BREEParang baliw na ngumisi ako't ilang segundong nakatitig sa screen. I'm wishing that somehow he'll reply pero nanatiling nasa Delivered and status ng message ko, nag kibit balikat ako't ibinalik ang mga bulaklak sa vase.I still don't want to go out and face my best friend so I decided to kill my time on social media. Nag-edit at nag-post ako ng ilang larawan sa IG feeds ko. It's not the first time na nakatanggap ako ng bulaklak 'cause I have a sweet brother who always make it his mission to spoil me and buy me flowers and chocolates. Pero ito ang unang beses na nakatanggap ako ng bulaklak mula sa isang lalake. A cruel and hauntingly beautiful man.I scroll and scroll. Nang ma-bored ako sa mga pics na kung hindi travel photos ay mula sa party kagabi, I went into my browser. Itinipa ko ang pangalang Lev Petrov kahit ilang beses nang zero ang lumalabas na resulta doon."Bukod sa fear of touch my fear of SocMed ka rin? Takte, Lev. Napaka misteryoso mo." Inis na sumalamak ako sa carpe
LEVTO SAY that I am in a bad mood is an understatement of the century. Nanginginig ang buong kalamnan ko habang hawak ang cellphone. I want to kill someone or annihilate everything that surrounds me.Bree pissed me off. Gusto kong paluhurin siya ng magtanda. Patong-patong na ang kasalanan n'ya sa akin. She hangs up on me then she fucking destroyed my shirt and to add salt to my injured pride, she set it on fire and sent the blasphemy to me.I'll give her A for courage. Mas may bayag pa siya kaysa sa mga lalakeng kilala ko.Malakas kong sinipa ang unang bagay na nahagip ng mata. Lumipad ang kawawang trashbin at tumama iyon sa pader.There goes my patience. Shit.I pride myself on being in control. Emotions– no matter how intense they might be– don't affect me. I am focus to a fault but right now wala akong makapang pasensiya. Lahat ng pisi ko naputol na. The main reason is a five-foot-four, feisty- smart-mouth vixen."Fuck. You really are something, kiska." I inserted my phone matapos
LEVHindi na ako sinagot ni Elliot. Narinig ko na lang na panay ang sigaw at mura nito sa dalawang siraulo. Habang nagbubuhos ako ng kape sa mug, I'm contemplating kung tama ba ang desisyon kong patuluyin ang tatlo sa bahay ko at sa buhay ko.The latter is a non negotiable since silang anim lang ang masasabi kong pamilya ko sa mundong ito kasama ang bubwit na kapatid ni Patricio."Master, good morning."Tinapunan ko ng tingin si August na mukhang galing sa control room kasunod si Theo."How's everything?""Great, Master. Wala naman pong problem sa casino. Dito man o sa isla. Though Boss Chase set up an appointment with you this week. I already put it on your calendar.""Good." Humigop ako ng kape't lumakad sa lamesang inabandona ni Elliot. I put on my mug and opened the monitor. I always see to it na may tablet or monitors parating malapit sa akin. I am a control freak and though I trusted my men, I still want to see it through my own eyes.Una kong tiningnan ang footage ng paligid ng
BREERUN, Bree. Run."Ungas. Anong akala mo sa akin? Duwag." Pasalya kong isinuksok ang cellphone sa loob ng shoulder bag ko't nag martsa palabas ng kotse.But Lev's threatening words followed me like a shadow, and on repeat inside my head. Malapit na akong ma-LSS.Dinadaga ang dibdib na lumingon ako sa malawak na grounds ng eskwelahan. I want to make sure that nobody's stalking me o wala ang anino ng hinayupak na lalakeng iyon. Maluwag akong makahinga nang masigurong puro mga estudyante lang ang naroon.Napalabi ako. Talo ko pa ang may pinagtataguang bombay sa ginagawa ko. Can't blame me though. Isang psychotic na animal ang nasaling ko. I know a threat when I see one since I'm accustomed to violence at tama si Kah, Lev is a different kind of monster. His blank expression and stare are a dead giveaway. That man is giving me the vibe of Satan. Pero sadyang nasa huli nga talaga ang pagsisi, mukhang, he'll chase me kahit pa umabot kami sa impyerno just to prove his point. I get his mess
BREE"STOP playing your food. Kahit anong saksak ang gawin mo d'yan, hindi 'yan lalaban. Eat."Inirapan ko ang binatang matalim na nakatitig sa akin. Eh kung siya na lang kaya nag saksakin ko ng bread knife? Tulalang wika ko sa isip habang nakatitig sa masasarap na pagkaing nakikita ko lang sa IG feeds ko at tuwing may party ang Council.I pulled a long sigh at hinagilap ng mata ang main reason ng paghihirap ko.Si Lev.In the midst of the woods and gold lighting and otherwordly décor, he's sitting calmly and so casually na tila ba pag-aari niya ang buong mundo. Those icy blue eyes are constantly following my every move, from the way I get some bread and put some spread on it down to the time I decided to drink. I groaned and decided to take in my surroundings kaysa ang mainis pa sa kasalo.We've been in a lavish restaurant in BGC for almost an hour. When I say lavish, its the type na months ang bibilangin bago ka makapasok. I know dahil pinepeste ko si Ally at Kah about this place.B
BREE"You sound so concern about me. Na-touch ako. Malay mo sa sobrang wasted ko mamaya, mag- swerve ang kotse ko't tumama ang ulo ko sa poste. You'll grant this world a favor. Eliminating one pyschotic monster."Hindi ko siya pinansin, pilit itinago ang panginginig ng mga braso. How can this man be so apathetic? Why does he have to sound so cool with death?For sure, everyone has someone na mami-miss sila kapag nawala sila sa mundo, hindi ba? Sa kaso ba ni Lev wala?Itinuon ko ang atensiyon sa pagkain gaya ng gusto n'ya. Una, pagod na ako sa banter namin at wala akong matinong comeback na maisasagot sa kanya. Cause no matter how fucked up the thought he painted on my mind, may nakapa akong concern for him. Dahil hindi ako gaya n'ya. I am a functional boring normal human being na marunong maki simpatya. Sa kanya man o sa kahit na sinong magiging kasalo ko ngayon.Pangalawa, sobrang sarap ng pagkain at ngayon ko lang naalalang mag a-alas dos na ng hapon. Sa sobrang kaba ko sa lalakeng
WARNING! Matured scenes ahead. Patnubay ng magulang ay needed. Lols. Seryoso, R-18! Not for bibis.LEVSHE tried to escape me.That's my thought as I raked my fingers through my hair. I should've let her go just to show her I'm a lesser asshole.But I couldn't. Wouldn't.Why?'Cause the mere thought of her, putting some distance between us than the one my twisted mind could accept, doesn't sit well with me. I want to go berserk. So, I did what I do best. I crushed her boundaries on a whim.But even the sun needs to set every day. Kaya kahit na gusto ko pang makasama si Bree, napilitan akong iuwi siya. Magkakasya na lang ako sa mga CCTV na na-install ko sa kwarto n'ya. I really hope that she behaves herself nang sa gayon ay gumaling nanv mabilis ang balakang n'ya.Instead of guilt, a strange warmth coursed through me. A smile ghosted on my lips knowing that Bree will bear my mark for a few days. I'm twisted that way, pero wala 'kong pake.Marahas akong nagpakawala ng buntong hininga. S
LEV"Mind your fucking dick, jerk." Nite grunts while holding the peachy ass of the woman whose face was now painted with lust and anticipation.Nite let out an appreciative groan after inspecting the dark entrance of the woman."Will you be a good girl if I let you up? Hmm?" Nite asked with a low growl. Nang hindi agad sumagot ang babae, malakas na palo sa pang upo nito ang ibinigay ni Nite. His eyes gleamed with twisted darkness I am so familiar with."Y-yes, Sir."Tila nasiyahan si Nite sa sagot nito. Grinning, he lined the round head of his cock on her back door, and without preamble, he thrust. Hard.She almost fell forward dahil sa ginawang pag ulos ni Nite but thanks to Isauis. He prevented it, catching her juggling breast."Shit. Y-you're big." Tila nag dedeliryong ungol ng babaeng ngayon ay literal na tuhog ng dalawang barako ng Foedus."Bigger than mine?" Tanong ni Isauis na marahas ang ginagawang pagbayo sa babaeng malapit ng maduling."Which part of mind your fucking dick
BREEKAHIT saan ko ibaling ang paningin kadiliman ang nakikita ko. The starless sky. The pitch black sea and my bleak future.My world was now wrapped with thick black clouds. An abyss and endless darkness I wouldn't be able to escape cause I am part of it.They made me part of it.I'm filthy and destroyed.They did this to me.And I'm getting back the rein now. I will dictate how this will end.At isa lang ang nakikita kong paraan. Death.Walang kasing pait ang ngiting sumilay sa labi ko. Ano pang silbi ng buhay ko matapos ang lahat ng nangyari sa 'kin? Wala na.I have nothing.No future. No Lev and no dreams. I'm just a shell, walking aimlessly. Numb. I'm as good as dead anyway.Itinaas ko ang mga braso't hinayaan ang malakas na hangin at dagat na tangayin ang buhok ko't sirang gown.Tumingala ako't mapait na napangiti nang tumama sa mukha ko ang mahinang patak ng ulan."Is this your mercy? Are you mocking me, Lord? Or are you just l-lonely–for me!" Sigaw ko sa tahimik na gabi. Tangin
BREEWE collect scars. Battle scars. Sa dami ng nakolekta ko I think I can make a mosaic from it. It's made up of different mistakes but dominated by two colors– black and white. Never gray. Specifically not red. But after tonight, I know that it's a lie. I was just too blind to see the crimson dripping from every corner of the canvas that is my life.Buong buhay ko, pinaniwala ko ang sariling hindi ako kailanman maabot ng kasalan ng pamilya ko. That me being the only girl in the family and my zero knowledge with their dealings made me somehow an innocent onlooker. There's a rule to every exemption, right? Akala ko ako 'yon. Nakalimutan kong hindi nga pala iyon applicable sa mundo namin.Kasalanan ng ama, kasalanan ng lahat. That's how our world operates.Unlucky for me, I'm the one reaping the seeds of their sins. Ang hirap lang dahil sobrang laki ng sinigil sa akin. Buhay, pangarap at puso ko. Sinong dapat kong sisihin ngayon?Ang ama dahil sa kapalaulaang ginawa niya? Ang sarili ko
BREE"That's the whole fucking plan, Bree. Hurt the rest of your family. Get even. Your hell, my heaven, right? Pero mapagbiro ang putang inang tadhana. Dumating ka. You are the very definition of fucking off-limits! Pero dahil gago ako, baliw, I ignored it. I dive head-on, Bree. Into you. Fuck consequences. But this– I don't sign up for this." Bawat bitaw n'ya ng mga salita'y puno ng poot at pait.I can't stand it anymore. Tuluyan na akong humagulgol. I am helpless and at his mercy. My heart broke not just for me but for him also. I'm shaking like a leaf when I looked at him."I c-can explain. W-wala akong alam sa plano ng papa ko. I swear. Maniwala ka. . . Please." Lumuluhang samo ko. Lihim akong nagdarasal na sana'y hindi pa huli ang lahat.Na sana, abot-kamay ko pa rin ang Lev na minahal at hinayaan akong haplusin siya't mahalin.Dumaan ang confusion sa mga mata ni Lev pero dagli ring nawala iyon. It's back to its icy state."Stop lying to me. Pare-pareho lang kayo. Ikaw. Ang mga
BREETHIRTY minutes and five glasses of punch later, I'm running outside the parking lot with my purse in my left hand and cellphone in my right. Mabilis ang tahip ng dibdib ko sa pinaghalong adrenaline at inis.He's in his office. Maybe, in his basement. August will hand you the RFID. You don't hear it from me. Good luck.- T.DMensahe 'yon mula kay Trace. So Lev's in his lair, hiding from me. Why?You know why.Natigilan ako. Mukhang nag-materialize na ang kinatatakutan ko. Nalaman na ni Lev ang pangdo-double cross sa kanya ng ama ko. Knowing him, he'll think this as betrayal on my part."No."Nanginig ang kalamnan ko. Habol ang hiningang itinaas ko ang kamay upang parahin ang taxi. I ignored Theo and Indi, who were hot on my wake. Nilunod ng sumarang pinto ng taxi ang nag-aalalang boses ng dalawa. I need to see him and explain my side. He'll listen to me. Kesehodang manikluhod ako sa harapan niya, gagawin ko. Habang nasa biyahe, ilang senaryo na ang naglalaro sa utak ko. My knees bo
BREELIVING is so freaking expensive. Life will give you a bill so long, you'll end up broke. Literally and figuratively. I embody it–the brokenness, as I stand in front of our campus gate waiting for Lev, pacing back and forth.Seems that I paid handsomely just for a glimpse of happiness pero mukhang galit at pagkawasak ng puso ang maiuuwi ko?Hindi ko na mabilang kung ilang beses akong nagparoo't parito. Rinig ko na nga ang mga pikon na buntong-hininga ng mga guwardiya ng school namin, pero wala akong pake. I'm seething with anger as I searched the crowded parking lot. Once na maispatan ko ang kotse ng animal, lalaslasin ko talaga ang gulong n'ya.The nerve! Saan ka nakakakita ng date na nauna pa sa venue ang babae?"How dare him stood me up! Usapan alas-7 ng gabi, mag a-alas otso na. Akala ba niya bukas ang grad ball? Hayup ka, Lev. Sasakalin kita." Naiiyak na bulong ko habang sa back ground ay rinig ko ang malakas na tunog ng sound system at ang boses ng emcee, calling the student
LEV"Kinalawang ka na ba? Asan ang El Diablo na pinagyayabang nila? Gago. Makikipagtitigan ka lang ba sa 'kin?"I spit. When I speak, the calmness in my tone betrays the turmoil I feel."I'm just being generous. Kapag tinapos kita ngayon, uuwi na ang mga tao. Sayang naman ang binayad nila sa ticket."Namula ang mukha nito."Hambog!" Sabay sugod sa akin. Ngunit bago tumama ang sipa niya sa katawan ko, nakailag na ako.I jump, turn and gave him a sidekick that landed on his left jaw. Sumuray ang gago habang nagwawala na sa gilid ang mga kaibigan ko."Tang'na, Gurang. Ayusin mo. Ipinusta ko na 'yong mansion ko sa isla. Huwag kang papatalo, kungdi papakain kita sa muning ko."Umiling ako kay Trace. Balak ko sanang sagutin na kita ko na ang ngala-ngala niya nang matigilan ako.James was standing a few meters from Logan. Nilukob ako ng lamig sa klase ng tingin na ibinigay nito. I gulped and for a fleeting second, I was rendered immobile.My ears buzz with the grating sound of the crowd and
LEVIpinilig ko ang ulo't ilang segundong tinitigan ang cellphone. I'm still mesmerized by how Bree changes my mood in just a flick of a finger when James' stern voice floats in the room.Ibinulsa ko ang aparato't tinungo ang maliit na opisina. James was perched on the single couch facing the big mahogany desk. If his brows and the rage painted on his face are any indications, I would say that shit is about to hit the fan.Purposefully, I stride towards him."You're up for serious business now, lover boy?"Hindi ko pinansin ang pang iinis niya. Inukopa ko ang office chair. My gaze is fixed on his laptop."What do you have for me?"Tumigil ito sa kakatipa't sinalubong ang mga mata ko. Matiim akong tinitigan. Pigil ang hiningang hinintay kong magsalita ang kaibigan. Sa uatk ko, samo't sari ng senaryo ang naglalaro but I know that I pulled the stoic mask on. Sheilding me from his inquisitive eyes.Ipinatong ko ang magkabilang kamay sa lamesa. I steeple my fingers. There's this foreboding
LEVWHEN I eased my Bugatti into the parking space of The Ruins, I know something is not right. I can smell it in the air and feel it through my blood. I don't believe in superstitious shits but I must admit that there were times when instinct saved me.Now, there's that little voice at the back of my head that keeps on nagging me. I can't shake it off.Inis na inumpog ko ang ulo sa headrest ng upuan ko't ipinikit ang mga mata. Nerbiyos lang 'to. Or mabe, excitement. Cause at last, mabibigyan na ng linaw ang lahat ng kasagutang bumabagabag sa akin sa simula pa. Besides, ano pa bang mas lala pa sa kaalamang natukoy na ni James ang katauhan ng taong nag traydor sa papa ko?As if on cue, sinalakay ako ng mukha ng ama ko. Dread and hate skittered through me while I fight for some semblance. My father's face conjured the nightmare I tried but failed to bury. Lalo kong ipinikit ang mga mata. Visions formed and each one of them vivid. My mother's plea, my father's eyes, my baby sister's inno
LEVFORTY-five minutes after naming lumanding, I found myself parked outside Bree's campus. Waiting. I shouldn't be here, but the thing about me is that I don't just let go. If someone hurt my family of Foedus, I will surely rain hell on them. At walang gusto ang demonyo sa loob ko kung hindi ang gawin iyon.My fingers are drumming into my steering wheel as I wait for the pest I'm gonna squash. Namely, Anya. Sinulyapan ko ang mga larawang nasa tabi na tila ba hindi pa iyon naka ukit sa utak ko. I gripped the steering wheel, imagining it was the bitch's neck.Gusto kong yakapin sina August kanina nang sabihin sa aking alam na nila kung sino ang may pakana ng nangyari kay Bree. It's intense I know and uncharacteristically me but everything about Bree made me extreme.My assistant even volunteered to do the deed–meaning teach Anya a lesson. But I turned it down. This is personal.Muntik madurog ang mga buto ko sa kamay ng maglagutukan ang mga iyon. The bitch was coming out with her cliqu