“Boss, aalis tayo?” tanong ni Gavin ng makita ang boss na papasok ng sasakyan. “No, ako lang ang aalis, magpahinga ka na.” Mabilis siyang pumasok sa loob ng driver seat. Hindi na niya hinintay pa si Gavin na sumagot. Ayaw niya ng maraming tanong, baka matatagalan lang ang pag-alis niya. Habang nasa biyahe, tinawagan niya si Tim na siyang nakasunod ngayon sa sasakyan ni Freya. “Tim, nasaan na kayo ngayon?” “Kararating lang namin sa harapan ng bahay ni maam Freya, boss,” sagot rin nito. “Saan banda iyan?” muling tanong niya. “Dito sa 403 st; Welsh Villa, North City, boss,” pagbibigay detalye nito. Pinatay niya ang tawag matapos malaman ang address nito sa North City. Matapos ang isang oras na biyahe, sa wakas malapit na siya sa harapan ng bahay nina Freya. Naisipan niyang tawagan ito. “Hello, dii..” sagot ni Freya habang nakangiti. “Kamusta na kayo ni Nathan? Nakarating na ba kayo ng safe?” nakangiti niyang tanong. “Ito, nagpadede kay Nathan, Alas siyete na ng gabi kami nakauwi.
Sa kabila ng mga sinabi niya, nanatili pa ring matigas ang anyo ni Mr. Stanley. Hindi alam ni Drake kung ano pa ang pwede niyang sabihin, patunayan lang na mahal niya ang anak nito, until he heard Freya's voice. "Dii, I'm sorry, kailangan kong piliin si Daddy," saad nito habang patuloy sa paglandas ang mga luha. Humihingi ng pag-unawa ang mga mata nito habang nakatingin sa kanya. Hindi alam ni Drake kung ano ang kanyang nararamdaman sa mga oras na ito, habang nakatingin ang nagmamakaawa niyang tingin kay Freya. "Mii, What do you mean?" Humingi pa rin siya ng paliwanag mula rito. "Dii, kailangan kong piliin si Daddy. Ito lang ang tanging paraan, upang makabawi ako kay mommy. " "Freya, hindi kita maintindihan, ano ba 'ang pinagsasabi mo?" Naiiyak na tanong niya. Nakita niyang tumayo ito at niyakap silang dalawa ni Nathan habang kinakarga niya. "Ingatan mo si Nathan, Dii. Alagaan mo siyang mabuti, sana maintindihan mo ako kung bakit kailangan kong gawin 'to. Ngayon lang kayo nagsama
Nagtataka si Freya kung bakit sa loob ng maraming taon, nagpakita sa kanya si Alexandra. Kaklase niya ito mula high school hanggang sa sila'y nag kolehiyo. Dati hindi siya mahilig makipagkaibigan. Mahilig siyang mapag-isa. At si Alexandra lang ang tanging kaklase niya na sadyang lumapit sa kanya at nakipag kaibigan. Ngunit huli na niya nalaman na lumapit lang pala ito sa kanya dahil may iba itong plano. Nagawa nito ang pakikipagniig sa kanilang professor upang magawa nitong isabotahe ang mga exam results niya upang ito ang mangunguna sa klase. Ngayon, history repeat itself dahil muli itong lumapit sa kanya. Ibig sabihin may ibang pinaplano ito. “Sige papasukin mo, “ utos niya sa sekretarya. Gusto rin niyang malaman kung ano ang pinaplano nito, bakit ito lumapit sa kanya Ilang sandali pa’y, pumasok na ang sekretarya kasama si Alexandra. Tuwang-tuwa ito na lumapit sa kanya at niyakap siya, feeling nito'y mag bestfriend talaga sila. “Oh, come on, Alexandra, anong pakay mo at bigla kan
SANDALING nahulog si Drake sa malalim na pag-iisip, nabuksan na niya ang mga naburang video footage ngunit nagtataka siya kung bakit dalawang lalaki lang ang nagdala ng anak niya. Nasaan si Alexandra? Bakit hindi siya kasama ng dalawang lalaki noong umalis ang mga ito? Inutusan na niya ang grupo ng Black Dragon na hanapin si Alexandra at ang Ang Black lion naman na sa pamumuno ni Soleil ay inutusan niyang hanapin ang dalawang lalaki na dumukot sa anak niya. Binalingan niya si Freya. Hinaplos niya ang pisngi nito. "Kakayanin natin 'to mii..gagawin ko ang lahat maibabalik ko lang ang anak natin.Riiiiinng…Mabilis na tiningnan ni Drake ang screen ng cellphone n'ya, kunot-noo siya ng makita ang hindi kilalang numero na tumatawag sa kanya. Sinagot niya ang answer button nito ngunit hindi muna siya nagsalita. Pinakinggan muna niya ang sasabihin ng kabilang linya."Kamusta ka na Drake Briones?" Muling tiningnan ni Drake ang cellphone niya nagbabakasakali na makilala niya ang numero ng lala
Pak! Pak! Pak! Halos nagkasugat-sugat na ang mukha ni Roldan Ramirez ng paulanan siya ng suntok sa mukha ng kanyang Kuya na si Bansoy, ang lider ng Wolf Gang. “Kuya, tama na po, hindi ko po alam kung ano ang kasalanan ko sa inyo!” parang iiyak siya habang tinatakpan ng dalawang kamay niya ang kanyang mukha upang protektahan ito sa mga susunod pang suntok ng Kuya niya. Maraming siyang mga tauhan na nakatayo sa palibot at nakatingin lang sa kanya sa takot na kapag tinulungan siya, ang mga ito naman ang pagbuntunan ng galit ng kanyang kuya. “Magtatanong ka pa, Ogag ka! Kakalabas mo lang ng kulungan, binigyan mo na kaagad ako ng sakit ng ulo!” sigaw ni Bansoy at muling sinipa si Roldan sa tiyan, dahilan upang mamilipit ito sa sakit. “Hindi ko nga po alam kuya, bakit, ano ba ang kasalanan ko?” muling tanong niya. “Kanino ang batang pinadukot mo sa mga tauhan ko!? Nagpipigil sa galit si Bansoy at baka makalimot siya at mapatay niya ang kanyang kapatid. "Anak ni Drake Briones 'yon kuya.
“Soleil, nakalabas na ba ang Doctor?” tanong agad ni Dustin ng dumating sila sa loob ng hospital. Hindi alam ni Soleil kung paano sagutin si Dustin, dahil nakita niya si Freya. Nag-aalala siya na baka hindi makakabuti para rito ang sasabihin niya. Lumipat ang tingin niya kay Rihanna at bumaba sa tyan nito. Gustong bumuka ng bibig niya ngunit wala siyang lakas ng loob upang magsalita. Nang maalaala niya ang sinabi ng Doctor, nag-ipon siya ng lakas ng loob upang sabihin ang kalagayan ni Drake.“Master, kausap ko ang Doctor kanina, sinabi niyang 20% lang ang survival rate ni Boss Drake, dahil tumagos ang bala sa puso niya, kasalukuyan siyang comatose ngayon at hindi maganda ang heartbeat. Pero may posibilidad na tumaas ang chance of survival niya kung sa Cleveland po siya dadalhin since maraming magagaling na heart surgery specialist doon.” “Sabihin mo sa piloto, ihanda ang private jet. Ngayon mismo, kokontakin ko ang Cleveland.” utos kaagad ni Dustin. Hindi na siya nagsasayang ng oras
Matapos bumaba ng sasakyan ni Freya, dali-dali siyang umakyat ng kanyang opisina. Naabutan pa niyang nagkakagulo lahat ng kanyang empleyado habang nakatayo sa harapan ng kanyang opisina. Nang makita siya ng mga ito, mas lalong lumakas ang bulong-bulongan sa paligid niya. “Do we have a problem?” tanong niya sa mga ito, dahilan upang tumahimik ang lahat at nanatili lanng nakatingin sa kanya. Hanggang sa may isang matapang na unang nagsalita. "Madam President, I've decided to resign from my position and would like to collect my final paycheck. I don't want to wait for something horrible to happen to me before I decide to leave.” “Miss President, me too, I want to leave,” “Add me to the list of employees who are leaving, Miss president.” Sumakit bigla ang ulo ni Freya, ng halos lahat, ng mga empleyado ay nagpaalam ng umalis sa kanyang kumpanya. Ngunit wala siyang magagawa. Ang katulad ng mga ganito uri ng empleyado ay hindi niya kailangan sa kanyang kumpanya. Pinagtibay niya ang kanya
"Jusko, Freya, saan ka ba nanggaling? Bakit basa ka, anong nangyari sa 'yo?" Bakas ang pag-alala sa mukha ni Rihanna ng makita si Freya na pumasok sa loob ng palasyo at maraming putik ang mga paa nito. Tiningnan niya ang oras na nakasabit sa wall. Almost 12 midnight na ng dumating ito. Sinadya niyang hintayin ito kahit antok na antok na siya."Si Nathan?" Imbes na sagutin siya ni Freya, si Nathan ang tinanong nito sa kanya."Nasa loob na ng silid nyo ni Drake. Sinamahan muna ng yaya niya na in-assign ko para magbantay sa kanya. Ako na ang nag timpla ng gatas ni Nathan kaya busog na rin iyon," sagot niya habang hindi pa rin maalis ang tingin sa itsura nito."Ganun ba, maraming salamat Rhi," nakangiting sagot nito sa kanya at nagsimula ng tumungo sa silid nito.Nakailang hakbang pa lang so Freya ng marinig niyang nagsalita muli si Rihanna."Hindi mo pa sinagot ang tanong ko kanina. Anong nangyari sa 'yo?"Muli na namang nagbabadya ang mga luha ni Freya. Kahit siya, hindi rin alam kung a
“Shit!” Napamura si Rhayan nang makita na nagkakagulo sa harapan ng ospital. Nagtataka siya dahil hindi na mga security guard ng mismong hospital ang nagbabantay sa parehong entrance at exit kundi Rhayaknights na. Ag mga tao gustong pumasok ngunit pinipili lamang ng Rhayaknights ang pwedeng papasukin. “Ciela what happened here?” Agad na lumabas ang hologram ni Ciela mula sa smart watch na suot ni Rhayan matapos marinig ang pagtawag niya.“I will show you, master.” Di nagtagal ipinapakita sa screen monitor ng kanyang sasakyan ang nangyaring pambabatikos ng mga tao sa kanilang pamilya dahil sa pagkamatay ni Trishia. “Tang’na! Kayang-kaya naman gawan ng paraan ‘yan hindi ba?” “Yes master. Pero ang Daddy mo gustong ipasara ang St. Lao Medical Center dahil hinayaan ng mga ito na guluhin ang pamamahinga ni Dharylle.”Nagbuga ng hangin si Rhayan. Ganito talaga ang lahi nila. Maiksi ang pasensya. Malamang naubusan ng pasensya ang kanyang ama kaya nito nasabi iyon. Ngunit kilala niya ito.
Bumuhos lalo ang mga luha ni Nudge dahil sa mga masasakit na salita na kanyang narinig. Mapait siyang ngumiti habang tinititigan ang kanyang ina. “Gusto ko lang tapusin ang kasamaan mo kung kaya ko nagawa ang ipakulong ka. Gusto kong pagsisihan mo sa kulungan ang lahat ng kasalanan na ginawa mo, Mum. Tama na ang isa o dalawa na pagkakamali. Kalabisan na kung naging Hobby mo na ang pagpatay. Sakit mo na yan!” “Huwag mo akong sigawan! Punyeta ka! Mamamatay muna ako bago nila ako maipakulong! Kung ikaw gustong-gusto mong nasa kulungan ka, ibahin mo ako!” Humakbang paatras ang Donya nang mapansin na marami ng pulis ang nakapaligid sa kanya.“Mum! Please! Sumuko ka na!” Sumisigaw si Nudge sa pagmamakaawa sa ina. Takot na takot siyang may mangyaring masama rito kapag lumaban ito sa mga pulis. “Hindi kita mapapatawad sa ginawa mong ito sa ‘kin, Nudge! Ikaw ang tumawag sa mga pulis!”Magkasunod na umiling-iling si Nudge sa ina. Binalingan niya ang Chief of Police sa nagtatanong niyang mg
“Ciela.”“Young Master.” Mabilis ang paglabas ng hologram ni Ciela nang marinig ang boses ni Rhayan.“You’re aware that this would happen. Yet, I did not receive a warning from you!” Bungad ni Rhayan sa galit na boses.“I’m sorry, young master. Totoo ang lahat ng sinabi ko sa ‘yo nang huling pag-uusap natin. May balak ang mag-inang Sonia at Trishia na ipa-kidnap ka kapalit ng kalayaan ni Nudge.”“But something else happened! I trusted you! At anong hindi mo alam na maliban sa pagkidnap sa ‘kin may iba pa palang pinaplano si Trishia?”“No, master. Ang sinabi ko sa’yo noon ay naka-base lang sa kung ano ang nakikita ko. Huli na nag plano si Trishia na maka-siping ka. Hindi ko na masasabi sa’yo dahil nawalan ka na ng malay. Sinubukan kong sabihin sa asawa mo ngunit wala siyang panahon na kausapin ako. Nabulag siya ng galit at selos ng malaman niyang may ibang babae na nagdala sa’yo sa motel. Dahil nangyari na ang hindi ko inaasahan na mangyari, tinulungan ko na lang si young madam na matu
Kay Dustin tumawag VP ng Dc Bank Corp. “Sir, sorry kung sa inyo ako tumawag. Hindi kasi makontak si Sir Rhayan. Nagkakagulo po rito sa DC Bank Main Office. Hindi lang po yan, bumaba bigla ang Net worth ng kompanya dahil isa-isang nagpull-out ang mga investors. Maging ang mga customers ay unti-unti na ring nag withdraw ng kanilang account at lumipat sa ating mga kakompetensya. Dahilan nila kahit mababa raw ang offer doon basta’t nasa magandang kumpanya sila.”“Nonsense. This is bullshit! And what is their reason for doing that?” Sir, napanood n’yo po ba ang balita? Ang Pamilya nyo ang sinisisi sa pagkamatay ni Trishia Albrecht. I will send you the link.”"Hayaan mo silang magpull-out. But take note, there is no turning back! We don't need them.""Yes Sir."Kay Rihanna ang kapatid nitong si Drake Smith ang siyang tumawag. “ Kuya?”“Rianne, nasaan ka?” Bakas ng pag-alala ang boses ni Drake.“Nandito sa ospital. Bakit Kuya?” Nagtataka na rin si Rihanna bakit balisa ang kapatid sa tono n
“Ahhhh! Thriiiisia!” Muling sigaw ng Donya habang nakaluhod at nakahawak sa sofa. Pakiramdam niya nawawalan siya ng lakas upang tumayo. Hindi niya matanggap ang nangyari sa kanyang anak. Ayaw niyang maniwala sa sinabi ni Nudge sa kanya. “Donya Sonia! Donya Sonia!” Humihingal ang katulong habang papalabas ng silid ng Donya na kasalukuyang nililinis nito kanina.Tumigil sandali ang Donya sa pag-iyak at umangat ng mukha upang tingnan ang katulong.“Pwede ba Luisita! Huwag mo akong bwesetin ngayon baka ikaw ang pagbuntungan ko ng galit!” Tumayo siya at naupo sa sofa.“Patawad Donya Sonia. P–pero kailangan mong mapanood ito. Si–si Senyorita Thrisia–”“Ano ang sabi mo? Si Thrisia?” napatayo siya nang marinig ang pangalan ng anak. Bumalik ang kanyang pag-asa na buhay pa ito at niloloko lamang siiya ni Nudge dahil galit ito sa kanila.“B-basta Donya Sonia, panoorin nyo na lang po ang balita.” Kinuha ng katulong ang remote control upang i-on ang Tv. May TV naman sa sala kaya hindi na sila um
Napailing na lang si Rhayan sa pagiging merciless ng asawa niya. Ngunit tama lang ang ginawa nito. Kahit siya hindi pa rin makapaniwala na nagtagumpay si Thrisia na dukutin siya gayung walang kahit na sinong pwedeng lumapit sa kanya. Sa dinami- dami ba namang RhayaKnights na nakapaligid sa kanya sino ang mag aakala na malulusutan pa sila. Mukhang kaya naman ng asawa niya e-handle si Thrisia kaya’t tama lang na hayaan muna niya ito. Kailangan pa niyang kausapin si Lendon tungkol sa naudlot niyang plano. Si Bernard, ang chief of police kailangan rin niyang tawagan dahil nag-iba ang plano.“Rhayan…please help me…”“What the ff—fvck!” Bumaba ang kanyang mga tingin sa dalawang kamay na nakahawak sa dulo ng pantalon niya. Nakaposas ang mga iyon kaya walang duda na si Thrisia ang nakahawak sa kanya dahilan upang tumigil siya sa paglalakad. “Take off your hands!” Tumigas ang kanyang mga panga sa inis. Alam niyang sa ginawa nito lalo lamang magagalit ang asawa niya. Akmang tadyakan niya ito ng
“Anong ginawa mo sa’kin..tangina ka! Huh!?” Gigil na sinakal ni Rhayan si Thrisia sa leeg. Hindi pa man nakasagot si Thrisia nang muli na naman itong hinatak ni Hera.“Akin siya! Ako ang hahatol sa kanya!” Mabilis na tinanggal ni Hera ang kamay ni Rhayan na kasalukuyang mahigpit na nakahawak sa leeg ni Thrisia. Gusto pa niyang pahirapan ang babaeng ito nang matagal. Sa ginagawa ng asawa niya mukhang gusto na nitong patayin ang babae. Ngunit walang balak si Rhayan na bitawan si Thrisia kaya lalo siyang nainis. Nagmukha na kasing Adan at Eva ang dalawa na magkaharap dahil pareho pa rin walang saplot ang mga ito. At kapag bumabalik sa ala-ala niya ang eksena na dinatnan kanina kumukulo ang dugo niya sa matinding galit at selos.“Rhayan!” Napasigaw na siya ng malakas dahilan upang lingunin siya nito. Nagtagumpay naman siyang tanggalin ang kamay ng asawa na mahigpit pa ring nakahawak sa leeg ni Thrisia. Napa-ubo pa ang babae at habol- hininga na lumanghap ng hangin. “Rhayan, Bibihis ka ba
“What!?” Wala dyan si Thrisia? Saan siya nagpunta!?” umakyat ang dugo ng donya sa narinig. Huwag naman sanang maging tama ang hinala niya. Ngayon lang siya nagdadasal sa lahat ng santo na maalala niya. Sana walang mangyaring masama sa anak niya sakaling tinuloy nito ang pangarap na makasiping ang isang Crawford. Ngunit nakumpirma ang hinala niya nang muling magsalita ang tauhan mula sa kabilang linya.“Umalis siya kanina kasama ang bihag namin. Walang pang malay ‘yun nang dalhin niya. Hindi pa nga niya pinadala sa ospital Golem na nabalitaan ng buto. Baka pwedeng padalhan mo kami ng pera upang mapagamot namin siya. Mukhang wala nang balak si Madam Thrisia na bumalik rito.”“At bakit ako ang sisingilin nyo? Kung sino ang nag-utos sa inyo siya ang sisingilin nyo!” Akmang papatayin na niya koneksyon nila ng kausap nang marinig muli itong nagsalita.“Donya..easy ka lang. Huwag mo akong pagtaasan ng boses dahil buhay namin ang nakataya rito. Tinapos namin ang aming trabaho na walang sabit.
“Ciela tawagan mo ang may ari ng Moonlight Dragon gusto kong makausap.” “Tungkol ba sa kung saan ang room number ng motel dinala si Master?”Saglit natigilan si Hera sa sinabi ni Ciela. Hindi na siya nagtaka kung alam nito ang tungkol sa pakay niya.“I can tell you Madam Master.”“Tell me..”“Right away. 5th floor, Room 507, Madam master.” agad ring sagot nito. “Thank you.” tipid niyang wika.“You’re now connected to the next line Madam master.”Hindi pa man siya nakasagot mayroon na agad siyang narinig na boses mula sa kabilang linya ng phone niya.“Yes?” bungad rin ng babae nang sagutin nito ang tawag.“I want you to be here within five minutes or else I will close this motel of yours.”“What?” Gulat nitong sagot. “Sino ka bang demonyo ka para magsabi sa akin ng ganyan?” “Ako ang anak niya.” Pabalang niyang sagot. Ramdam niya ang pag ngitngit ng mga ngipin nito sa galit. “Don’t waste your time talking on the phone. You only have four minutes left.” Walang pasabi niyang ini-off an