Nang matapos na nitong itali ang mga kamay at paa nya sa magkabilang dulo ng kama ay bumalik na ito sa kadungan nya at inupuan muli ang alaga nya. Hinawakan nito ng dahan-dahan pero mahigpit ang paglamas nito na parang sinasakal iyon.Napapikit cya... maya-maya ay nagulat nalang cya ng maramdaman nyang mamasa-masa ang dulo ng alaga nya... nakatutok na pala ito sa butas ng asawa. Hinawakan nito ang dulo at kiniskis iyon ang hiwa nito. "Ooohh...." napaungol sya sa sarap at kiliti na dulot niyon sa bur*t nya.Inupuan ni Jonie ang alaga nya at kitang-kita nya kung paanong dahan-dahang nilamon ng matambok at basang-basa nitong kabebe ang matigas na pagkalal*ki nya."Ooohhh...." ungol ni Jonie na sarap na sarap sa ginagawa. Nagtaas-baba ang balakang nito kandungan nya. Nakahawak ito sa balikat nya habang panay taas at baba na parang nangangbayo. Maya-maya ay iginiling nito ang balakang at ramdam na ramdam nya ang sarap. Hindi sya makahinga ng normal.Napa-angat ang ulo nya para kainin ang s
Nagising cya sa ingay na naririnig mula sa labas, mukhang mga taong nagkakasiyahan. Malamang ay galing ang ingay sa garden. Malapit ang kwarto nila sa garden at bahagyang nakabukas ang bintana kaya nariring nya ang ingay sa labas. Naalala nyang may pa-party pala sila doon kagabi at malamang ay mga kaibigan nya ang nagkakasiyahan doon. Kahit na nalasing ang mga ito kagabi ay nauna pa ding nagising sa kanya. Dahan-dahan cyang bumangon sa kama at nagkusot ng mata. Kinapa nya ang asawa sa tabi at nagulat cya ng wala na doon si Jonie. Maaga din ba itong nagising? bakit hindi man lang sya nito ginising? Tiningnan nya ang oras sa wall clock, alas-nwebe na pala ng umaga, malapit nang mag-tanghali, napasarap ata ang tulog nya at tinanghali cya ng gising. Sumilip cya mula sa veranda ng kwarto nila, ang mga kaibigan nya ay nangangabayo. Partner si Calvin at Melisa saka si Clark naman at si Fe. Si Alex naman ay solo lang na nangangabayo dahil wala pa itong jowa. Hindi nya naman masasabi na
Nag-umpisa na silang kumain, pinagtimpla na din cya ni Alex ng kape."Ipagtimpla mo din ako ng kape Alex please!" utos ni Bebe. "Ikaw na, kaya mo na yan eh." tanggi ni Alex, sinimangutan naman ito ni Bebe."I'll make coffee for you" narinig nilang presinta ni James. "Wag na! ako na... kaya ko na!" mataray na tanggi ni Bebe.Napapailing nalang cya sa bangayan ng dalawa. "Saan nga pala si Jonie, nakita nyo ba?" Tanong nya sa mga kaibigan. "Maagang umalis, may pupuntahan daw pero pabalik na yun!" sagot ni Fe sa kanya.Speaking of his angel... dumating na ang asawa nya. Nakita nyang papasok ang kotse nito sa rancho, Nakatuon ang mga mata nilang lahat sa kotse si Jonie at pumarada sa parking. Naunang lumabas ang anak nya at tumakbo sa kanila. Sumunod na bumaba si Jonie. Nagulat cya ng makita ang asawa.... nagpakulay ito ng buhok ng itim. Natigilan cya... naalala nya ang usapan nila kagabi bago sila matulog. Ito ba ang sinasabi nito na gagawan ng paraan ang hiling nya para hindi maging
Linggo ng hapon ay nagsibalikan na ang mga kaibigan nila sa Manila dahil may trabaho pa kinabukasan. Nagpaiwan sya doon dahil ayaw pa cyang paalisin ni Jonie, sa lunes ng umaga nalang cya babyahe pabalik ng Manila. At dahil hindi pa sya bumalik ng Manila ay walang choice si Bebe kundi sumabay kay Fe sa sasakyan ni Clark. Si Alex naman ay sumabay kay Calvin at Melisa. Tanging si James lang mag-isa sa kotse nito. Ayaw naman ni Bebe sumabay dito kaya wala itong magagawa. Dahil umalis na ang mga kaibigan nila ay silang dalawa nalang na mag-asawa. Nasa kama lang silang dalawa nagpapahinga at sinusulit ang oras na magkasama. Magkayakap lang sila doon buong magdamag. "Babe... now that we're engaged, when do you want us to get married?"... tanong nya sa asawa habang naka unan ito sa bisig nya at nilalaro nya ang buhok nito. "As soon as possible... bago pa lumaki ang tyan ko.""Sige ikaw ang masusunod, mahal na prinsesa!" Sagot nya saka hinalikan ang asawa sa labi. Wala ng silang ginaw
Umupo si Jonie sa swivel chair nito, medyo malayo ito sa kanila ni Clark na naka-upo sa visitor's chair na naroon. "What is going on with you and Fe, bro?" Kayo na ba?" Mahinang tanong nya sa kaibigan . "I think so... pero wala pa kaming pormal na relasyon." "What? Ano ang ibig sabihin nun?" Naguguluhang tanong nya. "Alam naman namin na pareho kami ng nararamdaman pero hindi pa nya ako sinasagot dahil hindi pa ako nanliligaw ng pormal." "Ang gulo mo... eh ano lang kayo, fuck buddys?" "Sshhh!... ang ingay mo! Baka marinig ka ni Jonie! Hindi pa kami dumating sa puntong iyon. Saka wag mo nga ibintang ang gawain mo? Kayo ang naging fuck buddy ni Jonie bago kayo nagpakasal sa akin!" Natawa sya sa sinabi nito dahil wala cyang kawala dito. Alam na alam nito ang love story nila ni Jonie... wala cyang maitatago! "Damn, Mayor! ang bagal mo!" Natatawang kantiyaw nya dito. Biglang ngumisi ito ng may pait sa mga mata. "Alam mo naman ang sitwasyon ko di ba?" Muli cyang natahimik, ang ib
Nang matapos na itong makapamili ay halos hindi na sila magkamayaw sa pagbitbit ng mga kulay kahel ng paper bag galing sa store na pinasukan nila. Magkahawak kamay silang naglalakad ng napadaan sila sa jewelry store ng kaibigan nya. Sakto namang andoon ang kaibigan at nakita cya. "Bro!" Sigaw nito sa kanya. "Kenji kamusta? Nakangiting lumapit sila sa kaibigan. "I would like you to meet my wife, Jonie Miller Enriquez. The CEO of Miller Steel Corp." Proud na pakilala nya sa asawa. "Oh! My pleasure to meet you Jonie! "Dati sa business magazines lang kita nakikita, pero ngayon, you're here in front of me... in the flesh! Maging sa magazine o sa personal ay napakaganda mo pala talaga." Biglang namula ang asawa nya sa papuri ni Kenji dito. Pangiti-ngiti lang siya habang sinasambit iyon ng kaibigan. "Anyway kamusta ang pag po-propose mo, Bro?" Biglang syang natigilan... nagkatinginan pa sila ni Jonie. "I lost the ring, bro... but I proposed without it, and she still said yes!" "
Pagpasok nya ng kotse ay napansin nyang wala na naman ang kotse ni Bebe. "Nasaan po ang kotse ni Bebe kuya? Dinala nya ba sa casa?" "Wala po Sir, ginamit nya kanina papunta ng eskwelahan." "Akala ko ba sira yun?" nagtatakang tanong nya. "Huh? hindi naman po sira. Lagi po nyang ginagamit yun papuntang school paanong masisira?" Nainis cya sa narinig. Ibig sabihin nagsinungaling si Bebe at sinabi na sira ang kotse nito para makasabay sa kanya sa pag-uwi ng Pampanga noong nakaraang araw? Namumuro na talaga ang Bebe na yun! Naiipon na ang kasalanan nito sa kanya. Mamaya ay kakausapin na nya talaga ito, hindi na nya ito-tolerate ang pinag-gagawa nito sa kanya. "Ibig po ang sabihin wala pa si Bebe dito?" Muling tanong nya sa guard. "Wala pa po... siguradong lasing na naman yun pag-umuwi. Walang paltos yun sir! Ewan lang dahil andito na si Mam Jonie kung makaka-uwi pa yun na lasing!" wika ng guard. Tuluyan na nyang pinasok ang sasakyan at kotse at pinark sa loob. "Babe, Babe...'
Napabalikwas cya ng bangon ng marinig ang galit na boses ng asawa nya. Nakita nyang nasa pintuan ito at nakatinign sa kanilang dalawa ni Bebe sa kama. "B-babe... it's not what you think!" wika nya sabay tayo mula sa kama at nilapitan ang asawa pero iwinakli cya nito. "A-ate... hindi ko alam na andito ka pala..." Wari'y nawala naman ang kalasingan ni Bebe ng makita ang pinsan."What is the meaning of this?" Ulit na tanong ni Jonie. Palipat-lipat ang tingin nito sa kanilia ni Bebe. "I-i was just trying to help Bebe dahil nakita kong lasing cyang umuwi, hinatid ko lang cya dito sa kwarto nya..." Pagsisinungaling nya. Kahit papaano ay pagtatakpan nya pa din si Bebe dahil alam nyang magagalit si Jonie dito, ayaw naman nyang mag-away ang magpinsan at masisira ang magandang relasyon ng dalawa dahil sa kanya. Tinitingnan cya ng diristo ni Jonie sa mata... tinitingnan nito kung nagsasabi cya ng totoo. Maya-maya ay ang pinsan naman nito binalingan at tinanong... "Is it true, Bebe?" tila
Natigilan siya bago sagutin ang tanong nito. "C-Clarkson." Yumukong sagot niya.Pinangalanan niya talaga ang anak niya ng ganoon para malapit sa pangalan ng ama nito. Hindi niya naman inakala na magkikita pa ulit sila ni Clark. Ang akala niya ay habang-buhay niya iyong matatago... Malay ba niya?!"What a nice name…" Nahihiyang ngumiti si Clark, na parang alam nito kung bakit iyon ang pinangalan niya sa anak nila."Wag mong isipin na kinuha ko iyon sa pangalan mo. Nagandahan ako sa pangalang Clarkson kaya 'yun ang pinangalan ko kay baby!" agad na sabi niya para matakpan ang pagkapahiya."Ah, wala naman akong sinabi… maganda nga eh." sambit din ni Clark. Tiningnan niya ito nang masama saka inirapan, pero hindi nito pinatulan ang pagsusuplada niya.Muling naputol ang kanilang pagiging awkward nang pumasok ang doktor kasama ang isang nurse na nakasunod sa likod nito."Hello, Ma'am Fe, kamusta ka na?" Bati ng doktor sa kanya. "Ipinapaalam ko lang po na maayos ang lahat ng resulta ng test k
Cindy and I separated… Mahina sabi nito.Nagulat siya. Paanong nangyari 'yun kung nakita pa niya itong nagpakasal sa babae? Simula nang ikinasal si Clark at Cindy, hindi na siya nakibalita sa dalawa. Kahit sa social media, kapag nakita niya ang litrato ni Clark at Cindy, hindi niya binabasa.Maging sa TV, kapag ang mga ito ang laman ng balita, nililipat agad niya. Maging ang mga pamilya niya ay supportive din sa kanya dahil ganoon din ang ginagawa nila. Tuluyan na siyang walang balita kay Clark at 'yun ang dahilan kung bakit hindi niya alam na naghiwalay na ang dalawa."Paanong…""Yeah, you heard it right. Magkahiwalay na kami ngayon. Inaayos ko ang papeles na mapawalang-bisa ang kasal namin.""B-bakit?""W-well… first, bukod sa hindi ko siya mahal, ay may relasyon sila ng bodyguard niyang si Kevin.""S-si Kevin?" Hindi makapaniwalang tanong niya. Kilala niya si Kevin dahil ito lagi ang kasa-kasama ni Cindy kahit saan ito magpunta."Yes. And I'm happy for them. Finally, nahanap na niy
Dahil sa nangyari sa anak niya, lalo silang tumagal sa ospital. Ayaw niyang iuwi ang anak niya dahil gusto niyang masiguradong maayos ang lagay nito. Humingi na rin ng pasensya ang ospital at nangakong hindi na mauulit ang nangyari kaya hindi na niya kakasuhan ang ospital.Habang nasa ospital siya, si Jonie muna ang nagma-manage ng bagong resort nila. Hindi ito pwedeng pabayaan dahil kahit kakabukas pa lang ng resort nila ay palaging puno iyon. Sa katunayan, fully booked na ang buong buwan nila sa mga nagpareserba para sa kasal at debut, bukod pa sa mga walk-in nilang customers.Kahit paano ay masaya siya dahil nagbunga ang pagod niya sa resort at hindi niya magagawa ang lahat ng iyon kung hindi dahil sa tulong ni Callum, na laging sumusuporta sa kanya noon.Naalala niya ang dating nobyo. Naasikaso na ni James ang pag-cremate sa bangkay nito para abo na lang ang iuuwi ni Victoria sa Scotland. Naawa siya para kay Victoria, alam niyang sobrang sakit para dito ang mawalan ng asawa. Kung
"Babe! Babe! Wake up!" narinig niyang sambit ni Clark sabay alog sa balikat niya. Agad naman siyang nagising."Where is my baby?" agad na tanong niya nang magising siya. "Binalik na siya ni Callum sa akin. Nasaan na ang anak ko?" Kanina lang ay hawak-hawak niya iyon sa panaginip niya.Nagkatinginan muna ang mga taong naroon sa kwarto niya."Nanaginip ka lang, babe. Pero huwag kang mag-alala... Sandali na lang at makikita na natin si baby. Marami ang tumutulong sa atin...""Pero nangako si Callum na ibabalik na niya ang anak ko!"Ngumiti nang tipid si Clark, tila pinapanatag ang sarili niya. Pero baka ang nasa isip ng mga ito ay nababaliw na siya.Pero hindi siya maaaring magkamali. Nakausap niya si Callum at tama ang pagkakaintindi niya... Babalik si baby... Babalik ang anak niya!Naputol ang kanyang pag-iisip nang nag-ring ang cellphone ni Clark. Nabaling ang atensyon ng lahat kay Clark."It’s an unidentified number..." anunsyo ni Clark."Answer it! Baka may koneksyon ‘yan sa paghaha
"Kayo!" sigaw niya sa doktor. "Idedemanda ko kayo! Pinabayaan niyo ang anak kong makuha ni Callum! Huhuhu...""Babe... babe... calm down. Hindi ako titigil hangga't hindi makikita ang anak natin..." umiiyak na din niyakap siya ni Clark."Clark... huhuhu... hanapin mo ang anak ko. Maawa ka, hanapin mo siya, huhuhu..." Pagmamakaawa niya sa dating nobyo. Mamamatay siya kapag nawala o kung ano ang mangyari sa anak niya. Iniisip pa lang niya ay parang pinipiga na ang puso niya. Di bale nang siya na lang ang masaktan, huwag lang ang anak niyang wala pang muwang sa mundo.Nilapitan siya ng doktor at may tinurok sa kanya kung ano."No! No! Huwag niyo akong patulugin! Hahanapin ko ang anak ko!" sigaw niya sa doktor."Babe... mag-relax ka lang. Hindi pa kaya ng katawan mo. Kami na ang maghahanap sa anak natin. Pinapangako ko sa'yo, hindi ako titigil hangga't hindi siya mahahanap."Maya-maya, kumalma na siya. Malamang ay nag-take effect na ang gamot sa katawan niya. Lumuluhang tinitigan niya si
**********FE'S POV:N-Nay…"A-anak, gising ka na pala?" Agad siyang pinuntahan ng nanay niya sa kanyang kama. Nakita niyang andoon din si Bebe at Jonie na agad lumapit sa kanya, hinawakan ni Jonie ang kamay niya."Bestie... salamat naman at gising ka na..." malungkot na wika nito.Tiningnan niya ang mga mukha ng nakapalibot sa kanya... parang iisa ang pinapahiwatig ng mga ito. Parang may bumabagabag sa kanila na hindi niya maintindihan.Nilibot niya ang paningin sa paligid. Sila lang ang naroon. Wala si Ken, si James, si Callum, at si Clark. Nasaan ang mga lalaki?Naalala niya bago siya nawalan ng ulirat ay dumating si Clark at pinangako nito na sa pagising niya ay mukha nito ang makikita niya... Umasa siya... Pero wala ang lalaki doon.Kahit yun man lang ay hindi pa din maibigay ni Clark ang pangako nito? Muling umasa na naman ang puso niya."May nararamdaman ka ba, anak? Bakit tahimik ka?""Nasaan si Callum, Nay?" Si Callum ang hinanap niya, imbes na si Clark. Naalala niyang nanggu
"Callum... May sarili kang pamilya, di ba? Bakit hindi sila ang alagaan mo? Di ka ba naaawa sa anak mo? May sarili kang anak pero ang anak namin ni Fe ang pinupuntirya mo? Sumuko ka na bago pa mahuli ang lahat, Callum. Kung mapatay mo man ako ngayon dito, hindi ka rin makakatakas sa mga awtoridad. May isang milyong nakapatong sa ulo mo. Marami ang maghahangad na mapatay ka!... Bumalik ka na sa Scotland kasama ang asawa mo at mamuhay ng tahimik," mahabang litanya niya kay Callum."Hindi mo ako kailangang diktahan, Clark! Alam ko ang ginagawa ko, at hindi ako magiging masaya hangga't hindi ako makakabawi sa'yo!" sigaw nito saka biglang bumunot ng kung ano sa bewang.Pero bago pa man iyon mangyari, isang malaking kahoy ang tumama sa likod ni Callum."Agghh!" sigaw ni Callum sa sakit. Napahiga ito sa sahig."Callum, sumuko ka na! Itigil mo na ang kalokohang ito!" sigaw ni Ken. Bigla siyang nagkaroon ng pag-asa nang makita ang mga kaibigan. Si Ken ay may hawak na dos por dos sakaling makab
**********CLARK'S POV:"Anong sabi?"Tanong ni Ken nang tumawag si Callum. "Magkita daw kami at magtutuos..." malungkot na wika niya."Wag kang pumunta, Clark! Alam mo ang kapasidad ni Callum. Baka saktan ka niya." sabat ni Jonie"Pero wala akong magagawa dahil hawak niya ang anak ko! Kung di naman ako pupunta, baka di ko na makita ang anak namin ni Fe. Kailangan kong maibalik ang bata kay Fe... She's gonna be devastated." tila nawawalan na cya ng pag-asa."Magdala ka ng mga pulis... O di kaya sasamahan ka namin! Siguradong sasaktan ni Callum!" si James naman ang nag salita. Umiiling siya. "No!... Aalis akong mag-isa. Ayaw kong ilagay sa kapahamakan ang mga kaibigan ko. Kung gusto niya akong patayin, tatanggapin ko. Total, wala na rin naman silbi ang buhay ko. Wala na akong ginawang tama. Malamang ito na ang kabayaran sa lahat ng pagkakasala ko kay Fe." maluha-luhang sambit nya. Mukhang doon na nga sila magtatapos. "Mapapatawad na siguro niya ako kapag naibalik ko ang anak namin sa
"Alagaan mo muna hangga't hindi ako makakabalik.""Bakit? Callum, why are you doing this?" humihikbing wika nito. "Alam mo bang may reward na isang milyon ang sinumang makahanap sa'yo? Sumuko ka na lang, Callum, at magbagong buhay na tayo sa Scotland kasama ang mga anak natin.""Wag ka nang madaming tanong!" Kumuha siya ng tig-lilibong pera at ibinigay iyon kay Victoria."Babalik ako. Alagaan mo ang bata, kundi ikaw ang mananagot sa akin!" sigaw niya.Agad itong napahawak sa tiyan at umupo sa kama habang hiid binibitawan ang anak ni Fe at Clark.. Alam niyang buntis din si Victoria."Di mo ba talaga ako kayang mahalin, Callum?" umiiyak na wika nito. Tila lumambot naman ang puso niya kay Victoria."Lagi mo sinasabi na wala akong kwentang babae, dahil palamunin lang ako sayo pero hindi mo ba naiisip na inaalagaan ko ang anak mo kaya di ako makapagtrabaho? Nag-iisa lang ako doon at walang pamilya. How do you expect me to work?"Di siya nakapagsalita. Ngayon niya lang narinig ang rason ni