay G****e, maraming kastilyo doon, kaya excited siyang makakita ng castle. Parang prinsesa lang ang peg kapag ganun! Mag-gown kaya siya tulad ng nakikita niya sa mga pelikula na may Scottish movie? Magaganda rin ang mga tanawin doon na para bang nasa medieval ages ka talaga. Excited na siyang makakita ng kalikasan at mga bundok, hindi katulad ng London na puro gusali at isang busy city. Magkatabi sila ni John habang nakaupo sa eroplano. Business class pa ang kinuha nito, at nagulat p
Napukaw ang atensyon niya nang magsalita ang piloto na magla-landing na ang eroplanong sinasakyan nila. Napaupo siya nang tuwid at muling kinabit ang seatbelt niya."I'm excited!" sabi niya kay John, hindi maitago ang kanyang kasabikan.Hehehe… I promise you'll love it here. I’ll make sure this is going to be your best vacation ever!"Ngumiti siya nang todo at lalo siyang na-excite. Ayon sa mga kwento ni John kanina, malaki raw ang bahay nito at may mga kabayo pa. Parang rancho lang ng ate niyang si Jonie. Na-miss niya ang Pilipinas, kaya sigurado siyang mag-e-enjoy siya sa bakasyon nila."There's only one thing I'd like to ask of you, though," putol ni John sa pag-iimagine niya. Napalis ang ngiti niya dahil naging seryoso ang mukha nito."What is it?" nag-aalangan niyang tanong sa kaibigan."P-Pwede bang ipakilala kita sa mga magulang at kuya ko bilang girlfriend ko?""What? Ano na namang kalokohan 'to, John!" Ayaw niyang magsinungaling sa iba, kaya hindi siya papayag sa plano ni Joh
"Fuck! Napakasarap mo pala talaga, Amber... Kaya pala patay na patay si Alastair sa'yo! Pero hindi ako tutulad sa kanya... Hindi ako mahuhulog sa bitag mo... Ammhhh... Ammhhh... Aammhh..."Halos masubsob na siya sa kama sa pagkadyot nito sa kanya, pero wala siyang magawa. Hawak siya nito sa leeg, at kung mapatay niya man ito doon, siguradong hindi rin siya makakaligtas dahil marami itong bodyguard sa labas.Lihim siyang humahagulgol. Ano ba itong ginagawa niya sa sarili niya?"Ahhh...hhh..." mahabang ungol ni Douglas nang nilabasan na ito sa loob niya. Diring-diri siya, pero hindi niya maipakita dito.Nang makahuma ay tumayo ito at nagsara ng zipper. "Magbihis ka na at sasama ka sa akin," utos nito."S-saan?" tanong niya habang tinatakpan ng kumot ang hubad niyang katawan. Nandidiri siya sa mga titig ni Douglas sa kanya."Sasama ka sa bahay ko. Doon ka na titira simula ngayon."Napayuko siya. Ito ba ang gusto niya? Ang plano niya kanina ay hindi umayon sa kanya. Ang akala niya ay mauu
Hindi niya alam kung matutuwa o malulungkot sa nalaman na hindi naman pala siya totoong anak ng mga magulang niya. Sabagay, okay na din iyon para hindi siya makonsensya sakaling ipasara ng mga Blacksmith ang mga negosyo nito at maghirap dahil sa kanya.Muling nag-ring ang cellphone niya. Si Douglas na ang tumawag. Agad niyang sinagot ang tawag nito."Hello, honey! Where are you?""Andito lang ako sa labas. Sigurado ka bang safe diyan?""Oo naman. Maingat ako, noh.""Sige, punta na ako. Sabik na ako sa'yo." Humalakhak pa ito na parang demonyo bago patayin ang telepono.Inayos niya ang sarili. Nilipat niya si Tyler sa sofa para hindi ito madistorbo sa gagawin nila mamaya ni Douglas.Maya-maya ay narinig niyang may kumatok sa pinto. Agad siyang lumapit at pinagbuksan iyon, pero napalis ang ngiti niya nang makitang hindi ito nag-iisa. Marami itong kasamang mga bodyguard."B-bakit ka pa nagdala ng bodyguard?" nagtatakang tanong niya. Nakakatakot ang mga bodyguard nito."Mahirap na... Alam
AMBER'S POV:Nagmamaneho siya papunta ng siyudad. Nabibingi na siya sa iyak ni Tyler, paubos na kasi ang gatas nito. Hindi niya naman akalain na malakas pala itong dumede kaya mabilis lang maubos ang gatas na dala ni Shiela. Kailangan nilang lumabas para bumili ng gatas at pagkain. Tumigil muna siya sandali para padedein ito. Hindi naman ito titigil sa kakaiyak dahil gutom, kaya wala siyang magawa kundi tumigil muna para padedein ito.Ngayon niya lang narealize na mahirap pala ang maging ina. Pero okay lang, dapat masanay na siya dahil inako niya na ang maging anak si Tyler. Nang tumigil na ito sa kakaiyak at nakatulog na ay muli niya itong nilagay sa passenger's seat. May ginawa siyang harang na unan doon para hindi mahulog si Tyler sakaling nagmamaneho siya.Pinaandar niya ang maliit na TV para malibang naman siya habang nagda-drive. Sakto naman na balita ang nabungaran niya."Kita mo nga naman... nakita na pala ang bangkay ni Shiela?" aniya habang nanonood ng TV. Nakita na ng mga p
'Iho... ang pinakaimportante ngayon ay mahanap natin si Tyler. Kapag nakita na siya ay saka natin harapin ang iba pang mga problema. Kung talagang mahal mo ang mag-ina mo ay ipakita mo sa kanila at ipaglaban mo ang pamilya mo." Tumango siya at tila nabuhayan ng pag-asa, nagpapasalamat siya at andiyan palagi ang mommy niya na nakasuporta sa kanya. Kinuha niya ang telepono at tinawagan ang isang kaibigan na imbestigador. Bakit nga ba hindi niya naisip 'yun dati pa? Napuno kasi ng pag-aalala ang utak niya sa anak at hindi niya naisip na tawagan ang kaibigang imbestigador. "Hello, bro." Bungad niya ng sagutin ni Froilan ang tawag niya. "What up, bro?" "I need your help. Kinidnap ang anak ko ni Amber Moray." "What? Was she supposed to be in a mental facility?" "Yes, pero nakatakas siya at kinidnap niya ang anak ko." "Damn!" mura ni Froilan nang marinig ang kwento niya. "Bigyan mo ako ng detalye at ng mapag-aralan ko ang kaso niya. Hihingi ako ng tulong sa mga kaibigan kong i
"Tumahan ka, Evelyn! Hindi makakatulong ang pag-iyak mo. Ang dapat nating isipin ay kung ano ang gagawin para lalo mapabilis ang paghanap sa baliw na Amber na 'yun at sa apo natin!" matigas na wika ni Tita Beth. Sandaling tumigil ang mommy niya sa pag-iyak. Nagpunas ito ng mga luha bago magsalita. "Tama ka, Beth. Magbabayad ang babaeng 'yun kapag nahuli natin siya. Sisiguraduhin kong liliit ang mundo niya. Hindi na siya makakalabas pa ng kulungan!" galit din na wika ng mommy niya. "Iho, tawagan mo ang mga magulang ni Amber. Gusto ko silang makausap." utos ng mommy niya. Kinuha niya ang cellphone at dinayal ang number ni Leo Moray, ang ama ni Amber. "Iho, kamusta? Napatawag ka?" Sa tono ng pagsagot nito, parang wala itong alam sa mga nangyayari. "Mom wants to talk to you..." sambit niya saka pinasa ang telepono sa mommy niya. "Leo! Where is your daughter?" galit na sabi ng mommy nya "What do you mean where is my daughter? Di ba nasa mental facility siya?" "Nakatakas siya at k
Napabuntong-hininga na lang siya... "Officer, ano po ang pakay niyo? Bakit kayo pumunta dito?" tanong ni Bebe sa mga pulis. "Ipapaalam lang po namin na nakita na namin si Shiela, ang private nurse ng anak niyo." "Huh? Saan niyo siya nakita? Nakita niyo din ba ang anak ko? Nahuli niya ba siya?" sunod-sunod na tanong ni Bebe. "Ikinalulungkot ko pong ibalita na wala nang buhay si Shiela nang matagpuan namin sa bangin. May saksak siya sa tagiliran, at mukhang doon ginawa ang krimen para hindi mahanap kaagad. Ang hinala po namin ay si Amber ang may gawa nun sa nurse." "Diyos kooo! Huhuhuh... si Tyler... saan na naman si Tyler? Baka wala na din buhay ang anak ko katulad ni Shiela, huhuhu..." hagulgol ni Bebe. Maging siya ay humagulhol na rin. Hindi niya lubos maisip na wala na ang anak nila. "Hindi pa naman tayo sigurado, Madam Beverly. Wala po kaming nakitang ibang katawan doon bukod kay Shiela. May posibilidad na buhay pa ang anak niyo at kasama ni Amber ngayon sa pagtatago." "Plea
******************JAMES' POV:Awang-awa na siya kay Bebe. Nasa kwarto na lang ito at nakatulala, minsan ay bigla na lang itong iiyak. Magda-dalawang linggo na pero hindi pa rin nila nakikita si Amber at ang anak nilang si Tyler. Maging siya ay napanghihinaan na rin ng loob pero kailangan niyang magpakalakas para kay Bebe. Kung magpapakita siyang kahinaan, ano na lang ang mangyayari sa kanilang dalawa?Nakakalabas na rin ang mommy niya sa ospital. Kinuwento nito na si Shilea na private nurse ni Tyler nga ang may gawa kung bakit ito nawalan ng malay sa garden. Pinainom daw ito ng inumin na may pampatulog kaya ito nawalan ng malay para maitakas si Tyler.Mabuti na lang at nakita ni Logan na nakabulagta si Mommy sa garden, pero wala na si Shiela at si Tyler. May sumundo daw dito na isang puting kotse na ang hinala nila ay si Amber. Napagplanuhan talaga ng dalawa ang gagawin para makidnap si Tyler. Tamang-tama naman sa araw na iyon na wala sila ni Bebe, at pinagsisisihan niya iyon dahil h
Nanlilisik ang mga mata niyang tinititigan si Shiela na wala nang buhay sa ibaba ng bangin.Nang masiguradong wala na itong buhay ay muli siyang sumakay sa kotse. Mabuti na lang at tulog pa ang anak ni Beverly at James, hindi siya mahihirapan sa pagmamaneho.Bilib din naman siya sa batang ito at hindi naman ito sakit sa ulo. Tulog lang ito nang tulog, di tulad ng ibang baby na iyak nang iyak.Pinaandar niya ang kotse at iniwan doon si Shiela. Kailangan niyang makaalis agad doon. Kahit pa alam niyang walang makakakita sa kanya dahil masukal ang daan ay mabuti na yung sigurado.Tiningnan niya ang nasa front seat na mga gamit ni Tyler. Kumpleto naman doon... andoon na ang mga diaper at gatas nito. May mga damit na rin na pamalit si Tyler. Napangiti siya, kahit papaano ay concerned naman pala si Shiela kay Tyler. Kung siya lang kasi ay hindi niya ma-iisip na dalhan ng gamit ang batang kinidnap niya.Mga isang oras pa siyang nag-drive papunta sa bahay-bakasyunan niya. Sinigurado niyang mal
****************AMBER'S POV:Napangiti siya habang nagkakagulo na ngayon sa palasyo. Nasa likod siya ng kotse, hawak ang anak ni James at Beverly habang si Shiela ang nagda-drive ng get-away car nila."Good job, Shiela. May bonus ka sa akin mamaya." wika niya sa private nurse niya sa facility na binabayaran para tulungan siyang ilabas doon.Napangisi ito sa sinabi niya. "Salamat, Mam Amber. Pag nakuha ko na ang pera ay aalis na ako dito sa Scotland at magpakalayo-layo."Lihim siyang napangisi. Mukhang pera ang babaeng ito kaya nauto niya nang maigi. Tinapalan niya lang ito ng pera at bumigay na kaagad.Hindi naman kasi siya baliw. Nagbaliw-baliwan lang siya noong ikukulong na dapat siya dahil sa ginawa niyang panloloko sa mga Blacksmith.Mas gugustuhin niyang malagay sa mental facility kaysa sa kulungan. Mahirap na kapag sa kulungan... sa ganda niyang iyon ay baka pagpasa-pasahan pa siya ng mga pulis. Noon pa man ay nakikita na niya ang mga titig ng mga pulis sa kanya noong kasama n