"Ayaw kong may bumubuntot sa akin na parang aso 'Pa." wika nya.Kinuha nya ang mga dala nitong grocey at nilagay sa pantry at ref, nag oder na din cya sa foodpanda para sa maka-kain ang Papa nya. Alam nyang ayaw nitong kumain ng cup noodles, hindi daw iyon healthy sa katawan. Palagi cya nitong pinapagalitan kapag kumain nun pero ano ang magagawa nya eh nasanay na sya doon? Saka hindi naman dumaan sa hirap ang Papa nya kaya hindi nito mainitindhan na noodles lang ang pantawid gutom nya dati... minsan nga ay inuulam pa nya iyon sa kanin!Hindi na cya nagtanong kung ano ang gusto ng Papa nyang kainin, alam na nya iyon. She ordered Japanese food for him.Habang naghihintay ay inubos nya ang noodles nya dahil kakain ulit cya mamaya pag dating ng order nya sa fodpanda. Gutom na gutom cya at hindi na kailangan malaman ng Papa nya kung bakit.. cya lang ang nakakaalam nun!"Kailangan mo ng makakasama dito iha... hindi ako makakapayag na mag-isa ka lang dito, hindi ako mapapanatag.""It's okay
Naawa cya bigla sa ama nya ng makitang nalungkot ang mukha nito. Matagal silang pinahanap ng Papa nya, lumaki cyang walang ama, hindi na din cya nagtanong pa sa Mama nya dahil ang sabi nito ay iniwan sila ng Papa nya. Ang dami nyang experience na pambu-bully dahil wala cyang ama.Putok sa buho, na-anakan ang ina, pinulot sa basura.. yan ang mga kadalasan na tawag sa kanya habang lumalaki cya lalo na't kakaiba ang kulay nya... blond ang buhok nya at tisay cya. Mapapansin talaga na kakaiba sya sa lahat ng mga batang kalaro nya. Kapag tinanong cya kung saan ang ama nya at kapag sinabi nya na wala cyang ama ay tinataasan agad cya ng kilay ng mga ito na pakiramdam nya ay allien cya.. hindi cya lagi belong! Ayaw nyang mangyari iyun sa anak nya... marahil ay hindi pa mararanasan ni Gray iyon dahil maliit pa ito pero paano kapag lumaki na cya at kailangan ng mag-aral? Gugustuhin ba nyang maging katulad ang anak nya sa kanya na walang ipapakilalang ama? Hindi nya pwedeng itago si Gray haban
Pero ganun pa man ay kailangan nya pa din ipakilala si Gray sa ama nito. Hindi lang sarili nya ang iisipin dito... kailangnan nya din isipin ang anak nya, kailangang malaman ni Ken na may anak na sila. Dati kasi nag-aalangan cyang ipaalam kay Ken ang tungkol kay Gray dahil baka hind ito magustuhan ng Papa nya. Pero ngayong vocal na ito na gusto nito si Ken at ito pa mismo ang nagtutulak sa kanya ay wala na syang dahilan para itago pa ang sekreto nya. Lumalaki na ang bata at naghahanap na ito ng tatay. "What are you thinking anak?" Putol ng Papa nya sa malalim nyang pag-iisip. "Ahm iniisip ko lang na hindi ko pwedeng ipagkait si Gray kay Ken... sasabihin ko na sa kanya sa lalong madaling panahon...." "Sige anak... hindi kita tututulan jan...kung ano ang makakabuti para sayo ay gawin mo. Napansin ko din kasi na malugkot ka lately... kung ano man ang bumabagabag jan sa isip mo ay iwasan mo na yan. Always choose to be happy, wag mo akong gayahin na nagsayang ng ilang taon sa paghanap
Saktong alas-dyes umaga ay nasa Resort na sila. Andoon na ang mga ka-meeting nya, andoon na din si Melisa na ang laki ng ngiti ng makita cya.. sinalubong sila nito. "Hi... your just in time!" wika nito saka humalik sa pisngi nya, nagulat cya! Naging mapangahas na ito ngayon sa mga kilos nito towards him. Ayaw naman nyang sabihan ito dahil baka ma-offend kaya hinayaan nya nalang. Baka friendly lang talaga si Melisa. Nag abre-syete pa ito sa kanya habang papalapit sa mga ka-meeting nila. Sa bahay ni Melisa sila nag-meeting. As usual nagpahanda na naman ito ng madaming pagkain para sa kanila...super asikaso din ito sa kanya. He is in the middle of thier meeting when his phone rang... hindi nya masagot iyon dahil ayaw nyang ma-distract. Naka silent lang iyon at naramdaman nyang ang vibrate iyon sa bulsa nya. Hindi nya napigilan ang sariling silipin kung sino ang tumawag, kuniha nya iyon sa cellphone at lumiwanag ang mata nya ng si Jonie nga ang tumatawag sa kanya. Tatawagan nya nalan
Pagdating nila ng bahay ay tumakbo agad cya sa kwarto nya para mag charge. Its been 8 in the evening, halos buong araw cyang low bat. Malamang ay kanina pa naghihintay si Jonie sa tawag nya!Binuksan nya agad ang telepono habang nakacharge... hindi na cya makapaghintay pa na mag full charge iyon. Parang armalite ang cellphone nya sa dami ng message na natanggap nya. Merong galing sa Papa nya, kay Alex na secretary nya at maging sa mga kaibigan nyang si Clark at James ay nag message din sa kanya pero hindi nya binuksan ang mga message ng mga iyon... inuna nyang buksan ang nag-iisang message ni Jonie sa kanya. "Hi... nakadating ka na ba ng Manila? Papa is already here.. thanks nga pala ulit sa pagbisita sa akin... if your not busy anymore pwede mo ba akong tawagan? May importante akong sasabihin."Bigla cyang natigilan sa message ni Jonie sa kanya. Ano ang ibig sabihin nito? Ano ang importanteng sasahibin nito sa kanya? Ang dami nang pumapasok sa utak nya... kinabahan cya na hindi nya
"You look happy anak..." Tanong ng Papa nya na nasa sofa habang nanonood ng TV. Kakalabas nya lang ng kwarto nya, magkasama silang nanonood ng N*tflix kanina, pumasok lang sya sa kwarto sandali ng makitang tumatawag si Ken at para sagutin ang tawag nito. "Nakapag-usap na kami ni Ken, Pa.." naging vocal na cya sa Papa nya tungkol sa kanila ni Ken. "Kamusta naman? Nasabi mo na ba sa kanya ang tungkol sa apo kong si Gray?" Umupo sya sa tabi nito. "H-hindi pa 'Pa... bigla kasi akong kinabahan, kasi hindi ko kasi alam kung ano ang maigigng reaksyon nya... baka kasi magalit cya dahil tinago ko ng matagal ang tungkol ky Gray.." "Sabagay anak... naiintidihan kita. Kelan ang plano mong sabihin sa kanya?""Next week po pag-uwi natin sa Manila...""Bakit kailangang patagalin mo pa? Bakit hindi nalang ngayon?" nakataaas ang kilay nitong sabi sa kanya. Hindi naman ganun kadali sabihin ang bagay na yun. Hindi pa nga nya alam kung matutuwa o magagalit si Ken sa sasabihin nya. "May trabaho pa
"What are you doing here?" Gulat na tanong nya, hindi nya akalaian na totohanin nito ang pagpunta sa opisina nya. "I told you pupunta ako right? I bring some foods for you. Alam kong hindi ka pa naka-kain, naka salubong ko si Calvin sa labas..." Lihim cyang napabuntong hininga... ayaw na ayaw nya ang ginagawa ni Melisa sa kanya. Mamaya pagkatapos nilang kumain at didiritsahin na nya ito na wag na umasa sa kanya dahil may minamahal na cyang iba. Bahala na kung masaktan man ito pero habang maaga pa ay itigil na nito ang kahibangan sa kanya dahil wala itong mapapala. Pinatong ni Melisa ang pagkain na dala sa lamesa at lumapit ito sa kinaupuan nya, dumukwang ito at hinalikan cya sa labi!Hindi nya iyon inaasahan... napakabilis ng mga pangyayari! Naging mapangahas ang halik nito sa kanya pero hindi cya tumutugon. Akmang itutulak nya ito ng biglang may pumasok sa opisina nya.Lumaki ang mata nya ng makitang si Jonie ang pumasok.! Bigla cyang kinabahan... nakita sila nitong naghahalika
Tumayo din cya para pigilin ito sa ginagawa. "Hey.... relax Jonie.. I will explain!" Hawak nya ang kamay nito para pigilin sa muling pagtatapon. "Kung hindi pa ako bumalik ay hindi ko pa malalaman! Tinutuhog mo ba kami ni Melisa, Ken????" mahabang lintaya nito habang nagpupumiglas. "Kung ganun ay doon ka nalang sa kanya! Wala akong planong makipag hatian sa kanya! Doon ka na sa kanya!!!" Sigaw nito. Napangiti cya... tama nga ang hula nya, nagseselos nga ito. Hawak pa din nya ito sa dalawang kamay, pilit kasi nitong susuntukin cya sa dibdib... niyakap nya ito para pigilin ang kamay nito.. "Hush Jonie, relax...." Bulong nya pero hindi pa din ito tumigil sa pagpupumiglas. Hinawakan nya ito sa baba at biglang hinalikan... "Ahmm... I missed Jonie..." sambit nya sa pagitan ng kanilang paghahalikan. Hindi nya ito tinigilan hangga't hindi ito sumusuko sa kanya. Nagpupumiglas pa din kasi ito, ang kamay nito ay pilit na kumawala sa pagkakahawak nya.. Bigla cyang kinagat nito sa labi... n
'Iho... ang pinakaimportante ngayon ay mahanap natin si Tyler. Kapag nakita na siya ay saka natin harapin ang iba pang mga problema. Kung talagang mahal mo ang mag-ina mo ay ipakita mo sa kanila at ipaglaban mo ang pamilya mo." Tumango siya at tila nabuhayan ng pag-asa, nagpapasalamat siya at andiyan palagi ang mommy niya na nakasuporta sa kanya. Kinuha niya ang telepono at tinawagan ang isang kaibigan na imbestigador. Bakit nga ba hindi niya naisip 'yun dati pa? Napuno kasi ng pag-aalala ang utak niya sa anak at hindi niya naisip na tawagan ang kaibigang imbestigador. "Hello, bro." Bungad niya ng sagutin ni Froilan ang tawag niya. "What up, bro?" "I need your help. Kinidnap ang anak ko ni Amber Moray." "What? Was she supposed to be in a mental facility?" "Yes, pero nakatakas siya at kinidnap niya ang anak ko." "Damn!" mura ni Froilan nang marinig ang kwento niya. "Bigyan mo ako ng detalye at ng mapag-aralan ko ang kaso niya. Hihingi ako ng tulong sa mga kaibigan kong imbestig
"Tumahan ka, Evelyn! Hindi makakatulong ang pag-iyak mo. Ang dapat nating isipin ay kung ano ang gagawin para lalo mapabilis ang paghanap sa baliw na Amber na 'yun at sa apo natin!" matigas na wika ni Tita Beth. Sandaling tumigil ang mommy niya sa pag-iyak. Nagpunas ito ng mga luha bago magsalita. "Tama ka, Beth. Magbabayad ang babaeng 'yun kapag nahuli natin siya. Sisiguraduhin kong liliit ang mundo niya. Hindi na siya makakalabas pa ng kulungan!" galit din na wika ng mommy niya. "Iho, tawagan mo ang mga magulang ni Amber. Gusto ko silang makausap." utos ng mommy niya. Kinuha niya ang cellphone at dinayal ang number ni Leo Moray, ang ama ni Amber. "Iho, kamusta? Napatawag ka?" Sa tono ng pagsagot nito, parang wala itong alam sa mga nangyayari. "Mom wants to talk to you..." sambit niya saka pinasa ang telepono sa mommy niya. "Leo! Where is your daughter?" galit na sabi ng mommy nya "What do you mean where is my daughter? Di ba nasa mental facility siya?" "Nakatakas siya at k
Napabuntong-hininga na lang siya... "Officer, ano po ang pakay niyo? Bakit kayo pumunta dito?" tanong ni Bebe sa mga pulis. "Ipapaalam lang po namin na nakita na namin si Shiela, ang private nurse ng anak niyo." "Huh? Saan niyo siya nakita? Nakita niyo din ba ang anak ko? Nahuli niya ba siya?" sunod-sunod na tanong ni Bebe. "Ikinalulungkot ko pong ibalita na wala nang buhay si Shiela nang matagpuan namin sa bangin. May saksak siya sa tagiliran, at mukhang doon ginawa ang krimen para hindi mahanap kaagad. Ang hinala po namin ay si Amber ang may gawa nun sa nurse." "Diyos kooo! Huhuhuh... si Tyler... saan na naman si Tyler? Baka wala na din buhay ang anak ko katulad ni Shiela, huhuhu..." hagulgol ni Bebe. Maging siya ay humagulhol na rin. Hindi niya lubos maisip na wala na ang anak nila. "Hindi pa naman tayo sigurado, Madam Beverly. Wala po kaming nakitang ibang katawan doon bukod kay Shiela. May posibilidad na buhay pa ang anak niyo at kasama ni Amber ngayon sa pagtatago." "Plea
******************JAMES' POV:Awang-awa na siya kay Bebe. Nasa kwarto na lang ito at nakatulala, minsan ay bigla na lang itong iiyak. Magda-dalawang linggo na pero hindi pa rin nila nakikita si Amber at ang anak nilang si Tyler. Maging siya ay napanghihinaan na rin ng loob pero kailangan niyang magpakalakas para kay Bebe. Kung magpapakita siyang kahinaan, ano na lang ang mangyayari sa kanilang dalawa?Nakakalabas na rin ang mommy niya sa ospital. Kinuwento nito na si Shilea na private nurse ni Tyler nga ang may gawa kung bakit ito nawalan ng malay sa garden. Pinainom daw ito ng inumin na may pampatulog kaya ito nawalan ng malay para maitakas si Tyler.Mabuti na lang at nakita ni Logan na nakabulagta si Mommy sa garden, pero wala na si Shiela at si Tyler. May sumundo daw dito na isang puting kotse na ang hinala nila ay si Amber. Napagplanuhan talaga ng dalawa ang gagawin para makidnap si Tyler. Tamang-tama naman sa araw na iyon na wala sila ni Bebe, at pinagsisisihan niya iyon dahil h
Nanlilisik ang mga mata niyang tinititigan si Shiela na wala nang buhay sa ibaba ng bangin.Nang masiguradong wala na itong buhay ay muli siyang sumakay sa kotse. Mabuti na lang at tulog pa ang anak ni Beverly at James, hindi siya mahihirapan sa pagmamaneho.Bilib din naman siya sa batang ito at hindi naman ito sakit sa ulo. Tulog lang ito nang tulog, di tulad ng ibang baby na iyak nang iyak.Pinaandar niya ang kotse at iniwan doon si Shiela. Kailangan niyang makaalis agad doon. Kahit pa alam niyang walang makakakita sa kanya dahil masukal ang daan ay mabuti na yung sigurado.Tiningnan niya ang nasa front seat na mga gamit ni Tyler. Kumpleto naman doon... andoon na ang mga diaper at gatas nito. May mga damit na rin na pamalit si Tyler. Napangiti siya, kahit papaano ay concerned naman pala si Shiela kay Tyler. Kung siya lang kasi ay hindi niya ma-iisip na dalhan ng gamit ang batang kinidnap niya.Mga isang oras pa siyang nag-drive papunta sa bahay-bakasyunan niya. Sinigurado niyang mal
****************AMBER'S POV:Napangiti siya habang nagkakagulo na ngayon sa palasyo. Nasa likod siya ng kotse, hawak ang anak ni James at Beverly habang si Shiela ang nagda-drive ng get-away car nila."Good job, Shiela. May bonus ka sa akin mamaya." wika niya sa private nurse niya sa facility na binabayaran para tulungan siyang ilabas doon.Napangisi ito sa sinabi niya. "Salamat, Mam Amber. Pag nakuha ko na ang pera ay aalis na ako dito sa Scotland at magpakalayo-layo."Lihim siyang napangisi. Mukhang pera ang babaeng ito kaya nauto niya nang maigi. Tinapalan niya lang ito ng pera at bumigay na kaagad.Hindi naman kasi siya baliw. Nagbaliw-baliwan lang siya noong ikukulong na dapat siya dahil sa ginawa niyang panloloko sa mga Blacksmith.Mas gugustuhin niyang malagay sa mental facility kaysa sa kulungan. Mahirap na kapag sa kulungan... sa ganda niyang iyon ay baka pagpasa-pasahan pa siya ng mga pulis. Noon pa man ay nakikita na niya ang mga titig ng mga pulis sa kanya noong kasama n
"O-opo... Shiela po ang name ng nurse namin na kasabwat ni Miss Amber dito." Nakayukong sagot ng nurse. Ayaw nitong salubungin ang mga tingin nila samantalang ang director ay tahimik lang. "James... di kaya ang Shiela na tinutukoy nila ay ang Shiela na private nurse ni Tyler ngayon?" kinakabahan siya na posibleng tama ang hinala niya. Kanina pa siya hindi mapakali."It's impossible, sweetheart! Hindi kukuha si Mommy ng may kriminal record!"Hindi niya pinansin si James at binalingan ang director. "May picture ba kayo ng sinasabi niyong Shiela?""Opo, Ma'am. Teka lang po, hahanapin ko..." ang sekretarya ang sumagot saka hinanap ang record nito sa computer. Natutulala nalang ang direktor na parang natatakot sa anong posibleng mangyari sa facility nila. "Oh my God!" gulat na wika niya nang makumpirmang ang Shiela na tumulong kay Amber para makalabas sa facility at ang Shiela na private nurse ni Tyler ngayon ay iisa."James, huhuhuh... baka kung ano ang mangyari kay Tyler... we have to
"Mom, ikaw na ang bahala kay Tyler ha. Babalik din kami kaagad." paalam nila kay Mommy Evelyn matapos silang maggayat at paalis na. Dinaanan muna nila ito sa garden kung saan naroon ang mag lola."Sure, mga anak. Andito naman si Shiela para tulungan ako."Bigla siyang napatingin kay Shiela. Bakit parang may iba na siyang pakiramdam para sa nurse? Dati ay nagpapasalamat siya dito sa pag-aalaga sa anak niya, pero bakit ngayon parang ayaw na niyang ilapit si Tyler sa private nurse nito?"Wag po kayong mag-alala, Ma'am Beverly. Mag-enjoy lang po kayo sa pupuntahan ninyo. Walang mangyayaring masama kay Tyler dito." Ngumiti ito sa kanya na parang may ibig sabihin. Hindi niya mawari kung ano ang ibig sabihin ng mga ngiting iyon."Let's go, sweetie. Alis na tayo para makabalik na tayo kaagad." aya ni James sa kanya. Hinawakan pa sya nito sa kamay papunta sa kotse na gagamitin nila. "S-sure..." sagot niya, pero hindi inaalis ang tingin kay Shiela. Masama talaga ang pakiramdam niya tungkol sa
"What happened?" nagtatanong itong nagtaka. Tumayo siya at sinalubong ito, buhat pa rin niya si Tyler. Ayaw niyang bitawan ang anak niya. Mas safe si Tyler kung nasa bisig niya. "James.. nakita ko si Amber sa labas ng bahay kanina..." "Huh? Nanaginip ka ba, sweetheart?" "No! Totoo ang sinasabi ko. Nakita ko siya kanina sa labas ng madaling araw. Nakatingin siya dito sa bahay!" "Pero imposible 'yun dahil nasa mental facility na siya at imposible na siyang makalabas doon. Sinigurado sa akin 'yun ng taga facility." "Basta hindi ako mapakali. Hindi ako maaaring magkamali sa nakita ko!" Nag-huhuramentado na siya. Hindi niya alam kung paano ipaliwanag kay James na sigurado siya sa nakita niya. "Shhh... relax, honey..." wika nito, saka niyakap siya. "Mamaya, pagsinag ng araw, ay sisiguraduhin nating 'yan. Pupuntahan natin si Amber sa facility kung nakalabas nga siya o wala. Dumito muna kayo ni Tyler habang madilim pa ang paligid." Tumango siya at lumapit sa kama. Nilapag niya ang a