Hello po, happy weekend po. Sorry po if ngayon lang ulit nakapag-update. Medyo busy lang po ako tuwing weekend. Thank you po sa inyong lahat. Ingat po kayo palagi ❤️❤️❤️
CHERRY'S POVAaminin ko nagselos nga ako na naiinis ako. Hindi naman pala malala ang nangyari sa kanya pero hindi man lang niya sinabi sa akin. Pero napaisip naman ako. Sino nga ba ako? Wala naman kaming relasyon para magselos ako sa kanya. Bakit nga ba ako nag-aalala? Mga tanong ko sa sarili ko.Ang totoo hindi naman talaga ako umalis ng ospital. Nakaupo lang ako dito sa may garden. Naisipan kong buksan ang phone ko. Bigla itong nagring at nakita ko na tumatawag si Kuya Luke "Hello po, kuya.""Hello, Cherry where are you?" Tanong sa akin ni Kuya Luke."Nandito po sa ospital kuya," sagot ko naman sa kanya."Nand'yan ka pa rin. Pero ang sabi niya umuwi kana.""Nandito lang po ako sa garden kuya. Babalik rin po ako doon mamaya. Hindi po muna ako uuwi kuya." "Cherry, aminin mo nga sa akin. Gusto mo na ba siya?" Biglang tanong sa akin ni Kuya."Hindi ko po alam kuya," matapat na sagot ko."Okay sige, puntahan mo na kasi kanina pa 'yon nasisiraan ng bait. Panay tawag sa akin dahil hindi k
CHERRY’S POVHindi ako dapat maniwala kay Carmie alam ko naman na hindi totoo ang mga sinasabi niya. Nagbihis ako at nagpaalam kay Ate na aalis ako. Ramdam ko na m*****a ang Carmie na ‘yun. Ako ang puputol sa sungay niya. Wala akong balak na ipamigay ang pulis na ‘yun. Dahil sinabi niya na mahal niya ako kaya panindigan niya.“Love,” hindi makapaniwalang tawag sa akin ni Rico.“Kumusta na ang pakiramdam mo love?” Tanong ko sa kanya. Nakita ko na nagulat ito pero ngumiti lang ako.“Bakit ganyan ka makatingin sa akin love? May dumi ba ko sa mukha?” Tanong ko pa ulit sa kanya.“W-Wala naman love,” nauutal na sagot niya sa akin.“Carmie, puwede kana umuwi. Ako na ang mag-aalaga sa boyfriend ko.” Nakangiting sabi ko sa babaita. Habang ang katabi niya ay parang naenkanto.“Hindi pa naman kayo ah,” saad pa nito sa akin.“Oo-kanina, pero ngayon kami na kasi…. Sinasagot ko na siya. Rico, sinasagot na kita love.” Nakangiting sabi ko sa kanya na may kasamang lambing.Napaubo pa ito dahil hindi ni
CHERRY'S POV "Oh my gosh!" Mapasigaw ako dahil nabangga 'yung snatcher ng motorsiklo.Mabilis ko itong dinaluhan para tulungan. Hindi na kasi iti makatayo."Uy, okay ka lang ba?" Nag-aalalang tanong ko sa lalaki."Mukha ba akong okay?" Sagot nito sa akin."Karma mo na 'yan. Ba't mo kasi hinablot ang bag ko eh wala naman kayamanan d'yan." Sabi ko sa lalaki."Sana sinabi mo kaagad." aniya sa akin."Siraulo ka rin kasi, akin na nga 'yang bag ko. Anu? Makakalakad ka pa ba? Gusto mo dalhin na kita sa ospital?" Tanong ko sa lalaki."Grabe ka naman Miss, makakalakad pa naman ako. Saka 'wag mo na akong dalhin sa ospital, wala naman akong pambayad." aniya sa akin."Dapat kasi naghahanap ka na lang ng matinong trabaho," sermon ko sa kanya."Walang trabahong tatanggap sa akin lalo na hindi naman ako nakapagtapos ng pag-aaral." Sabi niya sa akin, bigla naman akong nakaramdam ng lungkot sa sinabi niya."Kuya, puwede mo ba akong tulungan na isakay ang lalaking ito sa taxi?" Tanong ko doon sa bumang
CHERRY'S POV"Bakit ka nandito?" Tanong ko sa kanya. "Love," tawag na naman niya sa akin."Anong ginagawa mo dito? At puwede ba 'wag mo nga akong tawagin na love." Naiinis na sabi ko sa kanya."Love, alam ko nagkamali ako. Alam ko kasalanan ko. I'm here para makabawi sa 'yo. Hindi ko kaya na hindi ka makasama." aniya sa akin."Ang dami mong sinasabi. Mas maayos ako na wala ka sa buhay ko kaya please lang. Umalis ka na lang." Sabi ko sa kanya at kaagad na isinara ang pinto. May nakita akong lungkot sa mga mata niya pero binalewala ko 'yon.Bumalik ako sa pagluluto. Hindi ko na inalam kong nasa labas pa ba siya. Nagulat ako dahil biglang lumakas ang ulan. Nang isara ko ang bintana ay nakita ko siyang nakatayo pa rin sa labas ng pintuan at hinahayaan ang sarili niya na mabasa ng ulan.Sa inis ko ay lumabas ako. Hindi ko rin matiis na makita siyang nakatayo habang hinahayaan ang sarili. Kapag nagkasakit pa ito ay ako rin ang mahihirapan."Bakit ka ba nagpapaulan? Ang tigas talaga ng bungo
CHERRY'S POVAng gaan ng pakiramdam ko pagkagising ko. Kaagad akong tumingin sa tabi ko. Wala na siya. Bumangon na ako at kaagad na lumabas sa aking silid. Unang sumalubong sa akin ang amoy ng mabangong sinangag. Naglakad ako papunta sa kusina at bumungad sa akin si Rico.Abala ito sa pagluluto at hindi niya ako napansin. Dahan-dahan akong lumapit sa kanya."Bakit nandito ka pa?" Biglang tanong ko sa kanya na ikinagulat niya."Ouch!" Napahiyaw ito dahil napaso siya. Napangiwi naman ako dahil alam ko na mahapdi ito. Alam ko na kasalanan ko dahil ginulat ko siya."Okay ka lang ba?" Tanong ko sa kanya."I'm fine, love. Good morning," nakangiting bati niya sa akin kahit na halatang nasasaktan siya .Hinila ko siya at hinugasan ko ng tubig ang kamay niya."Dito ka lang bibili lang ako ng yelo." Paalam ko sa kanya."Love, 'wag na okay lang ako." Pigil niya sa akin pero hindi ko siya pinakinggan.Lumabas ako at bumili sa tindahan ng yelo. Pagkabalik ko ay binasag ko ito at inilagay sa maliit
CHERRY'S POV "R-Rico, anong ginagawa mo?" Kinakabahan tanong ko sa kanya."Wala pa naman akong ginagawa love. Panagutan mo ako love, binuhay mo ang hindi dapat binubuhay." Saad niya sa akin habang may ngiti na nakakaloko."Wala akong ginagawa sa 'yo. Tinutulungan pa nga kita eh, at bakit kita pananagutan? Hinihilot ka lang, ikaw itong panay ungol." Kahit kabado ay mas pinanindigan ko pa rin ang pagiging mataray ko."Love, puwede mo naman siguro akong pagbigyan ngayon?" Nakangiting tanong niya sa akin."Tigilan mo akong tanders ka ha! Baka mataga kita," pagbabanta ko sa kanya."Love, 'wag naman ganyan.""Kung ayaw mo na tagain kita. Matulog ka na lang d'yan. Itutulad mo pa ako sa mga naging babae mo," pananakot ko sa kanya."Sabi ko nga love, matutulog na ako. Good night love, love you." Nakangiting sabi niya sa akin pero inirapan ko lang siya.Puro kalokohan talaga siya. Siyempre kailangan ko siyang pagbantaan dahil baka bumigay ako sa kanya. Iniingatan ko ito kaya hindi puwedeng mais
CHERRY’S POVUnang bumungad sa akin ang gwapo niyang mukha. Hindi ko inakala na mapapaamin niya ako. Paano na kaya ito? Maging sweet na ba ako? Pero paano nga ba maging sweet? Totoo ba talaga na may boyfriend na ako? Napa-buntong hininga na lang ako.“Good morning love, may problema ba?” Tanong niya sa akin, gising na pala ito.“Good morning love,” malambing na bati ko sa kanya. Pakiramdam ko ay hindi bagay sa akin pero ginawa ko pa rin.“Ang cute mo kapag malambing ka love,” sabi niya sa akin. Talagang pinuna pa talaga niya ako. Kaya lalo akong nahiya. “Ayaw mo ba? Hindi ba bagay sa akin?” Tanong ko sa kanya.“Gustong-gusto ko love,” mabilis na sagot niya sa akin.“Akala ko ayaw mo e—”Nagulat ako dahil bigla niya akong hinila palapit sa kanya. Tumingin siya ng diretso sa mga mata ko. Nakita kong napalunok ito, kahit ako ay kabado rin. Pakiramdam ko nanunuyo ang lalamunan ko, nauuhaw ako pero hindi ko kailangan ng tubig. Sobrang gwapo niya talaga, mas makinis pa ang mukha niya sa ak
RICO’S POVLalo akong napamahal kay Cherry. Ayoko na makita siyang umiiyak. Alam ko na malungkot ang naging buhay niya simula noong namatay ang mga magulang niya sa aksidenti. Kapag naiisip ko na mag-isa lang siya noon ay nakaramdam ako ng lungkot. Hindi ko kayang mangako na mananatili ako sa tabi niya. Hindi ko hawak ang buhay ko lalo sa uri ng trabaho ko. Pero habang nasa tabi ko siya ay ipaparamdam ko sa kanya ang pagmamahal na para lang sa kanya. “Love, paki-ayos naman ng payong natin.” utos niya sa akin.“Okay love,” nakangiting sagot ko sa kanya. Hindi ko akalain na nagtitinda kami ng halo-halo. Business minded pala ang mahal ko at natutuwa ako.“Love, baka inaantok ka. Matulog ka na lang sa loob, kaya ko naman mag-isa dito eh.” Sabi niya sa akin habang nag-aayos ng mga tinitinda namin.“Sasamahan na lang kita dito love. Sorry, love kung taga-sukli lang talaga ang ambag ko sa ‘yo. Hindi ko—”“Okay lang love, malaking bagay na nasa tabi kita. Alam ko na hindi ka sanay sa ganito.
WARNING: MATURE CONTENT! READ AT YOUR OWN RISK. THIS IS NOT SUITABLE FOR YOUNG READERS (R18+)RICO POVDahil bumalik na ang mga alaala ko ay gusto ko ulit pakasalan ang asawa ko. Gusto ko na gawin niya at piliin niya ang lahat ng gusto niya sa kasal namin. I want to give her the best wedding ever. Sa ikalawang pagkakataon ay ako ulit ang naging pinakamasayang lalaki. Kahit malayo pa siya sa akin ay naglakad ako para salubungin siya. Hindi ko na hahayaan na maglakad siyang mag-isa. Mamahalin ko siya na kagaya ng pagmamahal na ibinibigay niya sa akin. Naging maayos at masaya ang kasal naming dalawa. “Enjoy your honeymoon. Kami na ang bahala sa dalawang bata.” Sabi sa akin ni Luke.“Thanks bro,” nakangiti na pasasalamat ko sa kaibigan.Napakaswerte ko sa kaibigan ko dahil palagi siyang nandyan sa tabi ko para tulungan ako. Siya talaga ang karamay ko sa lahat ng problema ko. Ngayon ay susulitin ko ang oras na kasama ko ang asawa ko. Inaayos ko na ang relasyon ko sa mga kapatid ko. At hih
CHERRY’S POV Nilalamig ang mga paa at kamay ko. Nakatayo ako dito sa labas ng simbahan at ngayon ang araw ng kasal namin ni Rico. Hindi ko alam kung ano ba ang dapat kong gawin para mawala ang kaba ko. Pangalawang beses ko na itong ikasal pero kinakabahan pa rin ako. Para kasing first time ko pa rin.Pinili ko na gawing church wedding ang magiging kasal namin. Suot ko ang damit na pangarap ko. Itong kasal namin ay talagang pinaghandaan namin. Hinayaan niya akong gawin at piliin ang mga gusto ko. Masaya ako pero narito pa rin ang lungkot dahil sa ikalawang beses ay wala pa rin ang mga magulang ko.“Are you ready, Madam?” Tanong sa akin nang wedding coordinator.“Yes,” nakangiti na sagot ko sa kanya. Nagsimula na ang kasal at nang makapasok na ang lahat ay isinara nila ulit ang malaking pintuan ng simbahan. Habang nakatayo ako sa harapan nito ay nagsisimula ng manubig ang mga mata ko. Hanggang sa unti-unti nilang binuksan ang pintuan ng simbahan.Malayo man ako ay natatanaw ko ang lala
CHERRY'S POV Wala si Rico dahil umuwi siya sa Maynila. Ngayon pa lang ay nami-miss ko na siya. Sobrang saya ng puso ko dahil sa wakas ay naalala na niya kami. Ang buong akala ko talaga ay habang buhay ng mawawala ang mga alaala niya. Pero laking pasasalamat ko sa Panginoon dahil hindi niya kami pinabayaan. "Mommy, kailan po uuwi si daddy?" Tanong sa akin ni Aurora. "Depende po, baby. Pero alam ko na uuwi rin agad si daddy niyo." Sagot ko sa kanya. "Okay po, pero puwede niyo po ba siyang tawagan?" Tanong niya sa akin. "Okay na okay po." Nakangiti na sagot ko sa anak ko. Kinuha ko ang phone ko at tinawagan ko ang asawa ko. Hindi niya sinasagot kaya tumigil na muna ako dahil baka may ginagawa pa siya. Sinabi ko naman sa anak ko na tatawagan na lang namin ulit mamaya ang daddy niya. Nagpapasalamat rin ako dahil matalino ang mga anak ko. Dahil nakakaintindi na sila sa kahit na anong sabihin ko sa kanila. Kaya hindi rin ako nahihirapan na makipag-usap sa kanila. Nagring ang phone ko
RICO’S POVUnang bumungad sa akin ang puting kisame. Hindi ko alam kung ano ang nangyari sa akin at kung bakit ako nandito?“Chiefy,” umiiyak na sambit ng asawa ko.“Love, what happened to me?” Tanong ko sa kanya.“Kilala mo na ako?” Tanong niya sa akin.“Of course, love. Makakalimutan ba kita?” Sagot ko sa kanya.“Thank God, bumalik kana. Bumalik na ang asawa ko. Naalala mo na ako ngayon.” Umiiyak na saad niya sa akin.“May nangyari ba?” Tanong ko sa kanya.Niyakap niya ako ng mahigpit. At mas lalo siyang umiyak. Kaya bigla akong naguluhan hanggang sa bumalik sa alaala ko ang lahat. Simula noong umpisa. “Love, I’m sorry.” Bulong ko sa kanya dahil alam ko na nasaktan ko na naman siya.“Nasaan ang mga anak natin?” Tanong ko sa kanya dahil naalala ko ang mga anak namin.“Nasa bahay sila, Chiefy.” Sagot niya sa akin.“Uwi na tayo, love.” Sabi ko sa kanya.Laking pasasalamat ko dahil bumalik na ang mga alaala ko. Ipinaliwanag sa akin nang doktor ang nangyari sa akin. Umuwi na kami at niya
CHERRY’S POVUminom ako ng painkillers dahil masakit ang buong katawan ko. Sumakay na lang ako sa tricycle papunta doon sa batis. Medyo madilim na nang makarating ako. Pagdating ko ay nakaupo silang tatlo sa may bato. “Mommy!” Tawag sa akin ni Aurora.“Bakit hindi pa kayo umuuwi? Ano oras na, pagabi na?” Tanong ko sa kanila.“Ang totoo po kasi, mommy. Gusto po ni daddy na maalala ang tungkol sa wedding niyo.” Sabi sa akin ni Asher.“Chiefy, may mga videos naman tayo noong kasal. Puwede mong panuorin kung gusto mo. Huwag mong pilitin na alalaahin ang lahat. Baka sumakit ang ulo mo, umuwi na tayo dahil kailangan na ni Asher na uminom ng gamot.” Sabi ko sa kanya.“Bakit ka pumunta dito, love? Pauwi na rin kami. Alam ko na hindi maganda ang pakiramdam mo.” Sabi niya sa akin.“Nag-aalala kasi ako sa inyo.” Nakangiti na sabi ko sa kanya.“I’m sorry, love.” Sabi niya sa akin at hinalikan niya ako sa labi.“Uwi na tayo,” nakangiti na sabi ko sa kanya.“Okay po,” sabay-sabay na sagot nila sa a
WARNING: MATURE CONTENT!! READ AT YOUR OWN RISK. THIS IS NOT SUITABLE FOR YOUNG READERS (R18+)CHERRY’S POV“Chiefy,” tawag ko sa kanya.“Don’t try to stop me. Kasi ilang araw ko na itong napapanaginipan,” sabi niya sa akin.“May sinabi ba ako na pipigilan kita. Pero panagutan mo ako ha,” pabiro na sabi ko sa kanya.“Hahahaha! Tinakbuhan ba kita noon?” Natatawa na tanong niya sa akin.“Pinanagutan mo ako, masyado ka ngang excited na pakasalan ako eh.” Nakangiti na sagot ko sa kanya.“I wish na maalala ko ang mga panahon na ganyan, love.” Sabi niya sa akin.“Maalala mo man o hindi ay okay lang. Walang nagbago sa nararamdaman ko para sa i'yo. Kahit ano pa ang dumating sa atin ay mahal na mahal kita. Hindi mo man ako naalala ay alam ko na ang puso mo ay ako ang nilalaman. Maliban na lang kung iba ang nasa isipan mo. Napakahilig mo pa naman.” Sabi ko sa kanya.“Paano mo alam?” Nakangisi na tanong niya sa akin.“Dahil ako ang asawa mo. Kung ikaw si Rico na kilala ko ay wala pa akong ginagaw
CHERRY’S POV “Hoy, Rico. Tigilan mo nga ako sa mga ganyan mong tingin! Alam ko ‘yang nasa isipan mo!” Naiinis na sabi ko sa kanya. “Bakit ano ba ang ginagawa natin noon?” Nakangisi na tanong niya sa akin. “Bakit gusto mo ba malaman? Gusto mo bang sabihin ko sa ‘yo?” Nakangiti na tanong ko rin sa kanya. “Of course kaya ko nga tinatanong.” Ngumiti ako sa kanya ng ubod ng tamis. Ngayon ko naisip kung ano ba ang hindi ko nagawa noon sa kanya at sa tingin ko ay ito na ang tamang oras para maghiganti. Oras na para ipakita ko sa kanya na may talent rin ako. “What the fvck?!” Sigaw niya sa akin. Dahil halatang nagulat siya. “Opss, buti na lang hindi ka tinamaan.” Nakangisi na sabi ko sa kanya. “What the h*ll are you doing?” Parang naiinis na tanong niya sa akin. “Me? Pinapakita ko lang sa ‘yo ang ginagawa ko noon. At ito ‘yon, hindi ka ba masaya na ginawa ko ito?” Masaya na sagot ko sa kanya. “Ibaba mo ‘yan, teka lang matalim ba ‘yan? Hindi ka naman siguro seryoso sa sinabi mo na it
CHERRY’S POV“Hinahanap ka ng anak mo,” biglang nagsalita si Rico sa likuran ko. Kaya mabilis kong pinunasan ang mga luha ko.“Uminom na ba siya ng gamot niya?” Tanong ko sa kanya.“Tapos na at hinahanap kana niya.”“Salamat,” sabi ko sa kanya. Ngumiti ako sa kanya na hilam ang mga luha ko sa mga mata ko. Gustong-gusto ko siyang yakapin pero pinigilan ko ang sarili ko. Habang nakatingin ako sa kanya ay hindi ko na napigilan ang mga luha ko. Umiyak na ako sa harapan niya. “Pasensya kana, naabala pa kita.” Umiiyak na sabi ko sa kanya.Yumuko ako dahil sobrang sakit ng puso ko. Dahil hindi ko kayang makita ang mukha niya. Sa loob ng ilang taon ay palagi kong ipinadarasal na sana ay makasama ko siya. Dahil sobrang mahal na mahal ko ang asawa ko. Siya ang buhay ko at kaya ko kinakaya ang lahat dahil sa kanya. Nagulat ako dahil hinila niya ako at mahigpit na niyakap.“Hush… Don’t cry, I’m sorry.” Bulong niya sa tainga ko kaya lalo akong umiyak.“Chiefy, miss na miss na kita. Bumalik kana
CHERRY'S POV"Pero kung talagang asawa mo ako. Bakit mo ako sinukuan? Bakit hindi mo ipinilit sa akin na ikaw ang asawa ko?" Tanong niya sa akin."Bakit parang ako pa ang may mali? Ginawa ko ang lahat para sa 'yo. At kung ipinilit ko ang sarili ko sa 'yo ay baka wala kana ngayon." Umiiyak na sagot ko sa kanya."Anong wala?""Dahil hindi puwedeng ipilit na ipaalala sa 'yo ang lahat. Dahil baka biglang pumutok ang ugat mo sa ulo. Kaya kahit na masakit sa akin ay pinili ko na iwan ka. Dahil iyon ang tingin namin na makakabuti sa 'yo. Dahil ‘yon ang tingin ko na tama.""Kaya mo ako iniwan?" "Sa tingin mo kakayanin ko na makita na nasasaktan ka. Na tuwing nasa malapit ako ay sumasakit ang ulo mo. Dahil pinipilit mo na maalala ako. Kaya pasensya kana kung nagpakilala sa 'yo ang anak ko. Sabik lang siya sa daddy niya. Hayaan mo hindi ka namin guguluhin. Mabuhay ka at maging masaya. Kaya please lang, umalis kana." Sabi ko sa kanya.Nagkatitigan kami hanggang sa tuluyan na siyang umalis. Pinun