"Thank you Melisa for trusting our company, baka gusto mong sumama sa amin sa rancho sa Pampanga? May party kaming gaganapin tomorrow and you're welcome to come with us!" "Really anong occassion?" "Well, uhm.. secret lang sana ito pero since friend ka na din namin ni Jonie, plano kong mag-propose kay Jonie tomorrow at gusto ko andoon ang mga pamilya at kaibigan namin." "Wow! Thank you for inviting me." malapad ang ngiti nito sa labi. "Don't worry Mel, I'll be there too... I will be your date!" Sabat ni Calvin sa usapan nila ni Melisa. "Sige your my date for tomorrow! hihihih..." "Great! So susunduin nalang kita dito bukas para sabay na tayong pumunta ng Pampanga?" nakangiting wika ni Calvin na tila kilig na kilig "Sure!" sagot naman ni Melisa. Nakikinig lang cya sa dalawa pero napapansin nyang may ibang ningning ang mata ng mga ito! Habang nag-uusap sila ay biglang nagring ang cellphone nya. Napa-taas sya ng kilay ng makitang si Bebe ang tumatawag. "Hello?" Diritsahang
"Hayaan mo na kuya. Paano kasi madaming nanliligaw sa akin dito sa school! Mabuti na yung ipagkalalat nila na may gwapo at mayaman akong boyfriend para tigilan na ako ng mga lalaki dito!" Pagdadahilan nito pero hindi cya kumbinsido. Madami naman lalaki jan na gustong magpanggap na maging boyfriend mo, bakit ako pa? Alam mo naman na asawa ako ng ate mo!" Gigil na gigil pa din cya. Ayaw nyang pagsalitaan ito ng masama pero umiinit ang ulo nya. Tinalikuran nya ito at nagpatiuna cyang naglakad papunta sa kotse nya. Nagmamadali naman itong habulin cya sa paglakad. Dahil sa haba ng biyas nya ay mahaba din ang hakbang nya. Nauna cyang pumasok sa kotse, dali-dali namang sumakay si Bebe sa passenger's seat. Napaka careless pa nito at nakitaan pa nya ito ng panty pagsakay! Ang iksi ba naman ng palda nito! Napapikit nalang sya sa katigasan ng ulo ng pinsan ni Jonie! Paano pala kung hindi nya ito sinundo eh di kung sino- sinong lalaki ang makakakita sa panty nito dahil napaka-careless nitong
I guess Bebe needs a psychiatrist, ASAP! Sasabihin nya kay Jonie ang lahat pag-uwi nila ng Pampanga. Isu-suggest nya asawa nya na ipatingin si Bebe sa espesyalista sa utak. Hindi na nya ito kinausap hanggang sa makarating na sila sa opisina. Nang maka-park na cya ay bumaba na cya. "Dito ka lang, hintayin mo lang ako dito at mabilis lang ako." bilin nya saka tumalikod na. Dali-dali cyang tumakbo sa eveletor na nakabukas na. Habang nasa elevator ay napapa-isip cya sa ginagawi ni Bebe, gusto man nyang tulungan ito pero hindi nya alam kung paano. Paminsan-minsan ay binabanggit nito ang tungkol sa kanya... parang nagpapahaging ito na may gusto si Bebe sa kanya. Hindi naman cya manhid sa ibig nitong iparating sa kanya pero hindi nya papatulan ang kabaliwan ni Bebe. Habang maaga pa ay dapat mapatingin na ito sa espesyalista sa utak! "Good afternoon Sir! Nagulat cya ng may nagsalita. Hindi nya napansin na nakabukas na pala ang elevator at may mga empleyado nang naghihintay na mapasok sa
Nagtulog-tulogan ito sa byahe pero ang mga hita nito ay nakabalandra sa harap nya. Ni hindi man lang ito nag-abalang takpan! Bitch! Sambit nya sa isip. Pilit nyang kinalma ang sarili at tinuon ang sarili sa pagdadrive. Pero hindi!... hindi nya papayagang mananalo si Bebe sa pang-aakit nito sa kanya! Graduate na cya sa mga ganoong bagay, kontento na cya sa buhay nya at si Jonie at mga anak nalang nya ang importante sa kanya. Hindi nya pwedeng patulan ito lalong-lalo pa na pinsan ito ni Jonie! Pero hindi pa din maitataggi na naapektuhan cya lalo pa't kamukha nito ang asawa nya. Damn! Muli cyang napamura sa isip. Pinaandar nya nalang ang radyo para madistract cya saka nagdrive ng mabilis para makarating sila agad ng bahay.Nang makarating na sila sa bahay ay nagulat din ang ibang mga tao doon kung bakit ganun ang itsura ni Bebe. "M-mam Bebe pwede pala kayong maging kambal ni Mam Jonie? Sa unang tingin ko sayo kanina ay hindi ko nahalata na ikaw pala yan?" Wika ng mayordoma nila. "Th
Nilagay nya ang cellphone sa side-table at pinatay ang lampshade. Pinikit nya ang mga mata at pinilit matulog kahit pa buhay na buhay ang diwa nya... hindi naman nagtagal ay nakatulog na cya.... Nasa kasarapan sya ng tulog ng may naramdamang may tumabi at humihimas na dibdib nya."Aaaahhm..." ungol nya na wari'y sarap na sarap sa mga kamay na humahaplos sa hubad na dibdib nya.Minulat nya ang mga mata ng bahagya... nagtatalo ang antok at libog sa kanya kaya hindi nya masyado maaninag ang babaeng nasa tabi nya.Dahil na din sa dilim ng paligid kaya anino lang nito ang nakikita nya. Tuluyan na nyang minulat ang mga mata... mula sa liwanag ng ilaw sa labas ay nakita nyang ang magandang mukha ng asawa. Napangiti cya ng malaman na si Jonie ang katabi nya. Hinaplos nya ito sa mukha pati sa buhok.. kahit madilim ay nakita nyang ngumiti ito sa kanya.. ngumiti din cya.Pumaibabaw ito sa kanya at umupo sa pagitan ng hita nya. Nagtama ang kanilang mga kaselanan. Kahit may mga suot pa silang da
Ingay ng telepono nya ang gumising sa kanya. Napangiwi cya dahil gusto pa nyang matulog. Hinayaan nya itong mag-ring hanggang sa magsawa ang tumatawag sa kanya pero parang wala itong planong tigilan ang ang cellphone nya. Balak pa ata cyang i-low bat nito. Kinapa nya iyon sa bulsa ay pinindot ang on-botton kahit pa hindi nya alam kung sino ang tumatawag.... nakapikit pa din ang mga mata nya. "Hello?" Walang ganang sagot nya, garagal pa ang boses nya. "Where are you kuya? Ang sabi ni manang ay maaga ka daw umalis? Paano naman ako pupunta sa Pampanga mamaya? Wala nga ako sasakyan di ba?" Napamulat cya ng mata ng nabosesan nyang si Bebe ang tumatawag. Napa-upo cya ng tuwid. "Ipapasundo nalang kita jan... may importante akong pinuntahan, didiritso na ako sa Pampanga mamaya dahil out of way na kung dadaanan pa kita." Pagsisinungaling nya dito. "Bakit hindi mo nalang ako ginising at sinama? wala na din naman akong gagawin ngayon dahil wala akong pasok sa school... andito lang ako sa
Imbes na magpapahinga pa ay na badtrip nalang cya dahil kay Bebe. Nagpagdesisyunan nyang pumunta nalang sa opisina, doon nalang cya maghintay ng oras hanggang sa aalis na cya pauwi ng Pampanga. Nagmessage na din si Clark at James na papunta na sa opisina nya para mag-convoy nalang sila... kasama ng mga ito si Fe.Malapit lang ang opisina sa condo nya kaya nakadating agad sya doon. Binati cya ng mga staff nya ng makita cya... tinanguan nya lang ang mga ito.Pag-akyat nya ay diritso agad cya ng opisina nya. Nakita sya ni Alex kaya sinundan sya nito sa loob. Umupo sya sa swivel chair nya at pinatong ang dalawang paa sa lamesa. "Sir, dito ka na pala... at dahil andito ka na ay ikaw na magsasabay kay Bebe pauwi ng Pampanga?" Nakangising wika nito. "NO!" Mabilis na sagot nya. "Huh? Bakit naman? Sabi mo may pupuntahan ka kaya out of way ka pero dahil andito ka na eh di ikaw na! Sasabay ako kay Calvin at Melisa." Wika nito."Sa akin ka na sumabay... sabay tayo nina Bebe." Sambit nya. "Aya
Tahimik lang silang tatlo sa loob ng kotse. Si Bebe ay nakasimangot sa likod at walang imik. Sila naman ni Alex ay nagpapakiramdaman. Maya-maya ay humiga ito sa likod at natulog. Kahit na nakabalandra ang katawan nito ay wala itong pakialam sa kanila ni Alex. Napabuntong hininga nalang cya, mabuti nalang pala at kasabay nya si Alex sa sasakyan, kung hindi ay baka napahamak pa cya. Alam nya ang plano ni Bebe kung bakit ito nag suot ng ganoong ka iksing damit... para akitin cya. At alam nya din kung bakit ito makasimangot sa likod... dahil hindi ito ang tagumpay sa plano... hindi nito akalain na tatlo sila ni Alex sa kotse. Nagsimula na silang mag-usap ni Alex ng tungkol sa oipisina. Hindi nila pinapansin si Bebe sa likod, alam naman nilang nagtutulog-tulugan lang ito doon. Nang makalabas na sila ng Manila ay si Calvin naman ang nag-drive ng kotse nya. Sya naman ang nasa passenger's seat dahil gusto nitong muling ma-drive ang bagong kotse nya. Gusto sana nyang matulog kaya lan
"Fuck! Napakasarap mo pala talaga, Amber... Kaya pala patay na patay si Alastair sa'yo! Pero hindi ako tutulad sa kanya... Hindi ako mahuhulog sa bitag mo... Ammhhh... Ammhhh... Aammhh..."Halos masubsob na siya sa kama sa pagkadyot nito sa kanya, pero wala siyang magawa. Hawak siya nito sa leeg, at kung mapatay niya man ito doon, siguradong hindi rin siya makakaligtas dahil marami itong bodyguard sa labas.Lihim siyang humahagulgol. Ano ba itong ginagawa niya sa sarili niya?"Ahhh...hhh..." mahabang ungol ni Douglas nang nilabasan na ito sa loob niya. Diring-diri siya, pero hindi niya maipakita dito.Nang makahuma ay tumayo ito at nagsara ng zipper. "Magbihis ka na at sasama ka sa akin," utos nito."S-saan?" tanong niya habang tinatakpan ng kumot ang hubad niyang katawan. Nandidiri siya sa mga titig ni Douglas sa kanya."Sasama ka sa bahay ko. Doon ka na titira simula ngayon."Napayuko siya. Ito ba ang gusto niya? Ang plano niya kanina ay hindi umayon sa kanya. Ang akala niya ay mauu
Hindi niya alam kung matutuwa o malulungkot sa nalaman na hindi naman pala siya totoong anak ng mga magulang niya. Sabagay, okay na din iyon para hindi siya makonsensya sakaling ipasara ng mga Blacksmith ang mga negosyo nito at maghirap dahil sa kanya.Muling nag-ring ang cellphone niya. Si Douglas na ang tumawag. Agad niyang sinagot ang tawag nito."Hello, honey! Where are you?""Andito lang ako sa labas. Sigurado ka bang safe diyan?""Oo naman. Maingat ako, noh.""Sige, punta na ako. Sabik na ako sa'yo." Humalakhak pa ito na parang demonyo bago patayin ang telepono.Inayos niya ang sarili. Nilipat niya si Tyler sa sofa para hindi ito madistorbo sa gagawin nila mamaya ni Douglas.Maya-maya ay narinig niyang may kumatok sa pinto. Agad siyang lumapit at pinagbuksan iyon, pero napalis ang ngiti niya nang makitang hindi ito nag-iisa. Marami itong kasamang mga bodyguard."B-bakit ka pa nagdala ng bodyguard?" nagtatakang tanong niya. Nakakatakot ang mga bodyguard nito."Mahirap na... Alam
AMBER'S POV:Nagmamaneho siya papunta ng siyudad. Nabibingi na siya sa iyak ni Tyler, paubos na kasi ang gatas nito. Hindi niya naman akalain na malakas pala itong dumede kaya mabilis lang maubos ang gatas na dala ni Shiela. Kailangan nilang lumabas para bumili ng gatas at pagkain. Tumigil muna siya sandali para padedein ito. Hindi naman ito titigil sa kakaiyak dahil gutom, kaya wala siyang magawa kundi tumigil muna para padedein ito.Ngayon niya lang narealize na mahirap pala ang maging ina. Pero okay lang, dapat masanay na siya dahil inako niya na ang maging anak si Tyler. Nang tumigil na ito sa kakaiyak at nakatulog na ay muli niya itong nilagay sa passenger's seat. May ginawa siyang harang na unan doon para hindi mahulog si Tyler sakaling nagmamaneho siya.Pinaandar niya ang maliit na TV para malibang naman siya habang nagda-drive. Sakto naman na balita ang nabungaran niya."Kita mo nga naman... nakita na pala ang bangkay ni Shiela?" aniya habang nanonood ng TV. Nakita na ng mga p
'Iho... ang pinakaimportante ngayon ay mahanap natin si Tyler. Kapag nakita na siya ay saka natin harapin ang iba pang mga problema. Kung talagang mahal mo ang mag-ina mo ay ipakita mo sa kanila at ipaglaban mo ang pamilya mo." Tumango siya at tila nabuhayan ng pag-asa, nagpapasalamat siya at andiyan palagi ang mommy niya na nakasuporta sa kanya. Kinuha niya ang telepono at tinawagan ang isang kaibigan na imbestigador. Bakit nga ba hindi niya naisip 'yun dati pa? Napuno kasi ng pag-aalala ang utak niya sa anak at hindi niya naisip na tawagan ang kaibigang imbestigador. "Hello, bro." Bungad niya ng sagutin ni Froilan ang tawag niya. "What up, bro?" "I need your help. Kinidnap ang anak ko ni Amber Moray." "What? Was she supposed to be in a mental facility?" "Yes, pero nakatakas siya at kinidnap niya ang anak ko." "Damn!" mura ni Froilan nang marinig ang kwento niya. "Bigyan mo ako ng detalye at ng mapag-aralan ko ang kaso niya. Hihingi ako ng tulong sa mga kaibigan kong i
"Tumahan ka, Evelyn! Hindi makakatulong ang pag-iyak mo. Ang dapat nating isipin ay kung ano ang gagawin para lalo mapabilis ang paghanap sa baliw na Amber na 'yun at sa apo natin!" matigas na wika ni Tita Beth. Sandaling tumigil ang mommy niya sa pag-iyak. Nagpunas ito ng mga luha bago magsalita. "Tama ka, Beth. Magbabayad ang babaeng 'yun kapag nahuli natin siya. Sisiguraduhin kong liliit ang mundo niya. Hindi na siya makakalabas pa ng kulungan!" galit din na wika ng mommy niya. "Iho, tawagan mo ang mga magulang ni Amber. Gusto ko silang makausap." utos ng mommy niya. Kinuha niya ang cellphone at dinayal ang number ni Leo Moray, ang ama ni Amber. "Iho, kamusta? Napatawag ka?" Sa tono ng pagsagot nito, parang wala itong alam sa mga nangyayari. "Mom wants to talk to you..." sambit niya saka pinasa ang telepono sa mommy niya. "Leo! Where is your daughter?" galit na sabi ng mommy nya "What do you mean where is my daughter? Di ba nasa mental facility siya?" "Nakatakas siya at k
Napabuntong-hininga na lang siya... "Officer, ano po ang pakay niyo? Bakit kayo pumunta dito?" tanong ni Bebe sa mga pulis. "Ipapaalam lang po namin na nakita na namin si Shiela, ang private nurse ng anak niyo." "Huh? Saan niyo siya nakita? Nakita niyo din ba ang anak ko? Nahuli niya ba siya?" sunod-sunod na tanong ni Bebe. "Ikinalulungkot ko pong ibalita na wala nang buhay si Shiela nang matagpuan namin sa bangin. May saksak siya sa tagiliran, at mukhang doon ginawa ang krimen para hindi mahanap kaagad. Ang hinala po namin ay si Amber ang may gawa nun sa nurse." "Diyos kooo! Huhuhuh... si Tyler... saan na naman si Tyler? Baka wala na din buhay ang anak ko katulad ni Shiela, huhuhu..." hagulgol ni Bebe. Maging siya ay humagulhol na rin. Hindi niya lubos maisip na wala na ang anak nila. "Hindi pa naman tayo sigurado, Madam Beverly. Wala po kaming nakitang ibang katawan doon bukod kay Shiela. May posibilidad na buhay pa ang anak niyo at kasama ni Amber ngayon sa pagtatago." "Plea
******************JAMES' POV:Awang-awa na siya kay Bebe. Nasa kwarto na lang ito at nakatulala, minsan ay bigla na lang itong iiyak. Magda-dalawang linggo na pero hindi pa rin nila nakikita si Amber at ang anak nilang si Tyler. Maging siya ay napanghihinaan na rin ng loob pero kailangan niyang magpakalakas para kay Bebe. Kung magpapakita siyang kahinaan, ano na lang ang mangyayari sa kanilang dalawa?Nakakalabas na rin ang mommy niya sa ospital. Kinuwento nito na si Shilea na private nurse ni Tyler nga ang may gawa kung bakit ito nawalan ng malay sa garden. Pinainom daw ito ng inumin na may pampatulog kaya ito nawalan ng malay para maitakas si Tyler.Mabuti na lang at nakita ni Logan na nakabulagta si Mommy sa garden, pero wala na si Shiela at si Tyler. May sumundo daw dito na isang puting kotse na ang hinala nila ay si Amber. Napagplanuhan talaga ng dalawa ang gagawin para makidnap si Tyler. Tamang-tama naman sa araw na iyon na wala sila ni Bebe, at pinagsisisihan niya iyon dahil h
Nanlilisik ang mga mata niyang tinititigan si Shiela na wala nang buhay sa ibaba ng bangin.Nang masiguradong wala na itong buhay ay muli siyang sumakay sa kotse. Mabuti na lang at tulog pa ang anak ni Beverly at James, hindi siya mahihirapan sa pagmamaneho.Bilib din naman siya sa batang ito at hindi naman ito sakit sa ulo. Tulog lang ito nang tulog, di tulad ng ibang baby na iyak nang iyak.Pinaandar niya ang kotse at iniwan doon si Shiela. Kailangan niyang makaalis agad doon. Kahit pa alam niyang walang makakakita sa kanya dahil masukal ang daan ay mabuti na yung sigurado.Tiningnan niya ang nasa front seat na mga gamit ni Tyler. Kumpleto naman doon... andoon na ang mga diaper at gatas nito. May mga damit na rin na pamalit si Tyler. Napangiti siya, kahit papaano ay concerned naman pala si Shiela kay Tyler. Kung siya lang kasi ay hindi niya ma-iisip na dalhan ng gamit ang batang kinidnap niya.Mga isang oras pa siyang nag-drive papunta sa bahay-bakasyunan niya. Sinigurado niyang mal
****************AMBER'S POV:Napangiti siya habang nagkakagulo na ngayon sa palasyo. Nasa likod siya ng kotse, hawak ang anak ni James at Beverly habang si Shiela ang nagda-drive ng get-away car nila."Good job, Shiela. May bonus ka sa akin mamaya." wika niya sa private nurse niya sa facility na binabayaran para tulungan siyang ilabas doon.Napangisi ito sa sinabi niya. "Salamat, Mam Amber. Pag nakuha ko na ang pera ay aalis na ako dito sa Scotland at magpakalayo-layo."Lihim siyang napangisi. Mukhang pera ang babaeng ito kaya nauto niya nang maigi. Tinapalan niya lang ito ng pera at bumigay na kaagad.Hindi naman kasi siya baliw. Nagbaliw-baliwan lang siya noong ikukulong na dapat siya dahil sa ginawa niyang panloloko sa mga Blacksmith.Mas gugustuhin niyang malagay sa mental facility kaysa sa kulungan. Mahirap na kapag sa kulungan... sa ganda niyang iyon ay baka pagpasa-pasahan pa siya ng mga pulis. Noon pa man ay nakikita na niya ang mga titig ng mga pulis sa kanya noong kasama n